|
|
วัดป่า...มหาสนุก 15
วัดป่า...มหาสนุก 15
( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )
เมื่อตอนก่อน ๆ ได้เล่าถึง...วิธีการภาวนา เดินจงกรม นั่งสมาธิ
แต่มันก็เป็นแบบที่ผมทำ และปฏิบัติตาม...จริต ของผมคนเดียวนะครับ
ของแบบนี้มันต้องแล้วแต่ว่า เรียนมาแทบไหน ครูบาอาจารย์ของพวกท่านสอนมาอย่างไร
มันไม่มีผิด ไม่มีถูกชัดเจนหรอกนะครับ
เคยถามหลวงตามหาฯ ...และหลวงพ่อ.... ด้วยคำถามเดียวกันว่า จะรู้ได้อย่างไรว่าเรา ภาวนา ได้ก้าวหน้ามั้ย
ท่านตอบเหมือนกัน คือ...ก็ดูใจของเราสิ ว่า...ทุกข์ น้อยลงมั้ย
ผมเคยมานั่งขบคิดถึงคำตอบ ของท่านทั้งสององค์ เออ...มันก็ใช่จริง ๆ
ก่อนที่จะเข้ามา ปฏิบัติธรรม ภาวนา ความทุกข์ของจิตใจ มันยังมากมายสารพัดเรื่อง
แต่เมื่อมาดูวันที่ได้ลองทำตามที่ท่านสอน....ความทุกข์จากการที่ ใจ ของเรากระโดดไปเกาะกับเรื่องราวต่าง ๆ
หรือ มีอะไรมากระแทกใจ กระแทกความรู้สึก....มันน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดเจนมาก
ใจ...มันนิ่ง มันสั่นไหวไม่มากนัก เห็นอะไร ได้ยินอะไร ใจมันกระโดดไปรับน้อยลง...ไม่ใจง่ายวิ่งตามเค้าไปหมด
อันที่จริง หลวงพ่อ....ท่านใช้วิธีการสอนหลายอย่าง เช่น ทำให้ดูเป็นตัวอย่างอยู่ทุกวัน
เหมือนที่ท่านเคยบอกว่า...ทำให้ดู คือครูที่ดี
ในทุก ๆ วันหลังจากเสร็จกิจเรื่องการขบฉัน ในตอนเช้าแล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องของการ...ปฏิบัติฯ ภาวนา
ผมเคยสงสัยว่า...ครูบาองค์อื่น ๆ ท่านทำอะไรกัน เลยย่องไปแอบดูที่กุฏิ ของแต่ละท่าน
ก็ไปเห็นว่า....พวกท่าน รวมถึงหลวงพ่อ ก็เดินจงกรม ต่างคนต่างเดิน แยกย้ายกัน ทุกองค์ทุกท่านก็ทำเหมือนกัน
เมื่อเดินจงกรม กันจนครบชั่วโมง หรือกว่านั้นขึ้นอยู่กับใครชอบแบบไหน
แล้วพวกท่านก็ไป นั่งสมาธิภาวนา ที่หัวทางจงกรมบ้าง ในที่ร่มบ้าง ในกุฏิบ้าง
หลวงพ่อ....ท่านมีกฏอยู่ว่า....... ต้องไม่ให้ใครเห็น และต้องไม่เห็นใคร
ต่างคนต่างแยกย้ายไปภาวนา ห่างกันมากมองหากันไม่เจอ จะได้ยินก็ต่อเมื่อตะโกนหากันเท่านั้นแหละ
พอถึงเวลาเที่ยง...ทุกท่านก็เข้ากุฏิเพื่อ นอนพักหลังจากตื่นมาตั้งแต่ ตีสาม
นอนพัก....แบบมีสติไปสัก 1 - 2 ชั่วโมง แล้วออกมาเดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนาอีก
จนถึงบ่าย 3 โมง พวกเราทุกองค์ ทุกท่าน ก็จะไปเอาไม้กวาดทางมะพร้าว ด้ามยาว ไล่กวาดตามทางเดินออกมา
จนมาถึง ลานวัด แล้วมารวมตัวช่วยกันกวาดจนกระทั่งให้เรียบร้อย หมดจด กินเวลาเป็นชั่วโมง
