..
เมื่อได้ตัดสินใจลงไปแล้ว
อย่าได้เสียใจกับการตัดสินใจนั้น
ยอมรับและรอรับผลจากการตัดสินใจ

ปล.อย่าคิดมาก รอยตีนกาจะมาพร้อมความเครียด

ปล.อีก ไปลายหาดมั้ย เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น เอ..หรือแย่ลงหว่า

สวัสดีคุณยางค่ะ

ตูนเคยยื่นใบลาออกเหมือนกันค่ะ แต่วันนั้นถือยื่นไปเป็นอารมณ์แบบว่าฉันหมดความอดทนกับแกแล้วจริงๆ
ตอนนั้นยังไม่มีงานใหม่มาลองรับเลยค่ะ
กะตกงานเต็มที่

แต่วันนี้รู้สึกโชคดีมากเลยค่ะ ที่กล้าก้าวเดินออกมาจากมัน
ลืมความมั่นงคงของชีวิต

งานใหม่โอเคกว่าเยอะเลยค่ะ สบายใจกว่า
ไม่เบียดบังเวลาส่วนตัว ต้องต่อรองให้บริษัทเหมือนกันแต่ก็อยู่ในขอบเขตที่เรารับได้

รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากกับความล้มเหลว(งานเก่า)

คุณสิงห์ฯ - ครับ ตอนนี้ผมกำลังยอมรับกับความใจอ่อนของตัวเองอยู่ แหะๆ ส่วนลายหาด สงสัยจะติดภาริกจค่อนข้างแน่นอนแล้วล่ะฮะ เสียดายจัง ตอนนี้กำลังอยากเที่ยวทะเลอยู่พอดี T T

คุณปณาลี - ก่อนอื่นคงต้องขออนุญาตเรียกว่า "คุณตูน" เลยแล้วกันนะฮะ เพื่อความหนิดหนม อิอิ ใช่เลยฮะ จริงๆ แล้วผมว่าความสบายใจ นี่น่าคำนึงกว่าความมั่นคงเยอะเลยเนาะ ติดตรงที่ ที่ผมทำงานอยู่นี้ เพื่อนร่วมงานนิสัยดีกันมากๆ เรียกว่าแนวผมเลยล่ะ (ประมาณว่าเลวเหมือนกัน อิอิ) จะติดก้แค่...คนไม่กี่คนเท่านั้นแหล่ะฮะ

แล้วก็ ยินดีด้วยครับ ที่การตัดสินใจของคุณในครั้งนั้น ทำให้มีความสุขจนทุกวันนี้ ^ ^

สวัสดีค่ะท่านยางฯ

แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้มานานแล้ว

อยากทำหรือไม่อยากทำคะคุณยางมะตอย

คุณธัญรัตน์ - สวัสดีครับ ยินดีที่กลับมาทายทักกันอีกครั้งนะครับ ^ ^

คุณหมูปิ้งฯ - สรุปแล้วคือชอบทำงาน แล้วก็อยากทำงานครับ แต่มันก็มีงานอื่นที่อยากทำอีกมากมายอ่ะแหล่ะ โลภเนาะ

หวัดดีคุณยาง

เพื่อนร่วมงาน...เป็นปัจจัยสำคัญอีกอย่างหนึ่งจริงๆ ด้วยค่ะ ที่ทำให้เราทนอยู่กับงานได้ หรือไม่ได้

สวัสดีค่ะคุณยางฯ
แหม เข้ามาได้ตรงกับใจตอนนี้ที่กำลังคิดเรื่องนี้เลยล่ะค่ะ
"ระหว่างความฝัน กับ ความมั่นคง จะเลือกอะไร"
หลายคนบอกเสมอว่า ให้เลือกความมั่นคงไปก่อน
ถ้าชีวิตมีความมั่นคง ก็ต่อยอดไปหาอะไรได้อีกมากมาย
รวมทั้งความฝันด้วย ไม่มีอะไรสายเกินไปสำหรับความฝัน

