Don't Worry, Be Happy

 
กันยายน 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
20 กันยายน 2549
 

Title: เมา...



ด้วยสติอันลางเลือน
ควันสีขาวลอยอยู่เหนือหัว
ควันสีขาวของใครต่อใครและใคร
ควันสีขาว ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะกู

ด้วยสติอันลางเลือน
เสียงดนตรีแสบแก้วหู
นักร้องเสียงดีตัวอ้วนที่ไม่มีใครสนใจ
นักร้องสาวสวยรูปร่างดี...กับความสนใจมากมาย

เปล่า...กูไม่ได้จะบอกว่ากูชอบนักร้องตัวอ้วน
เปล่า...กูไม่ได้ยกย่องในพลังเสียงของนักร้องตัวอ้วน

ถูกต้อง...กูชอบนักร้องสาวเสียงใส รูปร่างอรชร
ถูกต้อง...กูสนใจรูปร่างหน้าตาของเธอมากกว่าเสียงร้อง

ถะ...ถะ...ถะ...ถุยส์
ใครบอกชอบนักร้องตัวอ้วนแม่งตอแหลทั้งเพ

ถะ...ถะ...ถะ...ถุยส์
ใครบอกว่าไม่ชอบนักร้องเสียงพอประมาณ แต่หน้าตาดี แม่งหลอกตัวเอง

รูปลักษณ์บนโลกมนุษย์สำคัญไหม
ขอตอบว่าสำคัญ...

แรงดึงดูดระหว่างคนหน้าตาดี กับคนหน้าตาพอดูได้
ย้ำ...ว่าหน้าตาแค่พอดูได้ไม่ได้ถึงกับน่าเกลียดขี้เหล่

มึงจะเลือกใคร...

คนไหนทะลึ่งบอกกูสนใจในจิตใจและนิสัยใจคอมากกว่า
คนเราดูที่ใจ...ใช่ภายนอก...

ถะ...ถะ...ถะ...ถุยส์
แล้วถ้าเขาหน้าตาไม่ดีมึงจะสนใจจิตใจแม่งทำหอกอะไรวะ

เหมือนคนตัวดำเป็นอีกา
กับคนตัวขาวดั่งหงส์...

มึงจะสนใจใครระหว่างอีกากับหงส์
ใครทะลึ่งตอบสนใจอีกามากกว่าหงส์

ยื่นหัวมา...กูขอโบกกะโหลกซักที
มึงแม่งหลอกตัวเอง...

โลกนี้มีแต่ความหลอกลวง...
ตัวเองยังหลอกได้แล้วนับประสาอะไร...

คนเราชอบทำตัวเป็นคนดี...
กูต้องดูดี...กูต้องน่าเชื่อถือ...

คนเราเกลียดคนพูดตรง...

ดั๊น...รับไม่ได้ฮ่า...อุ๊ยตาย หยาบคาย
เดี๊ยนลูกผู้ดีฮ่า...ฟังคำหยาบแล้วผื่นจะขึ้น

คำหยาบคายพูดจาตรงๆ
ดัดจริตทำเป็นฟังไม่ได้....ฟังแล้วจะตาย

อีบ้า...ทั้งๆที่ตอนมึงอยู่บ้านนอก
ใครๆก็เรียกมึงว่า อีชะเอมๆ

อยู่เมืองกรุงกระแดะให้เรียก เอมมี่
พ่อมึง มีสายเลือดฝรั่งหัวแดงติดมาตั้งกะเมื่อไหร่วะ

ควันสีขาวฟุ้งๆ ลอยมาเรื่อยๆ จนกระแทกเข้าที่หน้า
กูไม่สูบบุหรี่...กูไม่ชอบควันบุหรี่
แม่งหาว่ากูดัดจริต เป็นเด็กอนามัย
ทำไม...กูบอกว่ากูไม่ชอบตรงๆ ผิดหรือไงวะ

คนไทยแม่งไม่ยอมรับคนพูดจาโผงผาง ตรงๆ
แม่งชอบอ้อมๆ ยิ่งอ้อมไกลๆยิ่งชอบ

มึงบอกมึงรักประชาชน...รักคนไทย
แล้วพวกมึงยกโขยงกันไปเมืองนอกทำกะปิมึงหรือ...

