|
|
วัดป่า...มหาสนุก 39
วัดป่า...มหาสนุก 39
( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )
เมื่อตอนที่แล้วเล่าถึงเรื่องที่ถูก เทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านลองใจว่า....
มีความตั้งใจจะกลับตัวเป็นคนดีจริงหรือเปล่า
หลังจากวันนั้นไปไม่เกิน 7 วัน ผมก็ถูก...เฮียเฮง
เจ้านายหัวหน้าแก็งค์นายทุนรถมือสอง ค้ารถขโมย และเรื่องผิดกฎหมายอีกสารพัด
ให้ลูกน้องมาตามถึงบ้าน เพราะแกเป็นทั้งเจ้านาย และเจ้าหนี้รายใหญ่ของผมด้วย
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่มีเงินจะใช้หนี้
และคิดว่าเฮียเฮง คงจะมอบหมายงานผิดกฎหมายให้ทำอีกอย่างเคย
ขอลาออกเลิกทำเรื่องแบบนี้ แกก็ไม่ยอมบอกกับผมว่า...ถ้าเลิกก็ตาย
แต่ถ้าผมฆ่าตัวตายหนีหนี้ แกก็จะไปทวงกับภรรยาผม
และถ้าไม่ได้เงิน ก็ต้องมาทำงานชั่ว งานผิดกฎหมายให้แกแทน
โลกของพวกมิจฉาชีพ เป็นอย่างนี้ โหดร้ายอย่างนี้เอง
เมื่อไปถึงออฟฟิศของเฮียเฮง ขณะนั้นมีคนอยู่กันเต็มไปหมด
พวกลูกน้องรายล้อมพูดคุยกันสนุกสนาน ตัวเฮียแกก็อารมณ์ดี ได้ยินเสียงหัวเราะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ผมก็ใจชื้นขึ้นหน่อย คิดว่าเรื่องคงไม่หนักหนาเท่าไหร่
แต่...ผิดคาดอย่างใหญ่หลวง
พอผมเดินก้าวเข้าไปในออฟฟิศของแก เท่านั้นเอง....
เฮียเฮง หันมาเห็นผมเข้า ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ร้องด่าผมออกมาอย่าง...ดุเดือด
แต่เรื่องที่เอามาด่าผม มันมีแต่เรื่องไร้สาระ เรื่องตั้งแต่เมื่อครั้งสมัยไหน ๆ ตั้ง 10 กว่าปีแล้วยังเอามาด่า
บรรดาลูกน้อง ลูกสมุนทั้งหลายตกใจกันหมดทุกคน ค่อย ๆ ทะยอยแอบข้างหลังบ้าง ข้างตู้เอกสารบ้าง
พวกเสมียนผู้หญิง ค่อย ๆ หลบเลี่ยงหนีออกไปข้างนอก
ตัวเฮียเฮง แกก็ยังตะโกนลั่น ๆ ด่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ผมอยู่นั่นแหละ
ส่วนผมก็ได้แต่ยืนอ้าปาก ตกตะลึง ทั้งกลัว ทั้งไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ในที่สุด แกด่าจนเหนื่อย หน้าจากแดงก่ำ ...เป็นซีดขาว
แล้วประกาศบอกทุกคนว่า...ห้ามผมมาให้แกเห็นหน้าอีก เพราะแกทนไม่ไหว
เห็นหน้าผมแล้ว แกอยากจะ....อ้ ว ก ก ก อยากอาเจียนอย่างที่สุด
แกไล่ผมออก ส่วนหนี้สินยังไม่ต้องพูดถึง ขออย่างเดียวให้ผมออกไปให้พ้นหน้าแกเร็วที่สุด
แล้วผมก็ออกมายืนเซ่อ อยู่หน้าริมถนนหน้าออฟฟิศของแก ด้วยความ งง งวย อย่างที่สุด
มันอะไรกันวะ...ทีตอนขอลาออก ก็จะฆ่าให้ตาย
แล้วหนี้สินก้อนใหญ่หลายแสน แกก็ยังไม่สนใจ ให้ไปให้พ้นหน้าเท่านั้นเอง
และตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่เคยเจอแกอีกเลย
เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ได้เห็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ว่า เฮียเฮงไปพัวพันคดี ปลอมลายเซ็น....ท่านองคมนตรี
ร่วมกับพวกยักยอกทรัพย์สินส่วน.................ละไว้ในฐานที่เข้าใจ นะ
ผมยังมีเจ้าหนี้รายใหญ่อยู่อีกราย ที่คอยตามกดดัน ตามทวงหนี้จนผมสติแตก
ชื่อ...เฮียโต เจ้าของอู่ซ่อมย้อมแมวรถขนาดใหญ่ เป็นหนี้อยู่หลายแสนบาท
แกก็ให้คนมาหิ้วตัวผมไปพบเหมือนกัน กดให้เอาเงินมาใช้หนี้เพราะได้ข่าวว่าผมล้มละลายแน่แล้ว
ในตอนนั้น ผมไปซื้อบ้านทาวเฮ้าส์หรู ไว้หลังหนึ่งเพื่อใช้เป็นฉากบังหน้า
ทั้งดาวน์ ทั้งตกแต่งไปหลายแสน.....