แต่ปอยเองกลับคิดว่า ความมั่นคงหาเมื่อไหร่ก็ได้นะคะ
ช่วงเวลาที่ไฟฝันกำลังลุกโชน ก็น่าจะลงมือทำมันเสียแต่เนิ่น
จะเป็นไปได้ไหม ว่าเลือกเอาความมั่นคงในชีวิตก่อน
แล้ววันนึง อาจจะถูกดูดกลืนความฝัน หรือที่แย่ไปกว่านั้น
จิตวิญญาณอาจจะถูกพัดพาไปกับกระแสน้ำของสังคมก็ได้

แล้วปอยก็เลือกเชื่อตัวเองนะคะ ปอยลาออกจากงานแล้วล่ะค่ะ!!!
หลังจากลาออก ไม่มีวินาทีไหนที่ไม่มีความสุขเลยล่ะค่ะ เชื่อไหม
รู้สึกเลยว่า เสียเวลาลังเลและตัดสินใจมานานมากเกินไป
น่าจะลาออกเสียได้ตั้งนานแล้ว
ตอนนี้เลยกำลังอยู่ในสถานะ "คนตกงาน" นะคะ555555
แต่เป็นคนตกงานที่แสนจะมีความสุขละคะคุณยางฯ
ซึ่งก็อยากจะเรียกตัวเองอีกสถานะนึงว่า "คนตามหาฝัน"

แต่ อีกเหตุผลนึงก็คงต่างกับคุณด้วยเพราะมารู้ตัวเองว่าไม่ชอบงานนี้เอาเสียเลย
แต่สำหรับคุณอาจจะยังลังเลกับสิ่งที่ชอบทั้งสองสิ่งก็ยากหน่อย
เพราะฉะนั้น ชั่งน้ำหนักดี ๆ นะคะ ถ้าตัดสินใจอะไรไปแล้ว
ด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งปวง ก็อย่าให้ใครมาเปลี่ยนได้เลยค่ะ
แต่ถ้ายังลังเลอยู่ ก็อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจเลยค่ะ ปล่อยเวลาไปก่อน
แล้ววันนึงที่ความรู้สึกสุกงอมดีแล้ว จะตัดสินใจได้โดยง่ายเลยค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

คุณตูน - สำคัญเลยแหล่ะครับ เพราะว่าทุกวันนี้ผมไปทำงานเหมือนไปโรงเรียนน่ะ ประมาณว่าตื่นเช้าไปเล่นกับเพื่อน นั่งคุยกับเพื่อน ตกเย็นก็เตะบอลกับเพื่อน ซะอย่างงั้น 555+

คุณปอย - ครับ ก่อนอื่นคงต้องขอดีใจด้วยกับความสุข ที่มาจากความกล้าของคุณนะครับ

ส่วนผม...จริงๆ แล้วเป็นผมเองแหล่ะที่ผิดเอง ที่ก้าวเดินออกจากความฝันของตัวเอง แล้วมาสู่บริษัทที่มีความมั่นคงกว่า (แต่เงินเดือนน้อยกว่า!) หลังจากทำมาได้ซักพักนึงแล้ว ก็มาพบว่า สิ่งที่ผมต้องการที่สุด คือการกลับไปนั่งคิดงานโฆษณาเหมือนเดิม มากกว่ามานั่งทำอาร์ตเวิร์ค ทำนิตยสารให้กับบริษัท

ถามว่าชอบไหม...? บอกตรงๆ ได้เลยครับว่าชอบ แต่งานในส่วนการตลาด มันช่างแตกต่างจากการคิดงานโฆษณามากนัก ทั้งๆที่ การโฆษณาคือการตอบโจทย์ทางการตลาด แต่เอาเถอะครับ ความคิดสร้างสรรค์ อยู่ที่ไหน ก็สามารถทำได้ใช่ไหมครับ แต่...การได้คิดงานโฆษณา และได้รับรางวัลซักตัวก็ยังคงเป็นความใฝ่ฝันของผมอยู่เหมือนเดิม เอาเป็นว่า ผมยังไม่ทิ่งความฝันไปแน่นอนครับ ^ ^