happy memories
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
19 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
คำมั่นสัญญา ๒

อัพบล๊อคละครเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อสี่ปีที่แล้วกะอีกห้าวัน มีสาวกพี่รินกะน้องดาแวะเวียนมาคุยด้วยตลอดจนบล๊อคชักจะอืดเกิน ตอนนู้นหาภาพปลากรอบยากมาก ค้นแทบตาย หามาได้ไม่ถึงสิบ ไล่ล่าหาทั้งวิดีโอและดีวีดีมานาน มาสมหวังเมื่อปีที่แล้ว มีคนทำดีวีดีออกมาขาย ถึงภาพจะไม่แจ่มเท่าไหร่ก็ดีใจมากที่มีละครสุดโปรดเก็บไว้ เพิ่งจะมีเวลา cap ภาพ ทีแรกกะว่าจะเปลี่ยนภาพในบล๊อคเก่า แต่ cap ภาพออกมาได้เยอะเกิน จะทิ้งก็เสียดาย ไหน ๆ มีภาพเยอะแถมบล๊อคเดิมขึ้นอืดได้ที่เลยตั้งบล๊อคใหม่ พอดีช่วงนี้ละครที่คุณนกเป็นผู้จัดเรื่อง "เหนือเมฆ" เพิ่งลงจอช่องสาม ถือโอกาสโฆษณาให้ซะเลย ใครชอบละครแนวบู๊คงถูกใจ กำกับดี บทดี มุมกล้องสวย เลือกนักแสดงได้เหมาะกับบท โดยเฉพาะคุณนกกับคุณตู่ คุณนกมาเล่นบทบู๊เรื่องแรก ดูทะมัดทะแมงได้ใจเชียวแหละ






https://www.youtube.com/watch?v=4dPTS68hy1w




สายธารนี้จะเป็นพยานถึงคำมั่น
สัญญาของฉันมั่นคงเสมอ
จะรินไหลจากดวงใจของฉันและเธอ
ทั้งยามตื่นหรือฝันละเมอ
ก็มิคลายความผูกพัน

แม้วันไหนต้องจากกันใจไม่เคยห่าง
จะคอยเป็นกำลังใจให้จอมขวัญ
โปรดได้รู้ว่ายังมีฉันอยู่ทุกคืนวัน
คำสัญญาจะคงมั่นตราบฟ้ามลาย



ควานหาเพลงไตเติ้ลที่คุณจอห์นนีร้องมาหลายปีกว่าจะเจอ มีคนโพสไว้ในกระทู้ คลิปละครคำมั่นสัญญา คุณmondaychild โพสคลิปไว้ในยูทูป





เรื่องนี้เป็นละครที่ชอบมากที่สุดเรื่องนึงเลยค่ะ ตอนที่ฉายเรตติ้งคงไม่ค่อยดีเท่าไหร่เพราะเนื้อเรื่องไม่หวือหวา ไม่มีตัวละครมากรี๊ด ๆ ให้ปวดหัว นอกจากแม่สามีของนางเอกที่ร้ายหน่อย แต่ก็พอรับได้ ไม่งั้นละครคงจะราบเรียบเกินไป เพราะขาดตัวอิจฉามาเป็นสีสันของเรื่อง

"คำมั่น-สัญญา" ละครแนว romantic drama ฉายทางช่อง ๓ บทประพันธ์ของ คุณทมยันตี ผลงานการกำกับของ คุณฉัตรชัย เปล่งพานิช คุณสิทธิชัย บุญยกาญจน์ เป็นคนเขียนบท นำแสดงโดย คุณจอห์นนี แอนโฟเน และ คุณสลักจิต ดลมินทร์ ครั้งแรกที่ออกข่าวว่านวนิยายเรื่องนี้จะทำเป็นละคร ก็ยังนึกห่วงอยู่ว่าใครจะเป็นคนทำ พอเห็นว่าเป็นบริษัทยูม่าก็เบาใจ เพราะยูม่าทำละครออกมาดี ๆ หลายเรื่อง นับแต่ "ลายหงส์" "กตัญญูปกาศิต" "แรงรัก" "นาคราช" "ต้องปล้น" "คนแซ่ลี้" และอีกหลาย ๆ เรื่อง ตอนนั้นถึงจะเชื่อมือทีมของยูม่าอย่างไร ก็ทำใจแล้วว่าคงยากที่จะทำเป็นละครออกมาอย่างที่ใจคิดไว้ แม้ตัวผู้กำกับจะเป็นนักแสดงคุณภาพระดับหัวแถวก็ตาม เพราะการแสดงและงานกำกับนี่มันคนละเรื่องกัน และยังจะเรื่องบทอีก ก็เห็น ๆ กันอยู่ที่นวนิยายแต่งไว้ดีมาก แต่พอมาเป็นละครแล้วหลายคนเบ้หน้าใส่




อย่างที่บอกว่าทำใจแล้ว เลยไม่ได้หวังมาก แต่ก็ติดตามข่าวคราวและดูละครทุกตอน เมื่อละครเริ่มฉาย ก็ได้เห็นทั้งความตั้งใจและความประณีตในงาน สมกับเวลาและเงินที่ใช้ไป ไม่ว่าจะเป็น เครื่องแต่งกาย, สถานที่ถ่ายทำ (ชอบบ้านนางเอกจัง สวยดี), การกำกับการแสดง, การถ่ายภาพ, การให้แสง (แต่มีบางช่วงที่ดูมัว ๆ ไปบ้าง), การจัดองค์ประกอบภาพที่ลงตัว




โดยเฉพาะช่วงที่แช่ภาพก่อนที่ละครจะจบในแต่ละตอน ดูสวยเหมือนภาพเขียน, ยุคสมัยของละครก็ถูกใจมาก หลาย ๆ อย่างที่พูดถึงนี่แสดงให้เห็น ว่าคุณฉัตรชัยเข้าใจและเข้าถึงโทนหนังได้เป็นอย่างดี ทำให้การถ่ายทอดออกมาเป็นละครไม่ผิดเพี้ยนไปจากบทประพันธ์ มีความละเมียดละไม เหมาะกับละครแนวโรแมนติคนุ่มนวล




จุดเด่นอีกข้อก็คือการใช้มุมกล้อง ซึ่งเป็นส่วนที่สร้างอารมณ์ให้กับละครได้อย่างเต็มเปี่ยม ไม่ว่าจะเป็น
: มุมกล้องที่ใช้แทนสายตาของคุณรจนา ที่คอยระแวดระวังความสัมพันธ์ของชลันดาและสาริน
: ฉากที่สารินคุยโทรศัพท์กับชลันดา ทั้งบทพูด จังหวะในการใช้น้ำเสียง และกล้องที่ทิ้งระยะรับอารมณ์ของผู้แสดงอย่างพอเหมาะ เป็นฉากที่ดีมากฉากหนึ่ง แม้จะอยู่ในหนังสือเพียงครึ่งหน้าเท่านั้นเอง




: ฉากที่นางเอกมาที่วัดก่อนจะแต่งงานแล้วพระเอกหลบอยู่ในกุฏิพระ ภาพที่จบลงด้วยการถ่ายภาพในมุมสูงให้เห็นทั้งสองคนในเวลาเดียวกัน ให้ภาพเหมือนในหนังสือที่บรรยายไว้




: ฉากในโรงพยาบาลที่สารินรู้ว่าชลันดาเป็นโรคร้าย เขาก้าวเข้ามาในห้องผู้ป่วยและกล้องจับภาพนิ่งอยู่นานแล้วค่อย ๆ เคลื่อนตามพระเอกจนได้เห็นสีหน้าของคนทั้งคู่ กล้องที่หยุดนิ่งแทนความรู้สึกของสาริน เมื่อรู้ว่าคนที่ตัวรักกำลังจะจากไป




ละครเรื่องนี้ก็เหมือนกับซีรีส์เกาหลีเรื่อง "Autumn in My Heart" คือเนื้อเรื่องเรียบง่าย ตัวละครไม่มาก อารมณ์ของตัวละครไม่ฉูดฉาด เมื่อได้ผู้กำกับที่เข้าใจจุดสำคัญและลักษณะของตัวละคร งานที่ออกมาจึงดีและได้อารมณ์อย่างที่ควรจะเป็น คิดว่าเป็นการนำบทประพันธ์ของคุณทมยันตีมาทำเป็นละครได้ดีที่สุด ละคร "คู่กรรม" ทางช่อง ๗ ก็ว่าดีแล้ว แต่ก็ชอบเรื่อง "คำมั่น-สัญญา" มากกว่า




ภาพจากเวบ be2hand.com


ถ้าจะเทียบกันแล้ว เรื่อง "คู่กรรม" ทั้งพระเอกและนางเอกมีความขัดแย้งกันมาตลอด จนมาถึงท้ายเรื่องถึงเข้าใจกันได้ ความซาบซึ้งที่สุดช่วงหนึ่งของเรื่องก็จะอยู่ในตอนก่อนที่โกโบริจะตาย เมื่อทั้งคู่สารภาพรักกัน เวลาเป็นละครหรือหนังใหญ่แล้วให้พระเอกพูดมากเหมือนในหนังสือ ก็จะถูกค่อนว่าทำไมพระเอกตายยาก พอเป็นละครแล้วยืดให้พระเอกตายข้ามวัน ดูแล้วรู้สึกว่าความเศร้ามันขาดช่วงไป หลายคนบอกว่าดูตลกด้วยซ้ำ เขาน่าจะให้ตอนจบ ๆ ในวันเดียวกัน แต่ถ้าพูดน้อยอย่างในหนังของคุณรุจน์ ความซาบซึ้งก็จะลดน้อยลง สำหรับเรื่อง "คำมั่น-สัญญา" ตัวเอกก็ตายเหมือนกัน แต่พระเอกนางเอกเข้าใจกันมาตลอด เรื่องราวเริ่มเศร้าจากช่วงกลางเรื่องและเพิ่มมากขึ้นไปจนจบเรื่อง และท้ายสุดเมื่อนางเอกตาย ถึงจะพูดไม่มากเท่า "คู่กรรม" แต่ก็ได้อารมณ์เศร้าพอ ๆ กัน


"หลับเถิดคนดี...คอยพี่รินด้วย
พี่จะอยู่เพื่อสุดา...แล้วพี่จะตามไป...อนุญาต ! หลับได้แล้วจ๊ะ !"

ไร้เจ้าดับตะวัน......แลจันทรา
มืดหมดทั่วนภา......กาศกว้าง
เย็นเยือกในอุรา......ราญแหลก
ตายฤาอยู่ควะคว้าง......เฉกเช่นเดียวกัน




การกำกับฉากเศร้าซึ่งเป็นจุดสำคัญของเรื่องก็ดีมาก ชอบที่ละครให้ความรู้สึกเศร้าลึก ๆ อยู่ข้างใน เราก็ทราบกันดีว่าคุณทมยันตีเขียนเรื่องเศร้าได้ดีขนาดไหน เมื่อมาทำเป็นละครแล้วได้อารมณ์เท่ากับหนังสือ ก็ต้องถือเป็นความเก่งของผู้กำกับและผู้เขียนบทประกอบกัน อีกทั้งนักแสดงก็ทำหน้าที่ของตนเองได้ไม่ขาดตกบกพร่อง




ฉากเศร้าเริ่มจากตอนที่ชลันดาและสารินลาจากกัน ละครทำได้ดีกว่าตอนเป็นหนังใหญ่ ส่วนฉากเศร้าอื่น ๆ ก็ดีทุกฉาก ไม่ว่าจะเป็นการให้แสง มุมกล้อง ดนตรีประกอบ และที่สำคัญคือ การวางน้ำหนักของการแสดงได้อย่างไม่ขาดไม่เกิน การใช้กล้องและองค์ประกอบที่พูดถึงอย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยสื่อความหมายของละครได้สมบูรณ์




ส่วนที่สำคัญไม่ด้อยไปกว่าการกำกับคือ บทละครนี่แหละ ทีแรกก็นึกห่วงอยู่ว่า คนเขียนบทจะยืดเรื่องหรือเปลี่ยนบุคคลิกตัวละครไปแค่ไหน แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นละครของช่องนี้แล้ว ข้อแรกน่ะหมดห่วง ส่วนข้อหลังนี่ยังไม่แน่ใจ ถูกใจบทของคุณสิทธิชัยมากที่ดำเนินเรื่องเป็นลำดับ มี flashback ในช่วงที่เหมาะสม ถึงจะเปลี่ยนจากความเดิมบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้แก่นของเรื่องเสียแต่อย่างใด




และยังเก็บรายละเอียดจากหนังสือได้หมด เรียงร้อยเป็นบทได้ตรงและให้รสตามบทประพันธ์เดิม อย่างยากที่จะหาได้จากละครเรื่องอื่น คำพูดเพราะ ๆ จากหนังสือก็มีอยู่ในละครไม่ตกหล่น เช่น

(หน้า ๒๒๓)
"พี่รินจะทิ้งน้องดาจริง ๆ ใช่ไหม" คำถามนั้นค่อยแสนค่อย หากมีผลทำให้สารินแหงนมองผู้ที่นั่งอยู่บนระเบียงด้วยสายตาเข้มข้น
"ถ้าถามอย่างนั้นแปลว่า ไม่รู้จักพี่ริน !" ดวงตาที่มองมาเศร้าสร้อย ริมฝีปากที่เคยสดใสกลับแห้งผาก
"ให้พี่ไปเถอะ" น้ำเสียงปลอบประโลม คล้ายที่เด็กชายสารินเคยปลอบ 'น้อง'
"ให้พี่ไปไหน ๆ บ้านของพี่จะอยู่ที่นี่เสมอ"




(หน้า ๒๔๒)
"พี่ริน..สาบานได้ไหมว่าจะ..ไม่ทิ้งน้อง.."
"ไม่"
"งั้น..พี่รินทิ้งเราไปจริง ๆ"
"น้องดา..คนดี..พี่รินไม่สาบาน บอกแล้ว..พี่รินมีแต่คำมั่นสัญญา"




(หน้า ๒๒๔)
"ถ้าพี่ไปเห็นดอกไม้อย่างนี้เมื่อไหร่ พี่จะคิดถึงเธอคนเดียว"
"ถ้าพี่ริน ไปเจอดอกไม้อย่างอื่นล่ะ"
"ดอกไม้ทั้งโลก...เป็นของน้องดา !" สารินทอดสายตาดูผู้ที่ห่างออกไป ด้วยวิธีการมองที่เขามีให้เฉพาะคน ๆ เดียว

(หน้า ๒๔๗)
"อย่าร้องไห้..พี่สัญญา..ไม่ว่าพี่อยู่ที่ไหน พี่จะคิดถึงน้องดา..คนเดียว.."
"ถ้า...ถ้า...มีใครรักพี่รินมากพอ พี่รินบอกน้องดาก่อนได้ไหม"
"หัวใจนั้นเป็นของแปลก เพราะถ้าเคยมีดอกไม้ดอกใดสามารถบานขึ้นได้ มันจะไม่มีวันโรยรา มันจะบานตลอดไป"




(หน้า ๒๔๙)
"น้องดา...จาคอย" เสียงพูดคล้ายยามเป็นเด็กน้อย
"จำ...แต่อย่าคอย...พี่รินมีความสุขจากความทรงจำ แต่จะมีความทุกข์จากการรอคอย น้องดามีชีวิตที่งดงามที่ท่านหวัง
...เราอาจเสียหวังได้แต่อย่าให้พ่อแม่สิ้นหวัง"

"วันหน้า...ถ้าน้องดาเป็นทุกข์ สัญญานะคะ...ถ้าน้องดาขออะไร พี่รินจะให้" ?
"ถ้าขอ พี่รินต้องให้นะคะ"
"สารินสัญญา"




บอกตามตรงว่า ครั้งแรกที่ทราบชื่อผู้แสดงแต่ละบทแล้วยังไม่ถูกใจนัก แต่พอดูไปแล้วก็ยิ่งชอบ เล่นดีเป็นธรรมชาติกันทุกคน นางเอกลักษณะใช้ได้ เธอเล่นบทเศร้าดีจัง ฉากเศร้าบางฉากที่มีบทพูดเพียงไม่กี่คำ แต่เธอก็สามารถสื่อความรู้สึกเศร้าจากข้างในให้คนดูรับรู้ได้




แล้วใครจะไปนึกว่าคุณเดือนเต็มที่มักได้รับแต่บทแม่ จะกลายมาเป็นสาวน้อยในช่วงต้นเรื่องได้ดีและน่ารักขนาดนั้น คุณดิลกก็ดูสบาย ๆ กับบทหนุ่มน้อยและคุณพ่อผู้สุขุมใจดี เข้าคู่กันได้ดีกับคุณเกรียงไกรในบทจ่าไหวผู้เป็นทั้งเพื่อน ลูกน้องและสุดท้ายเป็นที่พึ่งทางใจของคนทั้งบ้าน




คนสำคัญที่อยากจะพูดถึงคือ คุณจอห์นนี นึกติคน casting บทสารินตั้งแต่แรกแล้ว คงเป็นด้วยผลงานก่อนหน้านี้ยังไม่เด่นนัก และรูปลักษณ์ที่ไม่ใช่สารินอย่างที่คุณสันติสุขเป็น เลยไม่ได้คาดหวังอะไรมาก ออกจะผิดหวังด้วยซ้ำ บทวัยรุ่นในช่วงแรก ๆ ดูแล้วก็เฉย ๆ เพราะคุ้นตาจากเรื่องก่อน ๆ มาแล้ว แต่พอช่วงกลางเรื่องไปจนจบเรื่อง ดูแล้วก็ต้องยอมรับว่าถึงหน้าตาจะไม่ใช่แต่บุคคลิกนี่ใช่เลย และทั้งหมดที่ได้ดูนั้น คือความเป็นสารินที่คุณจอห์นนีแสดงได้อย่างเข้าถึงและกลืนไปกับบท จนข้อตำหนิที่ตั้งแง่ไว้ตั้งแต่แรกหายไปได้ เทียบกับคุณสันติสุขซึ่งได้เปรียบในความเหมือนสารินแล้ว คุณจอห์นนีต้องใช้ความพยายามมากกว่ามาก




การแสดงที่ดีที่สุดกลับไม่ใช่บทวัยรุ่นอย่างได้รับอย่างที่แล้วมา แต่เป็นบทที่ต้องใช้อารมณ์นิ่ง ๆ ลึก ๆ ด้วยสายตาได้ดีอย่างเหลือเชื่อ เช่น ฉากที่พระเอกนั่งอยู่หน้าบ้านพักเงียบ ๆ หลังจากรู้ข่าวงานหมั้นของนางเอก, ฉากรดน้ำวันแต่งงานของชลันดา และฉากสุดท้ายหลังจากนางเอกตายแล้ว สารินนั่งในเรือกับลูกของนางเอก ดวงตาที่แสดงความรู้สึกอาดูรสูญเสียลึกล้ำนี่สุดยอด ถอดแบบคุณฉัตรชัยมาเลย น่าดีใจแทนคุณจอห์นนีที่ได้รับบทดีขนาดนี้ ผิดกับเรื่อง "เรือใบไม้" ที่ออกฉายในเวลาไล่เลี่ยกัน บทมันเรื่อย ๆ เรียบ ๆ จนน่าเสียดายความสามารถที่มีอยู่ นึกอยากให้มีคนทำละครแล้วหาบทแบบนี้ให้คุณจอห์นนีเล่นอีก แต่คงยากแล้วมั้ง แต่ก็มีอีกเรื่องของคุณจอห์นนีที่ชอบมากคือเรื่อง "สายรุ้ง"







ภาพจากเวบ oophost.com


เคยฟังรายการวิทยุที่คุยถึงเรื่องหนังและละคร มีคนจดหมายไปคุยว่า ทนดูเรื่องละครเรื่องนี้ไม่ได้เพราะหวานเกินไป คิดว่าคนที่เขียนคงไม่เคยอ่านนวนิยายเรื่องนี้ แล้วอาจจะดูละครเพียง ๒ - ๓ ตอน หรืออาจจะแค่ฉากเดียวด้วยซ้ำถึงได้วิจารณ์แบบนั้น จริง ๆ แล้วแก่นของเรื่องนี้คือ คุณธรรม ความดีงาม ชลันดาและสารินยึดมั่นในความกตัญญูมากกว่าความรัก จนก่อให้เกิดเรื่องเศร้า

...คนทั้งสองมีความทรงจำร่วมกัน คิดอย่างเดียวกัน และเข้าใจกัน โดยต่างไม่ต้องปริปากด้วยซ้ำไป บัดนี้...ความเจ็บปวดได้หลั่งไหล ถ่ายทอดสู่กันอย่างเงียบ ๆ
"จริงนะจ๊ะ" นำ้เสียงอ่อนหวาน
"พี่สัญญา !"
ใช่...ถ้าเมื่อใดสารินเอ่ยคำนี้ ชลันดาย่อมรู้ว่า ไม่มีทางแปรผันเป็นอื่นได้
"ดอกไม้ทุกดอก ไม่ว่าบานที่ไหน เป็นของน้องดา"
สำนวนสั้นแบบททหาร หากลึกซึ้ง ดวงตาที่เสมองไปเบื้องบนซุ้มไม้เหนือศีรษะ ซ่อนแววตาเสียจากคนที่มองมาไม่คลาด ราวกับจะจารึก วัน...เวลา...ไว้ในความทรงจำ
"พี่จะจำชุดขาวของเธอไว้ เพราะ..."
ดูเหมือนคนพูดเองก็ต้องกล้ำกลืนสิ่งใดสิ่งหนึ่งลงคอก่อนจะพูดต่อได้
"คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ที่เราได้แต่งชุดขาวยืนคู่กัน"
ใช่...ใครที่ไหนจะรู้ว่า ทำไมชลันดาเลือกชุดขาวนวลราวงาช้าง ไปงานฉลองกระบี่คู่กับสาริน ที่แต่ชุดขาวเต็มยศ คล้องแขนชลันดาอย่างภาคภูมิ คุณรจนาเองมองแล้วยังสะดุดใจ
"เหมือนวันที่เธอแต่งงานกับคุณชลิต"... (หน้า ๒๒๘)




ส่วนความหวานที่มีในเรื่อง เป็นเพียงส่วนประกอบที่ชูเรื่องให้เด่นขึ้นเท่านั้น ซึ่งคุณทมยันตีก็ไม่ได้ใส่ไว้ในเรื่องอย่างพร่ำเพรื่อ อีกทั้งยังให้ความหมายของ "ความรักคือการให้" อย่างชัดเจน และสอดแทรกเรื่องคุณธรรมไว้อย่างพอเหมาะเช่น

(หน้า ๒๘๘)
"ความดีทำยากเสมอ แต่ถ้าเราฝึกใจให้เคยคุ้นกับการทำความดีเสียแล้ว เขาเรียกว่าจิตที่ฝึกแล้วจะไม่มีวันทำความไม่ดีได้อีก"

"มนุษย์...บางคนเกิดมาเพื่อทำตามใจตัว บางคนฝึกมิให้ทำตามใจตัว พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญอย่างหลัง"




ดูละครเรื่องนี้แล้วก็นึกถึงหนังเรื่อง "The River Runs Through It" ที่ Robert Redford กำกับ เพราะพระเอกทั้งสองคนหันมาทำงานกำกับเหมือนกัน โทนของหนังและละครสองเรื่องนี้ก็เป็นโทนอบอุ่นงดงามในแบบเดียวกัน ชอบคำสัมภาษณ์ของ Brad Pitt ดารานำคนนึงของเรื่องที่ว่า "มันเป็นหนังช่วงเย็น ๆ อย่าไปดูมันท่ามกลางกลุ่มคนจำนวนมาก แล้วคุณก็จะได้เห็นมันท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่นยามเย็น" (จากหนังสือ Filmview)

น่าเสียดายที่ยังไม่ได้เห็นงานกำกับของคุณฉัตรชัยออกมาอีกเลย ก็ยังหวังอยู่ว่าคุณฉัตรชัยจะกลับมาจับงานกำกับอีกสักครั้ง จะเป็นแนวอื่นก็ได้ แต่อยากให้เป็นแนวเดียวกับเรื่อง "คำมั่น-สัญญา" เพราะเขาทำละครแนวนี้ได้ดีจริง ๆ ค่ะ




ภาพจาก imdb.com









"น้องดาก็ลู้หมด ยกเว้นไม่ลู้ว่าหน้าเหมือนแมว"
"พี่รินล่ะ หน้าเหมือนอาราย"
"เหมือนคน"
"ไม่ใช่..." หน้าใสพยายามคิดหาคำให้เจ็บปวดที่สุด
"คุณจ่าเคยบอกว่า พี่รินชอบเลี้ยงควาย ต้องหน้าเหมือนควาย"

"เห็บคือแมง"
"โง่จัง" พี่ชายมะโห
"เห็บกะแมงต่างกันยังไง ยังไม่รู้อีก"
"ลู้ซิ" เด็กหญิงจีบปาก จีบคอ
"เห็บขึ้นหัวพี่ริน"
"หัวตัวซิ มา...มาพี่รินจะดูให้"
สารินคว้าหัวเล็ก ๆ กดลงกับตัก พลางใช้มือเกา ๆ
"เห็นไหม เห็บร่วงกราว"
"เจ็บน๊า...บอกว่าเจ็บโว๊ย !"







"ครับผม" คราวนี้เสียงใส ๆ ซ้อนกับเสียงสาริน เกือบจะพร้อมกัน ขนาดคุณนายรจนายังอดหัวเราะไม่ได้ ชลันดาทำหน้าเฉย หากรู้ได้จากหางตาว่า ฝ่ายนั้นจะทำหน้าอย่างไร
"หัดพูดอย่างอื่นมั่งซิริน ให้น้องดาล้ออยู่ได้"

"ดนตรีล่ะ เล่นอะไรได้บ้างไหม"
"เป่าใบไม้ค่ะ เป็นเพลงด้วย"
"ใครสัมภาษณ์แน่หือ ตอนที่รินเขาไปสอบ เราไปด้วยนะ จะได้ตอบแทนเขา"
"ถ้าทำได้น้องดาจะทำจริง ๆ นะ ไม่งั้นพี่รินพูดแต่ครับผม...ครับผม...ไม่หลวมสักเรื่อง"









สารินแหงนมองรอบตัว ดวงตารำลึกจดจำ
"จำได้ไหม พี่เคยทำมงกุฏดอกไม้ให้"
ยามเช้าอย่างนี้ สารินเคยปีนเถาไม้เลื้อย หักกิ่งรสสุคนธ์อันมีดอกพร่งพรูลงมาขดเป็นวงกลม วางลงบนศีรษะชลันดา แถมด้วยดอกบานบุรีทัดหูดอกใหญ๋
"สวยแล้ว"
จากนั้นเจ้าตัวก็จูง "น้อง" ไปเที่ยวเก็บดอกไม้ เสียบแซมผมให้สล้าง
"คราวนี้เธอก็เป็นเทพธิดาของพี่"

...บุคคลที่ย่างเข้ามาล้วนแต่ทำให้ 'เด็ก' คนนั้นแปรเปลี่ยนไป โดยเฉพาะ...ริมฝีปากที่เคยหุบสนิท ปรากฏรอยยิ้มนุ่มนวล รอยยิ้มที่เอ็นดู เหมือนเขาจะยิ้มให้ใครสักคนหนึ่งในความคิดคำนึงเท่านั้น เนื่องจากในความเป็นจริง ไม่มีใครเคยเห็นรอยยิ้มเช่นนี้เลย
"ยายตุ๊กตาเอ๊ย !"
ในความทรงจำของสาริน ยังจำรึกภาพของเด็กหญิงแก้มยุ้ย ริมฝีปากห้อยแดงไว้ไม่สร่างซา เด็กหญิงที่วิ่งหยอย ๆ ตาม พอไม่ทันเข้าก็เฝ้าตะโกนหา
"พี่รินจ๋า พี่รินจ๋า..."
...จากวันนั้น...จนวันนี้...เดี๋ยวนี้...ขณะนี้ไม่เคยมีเสียงใดที่จะทำให้สารินเต็มตื้น ด้วยความรู้สึกเอิบอาบซาบซ่านเท่ากับคำว่า
"พี่รินจ๋า..."








"ไปกับน้องดาหน่อย น้องดากำลังจะหมดกำลังใจอยู่แล้ว"
"น้องดา..."
"แป๊บเดียวเอง นะ...นะจ๊ะ...นะพี่รินนะ แล้วน้องดาจะเดินขึ้นเอาคอพาดกิโยตินดี ๆ ไม่ร้องไห้ ไม่..."









"น้องดา รักพี่ริน...ด้วยทั้งหมดเท่าที่มนุษย์จะพึงรักได้ รักโดยไม่ต้องการอะไรตอบแทน แม่แต่...ความรัก..."
"พี่ริน คิดว่า..."
"พี่รินไม่ฟังก็ได้จ้ะ อย่าฟัง อย่าจำ เพราะมันเจ็บปวดเหลือเกิน หากเราจำได้ ลืมเสียนะจ๊ะ"
"ลืมให้ได้อย่างพี่รินพูดตะกี้นี้"








"รินแน่ะ ใส่ให้น้อง ของขวัญเรานี่" ประโยคนั้นไม่มีใครเถียงได้ สารินมองบูรณะราวกับขออนุญาต
"อนุญาตหนึ่งวัน !" บูรณะทำเสียงสนุก สารินจึงคุกเข่าขึ้น ขณะที่ชลันดาก้มศีรษะลง มือหนี่งกำ "หัวใจ" ไว้แน่น
"ขอให้น้องดามีความสุข ความเจริญ...ขอให้ชีวิตรุ่งโรจน์ เหมือนไพลินเม็ดนี้"
เป็นครั้งแรกที่ชลันดากราบลง หัวใจชา...มีใครรู้บ้าง ทำไมสารินมอบหัวใจไพลินให้เธอ






ยุงยิน กะ ซู้ดา





ครอบครัวอันผาสุก












"เวลาที่เหลือ จะเป็น...ของเรา..."
"ค่ะ...ของพี่รินคนเดียว..."
"พี่ริน...ไม่ต้องกลัว...น้องดาไม่เคยรู้สึกเจ็บ ไม่เป็นอะไรเลย...จริง ๆ น้า..."
"น้องดา...เราจะอยู่ด้วยกัน...ตลอดกาล..."

...ดอกเอ๋ย...ดอกโศก
ถึงแสนสุดจะอาลัยโลก
ดอกโศกก็จำต้องแรมต้องลา
ปากแย้มให้สักหน่อย
ชลนัยน์ค่อยร่วงลงมา
ฝากจูบฝากน้ำตา ไว้กับกลีบโศกเอย...










"น้องดาจะ...ไปอยู่บนดาว...คอยดูพี่รินทุกวัน..."
"พี่ริน..." เสียงเรียกเบา ๆ หวานปานฟ่องฟ้า
"จวนแล้วนะจ๊ะ..."
"ไม่ !"
"น้องดารู้ตัว..." เสียงหวานปลอบประโลม
"จวนที่จะ...ทวงสัญญา..."
"ไม่ ! ชลันดา..." เขาเรียกชื่อเธอเต็ม ๆ เป็นครั้งแรก
"อย่าทวงสัญญาเลย...ยอดรัก...อย่าเลย !"










...ฟ้ากระจ่าง ลมโชยฉิว ดาวพรายพร่าง เสียงขลุ่ยหวาน...

...ต้อยตะริดติดตี่เจ้าพี่เอ๋ย
จะละเลยเร่ร่อนไปนอนไหน
แอ้อีอ่อยสร้อยฟ้าสุมาลัย
แม้เด็ดได้แล้วไม่ร้างให้ห่างเชย
ฉุยฉายชื่นรื่นรวยระทวยทอด
จะกล่อมกอดกว่าจะหลับกับเขนย
หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมรำเพย
ใครจะเชยโฉมน้องประคองนวล...

ฝากจูบ...ฝากน้ำตา ไว้กับกลีบโศกเอย !





คลิปละครเวอร์ชั่นข่องสามและช่องเจ็ดที่ คุณ bopoisci และ คุณ nizz249 โหลดไว้จนจบเรื่อง แปะแค่ตอนแรก ตามดูตอนต่อไปได้ในยูทูบนะจ๊ะ


เวอร์ชั่นช่องสาม
https://www.youtube.com/watch?v=DiAvDZZbtYo



เวอร์ชั่นช่องเจ็ด
https://www.youtube.com/watch?v=FBTe-_bSZfo




เวบขายดีวีดี
seriesdvd2008
pantipmarket.com

เวบคุณฉัตรชัย
chatchai-in-characters.com


ออทั่มตอนที่ห้ามาแว้ว
แปดปีผ่านไป พี่ชายได้เจอกับอึนโซเป็นครั้งแรก
รักนี้ชั่วนิรันดร์ ๕


บีจีและไลน์จากคุณญามี่

Free TextEditor





Create Date : 19 มีนาคม 2553
Last Update : 24 เมษายน 2567 9:37:30 น. 57 comments
Counter : 13021 Pageviews.

 
เคยอ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ โอ๊ยยยยย ร้องไห้เลย เศร้ามาก จนไม่อยากดูตอนเป็นละคร ไม่ไหว อ่อนไหวเกินค่ะ
แต่ชอบนางเอกเวอร์ชั่นนี้นะ พี่สลักจิตเล่นได้น่ารักดี แต่ก็ให้ความรู้สึกว่าเจ้าทุกข์อยู่ตลอดเวลา เพราะนางเอกน่ะ ค่อนข้างมีปัญหาในใจ(รึเปล่า?)

ส่วนเวอร์ชั่นสันติสุขกับจินตหรานี้ไม่ได้ดูเลยค่ะ


โดย: Tukta21 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:14:32 น.  

 
ปล.เห็นเขียน คำมั่นสัญญา 2 ก็เลยคลิกเข้ามาเพราะตอนแรกนึกว่าเขาจะเอามาทำภาคสองนะคะเนี่ย


โดย: Tukta21 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:31:00 น.  

 
ยังจำฉากจบได้เลย เศร้ามากๆ


โดย: ถั่วฝักยาวสีขาว วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:56:20 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:1:18:29 น.  

 
เม้นผิดอัน

55

อยากดูคู่กรรมอีกอ่ะ

แต่เป็นรุ่น อั้ม อธิชาติ กะแอฟ



โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:1:20:58 น.  

 
สวัสดีครับุคณไฮกุ


ละครเรื่องนี้นานมากเลยนะครับ

ผมมาตอบคำถามครับ


1. ก้อนหินที่เห็น ลามะธิเบตเป็นผู้ก่อเอาไว้ครับ
เข้าใจ ว่า ก่อเป็นเจดีย์เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาครับ

อินเดียในปัจจุบัน
แทบ ไม่มีพระสงฆ์และคนที่นับถือศาสนาพุทธ
เพราะ 90 % นับถือศาสนาฮินดูและอิสลามครับ


2. พระสงฆ์ที่คุณไฮกุบอกว่าท่านหน้าหวาน
ท่านเป็นลามะสตรีครับ 5555
ตัวจริงสวยมากครับ
ตาท่านสวยมากจริงๆ
ผมเลยแอบเก็บภาพมาซะเลย อิอิอิ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:7:51:14 น.  

 
พ่อผมตั้งชื่อจริงผมว่าสาริน จากพระเอกเรื่องนี้แหละครับ


โดย: สายน้ำตะวันออก วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:8:37:14 น.  

 
สวัสดีครับคุณไฮกุ

อ่านเรื่องคำมั่นสัญญาที่คุณไฮกุเขียนถึงแล้ว

อยากหยิบนิยายเรื่องอื่นๆของคุณทมยันตีมาอ่าน
ต่อ สภาพสังคมที่สะท้อนในนิยาย ให้ภาพที่ชัดเจน
และชวนรำลึกถึงครับ



โดย: Insignia_Museum วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:9:38:26 น.  

 
ไม่ได้ท่องบล็อกซะนาน เห็นชื่อคำมั่นสัญญาแล้วอดไม่ได้ ต้องคลิกเข้ามาดูทันทีเลยค่ะ

ตอนเป็นละครที่พี่นกกำกับเราไม่ได้ดู แต่เคยดูของช่อง ๗ (บรู๊ค-กบ) ที่เป็นเทเล ฟีเจอร์ส ก็คิดในใจว่าถึงการแสดงของบรู๊คจะไม่ถึง แต่ด้วยคำพูดจากบทประพันธ์ มันทำให้เราอินตามได้ไม่ยากเลยค่ะ ฉะนั้นถ้าได้ดูฉบับพี่จอนนี่กับปุ้ย สลักจิต สงสัยเราคงบ่อน้ำตาแตกไม่หยุดแหง ๆ


โดย: Kitsunegari วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:10:41:09 น.  

 
ดีค่ะ
ปกติไม่เล่นบล๊อกเลย แต่เจอคำมั่นสัญญาแล้วอดไม่ได้ เรื่องนี้เป็นนิยายสุดรักเลยค่ะ
ไม่เคยดูละครหรอกนะคะ ไม่ว่าจะช่อง 3 หรือ 7 เพราะมีภาพน้องดากับพี่รินไว้ในหัวอยู่แล้ว และแต่ละคนที่เลือกมาแสดง ส่วนตัวคิดว่าไม่เหมาะ ไม่ว่าจะเป็นกบ-บรู๊ค หรือจอนนี่-สลักจิต
สำหรับตัวเอง สันติสุขกับจินตราคือพี่รินกับน้องดาที่ราวกับหลุดมาจากบทประพันธ์ค่ะ แต่พี่รินกับน้องดาเวอร์ชั่นนั้นก็ไม่ทันอยู่ดี เพราะงั้นเลยไม่ขวนขวายหามาดูค่ะ

แต่เท่าที่อ่านมา คุณนกเก็บรายละเอียดของเรื่องได้ดีนะคะ ค่อนข้างตรงกับบทดั้งเดิมทีเดียว คิดแล้วก็อยากให้มีใครเอากลับมาทำใหม่บ้าง แต่จากที่เห็น ๆ ละครไทยในตอนนี้ คิดอีกที อย่าเอากลับมาทำดีกว่า คงรับไม่ได้ ถ้าน้องดาจะเปลี่ยนจากสาวน้อยน่ารัก แสนงอน เป็นสาวน้อยแสนวีน แสนเหวี่ยงแบบที่บางช่องเอาดั่งดวงหฤทัยมาทำใหม่เสียเละตุ้มเปะ แม้แต่คู่กรรมก็ผิดเพี้ยงอย่างไม่เหลือดี

บางทีการไม่เอากลับมาทำใหม่ อาจจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า ให้นิยายเรื่องนี้สวยงามอยู่ในความทรงจำคงจะดีที่สุด

ขอบคุณที่เอากลับมาให้นึกถึงค่ะ ^^


โดย: with no name IP: 203.144.144.164 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:12:11:30 น.  

 
ดีใจ ดีใจ บล๊อคนี้ทำให้ได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายคนเลย ขอบคุณมากที่แวะเยี่ยมกัน ดีใจที่บล๊อคนี้ทำให้ได้มารู้จักกันนะคะ

คุณTukta21...เรื่องนี้เศร้าจริง ๆ แต่ประทับใจกับความรักของพี่รินกะน้องดาสุด ๆ เลยค่ะ อ่านนิยายมานับรอบไม่ถ้วน แล้วก็ร้องไห้มันทุกรอบเลย

เทียบนางเอกสามเวอร์ชั่น เวอร์ชั่นหนังใหญ่กับละครอีกสองเวอร์ชั่น เราชอบคุณแหม่มที่สุด รองมาก็คุณสลักจิต คุณนกตาแหลมที่เลือกคุณสลักจิตมาเล่นเรื่องนี้ บุคลิกเธอได้ แสดงก็ดีด้วย มีที่ติอยู่นิดนึงคือ ตอนท้ายเรื่องนางเอกไม่สบาย แต่รูปร่างดูจะสมบูรณ์ไปนี๊ดดด

เราได้ดูเวอร์ชั่นคุณหนุ่มกะคุณแหม่มทางทรูอยู่หลายรอบค่ะ ถ้าคุณตุ๊กตาอยากดูจริง ๆ มีเวบขายวีซีดีเรื่องนี้อยู่ หามาได้เวบนึงค่ะ sellvcd.com

คุณถั่วฝักยาวสีขาว...ยินดีต้อนรับเข้าชมรมคนรักน้องดากะพี่รินจ้า คุณถั่วฝักยาสีขาวทันได้ดูเรื่องนี้ แสดงว่าสูงวัยพอตัว

คุณนนนี่...ลูกสาวคุณแอนมาเองเลย อิ อิ เอ เท่าที่รู้ เรื่อง "คู่กรรม" ไม่มีเวอร์ชั่นอั้มกะแอฟนา สองคนนี้เล่นคู่กันมาสามเรื่องคือ "จำเลยรัก" "โบตั๋นกลีบสุดท้้าย" แล้วก็ "น้ำตาลไหม้" น้องแอฟให้เล่นเป็นแม่อังเหมาะมาก แต่อั้มบุคลิกอาจพอไหวแต่หน้าตาเป็นฝรั่งไปหน่อย

คุณก๋า...ละครเรื่องนี้สร้างประมาณปีสามหกหรือสามเจ็ดโน่นแน่ะ เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก นี่ก็จวนจะยี่สิบปีแล้วคับพ้ม (พูดแล้วแก่เลยตู )

ขอบคุณที่แวะมาเฉลยคำถามนะคะ ถึงอินเดียจะไม่มีพระสงฆ์หรือคนที่นับถือศาสนาพุทธแล้ว แต่ก็ยังดีที่สังเวชนียสถานยังไม่เสื่อมโทรมไป เหลือไว้ให้คนรุ่นหลังได้เห็นอยู่

อ๋อ เป็นลามะสตรีนี่เอง เห็นห่มจีวรเลยไม่แน่ใจอ่ะค่ะ ขนาดเห็นหน้าด้านข้างยังรู้สึกว่าสวยเลย

คุณสายน้ำตะวันออก...พูดจริงหรือเล่นจ๊ะ เห็นอีโมต่อท้ายแล้วชักไม่แน่ใจ แต่ถ้าเป็นชื่อจริงต้องขออนุญาตตีซี้ เพราะเป็นพระเอกนิยายในดวงใจของเรา

คุณIM...เป็นปลื้มจังที่บล๊อคเราทำให้คุณIMนึกอยากอ่านนิยายของป้าอี๊ดขึ้นมา ท่านเขียนนิยายไว้หลายแนวค่ะ มีหลายนามปากกา นึกได้ไม่ครบ ต้องพีึ่งพี่วิกิเหมียนเคย

...โรสลาเรน เป็นนามปากกาแรก เทียบคำในภาษาฝรั่งเศสแปลว่า "กุหลาบราชินี" ใช้เขียนเรื่องรักพาฝันหรือจินตนิยาย
...ลักษณวดี ใช้สำหรับเขียนนวนิยายรัก ส่วนใหญ่เป็นเนื้อหาของเหล่าเจ้าหญิงเจ้าชาย
...กนกเรขา ใช้สำหรับแต่งเรื่องตลกเบาสมอง
...ทมยันตี นามปากกาที่ใช้แต่งเรื่องราวที่สะท้อนชีวิตและสังคม รวมทั้งแต่งเรื่องแนวจิตวิญญาณ
...มายาวดี ใช้เขียนเรื่องเกี่ยวกับศาสตร์แห่งเทวะ หรือเรื่องเล่าจากตำนาน

คุณKitsunegari...ถ้าอยากดูเวอร์ชั่นช่องสามก็ตามลิงค์ยูทูบที่เราแปะไว้ท้ายบล๊อคไปเลยค่ะ เราได้ดูแค่สองเวอร์ชั่น ที่เป็นหนังกะละครช่องสาม ของช่องเจ็ดไม่ทันดู พอรู้ข่าวก็ฉายจบไปแล้ว เราว่าคุณบรุคยังไม่ใช่พี่รินนะ แต่น้องกบยังโอเค เวอร์ชั่นช่องสามทำได้ดีมากเลยค่ะ เขียนบทไม่เพี้ยนจากบทประพันธ์ ฉากเศร้า เอาดีวีดีมาดูกี่รอบก็บ่อน้ำตาแตกทู๊กที

คุณwith no name...ดีใจจัง ขนาดไม่ได้เล่นบล๊อคยังแวะมาคุยด้วยยาวเลย ขอบคุณมากนะคะ

เราชอบพระนางเวอร์ชั่นหนังใหญ่ แต่ชอบบทเวอร์ชั่นช่องสามค่ะ นี่ถ้าได้คุณแหม่มกะคุณหนุ่มมาเล่นละครคุณนกละก็เยี่ยมสุด ๆ ไปเลย ตอนแรกที่เห็นชื่อคนแสดงเป็นคุณจอห์นนีกับคุณปุ้มก็ยังไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ คุณปุ้มยังพอไหว แต่ไม่มั่นใจว่าจะเล่นได้ เคยดูเธอเล่นหนังแค่เรื่องเดียวเองมั้ง (ไม่รู้ว่าคิดเหมือนเราไหมว่า หาคนมาเล่นเป็นนางเอกนิยายของป้าอี๊ดง่ายกว่าพระเอก) แต่คุณจอห์นนีนี่ไม่ใช่เลย หน้าเป็นฝรั่งจ๋า ผิวขาวซะขนาดนั้น แถมผลงานที่ได้ดูก่อนหน้านั้นมักเป็นบทเบา ๆ ซะส่วนใหญ่ แต่ความที่ชอบแกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยอดใจรอดูว่าจะออกหัวหรือก้อย พอได้ดูแล้วถูกใจ ยิ่งดูก็ยิ่งอิน

ละครสร้างมาเกือบยี่สิบปีแล้ว อยากให้เอามาทำใหม่อีกรอบจริง ๆ ค่ะ กลัวก็แต่บทกะบุคลิกตัวละครจะเพี้ยนอย่างคุณว่า ถ้าได้คุณนกมากำกับคงหมดปัญหา ไม่ต้องเขียนบทใหม่ หานักแสดงให้ตรงกับบทประพันธ์ก็โอเคแล้ว แต่ดูท่าจะยาก เพราะโทนละครมันค่อนข้างราบเรียบ ไม่มีบทอิจฉาริษยาเรียกเรตติ้งอย่างที่คนทำละครชอบอ้างกัน ถ้าเกิดมีใครหยิบมาทำ ลองมานึกกันไหมว่า ใครน่าจะเป็นพี่รินกะน้องดาเวอร์ชั่นใหม่ดี

เรื่อง "คู่กรรม" มีหลายเวอร์ชั่นเหลือเกิน ไม่รู้ว่าคุณทันได้ดูละครที่คุณเทิ่ง สติเฟื่องทำหรือเปล่า ว่ากันว่าทำออกมาได้ตรงกับบทประพันธ์มากที่สุด เสียดายเราไม่ได้ดู แต่พี่สาวบอกว่า คุณมีชัยกับคุณบุศราเล่นไว้ดีมากกกกก เวอร์ชั่นพี่เบิร์ดก็โอเคนะคะ เขียนบทได้ดีทีเดียว ที่จริงอยากให้พระเอกเป็นคนญี่ปุ่นแท้ ๆ มากกว่า แต่ทำมากี่รอบ พระเอกก็เป็นคนไทยตลอด มีแต่เวอร์ชั่นละครเวทีที่พระเอกเป็นคนญี่ปุ่น แต่เราก็ไม่ได้ดูอีกนั่นแหละ เคยได้ข่าวว่าไทยกับญี่ปุ่นมีโครงการทำละครเรื่องนี้ร่วมกัน ได้ยินแล้วดีใจเพราะดูท่าจะเป็นละครฟอร์มยักษ์ ที่สำคัญ พระเอกคงเป็นคนญี่ปุ่นแน่ แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังหายเงียบ สงสัยว่าจะแห้วแน่


โดย: haiku วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:21:50:42 น.  

 
ไม่แก่นะคะ อิอิ ม.ต้นค่ะตอนเรื่องนี้ออกอากาศ

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรัก...

เพลงประกอบละครเรื่องนี้

ปล. แสดงความมีอายุอีกแล้วค่ะ


โดย: ถั่วฝักยาวสีขาว วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:23:22:50 น.  

 
เป็นการอัพบล็อกละครได้เยี่ยมมากๆเลยค่ะ ของสาวเองก็มีนะคะ แต่เน้นเพลงละคร ชอบเรื่องนี้มากๆ เพลงเพราะ ทำเอาน้ำตาซึม ยิ่งอ่านหนังสือ ยิ่งซาบซึ้งจริงๆ...ไว้สาวจะแวะมาบ่อยๆค่ะ


โดย: sawkitty วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:6:51:11 น.  

 
หวัดดีครับคุณไฮกุ

แวะมาเยี่ยมเจอละครรุ่นเก๋า....อ๊ะ รุ่นเราเองนี่หว่า
จำไรไม่ค่อยได้แล้ว ที่พอหลงติดหัวอยู่คือ "คู่กรรม" ของโกโบเบิร์ด แหะ แหะ
แสดงว่าคุณไฮกุนี่แฟนพันธุ์แท้เจงๆ
อ้อ..คุณสาวข้านบนเนี่ยเพิ่งมาเยี่ยมผม
แนะนำให้ดูกระทู้พู่กันจีน เจอเซียนเยอะแยะเลย
ปกติผมไม่ค่อยได้เปิดหูเปิดตาเท่าไหร่หรอกครับ
แค่งุดๆทำงานก็หัวฟูแระ


โดย: Dingtech วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:13:44:44 น.  

 
ไม่หายหรอก แต่ต้องแวะเวียนหลายที่ มึน


โดย: LEE (lyfah ) วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:16:59:40 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับ


โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:20:04:20 น.  

 
หวัดดีค่ะคุณ haiku ไม่เข้ามาบล็อกนี้ไม่นาน ไม่นานเชื่อว่า คำมั่นสัญญา 2 จะมีคนมาตอบถึงสิบกว่าคนแล้ว เร็วดีจริงๆ ส่วนตัวคิดว่าไม่อยากให้นำละครเรื่องนี้มาทำใหม่ เพราะว่านางเอกรุ่นปัจจุบันนี้ออกแนวคิกขุกันซะมาก เสียงแง๊วๆ ฟังแล้วไม่รื่นหู ถ้าจะนำมาทำใหม่ขอเลยนะคะ
1. นางเอกไม่ขี้วีน เหวี่ยง ไม่ง๊องแง๊ง
2. พระเอกไม่เอาแต่ใจ กระโชกโฮกฮาก
3. ไม่ต้องมีบทจูบ ข่มขืน
4. ไม่ต้องแต่งตัวโป๊ เกาะอก สายเดี่ยว
5. ทรงผมไม่เอาแนวเกาหลี
แหะ แหะ รู้สึกจะเงื่อนไขเยอะจริงๆ แต่ปลาคิดว่าผู้หญิงผมตรงสวยดีค่ะ สวยธรรมชาตินะคะ ไม่ใช่ตรงดัด เพราะฉะนั้นขอเก็บละครเวอร์ชั่นนี้เป็นความทรงจำที่งดงามดีกว่าค่ะ

หวังว่าเพื่อนๆ ทุกคนในบล็อกจะสบายดีกันทุกคนนะคะ


โดย: ปลา IP: 58.64.78.215 วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:20:50:43 น.  

 
พักนี้บล๊อคแก๊งค์รวนจัง เข้าบล๊อคได้มั่งไม่ได้มั่ง ต้องรอจังหวะดี ๆ ถึงจะเข้าได้

คุณถั่วฝักยาวสีขาว...ลืมตัวฮัมเพลงเก๋ากึ๋กออกมา แก่ไม่แก่คราวนี้ก็ได้รู้กันโม้ดดดด ฮ่า ฮ่า ฮ่า

คุณสาว...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ ต้องขอบคุณอีกครั้งที่ตั้งกระทู้แปะภาพวาดจีนงาม ๆ ให้ชมค่ะ

คุณDingtech...แฟนพันธุ์แท้แน่ยี่ิงกว่าแช่แป้งอีกฮ่ะ ดูได้หลายแนว แต่ถ้าเป็นแนวเดียวกับเรื่องนี้ก็จะชอบเป็นพิเศษค่ะ

ห้องจีนศึกษามีผู้รู้เรื่องจีนเยอะเลยค่ะ เคยไปตั้งกระทู้ถามหาร้านเปี่ยวภาพ ก็มีคนใจดีมาบอกให้รู้ มัวแต่เล่นบล๊อคเพลินเลยไม่ค่อยจะได้แวะเข้าไปต้องพึ่งสาว Noshka คอยกระซิบบอกเวลาเจอกระทู้ดี ๆ

กระทู้ที่คุณสาวตั้งไว้ ได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำในห้องจีนศึกษาด้วยค่ะ มีภาพวาดจีนให้ดูตรึม ตามลิงค์นี้ไปเลยคับพ้ม ภาพเขียนพู่กันจีน

คุณนายลี...แหม น่ารักจริงเพื่อนฉัน ถึงมึนยังไงไม่ลืมกัน

คุณชัช...ขอบคุณที่แวะมานะคะ

คุณปลา....ขอบคุณที่ เราเม้าท์กันในบล๊อคเก่าเป็นนานสองนานจนบล๊อคอืดจัด เลยต้องหาที่คุยใหม่ หวังว่าบล๊อคฉบับปรับปรุงคงจะถูกใจคุณปลานะคะ

ละครบ้านเรา ยังไงก็หนีละครรีเมคไม่พ้น แต่คุณปลาไม่ต้องกลัว เรื่องนี้ไม่ใช่แนวตลาด คงหาคนคิดจะทำยากหน่อย พูดถึงละครรีเมค ส่วนใหญ่จะสู้เวอร์ชั่นแรกไม่ค่อยได้ จะมีก็ล่าสุด เรื่องเจ้าฮะนี่แหละที่ทำได้ดีมากกกก ตอนแรกที่ออกข่าวเราก็เฉย ๆ มีแอบยี้ว่า ทัดดาวอีกแล้วเหรอ เห็นนักแสดงนำแล้วไม่ปิ๊ง ละครลงจอแล้วก็ไม่คิดจะดู จนเมื่อละครผ่านไปแล้วสี่ห้าตอน พอได้ดูแค่ตอนเดียวก็ติดหนึบไปไหนไม่รอด นึกอยากเขกหัวตัวเองที่ไม่ได้ดูตั้งแต่ต้นเรื่อง ปอกะพันช์เคมีไม่แค่เข้ากัน แต่สปาร์คอย่างแรง เล่นเข้าคู่กันได้น่ารักน่าชังชะมัด นายปอเหมาะกับบทเจ้าน้อยมั่ก ๆ ที่ผิดคาดอย่างแรงคือคุณพันช์ ไม่คิดว่าจะแสดงได้ดีขนาดนี้ เห็นชื่อผกก.กับคนเขียนบทแล้วหายสงสัย เจ๊หมอนกะคุณยิ่งยศนี่เอง ชอบบทเรื่องนี้มาก ดูแล้วไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องเมื่อหลายสิบปีมาแล้ว แอบยิ้มตอนที่แต้มบอกว่าติด GSP ในรถ อะไรจะทันสมัยขะไหนหนาด นึกชมคุณยิ่งยศที่ใส่ความทันสมัยไว้ในเรื่องได้อย่างแนบเนียน ในพันติี๊บเลยแซวกันว่าเป็นทัดดาวรุ่น GPS ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ถ้าจะเอาเรื่องนี้มาทำใหม่ คุณสมบัติทั้งห้าข้อนั่นห้ามขาดเชียวนา โดยเฉพาะข้อสุดท้าย นึกภาพพี่รินทำผมทรงเกาหลีแล้วปวดตับ ยิ่งนางเอกออกแนวคิขุง๊องแง๊งละก็ หมดกันพอดี ถ้าคนทำเลือกแต่นักแสดงอินเทรนด์ก็ผิดตั้งแต่คิดแล้วล่ะ แต่ถ้าเลือกเพราะอยากเอาเรตติ้งนักแสดงมาเรียกคนดู ก็ต้องมาปรับบุคลิกให้เหมือนบทประพันธ์ให้ได้ อย่างที่คุณนกเลือกคุณจอห์นนีที่ดูยังไงก็ไม่ใช่พี่ริน แต่พอเล่นเข้าจริง ๆ ก็ออกมาดีเลย อันนี้ต้องชมคุณนกที่กำกับดีด้วย พระเอก นางเอกหน้าไทยบ้านเรามีอยู่หลายคน น่าจะหาคนแสดงไม่ยาก พูดแล้วก็นึกถึงละครเรื่อง "ใต้ฟ้าตะวันเดียว" เลือกนักแสดงไม่สมกับบท ทั้งพระเอกนางเอกยังดูเด็กเกิน ยิ่งเวลาเข้าฉากกับนักแสดงเกาหลีที่เป็นผู้ใหญ่ ดูยังไงก็ไม่เหมาะ


โดย: haiku วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:11:10:13 น.  

 
เรื่องนี้พลาดเต็ม ๆ ค่ะ หลังจากอ่านหน้าเว็บแล้วอยากดูบ้างจัง คงมีนิยายให้เก็บตกบ้างนะคะ

แต่คู่กรรมนี่หลายรอบอยู่ค่ะ


โดย: behappybecool วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:11:54:02 น.  

 
หม่อมป้า โรแมนติคมากๆเลยนะคะเนี่ย

แบ็บว่า หนูเขินทุกทีที่ดูอะไรแบบนี้ เป็นคนแบบที่ชอบทำตัวเข้มแข็งและไม่เชื่อมั่นในความรัก อะ ค่ะ

วุ้ย เขิน

ขนาดอ่าน ยังเขินเลยนะคะ


ขอบคุณที่แสกนข่าวใน คมชัดลึก ให้ค่ะ

หม่อมป้านี่น่ารัก จริงๆ



โดย: angy_11 วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:14:28:37 น.  

 
ทุกวันนี้ หาละครดีๆดูได้ยากเต็มทีนะครับ

เห้นรีเมคกันบ่อยจัง

คิดอะไรกันอยู่น้อ?




โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:17:22:03 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ได้ดูทุกเรื่องเลยนะคะเนี่ย
เช็คอายุจากละครได้เลยนะนั่น อิอิอิ
เคยนั่งมองย้อนดูละคร
ทันตั้งแต่ละครบอกบท
ละครสร้างฉากในห้องส่ง
จนมาถึงละครปัจจุบันที่นักแสดงต้องจำบทเอง
เก่งเน๊าะแต่ละท่านเนี่ย


โดย: อุ้มสี วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:23:05:38 น.  

 
เรื่องนี้จำได้ค่ะ เป็นละคร และบทประพันธ์คลาสสิคจริงๆ

บางทีรู้สึกว่า พวกบทประพันธ์สมัยเก่าจะละเมียดละไม อ่อนหวาน แล้วก็ลึกซึ้งกว่าสมัยนี้เยอะเลย


โดย: KOok_k วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:5:15:55 น.  

 
Tags Maker is a Text Image Generator to write Messages, Comments or Tags on Pictures

โอ้โฮ..อาไรมันจะใจตรงกันขนาดนี้คะเนี่ย
เมื่อคืนยังนอนคิด ๆ อยู่ ว่า วันนี้ไง ๆ ต้องมาหาคุณไฮ ให้ได้
ก็ไม่ได้คุยกันมาพักใหญ่ ๆ แล้วอ่ะค่ะ คิดถึงอ่ะ
เช้านี้ เปิดบล๊อคมินมาเจอคุณไฮ สงสัยวันนี้จะทำให้มินสดชื่นทั้งวันเลยมั๊งเนี่ย ฮ่า ๆ ๆ



คุณไฮ จำหนุ่มสุดหล่อคนนี้ได้ป่าวคะ อิอิ
เห็นตอนแรกมินเพ่งตั้งนาน เอ..ใครหว่า อ้าฮะ..อีซึงกิ นี่หว่า โห..เปลี่ยนลุคส์ซะ..หล่อขนขำเกือบไม่ได้อ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ



อยากดูซีรี่ส์ เรื่อง road number one ค่ะ ไม่รู้ว่าในบ้านเราจะได้เอามาฉายหรือป่าวอ่ะนะ
ชอบยูนเคซังอ่ะ แต่มาดเรื่องนี้ ดูขรึมดีนะมินว่า ทิ้งภาพคิขุุ ขี้เล่น จากหลาย ๆ เรื่องไปเลยอ่ะนะว่าไม๊คะ

หลายวันก่อน มินได้ดู strike love จากช่องทรู แค่ดูครั้งแรกก็รู้สึกอยากดูแล้วอ่ะค่ะ
ไปค้น ๆ ดู โห..เรื่องนี้เพื่อนส่งมาให้ตั้งนานแล้วอ่ะ ยังไม่ได้ดูเลย
แต่ พอจะหยิบมาเปิดดู ก็ต้องชะงักแบบว่า ยังก่อนดีกว่า
เพราะช่วงนี้ ยังไม่มีเวลามากพอจะดูซีรี่ส์อ่ะค่ะ คือ ถ้าดูแล้วมันติดอ่ะ เบื่อตอนนี้อ่ะ
เคยทำสถิติดูตั้งแต่เย็นวันศุกร์ ถึงเย็นวันเสาร์แบบไม่มีพักเครื่องเลยค่ะ นอกจากไปเข้าห้องน้ำกะไปต้มมาม่ามาทานอ่ะ
พอดูเสร็จนะคะ มีนไป 2 วัน มองอาไรเป็นรูปจอโทรทัศน์ไปหมดเลยอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ



ฝากสุดหล่อคนสุดท้ายไว้ด้วยอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ มินรอดูซีรี่ส์ของเค้าอยู่
คนนี้เมื่อก่อนเล่นเป็นพระรอง 2 เรื่องมั๊ง ตอนนี้ได้เป็นพระเอกแล้ว หน้าตากวนดีใช้ได้ค่ะ ฮ่า ๆ ๆ

ปล. คุณไฮมีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศร้อนชะมัด
ปล.2 ขอขอบคุณภาพจาก เว๊บบ้านไร่ข้าวโพด popcorn ด้วยนะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:5:31:08 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

หนุ่ยขึ้นมาเชียงใหม่
ก้ได้คุยเรื่องงานเล่มต่อไปด้วยครับ
แต่ครั้งนี้ไปทำกิจกรรมกันที่เรือนจำเชียงใหม่ครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:7:26:38 น.  

 
เป็นละครที่ละเมียดละไมมากๆเลยล่ะเรื่องนี้
ว่าแต่นางเอกคนนี้เขาหายไปเลยเนาะ
ใช่สลักจิตร ดลมินทร์ไหมอ่ะ


โดย: ณ มน วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:10:27:44 น.  

 
ได้ทันดู
ละครเรื่องคำมั่นสัญญา
หนังเรื่องคำมั่นสัญญา
แค่นี่ดีกว่า พูดมาก เดี๋ยวน้ำหมากจะกระจาย


โดย: zoomzero วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:11:08:01 น.  

 
สวัสดียามบ่ายๆค่ะ ดีจังที่ชอบเพลง ตอนนี้สาวอัพบล็อกเพลงละครบ้างแล้วละคะ ไม่รุ้ว่าชอบไหม


โดย: sawkitty วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:14:59:03 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: tingly_p วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:15:58:26 น.  

 
ขอบคุณมากนะคะ คุณ haiku จะแวะเข้ามาบ่อย ๆ นะคะ


โดย: kanlaya IP: 192.168.2.223, 122.154.230.29 วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:16:29:10 น.  

 

แวะมาส่ง Post card ค่ะ



กลมๆนั่นแสตมป์นะคะ..เดี๋ยวนี้เขาเข้าใจออกแบบ


คุณจอนนี่เธอหายไปนะคะ..พักหลังนี้
พิธีกรก็ไม่ได้เป็น..แล้ว


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:16:59:53 น.  

 
ไม่ได้แวะเข้ามาซะนาน เข้ามาแล้วติดอยู่ในนี้ทุกทีเลยคะ เรื่องคำมั่นสัญญา นี่อ่านทั้งหนังสือ ดูทั้งละครไม่ขาดคะ ดูที่ไรก็ร้องไห้ทุกที ไม่ต้องอะไรมากแค่อ่านบางประโยคที่คุณไฮกุ เอามาลงยังน้ำตาเอ่อเลย ชอบมากเลยคะเรื่องนี้ชอบตั้งแต่อ่านเมื่อเป้นเด็ก จนตอนนี้แก่แล้วก็ยังชอบ
"หัวใจนั้นเป็นของแปลก เพราะถ้าเคยมีดอกไม้ดอกใดสามารถบานขึ้นได้ มันจะไม่มีวันโรยรา มันจะบานตลอดไป"
ประโยคเด็ดคะ

อยากให้เขาเอามาทำใหม่ ถึงบทจะราบเรียบไม่มีวิ๊ดว้าย หรืออิจฉากันเหมือนในสมัยนี้ แต่Dialogของเนื้อเรื่องก็กินใจมาก และน่าจะสร้างสรรสังคมให้มีความรักที่ดีงามกันขึ้นมาบ้างนะคะ


โดย: cengorn วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:19:41:35 น.  

 
คิดถึงค่ะคุณไฮกุ


ช่วงนี้ป้ากุ๊กไม่ค่อยได้เดินสายค่ะเพราะไม่สะดวกจริงๆ
อย่างมากได้แค่แว๊บเข้ามาอ่าน….แล้วก็แว๊บไปไม่ได้ฝากคำ
แต่ก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ


ป้ากุ๊กสบายดีค่ะ แค่อายุที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ทำงานได้ช้าลง
หูตาขาแขนก็พลอยช้าตามไปด้วย
กว่าจะพิมพ์คอมเมนท์ได้แต่ละบล็อกจึงเป็นปัญหาอย่างยิ่ง เท่านั้นเองค่ะ


ป้ากุ๊กเป็นแฟนคลับคุณทมยันตีค่ะ ดังนั้นมีหรือจะพลาดการอ่านเรื่องนี้
แต่ทีวีชักลืมๆแล้ว…….คงได้ดูละน่า
สำหรับเรื่อง ….เหนือเมฆ ช่างเหนือเมฆจริงๆ
ชอบมากค่ะ ทั้งคุณนพพล คุณสินจัยนี่ขวัญใจป้ากุ๊กค่ะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:23:27:41 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:6:30:40 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณไฮกุ


เรื่องคำมั่นสัญญานั้น...ได้ดูเวอร์ชั่นแรกค่ะ
เวอร์ชั่นสองนี้ ไม่ได้ดูเลย ยังสงสัยว่าเพราะอะไร
ที่ไม่ได้ดู คิดไปแล้วก็นึกไม่ออกเลยค่ะ
เพราะว่านานเหมือนกัน เลยคิดไม่ออกซะงั้นค่ะ

โดยเรื่องนี้แล้วเป็นเรื่องเศร้า...ได้อ่านหนังสือมาก่อน
แล้วก็มาตามดูละครเพราะคิดว่าเค้าจะสร้างเป็นยังไงบ้าง
ดูแล้วก็ตาบวมค่ะกับความรักของทั้งคู่..ตอนนั้นคิดว่า เอ จะมีคนรัก
เราเหมือนพี่รินมั่งหรือเปล่า เราเชื่อนะค่ะว่าสาวๆ คนที่ดูหรือว่า
อ่านเรื่องนี้อยากมีพี่รินของตัวเองทุกคนเลย ... แต่ว่า ...
พอเวลาผ่านไป หาพี่รินของแบบตัวเองไม่ได้สักที เลยตัดใจค่ะว่า
ไม่เป็นไร เก็บพี่รินเอาไว้ก่อนแล้วกัน ...

(คนดีๆ มักหายากนะค่ะ)
........................

ที่คุณไฮกุถามเรื่องดอกโมกปลูกยากไม๊ .. ไม่ยากเลยค่ะ
รดน้ำปกติ ชอบแดดนะค่ะ .. แต่ว่าก็ขอเป็นแดดรำไรก็น่าจะดี
เค้าชอบน้ำค่ะ แล้วตอนแรกๆ ก็ไม่รู้จักเค้ามากก็เห็นว่าเค้าแห้ง
และเหี่ยวลงเรื่อยๆ ปรากฏว่ากลัวกันไปเองอ่ะค่ะเพราะจริงๆ แล้ว
แค่ริดใบแห้งๆ เค้าออกแค่นั้นเอง แล้วก็ค่อยๆ รดน้ำไปเรื่อยๆ
แล้วเค้าก็ออกดอกกลิ่นหอมๆ มาสวยงามค่ะ

โมกปลูกลงกระถางก็ได้ค่ะมันไม่โตเร็วมากหรอกค่ะ โตมาก
ก็ตัดได้ เรียกว่าปลูกลงกระถางเอาวางด้วยกัน พอออกดอกที
ก็หอมไปทั่วเลยค่ะ ...


โดย: JewNid วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:16:33:25 น.  

 
ช่วงนี้ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมใครๆเลย เพราะกำลังดูหนังสือจะสอบ24-25เมษานี้
ขอบคุณ คุณไฮกุมากๆที่ไปเยี่ยมและเอาเพลง "คนพิการรัก" ฉบับดั้งเดิม ที่เคยฟังแล้วชอบมากๆ เพราะเสียงจะนุ่มนวลกว่า เวอร์ชั่นใหม่ๆมาก ผมชอบเวอร์ชั่นที่คุณเอาไปฝากจัง
ถ้ามีเวลาอยากมาดูละครที่นี่ ที่คุณเล่าไปด้วย นะ


โดย: ลุงเปา จ้า (หนุมานเฒ่า ) วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:16:59:19 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:6:10:53 น.  

 
เคร้าจังครับ สบายดีนะครับมาทักทายครับ


โดย: ปฐพีหอม วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:15:48:32 น.  

 

คุณบี...เรื่องนี้มีทั้้งหนังสือ ดีวีดี ในยูทูบก็มีคนโหลดไว้ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องเลยค่ะ เราแปะตอนแรกไว้ท้ายบล๊อค อยากดูต่อก็จิ้มตรงลิงค์ข้างบนเข้ายูทูบ จะมีตอนต่อไปให้ดูทั้งเรื่องค่ะ

หลานจี้...เพิ่งจะได้คำชมซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้เป็นครั้งแรกนะเนี่ย เอ ที่จริงเรื่องนี้ไม่ใช่ความรักแบบหวานแหว๋วนา ทำไมหลานจี้ออกอาการเขินได้ล่ะ เรื่องมันออกแนวซึ้งปนเศร้าเข้าทางป้า เลยทั้งอ่านหนังสือทั้งดูดีวีดีได้ไม่เคยเบื่อ ที่จีจี้ไม่เชื่อมั่นในความรักเพราะเคยอกหักหรือยังไม่เจอรักแท้จ๊ะ

เห็นข่าวคีนูแล้วก็ต้องคิดถึงหลานจี้ทุกทีแหละ สแกนนสพ.เก็บไว้ไม่ทันไร แวะไปที่บล๊อคก็ได้อ่านเรื่องเดียวกันพอดีเลย

คุณแดหวา...ละครดี ๆ ก็ยังพอหาดูได้อยู่ค่ะ เดี๋ยวนี้คนทำละครก็พยายามทำละครน้ำดีออกมาเหมือนกันนะ แต่แนวนี้มักจะได้แต่กล่อง เรตติ้งไม่เข้าเป้า พวกเราก็เลยยังได้ดูละครแนวตบจูบ อิจฉาริษยาอยู่ แต่ก็มีหลายเรื่องที่มีสาระแล้วก็ดูสนุกด้วย อย่างเรื่อง "แผ่นดินหัวใจ" "เรือนนรีสีชมพู" "สุดแต่ใจจะไข่วคว้า" "ดงดอกเหมย" "ธรรมะติดปีก" "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา"

คุณอุ้ม...ละครบอกบท...ละครสร้างฉากในห้องส่ง...โอ๊ะ โอ ย้อนความหลังไปเกินยี่สิบปีเลยนะนั่น คุณอุ้มมาเช็คอายุตัวเองแบบนี้ ไม่ต้องทายก็รู้ว่าวัยไหน อิ อิ

คุณกิ๊ก...ใครชอบอ่านนิยายก็ต้องรู้จักเรื่องนี้ค่ะ เอามาสร้างทั้งหนังและละครสามรอบแล้ว แล้วก็คิดว่าคงได้ดูเวอร์ชั่นใหม่อีกแน่ ๆ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เท่านั้นแล

คุณมิน...ไม่เห็นหน้าหลายวัน คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ แวะไปหาหลายหนแล้ว แต่กดเม้นท์ไม่ได้อ่ะค่ะ

นายซึงกิทำผมทรงนี้หน้าเปลี่ยนไปเลย ดูเท่ดี เรายังไม่เคยได้ดูละครที่เขาเล่นสักที เห็นแต่ตอนเล่นเกมโชว์กะร้องเพลง เสียงดี๊ดี เคซังรูปนี้หล่อเชียว หนุ่มคนนี้เล่นบทตลกก็ดี ดราม่าหนัก ๆ ก็เยี่ยม เรื่องที่คุณมินพูดถึงน่าดูมั่ก ๆ ชอบแกเล่นบทขรึม ๆ อย่างเรื่อง Crazy for you

เราเพิ่งดูตอนสุดท้ายของ Strike Love ไปเมื่อต้นอาทิตย์นี้เองค่ะ แรก ๆ ก็ว่าสนุกดี แต่ไป ๆ มา ๆ ไม่ชอบใจเนื้อเรื่องซะงั้น ตอนจบเหมือนไม่จบ รู้สึกว่าเคยอ่านมาจากเวบไหนสักเวบว่า เรตติ้งไม่ดีเลยโดนตัดเรื่องให้สั้นลง อีกอย่าง ไม่ชอบบุคลิกน้องนางเอก รู้สึกว่าขี้แยเกินเหตุ เราว่าคนเล่นไม่เก่ง รู้สึกเฟคยังไงไม่รู้ ปกติพระรองนางรองไปหลงรักพระ-นาง เราจะแอบเอาใจช่วย แต่เรื่องนี้ไม่เลย รู้สึกรำคาญอีกตะหาก อยากคุยยาวกว่านี้ แต่เดี๋ยวเผลอสปอยล์ ไว้คุณมินดูแล้วค่อยมาเม้าท์อีกรอบละกันน้า

คนสุดท้ายเพิ่งเคยเห็นหน้า รูปหล่อพอตัวทีเดียว เก็กหน้ายิ้มหวานแบบนี้ยังไม่รู้สึกว่ากวนเท่าไหร่ เสียดายคุณมินไม่บอกชื่อไว้ ไม่งั้นจะไปหาคลิปผลงานเขามาดูซะหน่อย

คุณก๋า...ดูท่าจะเป็นกิจกรรมใหญ่ ถ้าไงก็อย่าลืมบอกบุญเพื่อน ๆ ด้วยนะคะ อ้อ แล้วก็ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับคุณก๋าสำหรับหนังสือเล่มต่อไปด้วยค่ะ

ณ มน...บอกชื่อนางเอกได้ถูกแล้วคร้าบบบบบ ตอนนี้คุณปุ้มออกจากวงการไปแล้ว มีชีวิตส่วนตัวที่มีความสุข เปิดร้านขายไอศกริมที่หัวหิน ชื่อร้าน 18 Below เธอแต่งงานสองหน สามีคนปัจจุบันเป็นชาวต่างชาติ




รูปนี้เป็นรูปล่าสุด (มค.ปีที่แล้ว) ที่คุณkanlaya (เม้นท์ที่สามสิบ) ไปเจอที่ร้านของเธอแล้วถ่ายรูปมาฝาก



เฮียซูม...แหม คุณพี่ไม่ต้องกลัวน้ำหมากกระจายหรอก สโลแกนบล๊อคก็เขียนไว้เห็น ๆ...Happy Memories...เพราะงั้น จะเม้าท์เรื่องเก่าแค่ไหนก็ลุยโลดเลยค่า

คุณสาว...แหม ถูกใจ ชอบทั้งฟังเพลงกะดูละคร อัพเพลงจะได้เม้าท์ถึงละครด้วย แล้วจะแวะไปฟังเพลงที่บล๊อคค่ะ

คุณtingly_p...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ แต่สงสัยจะแปะรูปผิด เพราะยังไม่ถึงวันเกิดเราจ๊ะ

คุณkanlaya...หวัดดีจ๊ะ คุณปลากะคุณ p-rin แวะมาแล้ว กะลังรออยู่ว่าคุณkanlayaเมื่อไหร่จะมา คุณp-rinยังติดใจบรรยากาศบล๊อคภาคแรก แวะมาอ่านบล๊อคนี้แล้วเข้าไปทักทายบล๊อคเก่าแทน ถ้าคุณkanlayว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาอีกนะคะ

อ้อ เกือบลืมไป ถ้าได้เจอคุณปุ้มอีก ก็ถ่ายรูปเธอมาฝากด้วยนะคะ

คุณอ้อ...ขอบคุณที่เอาโปสการ์ดมาฝากนะคะ เพิ่งเคยเห็นแสตมป์แบบนี้ ออกแบบได้เก๋ดีจัง

อ้าว คุณจอห์นนีไม่ได้เป็นพิธีกรรายการนาทีชีวิตแล้วเหรอคะ หลัง ๆ มานี้เห็นแกในรายการร้อยหกสิบแปดชม.ทางช่องสามอยู่เป็นบางหน อยากเห็นแกกลับมาเล่นละครอีกจัง


แปะรูปแก้คิดถึงซะหน่อย แฮ่บมาจาจากเวบช่องห้า




คุณcengorn...เหมือนกันเลยนะเนี่ย จะอ่านหรือดูละครกี่รอบก็บ่อน้ำตาแตกทุกที แต่ที่เหมือนกว่าก็ตรง ยิ่งแก่ก็ยิ่งชอบเรื่องนี้นี่แหละ อิ อิ ปกติเราจะเป็นคนขี้ลืม แต่ความที่ชอบละครเรื่องนี้มาก สามารถเม้าท์ถึงละครได้ยาวยืดจากความจำหลังจากดูมาแล้วหลายปี พอมาอัพบล๊อครอบใหม่ นั่งดูดีวีดีcapรูป ก็ได้นำ้ตาร่วงมาราธอนอีกรอบ

เห็นด้วยที่บทพูดเรื่องนี้กินใจจริง ๆ ค่ะ หลัง ๆ มานี่ละครนำ้ดีได้เรตติ้งสูงหลายเรื่อง ไม่แน่อาจมีผู้จัดนึกอยากทำละครเรื่องนี้ขึ้นมาก็ได้ เมื่อสักสองปีที่แล้วเราเคยอ่านในบอร์ดของX-actว่า คุณบอยเคยคิดจะทำละครเรื่องนี้นะ แปะลิงค์ไว้ในบลีอคเก่า แต่เข้าไปอ่านอีกที ข้อความหายไปซะแล้ว คุณบอยวางตัวให้คุณอ้อมเป็นน้องดา ส่วนพี่รินยังไม่ลงตัว มีให้เลือกหลายคน ทั้งพี่ติ๊ก นายแท่ง นายอั๋น(วิทยา) แล้วก็กัปตัน เราว่าพี่ติ๊กกะนายอั๋นนี่โอเคนะ แต่ต้องบ่มผิวให้คล้ำหน่อย อีกคนที่พอไหวแล้วไม่ต้องบ่มผิวเลย คือนายป๋อ แต่รู้สึกว่าจะแก่ไปนิ๊ดดด ส่วนน้องดา เราว่าน้องแต้วก็เหมาะดี

คุณป้ากุ๊กไก่...เรื่อง "เหนือเมฆ" ดูแล้วมันส์ดีค่ะ ดีใจที่ได้ดูละครที่คุณอุ๋ยกำกับอีก ติดใจเรื่อง "ดิน น้ำ ลม ไฟ" ที่แกกำกับให้ช่องสามเป็นเรื่องแรก คุณนกกะคุณตู่ก็เป็นขวัญใจนู๋เหมือนกัน ชอบมากตอนที่ทั้งคู่เล่นเรื่อง "แรงรัก" ด้วยกัน ตูมตามเล่นเป็นลูกหมู น่ารักจ้ำม้ำมาก ๆ

คุณนิด...ละครเวอร์ชั่นนี้ทำออกมาได้เหมือนหนังสือมากค่ะ มีปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องนิดหน่อย แต่ไม่เพี้ยนจากบทประพันธ์มาก คำพูดซึ้ง ๆ ในหนังสือก็มีอยู่ค่อนข้างครบ ดูแล้วเศร้าไม่แพ้หนังสือ เคยอ่านในพันทิพ มีบางคนแอบขัดใจที่พี่รินเจียมตัวเกินไป น้องดาก็เชื่อแม่ ยอมแต่งกับคนที่ไม่ได้รัก น่าจะหนีตามกันไปให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องก็ไม่ประทับใจแล้วก็คงหายเศร้าไปเลย

ขอบคุณสำหรับความรู้เรื่องดอกโมกค่ะ น่าปลูกเพราะดูแลรักษาไม่ยากแถมมีกลิ่นหอมด้วย แต่เราไม่แน่ใจว่าปลูกที่บ้านแล้วจะงาม เพราะที่ปลูกต้นไม้อยู่บนดาดฟ้า แดดมันแรงจัดเหลือเกิน มีแสลนคลุมไว้เหมือนกัน แต่ก็ยังร้อนได้ใจ ถ้าจะปลูกจริง ๆ คงต้องให้แม่เราลงมือเพราะเป็นคนมือเย็นดี

ลุงเปา...ดีใจที่คุณลุงชอบเพลงที่โหลดไปให้นะคะ ชอบเพลงเก่าที่เป็นเวอร์ชั่นดั้งเดิม ฟังจนชิน ถึงเวอร์ชั่นใหม่คนร้องเป็นคนเดียวกัน แล้วเสียงจะแจ่มกว่าก็ไม่ถูกใจเท่า ชอบเพลงของคุณสุเทพมาก ๆ มีเพลงเวอร์ชั่นเดิมของแกเกือบครบ ถ้าลุงเปาอยากได้เพลงไหนก็บอกได้นะคะ

ลุงเปากะลังดูหนังสือสอบยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยม ขอบคุณมากค่ะ กว่าจะสอบเสร็จก็อีกตั้งเดือนแน่ะ ขอให้คุณลุงสมองปรอดโปร่ง อ่านอะไรก็จำได้หมดแล้วก็ทำสอบได้ฉลุยค่า

คุณปฐพีหอม...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ


โดย: haiku วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:22:45:01 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ

เสาหินที่เห็นในรูป
เป็นเสาหินของพระเจ้าอโศกครับ
เสาต้นนี้ถือว่าสิงห์ค่อนข้างสมบูรณ์ที่สุดแล้วครับ

ปล. หนังสือเล่มใหม่น่าจะเป็นหมื่นตา In Life ครับ อาจจะออกประมาณเดือน 6 เดือน 7 นี่ล่ะครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มีนาคม 2553 เวลา:5:45:35 น.  

 
อ่านแล้วทำให้อยากหยิบเรื่องนี้้มาอ่านอีก...

ซึ้งในคำว่า "ให้" จริงๆ

รักที่สะอาดและบริสุทธิ์ เท่าที่มนุษย์คู่หนึ่งพึงมี


โดย: กาวแป้งและเครื่องโม่ IP: 115.87.58.208 วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:5:33:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณไฮกุ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:6:13:11 น.  

 


สวัสดียามเช้าค่ะ

ดี.คงหัวฟูไปอีกระยะ
แต่ยังไม่รู้ว่าจะยาวแค่ไหน
อีกสักอาทิตย์น่าจะรู้
ช่วงนี้ส่งความคิดถึงกันก่อนนะคะ
ว่างๆค่อยแวะมาอ่านความสนุก







โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:8:04:07 น.  

 


หวัดดีวันอาทิตย์ค่ะคุณไฮ



หนุ่มหล่อคนสุดท้ายวันก่อน เค้าชื่อ จองยออุน ค่ะ ซีรี่ส์ก่อนหน้านี้มินจำชื่อเรื่องไม่ได้
แต่เค้าจะได้บทพระรองอยู่เรื่อย มาเรื่องนี้ คือ hate you but once again เนี่ย ได้บทพระเอกเต็มตัวค่ะ เรื่องนี้เค้าเล่นคู่กับปารค์เยจิน ที่เป็นนางรองเรื่อง what's happen in Bali อ่ะ จำได้ไม๊คะ
ถ้านึกหน้าไม่ออก ก็นึกถึง เรียลลิตี้โชว์ family outing ก็แล้วกัน ที่จะมีผู้หญิง 2 คน เป็นตัวชูเรื่องตลอด คือ เฮียวริ กับ เยจิน คนนี้แหละค่ะ อิอิ
แต่ มินว่าเล่นเรื่องนี้เค้าดูมีอายุไงไม่รู้ ก่อนหน้านี้ หน้าเอ๊าะ ๆ มาก ๆ เลยค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล. มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนอีกวัน นะคะคุณไฮ


โดย: มินทิวา วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:9:23:08 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

แวะมาดูละครเก่าๆ ค่ะอุ้มทันหมด อิอิอิ


โดย: อุ้มสี วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:11:22:19 น.  

 
โห... จอห์นนี่ แอนโฟเน หล่อกริ๊บเลย
หลัง ๆ ไม่ค่อยเห็นทางทีวี
คิดถึงเสมอเลยค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:16:36:27 น.  

 
คุณก๋า...ขอบคุณที่บอกเรื่องเสาหินค่ะ ผ่านมาเป็นพันปีแล้ว สภาพยังสมบูรณ์มาก ๆ

ดีใจกับคุณก๋าที่จะออกหนังสือเล่มใหม่อีกแล้ว ตั้งตารออ่านหมื่นตาเวอร์ชั่นสองค่ะ

คุณกาวแป้งและเครื่องโม่...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกัน ดีใจที่คุณชอบบล๊อคนี้นะคะ

คุณดี...หายหน้าไปหลายวัน คิดถึงคุณดีจัง ถ้าไงก็อย่าโหมงานหนัก รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

คุณมิน...ลองพิมพ์ชื่อที่คุณมินให้มาในกูเกิ้ลแล้วหาไม่เจอ ต้องไปหาชื่อนักแสดงจากชื่อซีรีส์ ได้ชื่อมาว่า Jeong Kyeo-woon ดูจากรูปที่คุณมินแปะแล้ว หน้าตาหล่อที่เดียว ไปหารูปที่เห็นหน้าใกล้ ๆ มาพิศดู สรุปว่า มองไกล ๆ แล้วหล่อกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ส่วนเยจิน รู้จักค่ะ เห็นใน family outing ประจำ เราว่าเธอไม่สวยเท่าไหร่ ดูแล้วหน้าต้องผ่านมีดหมอมาแหงม ๆ (ปกติจะขนาดมองไม่ค่อยออกหรอก )



คุณอุ้ม...แวะมาย้ำอายุตัวเองอีกรอบ อิ อิ

คุณวี...คุณจอห์นนีตอนเล่นเรื่องนี้กะลังหล่อโฮกเลยค่ะ ยิ่งทาผิวเข้ม ๆ แล้วยิ่งคมเข้มใหญ่

ขอบคุณที่แวะมานะคะ ถ้าไม่เห็นคุณวีก็ลืมแวะไปอ่านนิยายต่อเลยนะเนี่ย


โดย: haiku วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:18:57:46 น.  

 
ที่คุณ haiku ไปถามไว้ที่บล็อคว่าคำมั่นสัญญาพิมพ์เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว

ถ้าเล่มที่ซื้อมาจากงานหนังสือฯเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ได้เล่มที่พิมพ์เป็นครั้งที่ 11 กรกฎาคม 2551 ค่ะ


โดย: ถั่วฝักยาวสีขาว วันที่: 6 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:50:43 น.  

 
ขอบคุณมากที่แวะมาบอกนะคะ เรื่องนี้อมตะจริง ๆ พิมพ์แล้วพิมพ์อีกก็ยังมีแฟนนิยายทั้งรุ่นใหม่รุ่นเก่าตามซื้อตลอด


หนังสือที่เราซื้อเป็นของสำนักพิมพ์บำรุงสาส์นหน้าปกเป็นแบบนี้ค่ะ




โดย: haiku วันที่: 8 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:37:57 น.  

 
อ๊ากกก จะทำร้ายจิตใจกันไปถึงหนายยย ช่วงนี้หายใจเข้าออกเป็นพี่รินค่ะ ส่วนน้องดา...ชิชะ ว่าแล้วก็แอบย่องมาตามคำชวนค่ะ เจ้าของบล็อคทำได้ละเอียดม๊ากกกก ขยันกว่าเราอีก ชื่นชมค่ะ เอ๊ เห็นหนังสือหลายอยู่น๊า แสดงว่าเราใจตรงกันเลย ชอบตรงกับ จขบ.หลายเรื่องเชียวค่ะ เอ เท่าที่รู้มาปี 2537 มีเวอร์ชั่นกบ บรู๊ค ด้วยนะ

ป.ล ขออนุญาตแอดเป็นเพื่อนนะคะ


โดย: amipoom วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:1:11:38 น.  

 
ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านบล๊อคนี้นะคะ ดีใจที่ได้รู้จักคนคอเดียวกันค่ะ

ตอนที่อ่านนิยายก็ ชอบมากกกก พอเป็นละครก็ถูกใจอีก รู้ว่าช่องเจ็ดทำละครเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ แต่เราไม่ได้ดู เวอร์ชั่นกบกะบรู๊คเป็นละครสั้นแค่สองตอนเอง แต่คิดว่าน่าจะทำออกมาได้ดีเหมือนกัน


โดย: haiku วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:10:03:12 น.  

 
เมื่อไหร่จะเจอพี่รินในชีวิตบ้างน้า แวะมาบอกว่าชอบและรักตัวละครในเรื่อง คำมั่นสัญญา ทุกชีวิตเลยค่ะ


โดย: ปลา IP: 58.64.89.147 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:19:36:20 น.  

 
คงจะหนุ่มแสนดีแล้วก็รักมั่นคงอย่างพี่รินไม่ได้ง่ายหรอก แต่ก็เอาใจช่วยให้คุณปลาได้เจอคนที่ใช่แบบพี่รินนะจ๊ะ


โดย: haiku วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:10:59:34 น.  

 
นานๆแวะมาอ่านที มีความสุขทุกครั้ง และรู้สึกผูกพันกับเพื่อนๆที่มีใจรักในละครเรื่องนี้ โดยที่พวกเราเองก็ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน


โดย: p-rin IP: 1.1.206.140 วันที่: 6 ธันวาคม 2556 เวลา:19:54:48 น.  

 
ต้องขอบคุณคุณp-rinที่ยังแวะเวียนมาอ่านบล็อกนี้อยู่เรื่อย ๆ นะคะ ละครฉายมานานมากแล้ว แต่พวกเราก็ยังประทับใจอยู่ ดีใจที่ได้รู้จักคนคอเดียวกันอย่างคุณp-rinค่ะ


โดย: haiku วันที่: 10 ธันวาคม 2556 เวลา:21:27:20 น.  

 
ทีวีในปัจจุบันนี้มีหลายช่องให้เราเลือกดู ละครก็มีมากมาย เนื้อหาเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย มีหลายเรื่องดูแล้วสนุกและชอบ แต่มีไม่กี่เรื่องที่ทำให้หลงรักได้ นักแสดงก็มีมากมาย แต่หากจะมองหาใครสักคนที่จะมาเป็นพี่รินในเรื่องคำมั่นสัญญาได้ ผมว่าน่าจะเป็น ณเดช นะครับ แต่ทำตัวให้ดำๆหน่อยคงดี


โดย: p-rin IP: 1.1.196.15 วันที่: 17 ธันวาคม 2556 เวลา:19:35:08 น.  

 
อืมม…ณเดชน์เหรอคะ ถ้ามาเล่นเป็นพี่รินก็โอเคนะ ความหล่อไม่ต้องพูดถึง รูปร่างเป็นทหารได้เป๊ะมาก (ดูจากบทโกโบริในหนังเวอร์ชั่นล่าสุดที่น้องเล่น) แต่ติดที่สีผิวและหน้าตาที่ออกเป็นฝรั่งไปหน่อย ข้อนี้ถ้าได้ผู้กำกับเจ๋ง ๆ อย่างคุณนกละก็ หายห่วง เพราะคุณจอห์นนีก็เข้ากรณีเดียวกัน ตอนแรกที่เรารู้ว่าแกเป็นพระเอกก็ยังไม่ถูกใจ ทั้งที่เป็นแฟนขวับ แต่พอดูละครไปเรื่อย ๆ ก็ลืมนึกถึงรูปลักษณ์ไปเลยค่ะ

Merry Christmas & Happy New Year คุณp-rin และสาวก "คำมั่นสัญญา" ทุกท่านค่ะ


โดย: haiku วันที่: 25 ธันวาคม 2556 เวลา:19:16:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

haiku
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add haiku's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.