Don't Worry, Be Happy

<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
17 พฤษภาคม 2553
 

Title: เพื่อนไม่จำกัดนิยาม



ผมจำได้ว่าผมเคยเขียน และเคยคิดไว้หลายครั้งเหลือเกินว่าคำว่าเพื่อนสำหรับผม จะไม่มีคำว่าแบ่งแยก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนที่มาจากไหน มาเป็นเพื่อนกันได้อย่างไร ผมไม่ได้แบ่งแยกจำแนกว่าเพื่อนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนสมัยเรียน เพื่อนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนที่ทำงาน หรือแม้กระทั่งเพื่อนที่เพิ่งพบปะ หรือรู้จักกันในโลกเสมือน จะอย่างไร คำว่าเพื่อนก็คือเพื่อน


เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ลาออกจากบริษัทที่ผมทำงานมาถึง 2 ปี กับอีก 9 เดือน ในระยะที่ผ่านมานั้นไม่มีใครคาดคิดว่าผมจะสามารถอยู่ทนมาจนถึงขนาดนี้ แม้กระทั่งตัวของผมเอง จะด้วยระเบียบข้อจำกัดที่ผมเห็นต่าง วัฒนธรรมองค์กรที่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น รวมถึงลักษณะการทำงานที่ผมไม่คุ้นเคยคล้ายกับระบบของราชการ หลายสิ่งหลายอย่างค่อนข้างที่จะขัดใจผม ตั้งแต่ขัดใจน้อย ไปจนถึงขัดใจมาก ถึงมากที่สุด และเมื่อวันศุกร์ที่ 14 พฤษภาคม ที่ผ่านมาก็เป็นวันสิ้นสุดสถานภาพการเป็นพนักงานของบริษัทใหญ่ที่มีชื่อเสียงระดับโลก ผมยุติบทบาทของผมในฐานะพนักงานการตลาดในบริษัทใหญ่ เพื่อก้าวเข้าไปเป็นครีเอทีฟในบริษัทโฆษณาที่มีขนาดเล็กกว่ามาก เล็กกว่าหลายเท่าแต่...นั่นคือสิ่งที่ผมตั้งใจ และหวังที่จะเป็นอย่างนั้นมานานแล้ว ผมเคยบอกกับตัวเองว่าความมั่นคงของตัวผมเองไม่ได้อยู่ที่การทำงานที่บริษัทใหญ่ หากว่ามันขึ้นอยู่กับตัวผมเองต่างหาก ความมั่นคงสามารถสร้างขึ้นมาได้ด้วยตัวของผมเอง ไม่ใช่มีชีวิตอยู่อย่างขัดใจแต่มีความมั่นคงในความเห็นของคนทั่วไปในบริษัทใหญ่


ทีนี้ตลอด 2 ปี กับอีก 9 เดือนที่ผ่านมาผมจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ที่นี่ได้เลยหากว่าปราศจากเพื่อนร่วมงานที่ดี คงเป็นโชคดีของผมด้วยมั้ง เพราะที่ผ่านมาผมเจอแต่เพื่อนร่วมงานที่ดี จนพวกเขาในขณะนี้ก้าวเข้ามาเป็นเพื่อนที่แท้จริงของผมจนจวบทุกวันนี้ ซึ่งที่นี่ก็เช่นเดียวกัน พวกเขาไม่เคยทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจ ถึงจะมี ก็มีน้อยมาก พวกเราทำงานกันค่อนข้างหนัก ขึ้นเหนือลงใต้ ลำบากด้วยกันมาตลอด และช่วยกันทำงานอย่างขยันขันแข็ง และเมื่องานสำเร็จลงด้วยดี พวกเราก็จะไปเที่ยวด้วยกันนั่นทำให้ความสนิทของเรามีมากขึ้น นั่นทำให้พอถึงเวลาจะจากกันขึ้นมา ผมจึงอดที่จะใจหายไม่ได้ แน่นอนความเปลี่ยนล้วนแวะเวียนมาหาชีวิตเราอยู่เสมอ แต่ผมก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึง


วันสุดท้ายของการทำงาน ผมได้รับเกียรติให้ขึ้นพูดกล่าวอำลาเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่บริษัท คำกล่าวของผมก็คงไม่พ้นคำขอบคุณที่ช่วยดูแลผมมาตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่ที่นี่ ผมมาคิดๆ ดูแล้วผมมีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะพูดมากเหลือเกินในช่วงเวลานั้น แต่ผมก็นึกอะไรไม่ออกนอกจากคำว่า “ขอบคุณ”


ที่ทำงานเปรียบเสมือนกับเป็นบ้านที่สองของเรา เราใช้เวลาเฉลี่ยในที่ทำงานมากกว่าอยู่บ้านเสียอีก แล้วจะมีเหตุผลอะไรเล่าครับ ที่เราจะไม่ทำให้สถานที่ทำงานนั้นน่าอยู่ ทำไมเราถึงไม่ทำให้ที่ทำงานที่เราอยู่นั้น อยู่แล้วมีความสุข และความสุขในที่ทำงานหาได้ง่ายๆ นิดเดียวครับ เริ่มจากลองหันไปหาคนที่นั่งข้างคุณ ที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ดูสิครับ ยิ้มให้เขาซักหนึ่งที แล้วผูกไมตรีเป็นเพื่อนกัน รู้ไหมครับว่าความสุขของคุณกำลังจะเกิดขึ้นแล้วล่ะ...


แด่เพื่อนๆ ทุกคนครับ


















รูดบัตรเป็นครั้งสุดท้าย...


Create Date : 17 พฤษภาคม 2553
Last Update : 18 พฤษภาคม 2553 22:47:15 น. 4 comments
Counter : 2617 Pageviews.  
 
 
 
 
ยินดีกับคุณตอยด้วยครับ ที่มีเพื่อนที่ดีที่น่ารัก ขอให้ความสัมพันธ์นั้นยืนนาน (นอนก็นาน จ๊าก)

ว่าแต่ รูปแรก หายใจออกมั้ยนั่น
 
 

โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:46:24 น.  

 
 
 
ดีใจแทนทุกๆ คนที่มีเพื่อนดีๆ แบบพี่เหมือนกัน ขอให้ความทรงจำดีๆ และเพื่อนดีๆ มีแบบนี้ตลอดไป

 
 

โดย: รุ่นน้อง IP: 115.67.41.11 วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:57:23 น.  

 
 
 
ดีใจแทนทุกๆ คนที่มีเพื่อนดีๆ แบบพี่เหมือนกัน ขอให้ความทรงจำดีๆ และเพื่อนดีๆ มีแบบนี้ตลอดไป

 
 

โดย: รุ่นน้อง IP: 115.67.41.11 วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:58:00 น.  

 
 
 
คุณพีท - ขอบคุณคร๊าบคุณพีท แบบว่าตอนนั้นเกือบตายแน่ะ 55+

น้องรุ่นน้อง - ขอบคุณเช่นกันฮะ ถ้าว่างๆ ก็ลองไปที่บล๊อคนี้บ้างก้ได้นะฮะ //pinkyangmatoy.exteen.com/ พี่ทำไว้อีกที่ ^ ^
 
 

โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.217.175 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:28:57 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com