|
|||
การเป็นลมพิษ ไม่สนุกเลยสักนิด
ถ้าจะถามว่าการเจ็บป่วยครั้งไหนทรมานที่สุด ก็ต้องบอกเลยว่าครั้งนี้แหละทรมานที่สุด การเป็นลมพิษทำให้ฉันรู้สึกคันไปทั้งตัว คันไปทั้งวัน และมันกินระยะเวลาที่ยาวนานมาก นี่ 3 อาทิตย์แล้ว ฉันยังไม่หายขาดเลย แต่ตอนนี้ดีขึ้นกว่าตอนแรกมาก ตอนนี้คันยุบยิบแค่นิดหน่อย พอให้มานั่งพิมพ์อะไรยาวๆ ได้ การเป็นลมพิษทำให้ฉันปรับเรื่องอาหารการกินเยอะ หลายอย่างฉันก็ทานไม่ได้ ตอนนี้ฉันทานข้าวแค่ 2 มื้อ คือ มื้อเช้ารวบเที่ยง กับมื้อเย็น น้ำหนักก็ลดลงไป นี่ถือเป็นข้อดีของการเป็นลมพิษ แต่ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็ไม่อยากเป็นหรอก เพราะมันทรมานมาก ตอนที่คันช่วงกลางคืนต้องบอกเลยว่าทรมานสุดๆ นอนไม่หลับเลย หมอก็ไม่มียาให้ทาด้วย ก็ได้แต่เอาแป้งน้ำชโลมไป ตอนกลางวันเวลาคัน ฉันก็ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น แต่ฉันมีงานบ้านที่ต้องทำ ฉันก็ทำงานบ้านไป แต่งานนอกเหนือจากงานบ้าน ฉันจะไม่ทำเลย อย่างการเขียนนิยาย หรือเขียนบล็อก เพราะมันไม่ได้เป็นสิ่งที่ต้องเร่งทำขนาดนั้น อีกอย่างถ้าจะให้เขียนนิยายตอนนี้ หัวฉันก็ไม่ค่อยแล่นสักเท่าไหร่ ตอนนี้เรียกว่าพักผ่อนยาวๆ ไป แต่ฉันก็ยังคงแวะมาดูที่บล็อกแก๊งนะ แต่ส่วนใหญ่ฉันจะเข้าไปอ่านในห้องกลอนพันทิปมากกว่า ฉันอยากเขียนกลอน ฉันอยากลงกลอน แต่สภาพร่างกายและหัวสมองมันไม่ค่อยไหว อยากบอกให้รู้ว่าฉันก็ยังไม่ลืมโจทย์งานตะพาบหรอกนะ ฉันยังอยากเขียนโจทย์ ‘สวัสดี’ แต่อย่างที่บอกตอนนี้หลายๆ อย่างมันไม่อำนวย ฉันเลยต้องพักผ่อนยาวๆ ไปก่อน เอาไว้ถ้าฉันหายดีแล้ว และมีอารมณ์อยากเขียน ฉันจะมาเขียนนะ ช่วงนี้ทุกๆ คนก็ดูแลสุขภาพตัวเองกันด้วยนะ ในสถานการณ์อย่างนี้ฉันก็เป็นห่วงทุกคนล่ะ ถ้าออกไปข้างนอกก็อย่าลืมใส่หน้ากากนะ บล็อกนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมาอัปอีกทีเมื่อไหร่ ไม่แน่ก็อาจจะเร็วๆ นี้ เพราะฉันก็อยากเขียนกลอนอะนะ เห็นกลอนในห้องกลอนพันทิปแล้วฉันก็อยากจะเข้าไปแจม วันนี้ก็ขอเขียนแค่นี้ก่อนแล้วกัน ขอตัวไปพักก่อนนะ คิดถึงทุกคนเสมอจ้ะ อาหารที่ควรหลีกเลี่ยงเมื่อเป็นลมพิษ
