เคยไปเมื่อ 7 - 8 ปีที่แล้ว สวยงามล้ำค่ามาก

เคยได้ยินแต่ชื่อเขาสุกิม

เพิ่งรู้ว่ามีพิพิธภัณฑ์ด้วย

ข้าวของแต่ละชิ้นแต่ละอย่าง เก่าแก่มากๆค่ะ

มีรถเลื่อนขึ้นไปชม รู้สึกค่อยดูดีหน่อยเพราะถ้าเดินขึ้นไปเองคงไม่ไหวแน่ค่ะ ดูแล้วสะอาดสะอ้านตาดีนะคะ ของเก่าแก่ทั้งนั้น เอ๊ะ.. ไม่พบคำอธิบายเลย แต่คงมีเจ้าหน้าที่อยู่ประจำบริเวณนั้นที่พอจะให้ความกระจ่างได้กระมังคะ

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวถึงเขาสุกิม เคยไปเมื่อประมาณ 20 ปีก่อนโน้น ยังไม่มีพิพิธภัณฑ์ให้ชมค่ะ

ที่วัดเกตุ ที่เชียงใหม่ก็มีคล้ายๆแบบนี้ค่า

แต่อาจจะไม่อลังการณ์แบบนี้

แต่ก็มีอย่างคาดไม่ถึงเหมือนกันจ้า

สวยดีจังเลยนะครับ
ในวัดมีสิ่งล้ำค่ามากมายเลย

เห็นในรายการทัวร์มักมีชื่อวัดเขาสุกิมแทบทุกทัวร์

ห้องโถงใหญ่ในพิพิธฯ ข้าวของเยอะจังเลยนะคะ

น่าสนใจทีเดียวสำหรับคนชอบของเก่าๆ..

ขอบคุณที่นำมาฝากกัน

เคยไปค่า....เมื่อ20ปีที่แล้ว55555.....ตอนเป็นเด็กรู้สึกแจกันใหญ่มากๆค่า.....แต่โต๊ะมุกนกไม่ค่อยชอบ...ชอบตุ๊กตาเสียกบาลมากกว่า...อิอิ...
ส่วนรูปจากปารีสมีอีกชุดนึงนะคะ ยังไม่ได้ลง ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวนัก ไม่มีเวลาถ่ายจริงจังเพราะฝนตกเยอะค่ะ ไว้ถ้าลงจะมาตามนะคะ

ขออนุญาตคุณไอเอ็มแสดงความเห็นต่างในกรณีนี้สักเล็กน้อยนะครับ

หากความเห็นของผมไม่ถูกใจท่านผู้ใด ต้องขออภัยทุกท่านไว้ที่นี้ด้วย

ก่อนอื่น ต้องตั้งปุจฉาขึ้นในใจเสียก่อนว่า...

วัดในพุทธศาสนา มีไว้เพื่ออะไร?

ไว้เพื่อเป็นที่พำนักของพระสงฆ์ อันเป็นพุทธสาวก พุทธบุตร ที่ได้รับมอบหมายหน้าที่อันทรงเกียรติทางจิตวิญญาณ ในอันที่จะถ่ายทอดพระธรรม สู่พุทธศาสนิกชน เพื่อประโยชน์สูงสุดคือการดับทุกข์....

ใช่หรือไม่?

ถ้าทุกท่านตอบว่า...ใช่แท้แน่นอน

ก็ต้องย้อนกลับมาดูว่า วัดในปัจจุบันที่สร้างกันวิจิตรบรรจง

ประกอบด้วยสิ่งก่อสร้าง และวัตถุนานาสารพัดชนิด ทั้งที่เกี่ยวและไม่เกี่ยวกับพระธรรมคำสอนของพระสมณเจ้า

ได้ทำหน้าที่ หรือแสดงบทบาทของจุดประสงค์หลักดังที่ได้ปุจฉาไว้ข้างต้นหรือไม่ ?

มีความวิปริตผิดจุดประสงค์ข้างต้นไปอย่างใดหรือไม่?

ขอเรียนด้วยความเคารพต่อทุกความคิดเห็นว่า

ในส่วนตัวของกระผมแล้ว

มองวัดหลายสิบหลายร้อยแห่ง ที่แข่งกันสร้างและสะสมถาวรวัตถุ ไม่ว่าวิหารที่แสนอลังการ มูลค่าหลายร้อยล้านบาท หรือวัตถุอื่น ๆที่แสนจะเลิศหรู

มีสิ่งละอันพันละน้อย สร้างขึ้นมากมายโดยอ้างความสะดวกสบายของญาติโยมที่มาทำบุญ หรือพระภิษุสงฆ์ที่จำพรรษาที่วัด

โดยสิ่งเหล่านั้น หาได้เอื้อประโยชน์ต่อการสั่งสอนธรรมะแก่สาธุชนแม้แต่น้อย

จะมีประโยชน์เพียงเป็น "จุดขาย" เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้แห่แหนเข้าไปเยี่ยมชม

โดยวัดจะหวังประโยชน์เป็นเงินทำบุญอันเป็นผลพลอยได้

และละเลยต่อหน้าที่หลักของวัดในพุทธศาสนา อันได้แก่การถ่ายทอดธรรมะของพระพุทธเจ้า ชี้ทางดับทุกข์ที่ถูกต้องแก่ผู้คนทั้งมวลเสียสิ้น

วัดหลายแห่งในทุกวันนี้ จึงไม่กลายสภาพไป บางแห่งกลายเป็นสวนสนุก บางแห่งกลายเป็นสวนสัตว์ บางแห่งกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงสถาปัตยกรรม และบางแห่งกลายเป็นตลาดค้าเครื่องรางของขลัง ฯลฯ

จะเหลือวัดที่ยังคงจิตวิญญาณและทำหน้าที่ของวัดในความหมายแท้จริงสักกี่แห่ง?

ด้วยความเคารพ

พระสงฆ์ที่ดีย่อมมีอยู่ไม่น้อย ควรที่พุทธบริษัทจะพึงกราบไหว้บูชา และยึดถือเป็นแบบอย่าง

แต่เราก็ต้องยอมรับว่า พระสงฆ์จำนวนไม่น้อย

ลุ่มหลง หรือเผลอไผล ปล่อยจิตใจจากรำงับสำรวม ให้ลุ่มหลงในวัตถุธาตุอันไร้แก่นสาร

แทนที่จะเป็นตัวอย่างให้สาธุชนละวางจากวัตถุ กลับกลายเป็นคนสนับสนุนส่งเสริมให้ผู้คนยิ่งลุ่มหลงในวัตถุ ทั้งทางตรงและทางอ้อม

ควรที่สาธุชนที่ตั้งอยู่ในสติ จะได้กระตุ้นเตือนสงฆ์เหล่านี้ให้ตระหนักถึงภารกิจอันยิ่งใหญ่แห่งเพศบรรพชิต

ควรที่สาธุชนที่ตั้งอยู่ในสติ จะได้มีส่วนปัดกวาดเช็ดถู "วัด" ทั้งหลายที่เริ่มวิปริตจากความเป็นวัด ให้กลับมาอยู่ในร่องในรอยแห่งคลองธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า

ควรที่เราทั้งหลาย จะได้วิพากษ์ และวิจารณ์วัดเหล่านั้น ให้ตื่นจากความลุ่มหลงแห่งวัตถุ กลับสู่ภารกิจแห่งจิตวิญญาณที่มีแก่นของพระธรรมเป็นที่ตั้ง

กระผมในฐานะพุทธศาสนิกชนคนหนึ่ง มีความเห็นต่อ "วัด" หลายแห่งเป็นดังนี้

จะผิดหรือถูก ใคร่ขอให้พุทธบริษัททั้งหลายพึงไตร่ตรองโดยรอบคอบ...

สวัสดีครับคุณ I M
วัดเขาสุกิมนี่ผมเคยไปเหมือนกัน แต่จำไม่ได้ว่าเคยไปพิพิธภัณฑ์อันนี้หรือเปล่า ไม่คุ้นเลย
มีของโบร่ำ โบราณเยอะดีเหมือนกันนะครับ เห็นวางรวมกันเป็นกองๆ ก็มี ถ้าได้ไปคงดูเพลินเลย แต่ของชิ้นเล็กชิ้นน้อยเยอะ ควรต้องมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีด้วย

+ อืม ... ผมจำไม่ได้ว่าตอนเด็กๆ เคยไปวัดนี้มาครั้งนึงรึเปล่าอ่ะครับพี่ ของสะสมบางอย่างที่ดูเหมือนไม่มีคุณค่าสำหรับหลายๆ คน ก็อาจมีคุณค่าทางใจกับคนบางคนจนประมาณค่ามิได้ก็ได้เนอะครับ