ความเมาเริ่มครอบงำ...
พี่ตุลย์แห่งคุณป้าอพาร์ทเมนท์บอกว่า

เรามีอิสระในความเมา...
อำนาจเป็นของเรา...อิสระแห่งความเมา

แต่กูเห็นหลายๆคน ไม่เห็นมีอิสระจากการโดนกระทืบคาโตีะเลย
มึงมีอิสระในความเมา...ไม่ได้หมายความว่า
มึงจะมีอิสระในการเหยียบตีนลูกนักการเมืองในผับ

สังคมแม่งยกย่องคนมีอำนาจ

สร้างภาพเป็นคนดี...
มึงยกย่องกันเข้าไป...
หารู้ไม่พรุ่งจะไม่มีแดกแล้ว

ควันบุหรี่สีขาวลอยฟุ้ง
เสียงเพลงดนตรีสดเงียบลง
เสียงเพลงแดนซ์ถูกกระชากออกจากซอง
พร้อมๆกับน้องๆนักเต้นทั้งหลายแหล่

เฮ้ยเดี๋ยวก่อน...กูชอบดนตรีสด
พวกมึงอย่าเพิ่งลงดิวะ...

อ๊ะแสดงว่ามึงไม่ชอบโคโยตี้
ปล่าว...ไม่ใช่กูไม่ชอบ...แต่ดูไปแล้วมึงมีตังค์เอากลับบ้านเหรอวะ

แม่งยิ้มให้แล้วไง...
มันไม่ได้ยิ้มให้มึง...มันยิ้มให้เงินในกระเป๋ามึง
มึงรู้ตัวบ้างไหมวะ...

แก้วที่สิบกว่ากระดกขึ้นซด...
สติเริ่มลางเลือน...
น้องๆบนเวทียิ้มให้...

กวักมือเรียก...
เฮ้ยน้องสาว...ลงมานี่เด๊ะ...เดี๋ยวพี่มีติ๊บ
แล้วขอหิ้วกลับบ้านไปฝากตัวเองเสียหน่อย
เอ็กซ์ๆอย่างงี้ต้องโดนซัก 2 กระแทก

ไอ้บ้า...ไอ้ชั่ว...มึงดูถูกกู
ถึงกูจะทำงานกลางคืน...กูก็ไม่ขายตัวเว้ย
ไอ้สัตว์...มึงอย่าดูถูกกูมากเกินไป

น้องครับ...พี่เหงามานั่งเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม
แล้วบ้านอยู่ไหนหรือครับ...เดี๋ยวพี่จะอาสาไปส่ง

อุ๊ย...คุณพี่หน้าตาดี พูดจาสุภาพ
ให้เกียริตจะไปส่งที่บ้านหนูด้วย

ถึงบ้านแล้วผมขอรางวัลหน่อยได้ไหม...

รางวัลอะไรคะ...คนบร้า...เค้าเขิลล์นะ

สุดท้ายก็โดนไป 2 กระแทก
ติ๊บก็ไม่ได้ ค่าตัวก็ไม่ได้

คนเราแม่งไม่ชอบคนพูดตรง
คนเราแม่งชอบคนส้นตีนพรรค์นั้น

ด้วยสติอันเลือนราง
ความเมาเข้าครอบงำ
เรากำลังอยู่ใต้ตีนใครบางคน

กูอยากเป็นนักเขียน...มึงอยากไส้แห้งหรือไงวะ
กูอยากเป็นนักร้อง...มึงอยากเป็นตัวของตัวเองตอนออกชุดที่ 3 หรือไงวะ
กูอยากเป็น น.ย.ร.ม.ต....ส้นตีนเหอะ...กูว่ามึงไม่เป็นเหี้ยยังจะดีกว่ามั้ง

ด้วนสติอันเลือนลาง...
ผมกลับถึงบ้าน...อาบน้ำ

ผมจำไม่ได้ว่าพูดอะไรถึงใครไปบ้าง...
ขอโทษครับ...กูเมาาา...เอิ๊ก




Create Date : 20 กันยายน 2549
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2549 1:11:23 น. 1 comments
Counter : 657 Pageviews.  
 
 
 
 
ชอบอ่ะ ชอบมากๆเลย

สะท้อน+เสียดสี เรื่องราวของสังคมได้ดีมากมาก
แต่เรื่องบางเรื่อง เรารู้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เนอะ

 
 

โดย: บุยบุย วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:41:59 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com