มีปัญหาอะไรก็แก้ไปในแต่ละวัน
ชีวิตเราก็ดำเนินไปในแต่ละวัน วันนี้ตั้งใจจะไปร้านซ่อมคอมพ์เพื่อให้ช่างช่วยแก้ปัญหาเรื่องที่เปิดโน้ตบุ๊กมา แล้วต้องตั้งวันที่ใหม่ทุกครั้ง แต่ร้านปิด จริงๆ จะไม่ไปร้านก็ได้ ก็แค่ตั้งวันที่ใหม่ไปทุกครั้งที่เปิดเครื่อง เพราะอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ก็อยากให้ช่างเขาดูและแก้ให้จบไป
เราหาคำตอบในอินเทอร์เน็ต เขาว่าถ่านไบออส (Bios) มันหมด ถ้าเปลี่ยนถ่านก็จบ แต่ก็ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า
โน้ตบุ๊กเครื่องนี้ก็เป็นเครื่องเก่าของน้อง น้องใช้มาตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี ถือว่าทน คุ้ม นาน ตอนมาอยู่กับเรา เครื่องเคยมีปัญหาและเราให้ช่างซ่อมไปรอบหนึ่งเมื่อช่วงปีที่แล้ว หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีปัญหาอีก จนมาเมื่อ 5 – 6 วันที่ผ่านมาที่เราต้องตั้งวันที่ใหม่ทุกครั้งที่เปิดเครื่องนี่แหละ
เราตั้งใจจะใช้โน้ตบุ๊กเครื่องนี้ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ ถ้าอะไรมีปัญหาก็ซ่อม ก็แก้กันไป จนกว่าจะแก้ไขไม่ได้ หรือเกินเยียวยา เราก็ค่อยเอาเครื่องเก่าของเราที่มีปัญหาให้ช่างเขาซ่อมและเอามาใช้ เรียกว่าเอาให้มันเจ๊งไปเป็นเครื่องเครื่อง ถึงค่อยซื้อใหม่
ถามว่าถ้าไม่มีคอมพ์ เราอยู่ได้ไหม เราก็อยู่ได้นะ เพียงแต่เราก็จะไม่ได้เขียนนิยาย เขียนบล็อก อัปบล็อก เพราะถ้าจะเขียน เราต้องใช้คอมพ์ เราใช้มือถือพิมพ์ไม่ถนัด เนื้อหามันเยอะ มันยาว ใส่รูปภาพทางมือถือก็ไม่สะดวก คอมพ์จึงเป็นอะไรที่ตอบโจทย์เรามากกว่า
ก็ขอให้อยู่กันไปนานๆ นะ ถ้าจะเปลี่ยนใหม่จริงๆ อีกที ก็ขออีกสัก 5 ปีข้างหน้าแล้วกัน ใช้ให้มันคุ้มไปเลย ถึงตอนนั้นถ้ามันไม่เจ๊งก็ใช้ต่อ ถ้าเจ๊งแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ก็เปลี่ยนใหม่ แล้วก็ค่อยดูว่าจะเอารุ่นไหน
นี่แหละ ปัญหาสำหรับวันนี้ก็มีแค่นี้
พรุ่งนี้ตั้งใจจะไปเยาวราช ไปวัดเล่งเน่ยยี่ และไปหาอะไรกินกับแม่ ถ้าพรุ่งนี้ไปก็คงไม่ได้จับคอมพ์ ไม่ได้เล่นอินเทอร์เน็ตอะไรอะนะ มาบอกเอาไว้
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [