 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
Title: สิ่งที่อยากจำ
เมื่อสมัยที่ผมยังเด็ก ทุกครั้งเมื่อวันที่ 5 ธันวาคมของทุกปี
อาจารย์วิชาภาษาไทยจะให้การบ้านแก่เด็กนักเรียนอย่างผม
ซึ่งใครหลายคนหากผ่านเวลานั้นมาน่าจะรู้กันดี นั่นก็คือการเขียนเรียงความวันพ่อ
ในห้องเด็กๆ ทุกคนต่างครุ่นคิดกันว่า จะเขียนถึงพ่อตัวเองอย่างไรดี
บ้างก็เขียนถึงคุณพ่อที่แสนดีรักครอบครัว
บ้างก็เขียนถึงความสามารถของพ่อเปรียบประดุจดั่งฮีโร่ในหนังการ์ตูนจำพวก 5 สี
บ้างก็เขียนถึงตอนที่พ่อพาครอบครัวไปเที่ยวตามที่ต่างๆ ก็ว่ากันไป
หากแต่สมองของผมกลับว่างเปล่า ผมไม่กล้าที่จะคิดเขียนอะไรถึงพ่อมากนัก
ความทรงจำดีๆ ที่มีต่อพ่อของผมนั้น...ขอโทษ! มันช่างน้อยมาก
ถ้ากระดาษของเด็กๆ หลายคนที่เขียนเรียงความเกี่ยวกับพ่อตัวเองเป็นสีขาว
กระดาษของเด็กอย่างผม น่าจะออกสีหม่นๆ เทาๆ เสียมากกว่า
อืม...ผมพยายามขุดความทรงจำเมื่อสมัยยังเด็กออกมา
ผมจำได้ว่าพ่อกลับมาหาพวกเราเมื่อผมมีอายุถึงเกณฑ์ที่จะต้องเข้าเรียน
ผมรู้สึกกลัวพ่อ เพราะพ่อมีสีหน้าที่เคร่งขรึมตลอดเวลา และมีกลิ่นเหล้าโชยออกมาทุกครั้งที่เจอกัน
ทุกเสาร์อาทิตย์พ่อจะพาผมไปนั่งที่สโมสรทหารอากาศ
สถานที่ซึ่งพ่อของผมมักจะไปนั่งดื่มเหล้าเป็นประจำทุกวันตั้งแต่บ่ายจรดดึก
ผมเติบโตมากับสุรา นารี และควันบุหรี่ของพ่อ
ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่าผมไปนอนบ้านใครต่อใครที่พ่อผมพาไปบ้าง
รู้แต่ว่าเมื่อเจอแบบนี้หนักๆ เข้าผมก็วิ่งหนีพ่อกลับบ้านไปหาแม่โดยวิธีการเดิน...
แม่เคยเล่าให้ฟังว่า พ่อเป็นคนฉลาด พูดได้หลายภาษา
เป็นทหารอากาศที่เคยเข้าไปสอดแนมในสงครามเวีดนามมาแล้ว
ซึ่งผมเห็นได้จากบัตรประชาชนปลอม สำเนาทะเบียนบ้านปลอมที่แม่หยิบมายืนยัน
อีกทั้งความสามารถรอบตัวก็ไม่เป็นรองใคร ทั้งการเล่นมายากลเขาขั้นระดับการเป็นนักแสดงได้
การเล่นดนตรี โดยเฉพาะเครื่องเล่นดนตรีไทยนั้นพ่อผมเล่นได้ทุกชนิด
เป็นผู้เล่นฝีมือดีที่เคยร่วมวงกับสมเด็จพระเทพฯ มาแล้ว
นั่นก็เป็นโชคดีของผมอย่างหนึ่งคือพ่อจะจับให้ลูกๆ ทุกคนเล่นดนตรีไทยให้เป็น
ทำให้ผมเติบโตมากับเสียงระนาดเอกของพ่อ และเสียงขิมของพี่สาว
ส่วนผมจำได้ว่ากว่าจะได้เล่นร่วมวงกับพ่อและพี่สาวได้เล่นเอาผมโดนพ่อตีมือแทบหัก
แต่จะว่าไป นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ผมมีต่อพ่อได้เหมือนกันนะ
จนเวลาล่วงเลยไปเมื่อขึ้นไปเรียนชั้นมัธยมต้น พ่อก็จากพวกเราไปอีกครั้ง
แต่ข้อดีของพ่อก็คือ ความรับผิดชอบและนั่นก็คืออีกหนึ่งสิ่งที่พ่อสอนผมนอกจากดนตรีไทย
ไม่ว่าพ่อจะไปมีใคร หรือจะไปอยู่ที่ไหนก็ตามแต่
พ่อจะส่งเสียลูกๆ ทุกคนจนจบการศึกษาระดับสูงสุด
และให้เงินแม่ไว้ใช้จ่ายทุกเดือนเป็นประจำไม่เคยขาด
พ่อกลับมาอยู่กับพวกเราอีกครั้งเมื่อพ่อป่วยโดยมีแม่คอยดูแลไม่ห่าง แต่...
พ่อก็ไม่เคยดูแลตัวเองเลย ยังคงดื่มเหล้าอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนเดิมทุกวัน
จนกระทั่ง...วันที่พ่อสิ้นลม
ทุกวันนี้ผมยังคงจำในสิ่งที่พ่อได้กระทำกับพวกเราได้อยู่ แม้จะอยากลืมแค่ไหน
หากแต่ว่า...ผมก็ไม่เคยลืม...ความทรงจำดีๆ ที่ผมมีต่อพ่อได้เช่นกัน
แม้ว่ามันจะน้อยนิดก็ตาม...
บทความนี้ มาจากกิจกรรมรว่มเขียนเรียงความในหัวข้อ วันพ่อ ที่เวบบอร์ดของอาวินทร์ เลียววาริณ (www.winbookclub.com) เลยเอามาลงที่นี่ด้วย ^ ^
| Create Date : 05 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 5 ธันวาคม 2551 20:35:01 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 2578 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: ญาญ่า IP: 203.131.212.75 วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:21:40:44 น. |
|
| โดย: หรึ่มเสมอ IP: 125.25.140.129 วันที่: 10 ธันวาคม 2551 เวลา:9:35:29 น. |
|
|
|
|
| ยางมะตอยสีชมพู |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้
ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน
ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน
ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน
และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม
แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม
ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง
ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู)
ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม
(ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
|
|
|
|
อย่าให้หายไปนะคุณยางมะตอย
สวัสดีวันพ่อค่ะ