Don't Worry, Be Happy

 
มีนาคม 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
1 มีนาคม 2553
 

Title: Air Doll เราทุกคนต่างว่างโหวง



หนังรักโรแมนติกติดเรทแห่งปีจากฝีมือกำกับของ ฮิโรคาชุ โคริเอดะ จากเรื่อง Nobody Know น่าแปลกใจที่ว่าภาพยนตร์แต่ละเรื่องของ โคริเอดะ มักจะว่าในเรื่องสิ่งที่ขาดหายไปของมนุษย์ อารมณ์ และความเหงา สำหรับ Air Doll ก็หนีไม่พ้นห้วงอารมณ์เหล่านั้นเช่นกัน ซึ่งหนังเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากหนังสือการ์ตูนเรื่อง Air doll ของ โยชิเอะ โกดะ หนังถ่ายทำจบไปแล้วตั้งแต่เดือนมกราคมปี 2552 และ ก็ได้ฉายรอบปฐมทัศน์ไปแล้วในเทศกาลภาพยนตร์ที่เมืองคานส์ ซึ่งกว่าหนังเรื่องนี้จะเสร็จครบขั้นตอนทุกอย่างก็ปาไปถึง 9 ปีเลยทีเดียว




เรื่องราวของตุ๊กตายางที่มีชื่อว่า โนโซมิ (แบดูนา) เธออาศัยอยู่กับ ฮิเดโอะ (อิทสึจิ อิทาโอะ) ผู้เป็นเจ้านาย หน้าที่ของเธอก็คือ ตุ๊กตายางรองรับอารมณ์ แน่นอนความโรแมนติกแบบแปลกๆ เริ่มต้นขึ้น ณ จุดนี้ ฮิเดโอะปฏิบัติกับโนโซมิคล้ายกับว่าเป็นภรรยาคู่ชีวิต กินข้าวด้วยกัน ออกไปเดินเล่นด้วยกัน ดูดาวด้วยกัน จวบจนถึงการร่วมรักด้วยกัน ฮิเดโอะจินตนาการไปว่าตุ๊กตายางที่อยู่ในอ้อมกอดของเขานั้น คือคู่ชีวิตจริงๆ ของเขา หากวันไหนเขามีเรื่องไม่สบายใจเขาก็จะระบายให้กับโนโซมิ (ตุ๊กตายาง) ฟัง แม้กระทั่งวันที่ฝนตก เขากลับมาบ้านยังบอกกับโนโซมิไปว่า “ฉันน่าจะเชื่อเธอ ที่เธอเตือนให้ฉันเอาร่มไปด้วย” จะเห็นได้ว่าทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้น ล้วนเกิดจากจินตนาการของฮิเดโอะทั้งสิ้น



แต่สิ่งที่อยู่นอกเหนือจินตนาการของเขาที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดขึ้นจริง เมื่อวันหนึ่งโนโซมิกลับมีชีวิต มีหัวใจขึ้นมาจริงๆ เธอออกไปเดินเล่นในเมืองแล้วก็ได้พบกับ จุนอิจิ (อาราตะ) พนักงานร้านเช่าวิดีโอ และเริ่มความสัมพันธ์จนกลายเป็นความรัก ทุกอย่างดูจะเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับเธอ





สิ่งแรกที่ผมเดินออกมาจากโรงหลังจากดูหนังเรื่องนี้จบลงคือรอยยิ้ม ประมาณว่า เมิงคิดได้ยังไงวะ รวมถึงนึกย้อนไปถึงฉากประทับใจในหลายๆ ฉาก แม้หนังเรื่องนี้จะมีบางฉากที่เอ่อ...ติดเรท (แบดูนาเล่นเรื่องนี้เปลืองตัวมากฮะ แต่เธอก็สวมบทบาทได้ดีเลยทีเดียวประมาณว่าแยกไม่ออกเลยล่ะว่าเธอเป็นตุ๊กตายางจริงๆ หรือเปล่า)



อย่างเช่นตอนที่โนโซมิพลาดทำให้ของมีคมบาดตัวเองจนลมออกจากตัวเกือบหมด แต่ก็ได้จุนอิจิที่เข้ามาช่วยไว้โดยการเป่าอากาศเข้าไปในตัวของเธอผ่านจุกลมที่...อยู่ตรงหน้าท้องของเธอ ที่สำคัญเค้าอุดรูรั่วของเธอด้วยสก๊อตเทปธรรมดา ในความคิดของโนโซมิ จุนอิจิเปรียบเสมือนผู้ให้ชีวิตใหม่แก่เธอ แน่นอนว่าฉากนี้เป็นอีกหนึ่งฉากที่ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงความโรแมนติกในสไตล์ของผู้กำกับอย่างโคริเอดะ



ต่อเนื่องจากฉากนี้โนโซมิกลับสงสัยว่าทำไมจุนอิจิถึงไม่ตกใจในร่างกายของเธอที่มีเพียงแค่อากาศในตัว เขากลับตอบไปว่า “ผมก็เป็นเหมือนคุณ” ซึ่งหารู้ไม่ว่าคำตอบเช่นนี้จะนำพาไปสู่เรื่องสลดโดยที่ตัวเขาไม่รู้มาก่อน แต่ด้วยคำตอบเช่นนี้ก็แสดงได้ว่ามนุษย์เราล้วนมีแต่อากาศ เราทุกคนต่างว่างโหวง ซึ่งสะท้อนความว่างเปล่าในจิตใจของสังคมญี่ปุ่นได้เป็นอย่างดี ผู้คนรอบกายของเขาและเธอต่างก็มีปัญหาชีวิตกันทั้งนั้น ทั้งชายหนุ่มโรคจิตที่คอยถือกล้องวิดีโอถ่ายใต้กระโปรงสาวๆ สาวแก่ที่กังวลในริ้วรอยบนใบหน้า หญิงสาวที่หมดอาลัยตายอยากในชีวิต



สิ่งหนึงที่ดูทำร้ายจิตใจโนโซมิมากที่สุดนั่นก็คือการมาถึง ของโนโซมิตัวที่สองที่ฮิเดโอะซื้อมาใหม่ เค้าร้องเพลงวันเกิดให้กับเธอ ในขณะที่โนโซมิจำไม่ได้ว่าตอนที่เขาซื้อเธอมาใหม่ๆ เขาร้องให้เธอหรือเปล่า ที่น่าเจ็บใจก็คือฮิเดโอะขอร้องให้โนโซมิกลับไปเป็นตุ๊กตาเหมือนเดิมด้วยเหตุผลที่ว่าถ้าตัวเธอมีชีวิตจิตใจเช่นนี้มันน่ารำคาญ...เพราะความรำคาญเช่นนี้หรือเปล่าที่ทำให้จำนวนคนโสดในญี่ปุ่นเพิ่มมากขึ้นพร้อมๆ กับสิ่งที่ทำขึ้นมาเพื่อรองรับอารมณ์ใคร่เช่นตุ๊กตายาง อย่างพวกเธอ

สิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อมาใช้แทนใครคนหนึ่ง



เธอได้มีโอกาสกลับไปเจอผู้ที่ให้กำเนิดเธอ และได้มีโอกาสเห็นเพื่อนๆ ของเธอที่ถูกใช้แล้วถูกส่งคืนกลับมาเนื่องจากว่าเป็นของชำรุดใช้การไม่ได้ นี่อาจจะเป็นฉากที่ทำให้เราครุ่นคิดได้ว่าแท้จริงแล้วมนุษย์ดำรงอยู่ได้ด้วยความรัก หรือความใคร่กันแน่ "เธอลองดูใบหน้าของเพื่อนๆ เธอเหล่านี้สิ ว่าพวกเธอได้รับความรักมาหรือเปล่า?" นั่นคือคำถามที่ทำให้โนโซมิต้องกลับไปครุ่นคิด

ตุ๊กตายางที่ชื่อโนโซมิ ก็เป็นเพียงแค่ตัวแทนของหญิงสาวที่ชื่อโนโซมิของฮิเดโอะ เช่นเดียวกันกับจุนอิจิเธอก็เป็นเพียงแค่ตัวแทนของคนรักเก่าของเขา...



เล่ามาถึงขนาดนี้แล้ว เอาเป็นว่าผมเม้มไว้ไม่เล่าในตอนสำคัญของเรื่องดีกว่า...


แต่มั่นใจได้เลยว่า แม้เรื่องนี้จะค่อนข้างติดเรท แต่...ความโรแมนติกของมันก็มีมากพอที่จะทำให้เราไม่สนใจฉากอย่างว่าพวกนั้นเลย

ว่าแต่...หากวันหนึ่งตุ๊กตายางชองคุณกลับมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ คุณจะมอบความรักให้กับเธอ หรือว่าจะมีแต่ความใคร่เพียงอย่างเดียว







 

Create Date : 01 มีนาคม 2553
6 comments
Last Update : 2 มีนาคม 2553 0:33:07 น.
Counter : 3006 Pageviews.

 
 
 
 
เมื่อวานโฉบไปแถวลิโด้ เกือบซื้อตั๋วเข้าไปดูเรื่องนี้แล้วค่ะเพราะเราชอบหนังแนวทำให้คิดอยู่แล้ว แต่ว่าไปแวะหาหมอนิติพล พอออกมาก็ไม่ทันรอบหนังเสียแล้วอะ

หวังว่ามันคงไม่รีบลาโรงนะนี่
 
 

โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:10:38:00 น.  

 
 
 
แฮ่ๆๆๆๆ
อยากกดูเพราะติดเรทที่แระ




เอ๊ย.ย.ย..ไม่ช่าย
หนังมีแนวคิดน่าดูจิงจิ๊ง.งง..

 
 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:12:45:44 น.  

 
 
 
คุณbellbomb - หนังเข้านานแล้วนะฮะ มีเวลาว่างก็ลองไปดูเนาะ ^ ^

คุณหมูปิ้งฯ - อ่านะ ตอนแรกผมก็คิดงั้นนะ 555+ ^ ^
 
 

โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 203.144.144.165 วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:18:22:08 น.  

 
 
 
มาแอบดูตุ๊กตายางของคุณตอยครับ

อ่านดูแล้ว น่าสนใจนะเนี่ย แต่กว่าผมจะเข้ากรุง สงสัยจะออกไปแล้วแหง

(ช่างทำตุ๊กตาหล่ออะ)

ป.ล. ไปลายหาดด้วยกันแมะ
 
 

โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:12:40:47 น.  

 
 
 
บล๊อคนี้ค้างนานแล้วนะคุณยางมะตอย

 
 

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:13:57:06 น.  

 
 
 
แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี
 
 

โดย: koreaserie (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:10:10:57 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com