มันเป็นช่วงเวลาที่ผมชอบที่สุด การตีตาด...กวาดวัดเป็นการออกกำลังกายที่เลิศมาก
กวาดด้วยไม้กวาดทางมะพร้าว ด้ามยาว มันใช้ทั้งกำลังแขน และเอว ลดหน้าท้องได้ดีจริง ๆ
ขอนอกเรื่องนิดนึงนะ....คุณหม่อง ภรรยาของผม
ก่อนที่จะได้ไปอยู่วัดป่า เธอเป็นคนอ้วน...อาจจะด้วยอายุ และพันธุกรรมทางบ้าน
ขอนินทานิดนึง เธอมีพุง มีสะโพก และต้นขา ที่สะสมไขมันไว้เยอะมาก
เคยหาวิธีสารพัด ทั้งลดอาหาร ออกกำลังกาย ไปฟิตเนส และกินยาลด ยาระบาย สารพัดก็ลดไม่ลง
ที่แน่ ๆ คือ สะโพก และต้นขา ใหญ่มาก ๆ แถมพุงอีกต่างหาก
แต่เมื่อไปอยู่ปฏิบัติฯ ภาวนา เดินจงกรม นั่งสมาธิ และช่วยงานทั่ว ๆ ไป
อ้อ...กินมื้อเดียว แต่กินให้เยอะไว้เพราะกลัวหิว
พอวันที่กลับบ้าน....น้ำหนักน่าจะลดไปสัก 6 - 7 กิโลกรัม ก็ไม่มาก
แต่...พุง และที่สำคัญคือ ไขมันต้นขา มันหายไปเลย
ที่น่าพิศวงคือ ต้นขาจากสองมือกาง ๆ ช่วยกันยังไงก็ไม่โอบไม่มิด
มันเหลือแค่...นิดเดียว ขาเรียว น่องเรียว อย่างมหัศจรรย์
ไขมันตามส่วนต่าง ของผู้หญิงมันหายไปหมด ....นี่แหละอานิสงส์ ของการภาวนา อย่างนึกไม่ถึง
ดีกว่าคอร์สลดความอ้วน คอร์สละ 3 หมื่นซะอีก
แหมมม ไม่อยากพูดเลยว่า....กลับมาจากวัด ได้แถมเมียคนใหม่มาด้วยยยย
จากเมียคนเก่า อ้วน หุ่นเถ้าแก่เนี้ยยย ....กลายเป็น สาวน้อย ต้นขากลมกลึง สะโพกตึงแน่นเปรี๊ยะ
ทั้งผมและ ภรรยา โล๊ะเสื้อผ้าทิ้งแทบหมดตู้ เพราะมันหลวมโพรกไปหมด
ส่วนผม เมื่อตอนที่ไปบวชในปีถัดไปอยู่ 5 เดือน
น้ำหนักลดไป 18 กิโลกรัม รอบเอวหายไปถึง 8 นิ้ว
ถึงกับต้องไปหาซื้อกางเกงใหม่หมดเลย เสื้อที่เคยใส่ไซส์ XL เหลือแค่ไซส์ M
ทุกวันพระ 15 ค่ำ คือเดือนละ 2 ครั้ง
หลวงพ่อ....จะพา พระ ทั้งวัดไปร่วมการสวด...ปาฏิโมกข์. ที่วัดป่าขนาดใหญ่ที่จัดให้มีการสวด
ที่จะเล่า คือ...วัดป่ามัชฌิมาวาส จ.กาฬสินธุ์
แต่ละครั้งจะมี พระป่า มารวมตัวกันประมาณ 250 - 400 รูป จำได้แต่ว่ามากมายจริง ๆ
ที่วัดป่ามัฌชิมาวาส แห่งนี้มีสิ่งที่ผมไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่าจะได้เจอ คือ....ห้องแสดง ศพ
เป็นห้องโถงขนาดใหญ่ มีโลงแก้ว ที่ทำจากกระจกคล้ายตู้ปลาขนาดใหญ่
แต่ในตู้เป็น...ร่าง ของผู้บริจาค เอามาดองไว้ให้ได้ชมดู
มีทั้งศพของผู้ชาย และผู้หญิง มีทั้ง...เด็กแรกเกิด จนถึง อายุ 70 ปี
มีทั้งแบบที่มีแต่โครงกระดูก และ แบบ สด ๆ คือ ยังดูเหมือนคนนอนหลับอยู่ในโลงตู้กระจก