+ แอบสงสัย ตรงที่บอกว่ามี "เครื่องฟอกไต" ด้วย เป็นคำพูดเล่นๆ หรือมีจริงๆ อ่ะครับ? แล้วมันยังใช้ได้อยู่รึเปล่า ถ้าใช้ได้เจ้าของเค้าไม่เอาไปบริจาคให้โรงพยาบาล ให้คนอื่นๆ ได้มีโอกาสใช้บ้าง จะมิได้บุญกว่ารึครับ หรือถ้าใช้ไม่ได้แล้ว มันมีโอกาสจะนำไปทำประโยชน์อย่างอื่นได้มากกว่าเอามาตั้งทิ้งไว้ในพิพิธภัณฑ์เยี่ยงนี้อ่ะครับ

+ หรือจริงๆ ข้าวของบางอย่าง ถ้ามีผู้มาขอรับไปใช้งานต่อ ไม่แน่ใจว่าทางวัดเค้ามีนโยบายบริจาคสมบัตินั้นต่อหรือไม่อ่ะครับผม เพราะถ้าเอามาเก็บไว้เฉยๆ แบบนี้ บางทีก็น่าจะมีประโยชน์น้อยกว่าการให้ผู้ที่จำเป็นต้องใช้งานจริงๆ นำไปใช้ก็เป็นได้นะครับ

เมนต์ลุงแว่นน่าคิด...นะคะ

...................

เหรียญเก่าๆที่เห็น สภาพดีอยู่เยอะเลย ไม่ยักจะดำเท่าไหร่



นักล่าฯอัพบล็อกเรื่องสั้นค่ะวันนี้

ขอเชิญนะคะ...

อยากไปบ้างจัง
แวะมาเยี่ยมชมบ้านผมบ้างนะครับ

ของเก่าเก่า เรื่องเก่าเก่า เอามาย้อน
เหมือนละครช่องเจ็ดเด็ดเหลือหลาย
สร้างละครย้อนให้คนพ้นงมงาย
คุณค่าหลายอยูที่คิดพิจารณา(เห็นกงกำกงเกวียน)

ของเก่าเก่าเราทิ้งยิ่งช้ำนัก
ไม่รู้จักบอกตูเบื่อเมื่อไร้ค่า
หาของใหม่ใหม่วันนี้เมื่อมีมา
แต่ภรรยาอย่าว่าเก่าเธอเอาตาย...

(ห้ามว่าเก่าเด็ดขาด)

ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยค่ะ ดูจากรูปชักอยากไปบ้างแล้ว

อัฟ blog ตั้งแต่วันวานเพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาเยี่ยม ยุ่งทั้งวันเลยค่ะ งานเข้าอีกแล้ว ผ.อ. รับงานประกวดนาฏศิลป์ไทยมา ต้องเร่งซ้อมเด็กอีกแล้ว การประกวดจะมีขึ้นในวันที่ ๑๘-๑๙-๒๐กันยายน ต้องเตรียมความพร้อมสักนิด ช่วงนี้ถ้าหายๆไปอย่าว่ากันนะคะ คุณim สบายดีนะคะ

ของสะสมเยอะดีเหมือนกันนะ
ได้ยินแต่กิตติศัพท์ไม่มีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวฝั่งตะวันออก

ระยะนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายและชมภาพเก่าๆที่นี่
ติดพันงานจนบางครั้งไม่อยากเข้าบล๊อค...กลัวเล่นเพลินน่ะ

หวัดดีค่ะ

มาช่วนไปล่องอ่าวค่ะ...

เที่ยวนี้มีแปลกๆนิหน่อย ล่องเป็นกลอนเลย หุหุ

มาแล้วค่ะ คุณ IM มาช้ามากกกก กว่าจะโล้สำเภาจากทะเลจีนใต้ผ่านอ่าวตังเกี๋ยมาเข้าอ่าวไทย ช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ มาช้าหน่อย ไม่ว่ากันนะคะ

ของสวย ๆ งาม ๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ คนรักของเก่าอย่างคุณ IM คงเพลิดเพลินจำเริญใจน่าดู

ป้าเดซี่ชอบเครื่องเงินจังเลยค่ะ

ขอบคุณมากนะครับ ที่เข้าไปเยี่ยมเยือนที่บล็อกของผม
อาการของผมตอนนี้น่าจะเป็นที่เอ็นและกล้ามเนื้อแล้วหล่ะครับ ส่วนที่บาดเจ็บ น่าจะหายดีเกือบเต็มร้อยแล้ว ตอนนี้ก็เหมือนกับการฟื้นฟูส่วนอื่นๆ รอบๆหัวเข่าอ่ะครับ อิอิ งงๆไหมครับเนี่ย

เึคยได้เย็นแต่ยังไม่เคยไปครับ ขอนุญาติเก็บรูปอุปกรณ์จับปลาขนาดใหญ่ด้วยนะครับ ไม่ต้องอธิบายเลยครับเมื่อก่อนเมืองไทยอุดมสมบูรณ์ขนาดไหน ผมเคยเห็นตามไต้ถุนบ้านชุมชนริมแม่น้ำโขง ขนาดไม่ต่างกันนี้ครับ

สมัยเด็กๆแม่ครัวที่บ้าน พูดถึงวัดนี้บ่อยมาก เพราะเค๊าเคยทำงานที่วัดนี้..ส่วนตัวนัทเองไม่เคยไป วันนี้เลยได้ชมซะเลย..ขอบคุณมากๆนะค๊ะ..

น่าดีใจที่มีการรักษาของเก่าๆที่หาดูยากเอาไว้ด้วย..ดีจัง

มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ IM

ที่วัดนี้จ๊อกเคยไปมาแล้วค่ะ 2 ครั้ง แต่หลายปีมากๆค่ะ
ครั้งสุดท้ายเมื่อ 12 ปีเห็นจะได้ค่ะ...
เมื่อก่อนของสะสมเหล่านี้ยังไม่มากขนาดนี้นะคะ
จ๊อกยังนึกขำตัวเองไม่หายเลยนะคะที่ครั้งแรกที่ไปที่วัดนี้
ตอนนั้นยังไม่รู้จักหุ่นขี้ผึ้งค่ะ...(ตอนนั้นรู้สึกจะปี 2530)
ได้ขึ้นไปชั้นบนสุดนะคะ...มีห้องกระจกอยู่จ๊อกก็เห็นมีพระสงฆ์
นั่งอยู่หลายรูปค่ะ เพื่อนๆเดินขึ้นมากันแล้วคุยเสียงดัง
จ๊อกก็เลยส่งสัญญาณ จุ๊ๆๆ ว่าอย่าเสียงดังมีพระนั่งอยู่ในห้องนี้หลายองค์ทีเดียว

พวกเราก็มองลอดกระจกกันอยู่พอสมควร..เอ..ทำไมท่านนั่งกันนิ่งมากๆเลยก็เลยตัดสินใจ

พากันเดินเข้าไปกราบท่าน..พอเข้าไปใกล้ๆถึงได้รู้ว่า..นั่นไม่ใช่สิ่งมีชีวิต...
ขำกันกลิ้งเลยค่ะ...

จ๊อกเอารูปพระราชวังบางปะอินมาฝากค่ะ...
เพิ่งไปมาเมื่อวานนี้เองค่ะ...
แต่ยังไม่ได้อัพฯหรอกค่ะ...เดี๋ยวอัพฯเมื่อไหร่
แล้วจ๊อกจะรีบแจ้นมาเคาะประตูบ้านเลยนะคะ...

สาธุด้วยนะครับ คนเราเดี๋ยวนี้ตามใจตัวเองไม่ทัน
ปล่อยให้กิเลสนำใจเสมอ สังคมเลยเสื่อมไปเนอะ
ไม่เป็นไรอ่ะครับ อย่างมากก็ทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น

พักนี้ไม่ค่อยมีเวลาค้นหารูปน้ำตก

ก็เลยอัพบล็อก เรื่องสั้นไปอีกเรื่องค่ะ

อ่านเบาๆ ไม่ซีเรียส..แวะไปนะคะ

เคยไปวัดเขาสุกิมตอนเด็ก ๆ ค่ะ มาเห็นรูปในบล็อกนี้สรุปว่าตัวเองจำอะไรในอดีตไม่ได้เลยค่ะ

ได้ยินชื่อบ่อยๆ
แต่ยังไม่เคยไปเยือนเลยค่ะ
แวะมาทักทายตอนดึกๆ

เชิญที่บ้านนะคะ เอาบุญมาฝากค่ะ คุณimสบายดีนะคะ

หวัดดีค่ะ

มาเชิญไปเที่ยวน้ำตกค่า...

ไข้หวัดหายเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์แล้วค่ะ
แต่อาการไอไม่ยอมหายซักที
ตอนนี้เปลี่ยนยาแก้ไอเป็นยาที่ผสมมะขามป้อมของอภัยภูเบศรแล้ว
มียายแถวบ้านคนนึงแนะนำมาค่ะ
กินเข้าไปแล้วก็ชุ่มคอดี

....................
เพิ่งทราบว่าวัดนี้มรพิพิธภัณฑ์ด้ว
ไซดักปลากับตะค่อง ตอนเด็กๆที่เวลาสุ่มปลาได้
เค้าจับปลาใส่ตะค่อง ไม่รู้สะกดแบบนี้หรือเปล่าค่ะ
ถ้าผิดขออภัย

เป็นวิธีการจับปลาที่เนียนมาก
ปลาเข้าไปได้แต่ออกไม่ได้
เวลาดักต้องดักทางน้ำไหลผ่าน
เวผักตบชวาวางด้านบนหน่อยนึง

เด็กๆเคยสุ่มปลาด้วยค่ะ
แต่ดันสุ่มได้ปลาแขยงกับปลาหมอ
โดนเงี่ยงปลาแทงมือเอาปวดมากๆ
เลยเข็ดไปเลย บางคนสุ่มได้งูก็มี บรื๋อๆๆๆ

เห็นอุปกรณ์ของเชี่ยนหมาก ของยายก็แบบนี้เลยเป็นที่ใส่ปูน
เวลาฝนตกฟ้าคะนอง ต้องคอยเอาผ้าไปคลุมไว้
กลัวฟ้าค่ะ

เห็นของพวกนี้แล้วก็ย้อนกลับไปอดีตได้เลย
ที่บ้านตอนนี้ยกสีฝัด (ใช้ฝัดข้าวเพื่อแยกเมล็ดข้าวกับ
ข้าวที่เป็นแกลบออกจากกัน โดยใช้แรงคนหมุน)
เอามาไว้บบ้านเลย กลัวพังเพราะน้ำท่วม
เกวียนกับคันไถก็ยังอยู่แต่ผุพังเต็มที
ผลาญที่ใช้ไถนายังมีให้เห็นแว๊บๆ

ของเก่าที่มีค่ารวบรวมกันไว้มากมายจริงๆ ครับ โดยเฉพาะเมื่อทำกันในนามส่วนรวมแล้ว ก็ยิ่งเกิดความหลากหลาย และหากคิดการนำเสนออย่างเป็นระบบก็จะก่อประโยชน์เป็นอนันต์ ยิ่งสมัยนี้เสาร์-อาทิตย์ ผู้คนเขตเมืองโดยเฉพาะ กทม.กำลังชอบการเดินทางพักผ่อน ไปเช้าเย็นกลับ ล่องเรือแถวแม่น้ำนครชัยศรี กินอาหารริมแพ สูดโอโซนชายทุ่งนา ดูรังนกกระจาบชายคลอง
......รู้ไหมครับสัปดาห์นี้ผมมีโอกาสไปตลาดน้ำลำพญา อ.บางเลน เดียวว่างๆ จะนำเสนอผ่านภาพถ่ายครับ

หวัดดีค่ะคุณอิม
มิน ก็ยังไม่เคยไปวัดนี้ซักทีค่ะ
ฟังคนเล่ามาเยอะเหมือนกัน
เรื่องภาพรวม ๆ ของวัดหลาย ๆ แห่ง
มินคิดเหมือนลุงแว่นเลยค่ะ แต่ในแง่นึงอ่ะ
ก็คิดถึงความจำเป็นในการอยู่รอดของวัดด้วยเหมือนกัน
เพราะ ไม่ค่อยจะมีหน่วยงานไหนยื่นมือมาดูแลเลย
แม้กระทั่งส่วนราชการก็เหอะนะมินว่า
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ

ผมเคยไปแต่สงสัยว่าทำไมไม่ได้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ อาจปิดวันที่ไป ฯลฯ

เสียดายจัง

เคยไปมาประมาณเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ
เมื่อวาน ได้ไปแวะอีกครั้ง มีเวลาเพียง 40 นาที
ไร้รสชาติในการเดินดูพิพิธภัณฑ์ที่สุด
โชคดีที่แวะเข้ามาดูที่บล๊อกนี้แทน
ทุกอย่างเปลี่ยนไป วัดเจริญขึ้น
มีรถเลื่อนไม่เหนื่อยแล้ว ผู้คนดูจะบางตามากจริง ๆ
ต่างกับที่เขาคิชฌกูติลิบลับค่ะ
เมื่อวาน ทั้งวัน คิดว่าคนมาหลักเลยแสนแน่นอน

รูปนี้ คิดว่าแปลกตาดี ถ่ายที่วัดเขาสุกิมนะคะ