แต่พอกิจการล้ม ผมพยายามรีบขายทิ้ง แต่ก็ขายไม่ได้แถมต้องผ่อนธนาคาร เดือนละ 30,000 ทุกเดือน
และก็ไม่ได้ผ่อนมาหลายเดือนแล้วด้วย ถ้าสถานการณ์เป็นอย่างนี้คงต้องถูกฟ้อง ถูกยึดบ้านแน่นอน
เฮียโต แกมาบังคับให้ผมเซ็นโอนบ้านให้แกเพื่อใช้หนี้ทั้งหมด
ผมก็ งง มากเพราะพยายามขายเท่าไหร่ ก็ขายไม่ได้ แต่อยู่ดี ๆ แกจะมารับเอาบ้านไปผ่อนต่อเอง
โดยสรุป...ผมเหลือแต่ตัวเปล่า ๆ กับหนี้รายเล็ก รายน้อยอีกประมาณ 300,000 ที่ยังพอมีเวลาหายใจได้อีกระยะหนึ่ง
แต่เจ้าหนี้รายใหญ่ที่บังคับให้ไปทำชั่ว ผิดศีล ผิดกฎหมาย ที่กดดันจนผมผูกคอตายมาแล้ว
เป็นอันหมดกัน เลิกกันเฉย ๆ
สรุปแล้วอยู่ดี ๆ ผมก็หมดตัว แต่แทบจะหมดหนี้สิน
หมดพันธะกับโจร เรื่องชั่ว ๆ ไม่ต้องการผมแล้ว
กลับมานั่งทบทวนเหตุการณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นภายใน 10 วันนี้กับ คุณหม่อง ภรรยาของผม
คิดได้อย่างเดียวว่า...สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ผู้เป็นใหญ่เบื้องบน ท่านช่วยปัดเป่า
ให้หลุดออกจากวงจรอุบาทว์ และหนี้สินที่ได้มาจากการทำความชั่วเลว
แต่...ผมสัญญากับท่านไว้ว่า
…..ขอให้ข้าพเจ้าได้หลุดพ้นวังวนแห่งความชั่วร้ายต่าง ๆ
ขอให้ได้เป็นคนดี มีอาชีพสุจริต
ขอให้หมดหนี้สินทั้งหลาย
สิ่งที่ลูกจะขอแลกเปลี่ยน คือ...
ต่อไปนี้จะไม่โกหกหลอกลวง
จะตั้งใจทำทุกอย่างที่คิดว่าดี
จะทำความดีเท่าที่จะทำได้
จะเคร่งครัดปฏิบัติ ศีล 5 ไปจนตาย.....