เพราะยังเป็นลมพิษไม่หายขาดก็เลยไปหาหมอเมื่อวานนี้ (วันเสาร์ที่ 21 มีนาคม) หมอก็ได้ให้ยามาทานพร้อมกับให้ใบนี้มา เป็นเรื่องของอาหารที่ควรหลีกเลี่ยง ตอนนี้ก็เลยต้องปรับเปลี่ยนเรื่องของอาหารการกินใหม่ หลายอย่างที่มักทานก็ทานไม่ได้แล้ว บางอย่างเราชอบก็ต้องห้ามใจ อดใจไม่ทาน เพราะถ้าทานไป คนที่ทรมานก็คือตัวเรา หมอไม่ได้ให้ยามาทา มีแต่ยาทานอย่างเดียว เลยต้องคุมตัวเองให้มาก เพราะถ้าคันขึ้นมา ก็ไม่มียาทา อีก 2 สัปดาห์ก็ไปพบหมอ หมอนัดติดตามอาการ ส่วนอาหารที่ควรหลีกเลี่ยงสำหรับคนที่เป็นลมพิษ มีดังนี้ ![]() เมื่อเรื่องสั้นของเราได้ทำเป็นพอดแคสต์
วันหนึ่งขณะที่เรากำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ ก็มีข้อความส่งเข้ามาทางแฟนเพจของเรา https://www.facebook.com/chanapat.su ซึ่งปกติมันจะเงียบมาก ไม่มีใครเข้ามาดู เพราะเราไม่ได้อัปเดตอะไรนานแล้ว ข้อความที่ส่งเข้ามา คือ สนใจเรื่องสั้นของเราที่เป็นเรื่องสั้นสยองขวัญ นามปากกา โพล้เพล้ คิดว่าน่าจะนำมาทำเป็นพอดแคสต์ได้ โดยจะมีค่าเรื่องให้ เมื่อได้อ่านก็รู้สึกดีใจ ทั้งๆ ที่ยังไม่รู้ว่าพอดแคสต์คืออะไร เรามารู้ว่าพอดแคสต์คืออะไรก็ตอนนำคำนี้ไปเสิร์ชในกูเกิล และจากการที่ได้เข้าไปฟังช่องนานาบันเทิง ช่องของคุณนานาที่เป็นคนส่งข้อความมาหาเรา เราเลยได้รู้ เราค่อนข้างตื่นเต้นนะกับการที่เรื่องของเราได้นำมาทำเป็นพอดแคสต์ ไม่รู้ว่ากระแสตอบรับจะเป็นอย่างไร เราไม่อยากเปรียบเทียบกับคนอื่น เพราะเรื่องของคนอื่นเขาเขียนกันดีมาก และส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องยาว เรื่องของเราที่เราเขียนมันเป็นเรื่องสั้นๆ และเราก็คิดว่าเรายังเขียนเรื่องได้ไม่ค่อยดีนัก เรื่องการเขียนเรายังต้องพัฒนาอีกเยอะ แต่เราดีใจนะที่มีคนสนใจงานเขียนของเรา เมื่อวานเป็นวันที่เรื่องของเราได้ออกอากาศทางยูทูปช่องนานาบันเทิงวันแรก ออกตอนสองทุ่มครึ่ง เราเห็นตัวเลขคนเข้าชมก็รู้สึกดีใจ เพราะเราไม่คิดว่ามันจะมากมายขนาดนั้น ต้องขอบคุณคุณนานาที่เปิดโอกาสให้เราได้ส่งผลงานไป ขอบคุณทีมงานทางช่องนานาบันเทิงทุกคนที่สรรสร้างกันจนมาเป็นพอดแคสต์ ขอบคุณผู้ฟังทุกๆ คนที่เพิ่มยอดวิว ขอบคุณคำคอมเมนต์ต่างๆ บอกตรงๆ ว่าไม่คิดว่าจะมีวันนี้ เพราะปกติเรื่องที่เราแต่งเราจะโพสต์ลงเว็บธัญวลัยซึ่งยอดวิวก็ไม่ได้เยอะนัก ออกจะน้อยเสียด้วยซ้ำ แต่การที่นำมาทำเป็นพอดแคสต์แล้วคนดูเยอะก็ถือว่าเป็นปรากฏการณ์ที่สร้างความประทับใจให้กับเรา ต้องขอบคุณจริงๆ สำหรับโอกาสอันดีในครั้งนี้ รู้สึกดีใจมากที่ได้รับโอกาสค่ะ สำหรับใครที่อยากฟังเรื่องสั้นสยองขวัญของเราสามารถคลิกฟังที่ยูทูปด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ ลมพิษติ๊ดชึ่ง
หายไปนานเพราะมัวแต่เป็นลมพิษ โอ้ชีวิตทรมานเป็นหนักหนา คันเนื้อตัวคันไปทั่วทั้งกายา หาหยูกยามาทาก็ยังคัน กว่าจะนิ่งสงบพอจบได้ คาดรามายเกือบหมดขวดเลยตัวฉัน ขออย่างเดียวอย่าเป็นอีกแล้วกัน เพราะคันมันทั้งวันไม่สนุกเลย คิดถึงนะคิดถึงทุกทุกคน คนไหนหายฉันก็สนไม่นิ่งเฉย กลับมาแล้วก็ดีคนคุ้นเคย อย่าละเลยวางลงนะผลงาน ยิ่งวางบ่อยทักทายบ่อยโหวตยิ่งเยอะ เพื่อนปะเลอะปะเต๋อสนุกสนาน เดี๋ยวก็ได้รางวัลอีกไม่นาน หนึ่งปีผ่านนั้นช่างรวดเร็วจริง อยากให้เธอนั้นรู้ฉันดูอยู่ ความเคลื่อนไหวฉันรู้ไม่หยุดนิ่ง ขอบคุณเธอที่มาพักแอบอิง เข้ามาสิงที่นี่บล็อกแก๊งเอย... ติดเล่นอูโน่
![]() ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนเล่นไพ่อะไรไม่เป็นเลย แต่ก่อนตอนเป็นเด็กเหมือนเคยเล่นไพ่อีแก่กินน้ำ แต่ปัจจุบันจำวิธีการเล่นไม่ได้แล้ว เรามาจับไพ่อีกทีเป็นไพ่อูโน่ตอนเราเป็นคนไข้จิตเวชถูกแอดมิทอยู่ที่โรงพยาบาลเมื่อกลางปีที่แล้ว ที่นั่นมีเพื่อนคนหนึ่งชวนให้เล่น เล่นตอนแรกก็งงๆ แต่พอเล่นเป็นแล้วสนุกมาก สำหรับวิธีการเล่น สามารถดูได้ที่ th.wikihow.com/เล่น-UNO หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมา แม่เราก็ได้ซื้อไพ่ แต่ไม่ใช่ไพ่อูโน่นะ เป็นไพ่โป๊กเกอร์มาให้เราเล่น แล้วรู้ไหม หาซื้อไพ่ได้ที่ไหน หาซื้อไพ่ได้ที่ร้านขายของชำข้างสถานีตำรวจจ้า วันนั้นเราก็ไปกับแม่ด้วย แล้วในร้านนั้นไม่ได้มีขายแค่ไพ่นะ มีขายอุปกรณ์การเล่นไฮโลด้วย สุดยอดเลย เราก็ถามแม่ว่าเขาขายอย่างนี้ เขาไม่กลัวโดนจับเหรอ แม่ก็บอกว่าเขาขาย เขาไม่ได้เล่น เราก็มองว่าเออ เขากล้าเนอะ (หรือตำรวจจะเป็นคนเอาของกลางมาให้แม่ค้าขาย อันนี้ก็ไม่รู้) ![]() หลังจากได้ไพ่มา 1 สำรับ ตอนกลางคืน เราก็จะเล่นไพ่กับแม่ก่อนนอน จะเล่น 3 อย่าง คือ อูโน่ ผสมสิบ และจับคู่ เคยมีลองเล่นโป๊กเกอร์ดูบ้าง แต่วิธีการเราจำไม่ค่อยได้แล้ว (ช่วงนี้ไม่ได้เล่น เพราะแม่ยุ่ง) เรื่องไพ่นี่ แม่เราจะค่อนข้างเซียน เพราะตอนเด็กๆ เล่นมาเยอะ แม่เคยเล่นกบดำ กบแดงด้วย ส่วนยายเรา คนนี้ยิ่งเซียนเข้าไปใหญ่ สมัยก่อนตั้งวงไพ่กินตังค์กันในบ้าน ก็ชวนบรรดาภรรยาคุณตามาเล่นกัน (คุณตามีภรรยาเยอะ) เคยโดนลูกบุญธรรมเอาหมวกตำรวจมาสวมเล่น (ไม่รู้ของตำรวจข้างบ้านหรือของใคร) พอเห็นหัวมีหมวกตำรวจขึ้นมาตรงหน้าต่างก็วงแตก ยังไม่ทันได้ดูให้ชัดๆ ว่าเป็นใคร ก็เป็นเรื่องที่เอามาเล่าแล้วขำกัน เรื่องไพ่ก็เลยเหมือนสืบทอดกันมาทางสายเลือด แต่กับเรา เราเพิ่งได้มาลองเล่นก็ตอนป่วยนี่เอง ตอนที่ยังไม่ได้ป่วยก็ไม่ได้เล่นนะ เล่นแต่บล็อก และคงเพราะอินมากเกิน อินเรื่องการเมืองด้วย ก็เลยมาป่วยเพราะบล็อก ถ้าก่อนหน้านี้ เราติดเล่นไพ่ ไม่ติดเล่นบล็อก คงจะไม่ป่วย แต่อะไรที่มันเกิดขึ้นแล้ว มันก็ดีเสมอนั่นแหละ เพราะป่วยก็เลยได้มารู้จักไพ่อูโน่ และตอนนี้เราก็ติดเล่นไพ่อูโน่มาก เพราะไปเจอแอปหนึ่ง Card Party - FAST Uno with Friends plus Buddies มันสนุกตรงที่เราไม่ได้เล่นคนเดียว แต่เราเล่นเป็นกลุ่ม เล่นกับคนต่างชาติที่ออนไลน์ในช่วงเวลานั้น แล้วมันมีการวางเหรียญเหมือนวางตังค์ แล้วก็กินตังค์กันจริงๆ ถ้าเราแพ้ แต่ไม่ใช่ตังค์ของเรานะ มันเป็นตังค์ในเกม เพราะเราจะไม่เล่นอะไรที่ต้องเสียตังค์จริงๆ เด็ดขาด ![]() ช่วงนี้ที่ห่างหายจากบล็อกก็ไม่ใช่อะไรหรอก ช่วงนี้ติดเกม และอยากเอาเวลามาพักผ่อน เลยหายๆ ไป ก็อยากบอกว่าเรื่องที่เราตั้งใจจะทำ จะเปลี่ยนแปลงตัวเองในบล็อก โดยการตามอ่านงานเขียนประเภทงานเขียน เราก็คงไม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจแล้วล่ะ คงไม่ได้โหวตอะไรให้ใคร เพราะเราก็ไม่ได้อ่าน ตอนนี้ทำตามใจอย่างที่ใจอยากทำ ชีวิตก็มีความสุขดี แต่ถ้ามีอารมณ์อยากกลับมาอ่านงาน เราจะกลับมานะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คนที่ยังมีใจรักการเขียน รักการเล่นบล็อกทุกคน ขอให้เล่นต่อไปอย่างมีความสุขจ้ะ วันนี้ก็มาเขียนไว้เท่านี้ ขอตัวไปก่อนล่ะ จะไปเล่นเกมจ้า... ขอบคุณรูปภาพทั้งหมดจากอินเทอร์เน็ตด้วยน้า |
comicclubs
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |