Don't Worry, Be Happy

<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
7 ตุลาคม 2551
 

Title: Salary man


วัฏจักรของมนุษย์เงินเดือน
หนีไม่พ้น...


ตื่นเช้า ตอกบัตร...ตกเย็น ตอกบัตร



กลับบ้าน...รถติด หงุดหงิด

หลับบนรถเมล์...เลยป้าย



ถึงบ้าน...หาข้าวกิน

ไข่เจียว...เมนูสิ้นคิด

มาม่า...เมนูสิ้นเดือน

น้ำประปาลูบท้อง...เมนูสิ้นใจ


ทำงานดี...หัวหน้าบ่น “ทำไมไม่ดียิ่งกว่านี้”
ทำงานแย่...หัวหน้าด่า “คุณใช้อะไรคิด”


เออหนอชีวิต ถูกใครไม่รู้มาจิกหัวใช้ พร้อมกับตั้งคำถาม
“เมื่อไหร่ งานจะเสร็จ”


เออหนอชีวิต ถูกใครไม่รู้ ที่รู้ๆมันไม่ใช่คนไทย
มาออกกฎระเบียบต่างๆให้เราต้องทำตาม และห้ามอยู่นอกกรอบ


ห้ามเปิดไฟ เปิดแอร์คอนดิชั่น ก่อนแปดโมงเช้าเวลาทำงาน
ปิดไฟ ปิดแอร์คอนดิชั่น เมื่อพักเที่ยง
ห้ามเปิดไฟ เปิดแอร์คอนดิชั่น ก่อนบ่ายโมงตรง เพราะยังไม่ได้เริ่มทำงาน
ปิดไฟ ปิดแอร์คอนดิชั่น เมื่อเลิกงานห้าโมงเย็น



ห้ามฟังเพลงในเวลางาน กูฟัง...แต่งานไม่เสีย
ห้ามถอดรองเท้าเดินในสำนักงาน กูถอด...แค่อยากต่อต้าน
ห้ามกินขนมบนออฟฟิศ กูกิน...แค่อยากลองของ

หึหึ บริษัทใหญ่ ไม่ต่างอะไรจากนักโทษในที่ถูกคุมขัง
ไม่สงสัยเลย ไม่สงสัยเลยจริงๆ


ลาออก...ผมไม่ให้คุณออก
ลาออก...ฉีกใบลาออกทิ้ง
ลาออก...เดี๋ยวจะเพิ่มเงินเดือนให้
ลาออก...เดี๋ยวจะให้ตำแหน่ง


-กู-...อยากลาออก แต่...เมื่อน้องโบนัสมานอนอ่อยอยู่ข้างหน้า
-กู-...อยู่ต่อก็ได้วะ...


วาบความคิด...นึกย้อนไปเมื่อสมัยกาลก่อน
หรือว่า-กู-แก่แล้ว...

สำรวจตัวเอง



ปวดหลัง...เออ -กู-แก่
เคราเฟิ้ม...เออ -กู-แก่
พนักงานใหม่เรียกพี่...เออ -กู-แก่

ผมหงอกเส้นแรกในชีวิต ในที่สุดมันก็มา เฮ้ยยยยย! หรือ-กู-แก่แล้วจริงๆวะ


เออหนอ...ชีวิต...

เออหนอ...มนุษย์เงินเดือน

เออหนอ...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก


เออหนอ...



Minor Days - Soundlanding



แหะๆ อย่าคิดมากหรือคิดตามล่ะฮะ ก็แค่แวะเวียนมาบ่นให้อ่านเฉยๆ หลังจากที่ผมทิ้งโอกาสในการกลับเข้าไปอยู่ในวงการโฆษณาอีกครั้ง แต่...จะเพราะความใจอ่อน หรืออะไรก็ตาม หลังจากที่ผมยื่นใบลาออกไปทั้งหมด 4 ครั้งแล้ว ผลที่ทางผู้ใหญ่ของบริษัทยังคงเหมือนเดิมคือ ไม่อนุมัติให้ลาออก พร้อมกับหว่านล้อมต่างๆนานาให้ผมอยู่ต่อ ซึ่งมันก็ได้ผลเสียด้วยสิ จนถึงตอนนี้ ผมยังคงเป็นพนักงานฝ่ายการตลาดอยู่เหมือนเดิม เฮ้อ ตัดสินใจไปแล้วนี่เนาะ ไว้รอโอกาสใหม่ปีหน้าแล้วกัน ^ ^





Create Date : 07 ตุลาคม 2551
Last Update : 7 ตุลาคม 2551 22:45:04 น. 16 comments
Counter : 2613 Pageviews.  
 
 
 
 
...
555
เพราะน้องโบ(นัส) แท้ๆที่ฉุดพี่ยางฯไว้

มีงานดีกว่าว่างงาน

ว่างงานดีกว่ามีงาน เพราะมีเวลาไปม๊อบ..เอิ๊กก....ม่ายช่ายๆ
 
 

โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.132 วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:23:10:15 น.  

 
 
 
เออหนอ... เชื่อแล้วก็ได้ครับ ว่าคุณตอยแ่ก่จริงๆ ย้ำจัง ฮ่าๆๆ

แว้กกกกก กินหนมก็ไม่ได้เหรอ TT เหงาปากนะนั่น เหงาท้องด้วย ถ้าหิวทำไงอะ แงๆๆๆ

เมนูสิ้นใจ กร๊าก สงสารดีมั้ยเนี่ย อย่าให้ถึงกับน้ำประปาเลยนะครับ มันโหดร้ายยยย เกินไป

อยากดูเคราเฟิ้ม ฮ่าๆๆ มาแข่งกันมา
 
 

โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:19:59:00 น.  

 
 
 
ตามมาเยี่ยมบ้านค่ะ

 
 

โดย: ธัญญะ วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:22:24:28 น.  

 
 
 
แจกไอพอด

//TheiPodProject.co.uk/index.php?referral=8329

เว็บด้านบนนี้แจก ไอพอด
มาสมัครกันสิจะได้ไอพอดด้วยนะ
 
 

โดย: ไอพอด IP: 124.120.229.132 วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:15:52:28 น.  

 
 
 
-กู-...อยากลาออก แต่...เมื่อน้องโบนัสมานอนอ่อยอยู่ข้างหน้า
-กู-...อยู่ต่อก็ได้วะ...

.
.

55555
สิ่งฉุดรั้งอย่างดี

^ ^
 
 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:10:55:56 น.  

 
 
 
สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กใหม่

เห็นชื่อพี่ (หรือลุง หว่า) "ยางมะตอยสีชมพู" คิดได้ไงอ่ะ น่ารักดี เลยแวะเข้ามาอ่าน

มนุษย์เงินเดือน...
เมื่อก่อน... แว่นน้อยก็เคยคิดอยากเป็น
ชีวิตเรียบง่าย สบาย ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก
ตื่นเช้าถึงก็ไปทำงาน เย็น ๆ ก็ได้กลับบ้าน

เพิ่งรู้นะเนี่ย.. มนุษย์เงินเดือนต้องลำบากถึงขั้นนี้
55 น่าเห็นใจ... แต่ก็นะ ทำไปเหอะ

ชีวิตไม่สิ้น... มันก็ต้องดิ้นกันไป
พยายามต่อไปละกัน (เอามาจากของเพื่อนน่ะ...อย่างตัวเองนี่ คิดไม่ได้หรอก!)

ยังไงก็สู้ ๆ น้า
 
 

โดย: แว่นน้อยกลอยใจ IP: 118.173.129.28 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:23:55:32 น.  

 
 
 
ท่าทางคุณจะอึดอัดน่าดูเลยนะคะเนี่ย เหอะ ๆ ๆ

ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปค่ะ
เลือกแล้ว ก็ต้องรับสิ่งที่เราเลิอก
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เนอะ

หวังว่าวันนึงคงได้ไปอยู่เชียงใหม่
เปิดร้านกาแฟ และขายโปสการ์ดนะคะ อิอิ
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:5:02:22 น.  

 
 
 
เอาละหลังจากหายหัวไปหลายวัน ก็ได้ฤกษ์เข้าบล๊อคอีกทีนึงเนาะ

คุณสิงห์ฯ - ไปม็อบหรือฮะ อืม...ถ้าว่างงานเมื่อไหร่ก็ว่าจะลองไปดูเหมือนกันแฮะ

คุณพีทฮะ - ตอนนี้เคราไม่เฟิ้มแล้วฮะ เพราะว่าโกนมันทิ้งไป ประชดชีวิตมันซะงั้น ผมยาวๆ ก็ไปตัดซะอย่างกับเด็ก ม.ปลายเลยแหล่ะ ว้าววว ฮ่าๆ ไว้ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ฮะ สำหรับสิ่งที่ต้องตัดสินใจ ตอนนี้รอน้องโบนัสไปพลางๆก่อน อิอิ

คุณธัญญะ - ครับผม แล้วจะแวะไปเยี่ยมที่บ้านเช่นกันฮะ

คุณไอพอด - ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่นำมามอบให้นะฮะ

คุณหมูปิ้งฯ - นี่คือ 1 ใน 3 เงื่อนไขที่ฉุดให้ผมอยู่ต่อฮะ อิอิ

น้องแว่นน้อยกลอยใจ - ชิงเรียกน้องก่อนเลย เดี๋ยวจะถูกหาว่าเป็นลุง 555+ แต่ก็นะครับ จริงๆแล้วงานที่ทำอยู่ก็ชอบ แล้วก็มีความสุขดี เพื่อนร่วมงานก็นิสัยดีๆกันทั้งนั้น แต่มันก็มีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ผมอดบ่นไม่ได้ ก็เท่านั้นเองฮะ

คุณปอย - ใช่ฮะ ก็เลือกแล้วนี่นา แต่ผมก็ค่อนข้างมีความสุขดีกับงานที่ทำนะฮะ จริงๆแล้วก็ไม่ได้อึดอัดอะไรขนาดนั้น แต่เมื่อมีผู้หยิบยื่นให้โอกาสทำในสิ่งที่รักยิ่งกว่ามันก็ต้องคิดหนักใช่ไหมฮะ แต่...สุดท้าย ผมก็ยังกลับเข้าไปใหม่ไม่ได้อยู่ดี เพียงเพราะคำเกลี้ยกล่อมที่ทำให้ผมเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ 555+ เอาน่ะ ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ ส่วนร้านกาแฟ อาจไม่ต้องไปอยู่ถึงเชียงใหม่ก้ได้ฮะ แค่ได้เปิดร้านแถวบ้านไอ้จอร์จสายไหมได้ ผมก้ดีใจแล้วล่ะ ^ ^
 
 

โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.128.55 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:23:47:08 น.  

 
 
 
บางทีก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะคะคุณยางฯ
ที่กับคำถามง่าย ๆ แค่ว่าชีวิตต้องการอะไร
แม้แต่ความต้องการตัวเองก็ยังไม่รู้เลย
แค่เพียงค้นหาได้ว่าต้องการอะไร
ยังไม่นับว่าต้องทำให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ
....
ชีวิตช่างยากเย็นและซับซ้อนจังเลยค่ะ

ทำร้านกาแฟใกล้ ๆ ก็ดีค่ะ จะได้ไปอุดหนุนง่าย ๆ นะ อิอิ
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:1:26:59 น.  

 
 
 
กำลังนั่งกิน "บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปพอดีเลยค่ะ"
ถ้าชีวิตมันง่ายอย่างนี้จริง ๆ ก็ดีนะคะ 5 นาทีก็ได้กินอร่อย
แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ทุกวันก็เบื่อ แถมยังผงชูรสเยอะอีกต่ะหาก
ชีวิตมีอะไรยาก ๆ ก็สนุกไปอีกแบบดีเหมือนกันนะคะ
มีอะไรให้ท้าทาย ให้ค้นหา ให้เรียนรู้ อยู่ที่เราจะมองมันเนอะ

ขอให้มีความสุขกับชีวิตเยอะ ๆ เช่นกันค่ะ

......

ไม่เป็นเด็กเสิร์ฟแระ ขอเป็นหุ้นส่วนในร้านเลยได้ป่ะคะ

อิอิ
 
 

โดย: คนที่คุณก็รู้ว่าใคร IP: 78.89.44.34 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:9:29:03 น.  

 
 
 
...
ว่างงาน
ควรไปม็อบ
เพราะจะได้งาน...งานเข้า...เอิ้กๆๆ
ข่าวว่าเลี้ยงข้าวด้วย
ดึกๆมีคนเล่นดนตรีกล่อมนอน
มีสอนภาษาพ่อขุนวันละหลายคำ
ข่าวว่าเป็นคนมีการศึกษาทั้งนั้น

อืมม...อยู่บ้านนอกเขาว่า รับสื่อด้านเดียว
เห็นจะจริง
เดียวถอดเคเบิ้ลทิ้ง
ยิงคอมพ์พัง
ไม่ต้องเข้าเน็ต

ว่างงานเมื่อไหร่จะไปวงใน
รับสื่อหลายด้าน
ข่าวว่าผู้มีการศึกษาทั้งนั้นมาเล่าให้ฟัง

ให้ตายเถอะ!

เฮ้ย!..ตาย ขอโทษๆ ช่วงนี้รับสื่อด้านเดียว เครียดอ่ะ

:-)
 
 

โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.238 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:23:17:00 น.  

 
 
 
ไม่ถอนค่ะไม่ถอน

พร้อมจะมาติสท์เมื่อไหร่ก็บอกนะคะ

อิอิ
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:9:34:49 น.  

 
 
 
เป็นความจิงที่เลี่ยงไม่ได้
 
 

โดย: ตา ต้า IP: 124.120.120.46 วันที่: 15 ตุลาคม 2551 เวลา:8:51:52 น.  

 
 
 
ว้า โกนเครา ตัดผม กลายเป็นเด็ก ม.ปลายไปซะแล้ว ต้องเรียกน้องตอยเปล่าครับเนี่ย อิๆๆ

(เพลงร็อคดีจัง)
 
 

โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:14:48:54 น.  

 
 
 
ก๊อก ๆๆๆๆๆ

รับข้าวต้มสักชามกินกับบล๊อคดองเค็มไหมคะ

 
 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:15:53:22 น.  

 
 
 
เอ...เกินเดือนแล้วนา

มาทวงละมุนค่า อิอิ
(เหมือนเก็บค่าน้ำค่าไฟไหมคะ?)
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:7:22:47 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com