Don't Worry, Be Happy

<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
25 พฤษภาคม 2553
 

Title: ความทรงจำ



ผมเชื่อว่าผู้คนส่วนใหญ่ในโลกใบนี้ ล้วนคาดหวังกับรักครั้งแรก

...ครั้งแรกและครั้งเดียวไปตลอดชีวิต…

สาวๆ ช่างฝันหลายๆ คนล้วนมีความสุขกับรักแรกที่ฝันไว้
ซึ่งก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากผู้ชายอย่างผม ที่เคยคิดฝันไว้เหมือนกัน


แต่...จะมีซักกี่คน ที่ฝันนั้นจะเป็นความจริง

ขณะเดียวกันผู้คนส่วนใหญ่บนโลกนี้ก็ล้วนผิดหวังกับรักแรกเช่นเดียวกัน

คนส่วนใหญ่มักผิดหวังกับรักแรก...และ
รักแรกนั้นก็จะอยู่ในความทรงจำไปตราบนานแสนนานด้วย

น่าแปลกถึงแม้เวลาจะผ่านมาหลายปีแล้ว ผมยังคงจำเรื่องราวของ...
เธอคนนั้นได้อยู่มิลืมเลือน





ตั้งแต่วันแรกที่เราพบกัน ไปจนถึงวันที่เธอจากไป โดยไม่มีเพียงแม้แต่คำกล่าวลา

ผมเฝ้ารอคอยเธอ จนมั่นใจได้ว่าเธอคงจะไม่กลับมาหาผมอีกแน่นอนแล้ว
ก็เมื่อตอน...ผมเห็นภาพเธอ และใครอีกคนอยู่บนสิ่งที่นักการตลาดเรียกว่า Social Network
เธอกับเขาแสดงภาพเช่นนั้นให้สังคมออนไลน์ได้รับรู้ ราวกับว่าโลกทั้งใบมีเพียงเขาและเธอคนนั้น แค่สองคน

ผมจ้องมองภาพนั้นเนิ่นนานผ่านหน้าจอเรืองแสงขนาด 16 นิ้ว
มันใหญ่พอ ที่ผมจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

ผมยังคงนั่งนิ่ง และจ้องมองภาพนั้น
เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังเซ็งแซ่จากบรรดาเพื่อนร่วมงาน ปลิวผ่านเข้าหูผม

น่าเสียดายที่ผมไม่รู้ว่าพวกเขาพูดว่าอะไร

อาจจะเป็นคำเห็นอกเห็นใจ พร้อมกับให้กำลังใจผม หรือ...
พวกเขาอาจกำลังพูดจาต่อวาเธอคนนั้นแทนผมอยู่ก็ได้...
แต่ ณ ช่วงเวลานั้น ช่วงขณะนั้น ผมไม่สามารถรับรู้อะไรใดๆ ทั้งสิ้น
...นอกจากเสียงสั่นเครือของหัวใจ...


ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป ผมยังมีชีวิตอยู่ในแบบที่ควรจะเป็น
ผมเริ่มมีความสุขกับการมีชีวิตอยู่คนเดียว

และ...ผมกำลังหลงรักชีวิตของผม
ชีวิตที่ไร้แบบแผน ชีวิตที่ใช้ได้อย่างอิสระ


ด้วยมุมมองของมนุษย์ฟอร์แมทบางคนอาจมองต่างมุมกับผม

ผู้ชายที่ดีต้องสร้างครอบครัว เก็บเงินเก็บทองไว้เผื่อในอนาคต
ผู้หญิงที่ติดอยู่กับความเป็นแบบแผน และผู้ชายของเธอก็ต้องเป็นผู้ชายที่มีแบบแผนนั้นไม่ใช่ความคิดที่ผิด

ผมพยักหน้ายอมรับด้วยความเข้าใจ แต่...ผมไม่คิดที่จะทำเช่นนั้น
ผมไม่ใช่...ผมไม่ได้ออกมาจากโรงงานผลิตมนุษย์ฟอร์แมท

ผมมีชีวิตของผม และหากใครต้องการผู้ชายที่เกิดมาเพื่อสร้างครอบครัว
มีชีวิตที่เต็มไปด้วยแบบแผน มีเงินออม มีหลักทรัพย์ค้ำประกันอนาคตเมื่อยามแก่เฒ่า

กรุณาอย่ามองมาที่ผม ผมไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นอย่างแน่นอน

แน่นอนในสายตาของใครหลายคนอาจจะมองว่าผมเป็นผู้ชายที่แย่
และไม่สามารถฝากฝังอนาคตไว้กับผมได้ เชิญคิดแบบนั้นตามสบายเถิดครับ

ผมอาจจะเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่หลังจากทุ่มเทบางสิ่งบางอย่างเพื่อสิ่งที่เรียกว่า “ความรัก”
ผมก็เข้าใจได้ถึงสิ่งที่มันควรจะเป็น มันก็เป็นเพียงแค่หลักอุปสงค์ อุปทานเท่านั้น

อาจจะดูว่าเป็นการมองโลกในแง่ร้าย แต่ผมพูดกับตัวเองอยู่เสมอว่า
“ผมมองโลกในความเป็นจริง”

บนโลกนี้ “รักในอุดมคติ” มีน้อย จะมีก็เพียงแต่
“ผู้ชายในอุดมคติ” หรือ “ผู้หญิงในอุดมคติ” ที่ผลิตออกมาจากโรงงานเดียวกันเท่านั้น


จริงอยู่...ผมอาจจะยังไม่เจอใครที่จะมาเปลี่ยนความคิดของผม
นั่นก็อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมมีมุมมองความรักเช่นนี้

คงต้องขออภัยด้วยจริงๆ แต่...แม้ปัจจุบันนี้ผมจะมีทัศนคติอย่างไร


ความทรงจำต่างๆ ทั้งดีและไม่ดี ที่เคยผ่านมาในอดีตของผม
มันไม่เคยเลือนหายไปเลย









Create Date : 25 พฤษภาคม 2553
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 15:27:35 น. 4 comments
Counter : 3034 Pageviews.  
 
 
 
 
 
 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:23:20 น.  

 
 
 
บล๊อคอินทรีนี้อ่านแล้วดูเหงาๆจัง

ป.ล. ขาหายดีหรือยังคะ
น่าจะเอาเฝือกออกแล้วใช่เปล่า ??

 
 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:03:44 น.  

 
 
 
เศร้าจัง แอบร้องไห้เบาๆๆ

กำลังโดนเลยอ่ะ - -1
 
 

โดย: ตอนเด็กๆๆแอ๊บแบ๊วกว่านี้อีก IP: 183.89.103.94 วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:48:35 น.  

 
 
 
คงไม่ใช่ความผิดของใคร ก็แค่ความคาดหวังที่ต่างกัน วันหนึ่งเราก็คงได้เจอคนที่ไม่ได้เป็นมนุษย์ฟอร์แม็ต และมีความคาดหวังที่ไปกันกับเราได้นะครับ

โย่ว
 
 

โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:23:23 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com