แต่ผมก็ยังต้องทำงานใช้หนี้อื่น ๆ อีกหลายแสนเหมือนกัน
แล้วผมจะไปทำงานอะไร ล่ะ
งานเดิมที่เคยทำมา 10 กว่าปี ก็โดนไล่ออกซะแล้ว
เงินทุนค้าขายก็ไม่มีสักบาท ผมคิดไม่ออก จริง ๆ
ผมนอนอ่านหนังสือธรรมะ อยู่ 2 วันว่าจะเริ่มต้นตรงไหนดี
แต่ก็อ่านไม่เข้าใจ มันช่างยุ่งยากซับซ้อน ศัพท์เฉพาะเป็นภาษา บาลี ก็ยุ่บยั่บไปหมด
คนทีเคยแต่หลงระเริง นี่มันเข้าใจธรรมะ ยากมากเหลือเกิน
หนทางแห่งความพ้นทุกข์ คือ มรรค 8.....โอ้โฮ อ่านก็ไม่เข้าใจ ทำก็ยาก และก็หลายขั้นตอนคงไม่ไหวแน่
อ่านไปอ่านมา เจออยู่อันนึง....คนเราล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร
ผมก็นึกว่า...เอาอันนี้ละวะ ข้อเดียว
ขยันหมั่นเพียรข้อเดียว น่าจะพอไหว
แต่ก็ไม่รู้จะไป ขยันหมั่นเพียร ได้ยังไงเพราะเงินทุนไม่มีสักบาท
แล้วผมก็เดินหลงเข้าไปในวัดใกล้บ้าน...วัดชลประทาน
จำได้ว่าเป็นตอนประมาณ 5-6 โมงเย็น
ที่วัดเงียบสงบมาก คงเย็นแล้วเลยไม่มีคน
ผมเดินเลยไปเรื่อยจนเจอกุฏิ...หลวงพ่อปัญญาฯ
ในใจอยากเจอท่านเลยเข้าไปใกล้ๆ เจอคนยืนอยู่
ผมถามว่า หลวงพ่ออยู่มั้ยครับ
เขาบอกอยู่เข้าไปสิ
ผมได้เข้าไปกราบท่านในกุฏิ
ท่านยิ้ม ๆ
ผมบอกว่า ... อยากตาย เบื่อตัวเอง รู้สึกตัวเองเลวมาก
ท่านถามว่า ... ทำไมล่ะ
ผมบอกท่านว่า ... มีอาชีพขายรถเก่า แต่ต้องโกหกอยู่ตลอด
ท่านถามว่า .... ไม่โกหกไม่ได้เหรอ
ผมบอก ... ถ้าไม่โกหกก็ขายไม่ได้ครับ
ท่านร้อง...ฮื้ออออ อย่างไม่เห็นด้วยอย่างแรง
ย้อนถามว่า .... แล้วเราถนัดอะไรล่ะ
ผมนึกดูแล้วก็ตอบท่านว่า .... ก็ถนัดขายรถนี่แหละครับ ทำมาตั้ง 10 กว่าปี
ท่านก็ว่า .... งั้นก็ไปขายรถ แต่ ไม่ต้องโกหก
ผมก็ถามว่า .... แล้วมันจะขายได้เหรอครับ
ท่านบอกเสียงเข้ม ..... ได้สิ
แล้วท่านก็ไม่พูดอะไรอีก ยิ้ม ๆ อย่างเดียว
ผมก็ก้มลงกราบเท้า จับกำปลายจีวรท่านแน่นเพื่อเป็นกำลังใจ
น้ำตา ก็พาลจะไหลซะให้ได้ .....
ซึ่งผมมารู้ในภายหลังว่า....โดยปรกติแล้ว การเข้าพบท่านยาก...มาก
จะมีคนดูแลท่านอยู่เต็มไปหมด แต่ในวันนั้น...ไม่มีใครเลยสักคน
มีเพียงผู้ชาย ใส่ชุดสีขาวนวล ๆ รูปร่างใหญ่ ๆ ผึ่งผายสง่างาม
ยืนยิ้ม...รอผมอยู่คนเดียว
มาย้อนนึกดูทีหลัง สงสัยจะเป็น...เทวดา เพราะผมได้พบกับท่านอีกครั้งหลายปีต่อมา
ไปหาอ่านจากเรื่อง....กรรมทันตา โธ่ ท่านเทวดา
https://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/10/Y9788220/Y9788220.html
เอาเองนะครับ
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564
| Create Date : 30 กันยายน 2562 |
| Last Update : 30 กันยายน 2562 8:22:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 406 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [