|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
Title: Salary man
วัฏจักรของมนุษย์เงินเดือน หนีไม่พ้น...
ตื่นเช้า ตอกบัตร...ตกเย็น ตอกบัตร
กลับบ้าน...รถติด หงุดหงิด
หลับบนรถเมล์...เลยป้าย
ถึงบ้าน...หาข้าวกิน
ไข่เจียว...เมนูสิ้นคิด
มาม่า...เมนูสิ้นเดือน
น้ำประปาลูบท้อง...เมนูสิ้นใจ
ทำงานดี...หัวหน้าบ่น ทำไมไม่ดียิ่งกว่านี้ ทำงานแย่...หัวหน้าด่า คุณใช้อะไรคิด
เออหนอชีวิต ถูกใครไม่รู้มาจิกหัวใช้ พร้อมกับตั้งคำถาม เมื่อไหร่ งานจะเสร็จ
เออหนอชีวิต ถูกใครไม่รู้ ที่รู้ๆมันไม่ใช่คนไทย มาออกกฎระเบียบต่างๆให้เราต้องทำตาม และห้ามอยู่นอกกรอบ
ห้ามเปิดไฟ เปิดแอร์คอนดิชั่น ก่อนแปดโมงเช้าเวลาทำงาน ปิดไฟ ปิดแอร์คอนดิชั่น เมื่อพักเที่ยง ห้ามเปิดไฟ เปิดแอร์คอนดิชั่น ก่อนบ่ายโมงตรง เพราะยังไม่ได้เริ่มทำงาน ปิดไฟ ปิดแอร์คอนดิชั่น เมื่อเลิกงานห้าโมงเย็น
ห้ามฟังเพลงในเวลางาน กูฟัง...แต่งานไม่เสีย ห้ามถอดรองเท้าเดินในสำนักงาน กูถอด...แค่อยากต่อต้าน ห้ามกินขนมบนออฟฟิศ กูกิน...แค่อยากลองของ
หึหึ บริษัทใหญ่ ไม่ต่างอะไรจากนักโทษในที่ถูกคุมขัง ไม่สงสัยเลย ไม่สงสัยเลยจริงๆ
ลาออก...ผมไม่ให้คุณออก ลาออก...ฉีกใบลาออกทิ้ง ลาออก...เดี๋ยวจะเพิ่มเงินเดือนให้ ลาออก...เดี๋ยวจะให้ตำแหน่ง
-กู-...อยากลาออก แต่...เมื่อน้องโบนัสมานอนอ่อยอยู่ข้างหน้า -กู-...อยู่ต่อก็ได้วะ...
วาบความคิด...นึกย้อนไปเมื่อสมัยกาลก่อน หรือว่า-กู-แก่แล้ว...
สำรวจตัวเอง
ปวดหลัง...เออ -กู-แก่ เคราเฟิ้ม...เออ -กู-แก่ พนักงานใหม่เรียกพี่...เออ -กู-แก่
ผมหงอกเส้นแรกในชีวิต ในที่สุดมันก็มา เฮ้ยยยยย! หรือ-กู-แก่แล้วจริงๆวะ
เออหนอ...ชีวิต...
เออหนอ...มนุษย์เงินเดือน
เออหนอ...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก...เช้าตอกบัตรเข้า เย็นตอกบัตรออก
เออหนอ...
แหะๆ อย่าคิดมากหรือคิดตามล่ะฮะ ก็แค่แวะเวียนมาบ่นให้อ่านเฉยๆ หลังจากที่ผมทิ้งโอกาสในการกลับเข้าไปอยู่ในวงการโฆษณาอีกครั้ง แต่...จะเพราะความใจอ่อน หรืออะไรก็ตาม หลังจากที่ผมยื่นใบลาออกไปทั้งหมด 4 ครั้งแล้ว ผลที่ทางผู้ใหญ่ของบริษัทยังคงเหมือนเดิมคือ ไม่อนุมัติให้ลาออก พร้อมกับหว่านล้อมต่างๆนานาให้ผมอยู่ต่อ ซึ่งมันก็ได้ผลเสียด้วยสิ จนถึงตอนนี้ ผมยังคงเป็นพนักงานฝ่ายการตลาดอยู่เหมือนเดิม เฮ้อ ตัดสินใจไปแล้วนี่เนาะ ไว้รอโอกาสใหม่ปีหน้าแล้วกัน ^ ^
Create Date : 07 ตุลาคม 2551 |
|
16 comments |
Last Update : 7 ตุลาคม 2551 22:45:04 น. |
Counter : 2631 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.132 วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:23:10:15 น. |
|
โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:19:59:00 น. |
|
โดย: ธัญญะ วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:22:24:28 น. |
|
โดย: ไอพอด IP: 124.120.229.132 วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:15:52:28 น. |
|
โดย: แว่นน้อยกลอยใจ IP: 118.173.129.28 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:23:55:32 น. |
|
โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.128.55 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:23:47:08 น. |
|
โดย: คนที่คุณก็รู้ว่าใคร IP: 78.89.44.34 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:9:29:03 น. |
|
โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.238 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:23:17:00 น. |
|
โดย: ตา ต้า IP: 124.120.120.46 วันที่: 15 ตุลาคม 2551 เวลา:8:51:52 น. |
|
โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:14:48:54 น. |
|
| |
|
ยางมะตอยสีชมพู |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้
ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน
ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^ ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน
ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน
และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม
แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม
ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง
ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู)
ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม
(ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
|
|
|
|
555
เพราะน้องโบ(นัส) แท้ๆที่ฉุดพี่ยางฯไว้
มีงานดีกว่าว่างงาน
ว่างงานดีกว่ามีงาน เพราะมีเวลาไปม๊อบ..เอิ๊กก....ม่ายช่ายๆ