|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
Title: ฤดูเหงา
เข้าสู่ฤดูฝน...ที่ใครๆ ก็ต่างรู้สึกเหงาเมื่อฤดูนี้มาเยือน ทำไมถึงต้องเหงา
อาจเพราะสายลมเย็น หรือเป็นเพราะสายฝนที่เย็นฉ่ำ อีกทั้งหัวใจที่อ่อนล้า
หากเรานั่งมองหน้าต่าง... ที่เห็นวิวภายนอกเป็นต้นไม้ใบหญ้าพลิ้วไหวตามแรงลม
หากเรานั่งเหม่อ...มองออกไปนอกหน้าต่าง พบสายฝนที่เทกระหน่ำ
เห็นหยดน้ำบนน้ำที่ขังเจิ่งนองอยู่บนพื้น และกำลังค่อยๆขยายวงกว้างออกไป
ความเหงาก็เช่นกัน หากเรายิ่งนั่งมองสายฝนนานเท่าไหร่ ความเหงาก็ยิ่งกันกินหัวใจมากขึ้นเท่านั้น
ผมไม่เข้าใจ เหตุใดเวลาฝนตกแล้วจึงเหงา
แนวทางขจัดความเหงาของผมมีอยู่สามอย่าง คือ - หาอะไรทำ - นอน - ลืมเธอคนนั้น
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร...ผมก็ไม่หายอยู่ดี
ปกติแล้วความเหงาไม่เคยที่จะย่างกรายเข้ามาในชีวิตผม ผมไม่เคยรู้จักกับความเหงา แต่เดี๋ยวนี้...ผมเริ่มรู้จักกับมัน และค่อยๆที่จะสนิทกับมันมากขึ้น
ผมยังคงนั่งมองสายฝนที่เทลงมาจากฟากฟ้าลงมาสู่ผืนดิน ห้วงอารมณ์ชั่วนึกคิด...
ผมอยากเป็นสายฝนดูบ้าง เพราะถ้าหากผมเป็นสายฝน ผมคงจะสามารถเหนี่ยวประสานหัวใจของใครบางคนเอาไว้ได้ เหมือนดั่งที่สายฝนได้เหนี่ยวประสานแผ่นดิน กับผืนฟ้าที่ไม่มีวันมาประจบกัน ได้ตลอดกาล
ผมยังคงมองออกไปหน้าต่าง... บางทีการนั่งมองฝนตกนานๆ อาจทำให้หายเหงาได้เช่นกัน ผมยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก ก่อนเอ่ยกับสายฝนดนเดียวว่า...
สวัสดี ฤดูเหงา
Create Date : 07 พฤษภาคม 2550 |
|
4 comments |
Last Update : 7 พฤษภาคม 2550 23:00:53 น. |
Counter : 3069 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: ayre_ya IP: 58.9.15.105 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:05:56 น. |
|
โดย: ยางมะตอยสีชมพู (ยางมะตอยสีชมพู ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:57:49 น. |
|
โดย: นกยูง IP: 125.27.51.241 วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:21:13:42 น. |
|
โดย: Noom IP: 58.64.126.84 วันที่: 3 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:46:06 น. |
|
| |
|
ยางมะตอยสีชมพู |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้
ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน
ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^ ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน
ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน
และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม
แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม
ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง
ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู)
ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม
(ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
|
|
|
|
เพียงแต่งวดนี้ดูสับสนๆนิดหน่อย
คือก้อไม่ได้เปงนักวิจารณ์
แค่อ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้น
ก้ออยากจะบอกต่อ
เผื่อมันอาจจะช่วยไรได้ไม่มากก้อน้อย
หรือไม่ช่วยไรเลย อิอิ
สวัสดี ฤดูเหงาด้วยจ้า..!
(แต่มีแอ๊ะไม่เหงาหรอกค่ะ)