เกือบทุกร่าง จะเปลือยหมด แต่ถ้าเป็น ผู้หญิง จะมีผ้าบาง ๆ ชิ้นเล็ก ๆ นิดเดียว ปิดของสงวนเอาไว้
แต่...มันก็บางมาก
ห้องโถงแสดง...อศุภะ เหมือนกับเป็นนิทรรศการ ที่จัดแสดงให้ พระป่า และญาติโยมเข้ามาพิจารณา
บรรดาพระ ทั้งหลายก็จะมาเดินดู เดินพิจารณาไปทีละร่าง ทีละศพ
ได้ยินมาว่า...มีการหมุนเวียนเปลี่ยน ร่าง ให้มีร่างใหม่ ๆ มาสลับเปลี่ยนด้วย
ร่างที่เป็นกระดูก กลับไม่น่าแปลกใจ เราเห็นกันได้บ่อย ๆ
แต่ร่างที่ยังสด นี่สิ...มีทั้งที่ ผ่าเลาะให้เห็นอวัยวะภายใน ไขมัน เนื้อ กระดูก ที่เป็นชั้น ๆ
ปอด ตับ ม้าม กระเพาะ หัวใจ....ฯลฯ มีให้ดูแบบใกล้ ๆ ครบถ้วน
พวกเรา พระใหม่ ก็ตื่นตาตื่นใจเหลือหลาย แต่พวกครูบา ท่านมาดูกันบ่อย ไม่ค่อยตื่นเต้น
ยกเว้น....ศพที่มาใหม่ แปลกตา และจะได้รับความสนใจมาก ๆๆ. ถ้าเป็น ร่าง ของหญิงสาว
ใช่ครับ...ศพหญิงสาว ที่นอนแทบจะเปลือยเปล่า
พระป่า จะมายืนดู ยืนพิจารณา ดูและจำเอาไว้ในสมอง ในจิตใต้สำนึก
ครูบา ที่บวชอยู่นานจะเข้ามาแนะนำ...อศุภะ กรรมฐาน
ท่านบอกพวก พระใหม่ ว่า....ดูเอาไว้นะ จำเอาไว้นะ ให้ก้มหน้าเข้าไปชิด ๆ ดูให้เต็มตาใกล้ ๆ
เห็นมั้ย คนเราที่หนุ่มสาว หรือแก่เฒ่า มันก็เหมือนกัน คือสุดท้ายก็...ตาย เหมือนกันหมด
ร่างกายคนเป็น ๆ มี ดิน น้ำ ลม ไฟ ประกอบกัน....มีวิญญาณครอง มีจิตใจ มีกิเลส มีทุกข์สารพัด
แต่พอ ตาย หมดลมหายใจ...จิต วิญญาณ อยู่กับร่างกายไม่ได้
เหลือแต่กาย อย่างเดียว...ลมไม่มี ไฟอบอุ่นก็ดับตามไป
จากนั้น น้ำก็หนีออก ทั้งน้ำเหลืองไหลนอง น้ำเลือดที่แห้งหาย. เหลือแต่ธาตุดิน
มาดู ๆๆๆ นี่...หัวใจ ที่เคยเต้นอยู่ตลอดไม่ได้หยุด
นี่ ปอด ที่หายใจพอง ยุบ ตลอดเวลา
กะเพาะอาหาร ที่หิวโหย ต้องหาอาหารใส่ให้มัน
ลำใส้ ที่ย่อยอาหารใหม่ จนกลายเป็นอาหารเก่า แล้วไหลออกทาง รูทวารโน่น
ครูบา ท่านก็พูดไป ชี้ไป แล้วชักชวนให้ก้มหน้าไปดู ชิด ๆ ชัด ๆ
พอมาถึง ร่างศพของหญิงสาว ที่ดูยังสดเหมือน คนนอนหลับ
ครูบา ท่านให้พระหนุ่ม ๆ พิจารณาให้หนัก ๆ แล้วท่านก็ชี้นำให้ดูไปทีละส่วน
ดูเส้นผม ที่เคยสลวย หอม....ตอนนี้เป็นยังไง อยากดมมั้ยล่ะ
ดูแก้มที่เคย...เปล่งปลั่ง ด้วยเลือดฝาด ตอนนี้ยังอยาก หอมแก้มมั้ย
ดูปาก ที่อยากจูบ กันนักหนา ดูรูปร่าง ที่...รัดรึงใจ ยังอยากกอดอีกมั้ย
ดูหน้าอก ดูนม ที่สร้างความปรารถนา จนลืมพ่อ ลืมแม่
ดู...รู นี่สิ ดูช่องทางที่มัน....สร้างโลก สร้างภพ สร้างชาติ
เกิดก่อต่อเนื่อง... ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส อุปายาสะ
ก็เพราะไอ้..รู นี้ ช่องทางนี้แหละ
ใครหลงเข้าไป ก็ถูกดูดให้จมอยู่ใน...สังสารวัฏ ไม่ได้พบเจอ พระนิพพาน
แล้วท่านก็มองหน้าพวกเรา แต่ละคนว่ายัง หลงไหล กับสิ่งนี้อยู่อีกมั้ย
เมื่อถึงเวลา ปฏิบัติฯ ภาวนา เดินจงกรมจนเหนื่อยล้า ก็มานั่งสมาธิปล่อยวาง ให้มันว่าง อะไรก็ไม่สนใจแล้ว
บริกรรม ภาวนา...พุ ท โ ธ ไม่ได้หยุดอยู่ในใจ
จนกระทั่ง ได้ยิน ได้รู้สึกถึงหัวใจ ที่เต้น...ตุ๊บ..ตั๊บบ...ตุ๊บ..ตั๊บบ ...ตุ๊บ..ตั๊บบ
จนว่างจากความคิดอื่นๆ แล้ว เราก็หยิบยก ต้องเอา...อศุภะ มาใช้ด้วย
นึกถึงร่างกาย ตับ ไต ไส้พุง เหมือนกับที่อยู่ในตลาดสดไม่ผิดเพี้ยน
ยิ่งเห็นไขมันของมนุษย์ มันสีเหลือง ๆ น่าสะอิดสะเอียน สุด ๆ เอามาพิจารณาให้จงหนัก
คนเราก็เท่านี้...ความกว้างแค่ศอก ความยาวแค่วา ความหนาแค่คืบ
อยากได้ อยากครอบครองไปซะทุกอย่าง
อยากเอาชนะไปซะทุกคน แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น โลภมากกอบโกยมาเก็บเอาไว้
แล้วเป็นยังไง......นอนตาย ไม่หายใจ เนื้อตัวแข็งทื่อ อวัยวะพองอืด เน่าเปื่อย
ไม่เห็นใคร เอาอะไรไปได้ซักอย่าง
เหมือนกับบท...ปลงสังขาร ที่พวกแม่ชี ชอบท่องสวด
เราท่านเกิดมา รังแต่จะตาย ผู้ดีเข็ญใจ ก็ตายเหมือนกัน
เงินทองทั้งนั้น มิติดตัวไป
ตายไปเป็นผี ลูกเมียผัวรัก เขาชักหน้าหนี
เขาเหม็นซากผี เปื่อยเน่าพุพอง
หมู่ญาติพี่น้อง เขาหามเอาไป
เขาวางลงไว้ เขานั่งร้องไห้ แล้วกลับคืนมา
อยู่แต่ผู้เดียว ป่าไม้ชายเขียว เหลียวไม่เห็นใคร
เห็นแต่ฝูงแร้ง เห็นแต่ฝูงกา
เห็นแต่ฝูงหมา ยื้อแย่งกันกิน
ดูน่าสมเพช กระดูกกูเอ๋ย เรี่ยร่ายแผ่นดิน
แร้งกาหมากิน เอาเป็นอาหาร
เที่ยงคืนสงัด ตื่นขึ้นมินาน ไม่เห็นลูกหลาน พี่น้องเผ่าพันธุ์
เห็นแต่นกเค้า จับเจ่าเรียงกัน เห็นแต่นกแสก ร้องแรกแหกขวัญ
เห็นแต่ฝูงผี ร้องไห้หากัน
มนุษย์เราเอ๋ย อย่าหลงนักเลย ไม่มีแก่นสาร
อุตส่าห์ทำบุญ ค้ำจุนเอาไว้ จะได้ไปสวรรค์
จะได้ทันพระพุทธเจ้า....จะได้เข้า พระนิพพาน
อะหัง วันทามิ สัพพะโส
อะหัง วันทามิ นิพพานะปัจจะโยโหตุ .
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564
วัดป่า...มหาสนุก16
https://pantip.com/topic/39198198
| Create Date : 04 กันยายน 2562 |
| Last Update : 4 กันยายน 2562 18:27:46 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 265 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [