BlogGang.com : : The Kop Civil : ภูกระดึงอีกครั้ง

อาทิตย์ที่แล้วชาวกรุงเทพฯ และปริมณฑลได้หยุดยาวกันหลายวันเลย เพราะมีประชุม APEC ผมก็ไม่พลาดที่จะออกเดินทางอีกครั้ง ช่วงนี้ไม่มีงานวิ่ง ผมก็เลยได้กลับไปภูกระดึงอีกครั้งนึงครับ หลังจากเมื่อเดือนที่แล้วผมได้ไปวิ่งมาแล้ว แต่วิ่งขึ้นแล้ววิ่งลงมานอนข้างล่าง รอบนี้ได้ไปนอนสมใจละครับ 555

ตอนแรกผมตั้งใจจะไปคนเดียว คิดไปคิดมาลองชวนน้องที่รู้จักไปด้วยดีกว่า มันยังไม่เคยไป จองตั๋วรถทัวร์แอร์เมืองเลย รอบสี่ทุ่ม ไปถึงที่ผานกเค้าตอนตีห้า แวะเข้าห้องน้ำ กินมื้อเช้าที่ร้านเจ๊กิม แวะไปจัดกาแฟที่ร้านภูผา ข้าง ๆ ร้านเจ๊กิม สักประมาณเจ็ดโมงเช้าก็นั่งรถสองแถวเข้าไปยังตีนภู ค่ารถสองแถว 300 บาท คันละ 6 คน ตกคนละ 50 บาท ค่าเข้าอุทยานคนละ 40 บาท

ก่อนจะขึ้นภู ก็ไปจ่ายค่าเช่าเต็นท์ ค่าหมอน ผ้าปู ผ้าห่ม เรียบร้อย ก็เตรียมตัวขึ้นภู รอบนี้คนเยอะมาก ๆ ครับ ขึ้นภูไม่เหงาเลย ผมลองแบกเป้ขึ้นเองด้วย ตอนแรกก็สบาย ๆ อยู่ พอเริ่มเหนื่อยเป้มันชักจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ ละ 555 พอแบกเป้ขึ้นไปด้วย ทำให้ผมเดินช้าลง ไม่เดินไวแบบครั้งก่อน แวะทุกซำ เติมของกินตลอด บอกน้องที่ไปด้วยว่าอย่าให้หิวถึงค่อยกิน ต้องเติมตลอดไม่งั้นจะหมดแรงเอาดื้อ ๆ

ประมาณ 5 ชม. ก็เดินถึงหลังแปครับ แวะเติมน้ำ ก็เดินต่อไปยังลานกางเต็นท์ อีก 4 กม.

รับหมอน ผ้ารองเต็นท์ ถุงนอนเสร็จก็เดินไปยังเต็นท์ เก็บกระเป๋า ผมงีบสักแปบ ก็เดินไปหาของกินที่โรงอาหาร ปรากฏว่าร้านของกินเยอะมาก ๆ มีให้เลือกทุกเมนู มาภูกระดึงไม่อดตายแน่นอน

สักประมาณสี่โมงเย็น ก็เดินไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก คนเต็มผาเหมือนกันครับ นั่งอยู่ตรงนี้เกือบสองชั่วโมง ไม่เบื่อเลยครับ บรรยากาศดีมาก ๆ ค่อย ๆ ดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปก็พากันเดินกลับ แวะไปกินมื้อเย็นที่โรงอาหารเล็งร้านลุงไว้แล้ว แกให้เยอะมาก ๆ และคุยถูกคอกับน้องที่ไปด้วยกัน ผมงี้นั่งขำอยู่ทั้งชั่วโมง 555 กลับมาที่เต็นท์ อากาศเริ่มเย็นลง จะอาบน้ำดีป่าวหว่า คิดไปคิดมา อาบดีกว่า พรุ่งนี้ตื่นเช้าจะได้ไม่ต้องอาบ

เช้าวันที่สอง ตีห้าไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่น บรรยากาศยังดีเหมือนเดิมครับ

กาแฟที่นี่อร่อยมากครับ 55 อยู่ที่ผานกแอ่นเกือบ 2 ชม. ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว ก็กลับลานกางเต็นท์ กินมื้อเช้าร้านลุงเหมือนเดิม ผมจัดข้าวต้มหมู ไข่กะทะ อเมริกาโน่แก้วนึง อิ่มมาก ๆ ก็นั่งคุยกับลุงอยู่พักใหญ่ ๆ เลย ก็ถามเส้นทางแกว่าวันนี้จะไปไหนดี น่าจะใช้เวลากันทั้งวันเลย

ปีนี้เมเปิลมาไวมากครับ ปกติเดือนธันวาถึงจะได้ยลโฉม ถือว่าโชคดีมาก ๆ มาแล้วไม่เสียเที่ยว

เส้นนี้ใช้เวลาเดินอยุ่นานพอสมควรเลยครับ ได้เจอเพื่อนร่วมเส้นทางเรื่อย ๆ ไม่เหงาเลย ใคร ๆ ก็อยากมาเก็บภาพใบเมเปิ้ลกัน

ถ่ายใบเมเปิ้ลจนหนำใจแล้ว ก็เปิดแผนที่ ออกเดินทางกันต่อ ระหว่างเส้นทางเจอแก๊งค์ สว. 3 คน ก็ชวนกันมาเดินด้วยกันเสียเลยครับ เป้าหมาย คือ ผาหล่มสัก

เปิดดูแผนที่แล้ว ไปทางผาเหยียบเมฆดีกว่า ระหว่างทางดูเหมือนว่ามันไกลมาก ๆ ด้วยความอากาศร้อน เริ่มจะหิวด้วย ก็เลยจัดกะเพราหมูไป แดงโซดาก็ชื่นใจมาก ๆ นอนพักที่ผาเหยียบเมฆอยุ่เกือบสองชั่วโมงก็ออกเดินไปผ่าหล่มสัก ระยะทางอีกยาวไกลเลย

ถึงผาหล่มสักตอนประมาณสี่โมงเย็น แวะไปนั่งที่ร้านกาแฟเป็นหลักเลยครับ กาแฟกับบราวนี่ร้านนี้อร่อยมาก ๆ ใครมาแล้วต้องลองชิมนะครับ พอเย็นลงคนเริ่มมากันเรื่อย ๆ ละครับ เริ่มจะกลับกันก็เยอะ

เก็บภาพมุมคลาสสิคกันครบแล้ว ก็พากันเดินทางกลับ เริ่มจะค่ำแล้วละครับ มีกันหลายกลุ่มเลยครับ ไฟฉายกับเฮดไลท์ที่ผมเตรียมมาได้ใช้ประโยชน์ละครับ 555 ออกเดินกันได้ประมาณโลกว่า ๆ พี่แก็งค์ สว. แกปวดข้อเท้า ทำให้ต้องค่อย ๆ เดิน เดินช้ากว่าเดิมมาก พอเดินช้า ผมว่าระหว่างเส้นทางเปลี่ยนไปอีกอารมณ์เลย มันมีความสุขมาก ๆ ระหว่างทางก็คุยกันสัพเพเหระ เพราะมันเงียบและมืดมาก ๆ กว่าจะถึงก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มแล้วครับ อาบน้ำนอน หลับสบายเลยครับ

วันที่สามไม่มีโปรแกรมไปไหน เตรียมตัวกลับเลยครับ ตื่นสาย ไปกินมื้อเช้าร้านลุงเหมือนเดิม กลับมาเก็บของ เตรียมตัวเดินทางกลับ

เดินทางลงจากภูประมาณสิบโมงกว่า เดินกันลงมาเรื่อย ๆ ไม่รีบละครับ ระหว่างก็ทักทายคนที่ขึ้นไปตลอดทาง เจอเพื่อนร่วมทางลงตลอดทุกซำ ผมแวะเติมน้ำ ของกินตลอดครับ ถึงตีนภูประมาณบ่ายสอง

ไปนอนพักร้านเจ๊กิม ที่ผานกเค้าเหมือนเดิมครับ ผมจองรถทัวร์ขากลับรอบ 20:20 น. นอนกันยาวเลยครับ กินมื้อเย็น แวะไปร้านกาแฟด้วย รถทัวร์มาประมาณเกือบสามทุ่ม ขึ้นรถทัวร์ได้หลับยาว ๆ เลยครับ

เป็นบล็อกที่ยาวที่สุดของผมเลยครับ ผมเล็งไว้ว่าจะกลับไปภูกระดึงอีก น่าจะหลายครั้งเลย 555