|
|
วัดป่า...มหาสนุก 18
วัดป่า...มหาสนุก 18
( เล่าจากเรื่องจริง แต่ให้อ่านเป็นนิยาย...อย่าอ่านเอาเรื่อง นะครับ )
เอาเรื่อง...ผี ที่วัดป่า...อีกนิดให้จบดีกว่า
มีคนถามผมว่า...เคยเจอกับ ผี แบบจะแจ้งมาเป็นตัว ๆ บ้างมั้ย
ขอตอบว่า น่าจะไม่เคย นะ แต่รู้ว่า...มีอยู่รอบ ๆ ตัว
อาจจะเป็นเพราะ...กลัวจะเจอเหมือนกัน
แต่พอบวชเป็น พระ แล้วความกลัวก็หายไป...อาจจะเป็นเพราะเกิดความเชื่อมั่นใน เพศบรรพชิต
ความฮีกเหิม ความเข้มแข็งของจิตใจ มันเปลี่ยนไปทันที ที่ได้สวม...จีวร อันเป็นธงชัยของพระศาสนา
ตั้งแต่วินาที ที่การบวชเสร็จเรียบร้อยแล้ว หัวใจมันพองโตทั้งประหม่า ทั้งตื่นตัว
มั่นใจในองค์หลวงพ่อ...ว่าท่านสามารถคุ้มครองเรา สอนสั่งเราให้ก้าวเดินในทาง พระนิพพาน ได้แน่นอน
การเดินในเส้นทางนี้ ยิ่งใหญ่กว่าเรื่องอื่นใดทั้งหมด
เพราะฉะนั้น เรื่องของ...เทพเทวา ผีสาง วิญญาณหลังความตาย มันกลายเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ไปซะแล้ว
เป็นเทวดา แล้วยังไง ...เป็นผี เป็นเปรต แล้วยังไง จะมาเหนือกว่าความเป็น พระ ผู้มีศีลวัตรได้ยังไง
หลายครั้งที่กำลังปฏิบัติฯ ภาวนา เดินจงกรมด้วย ใจที่แน่วแน่ ด้วยสติที่มั่นคง
ทุกก้าวที่เดินภาวนา ที่เหยียบย่างไป จะรับรู้ถึงสิ่งที่เป็น...พลังบุญบารมี ที่เพิ่มขึ้น
มักจะได้กลิ่นหอม แปลก ๆ ชื่นใจ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีดอกไม้ในแถวนั้นเลย
หรือบางที นั่งสมาธิ กรรมฐาน จนจิตนิ่ง สงบ ปล่อยใจสบาย กลับมีกลิ่นเหม็นสาปสางจนต้องลืมตามองหา
เคยถามเรื่องนี้ หลวงพ่อ....ท่านบอกว่า กลิ่นหอมมาจาก เทวดา เค้ามาโมทนาบุญด้วย มาให้กำลังใจ
ส่วนกลิ่นเหม็นสาบสาง ก็เพราะ...วิญญาณ ที่ทุกข์ทรมานเค้าเห็นแสงสว่าง เลยมาขอส่วนบุญ ขอให้แผ่เมตตาให้ด้วย
สิ่งเหล่านี้ ก็เป็นเครื่องยืนยันว่าเรา กำลังปฏิบัติฯ ภาวนาได้ดี มีความก้าวหน้า จนสะดุดตา...เทวดา และผีสาง
แต่ระวังจิตให้ดี อย่าหลง อย่าเหลิงเชียวนะ กำลังไปได้ถูกทางแล้ว
อ้อ...นึกขึ้นได้ ลูกสาวของผม เคยมาปฏิบัติธรรม ในช่วงวันหยุด
ตอนค่ำที่จะไปสวดมนต์เย็น ...บรรยากาศรอบตัวเริ่มมืดสนิท แต่ดันลืมเอาไฟฉายติดตัวมา
เลยรีบกลับไปเอาที่เรือนพักเพียงคนเดียว
ระหว่างทางที่เดิน สังเกตุเห็น...ลูกไฟ ดวงขนาดเท่าลูกกอล์ฟ หรือลูกปิงปองมันลอยไป ลอยมาอยู่ในดงไม้
ด้วยความผิดสังเกตุ จึงพยายามมองว่า....หิ่งห้อย หรือเปล่า แต่ทำไมดวงไฟมันลูกโตขนาดนี้ สว่างขนาดนี้
ไม่ได้คิดว่าเป็นสิ่งลี้ลับอะไร
แต่ระหว่างที่ยืนเพ่งมอง ลูกไฟดวงนั้น มันหยุดลอยไปลอยมา แต่กลับพุ่งเข้าหาลูกสาวของผม
ชนิดที่ว่า ต้องก้มหลบเลย ไม่งั้นมันพุ่งชนแน่นอน
หลังจากเสร็จจาก สวดมนต์ทำวัตรเย็น เสร็จแล้วได้ถาม หลวงพ่อ....ว่ามันเป็นตัวอะไรไม่เคยเห็น
ท่านบอกนั่นเค้าเรียกว่า ...ผีโพง มันชอบแกล้ง หรือมาหยอกคนที่มา ภาวนา
เป็นพวก...หมอผี ตอนที่ยังมีชีวิตชอบเรียนพวก ไสยศาสตร์ และใช้ไปในทางผิดศีลธรรม
กรรมเลยต้องมาเป็นแบบนี้ วิญญาณเร่ร่อนวนเวียน ไปไหนก็ไม่ได้ แต่นาน ๆ จะเจอสักที
อีกท่านที่เคยเจอแบบจัง ๆ คือ...ครูบา จุก
ท่านเล่าว่า เป็นคนหมู่บ้านข้าง ๆ วัดนี้เอง ตอนที่ท่านยังเป็นเด็ก ๆ อายุแค่สัก 12 - 13 ปี
ในหมู่บ้านของท่านมี ผู้ชายคนนึงที่ชาวบ้านเรียกว่า...ไอ้เสือผาด
ซึ่งเป็นโจร และเป็นคอมมิวนิสต์ด้วย แต่งตัวเหมือนทหารพราน ใส่รองเท้าบู๊ท ของทหาร
มีสมัครพรรคพวกซ่องสุมกัน ปล้นฆ่าคนในหมู่บ้านอื่น
แต่กับในหมู่บ้านที่ท่านอยู่ มันไม่ปล้น แต่จะข่มขู่ให้กลัวด้วยการทำร้าย และฉุดลูกเมียคนอื่นไปข่มขืน
ชาวบ้านก็ต้องทนอยู่กับมันแบบนั้นอยู่หลายปี ที่หนีไปอยู่ที่อื่นได้ก็โชคดีไป แต่ใครที่ไม่มีที่ไปก็ต้องทนเป็นทาสของมัน
ที่สำคัญมันมี...วิชาอาคม ยิง ฟันไม่เข้า
วันนึง มันได้ทำผิดพลาดมหันต์ด้วยการไปฉุด เมียลูกน้องไปข่มขืน
ทำให้เกิดความไม่พอใจอย่างมากในหมู่ลูกน้องของมัน บวกกับความชั่วหลายอย่างที่มันได้สร้างเอาไว้
กลุ่มลูกน้องของมัน จึงวางแผนการหลอกมอมเหล้า ไอ้เสือผาด จนเมามาย
ครูบาจุก ท่านเล่าว่าอยู่ในเหตุการณ์ ตอนนั้นด้วย เพราะความเป็นเด็กซน ท่านมุดเข้าไปแอบดูอยู่ห่าง ๆ
พอไอ้เสือผาด เมาได้ที่พูดจา พร่ำเพ้อถึงวิชาอาคม ของตนเอง
พวกลูกน้อง ก็หลอกถามว่ามีของดีของขลัง อะไรเอามาโชว์หน่อย
มันก็งัดเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่มันนับถือออกมาโชว์ว่า...สิ่งนี้นี่แหละ ที่ช่วยให้มันอยู่ยงคงกระพัน
บรรดาลูกน้องมองหน้ากัน แล้วกระโดดล๊อคคอ กระชากเครื่องรางอันนั้นโยนทิ้งไป
อีกหลายคน พากันชักมีดออกมา...รุมกระหน่ำแทง มันทั่วทั้งตัว
ครูบาจุก ท่านเล่าว่า...เสียงร้องของมันโหยหวน ดังก้องไปทั่วอย่างน่าสยดสยอง
ลูกน้อง ก็รุมแทงไม่ยั้ง เสียงดัง..ปึ๊ก ๆๆๆๆๆ แทงเข้าบ้าง ไม่เข้าบ้าง
จนในที่สุด มันร้องว่า....ยอมแล้ว ๆๆๆๆๆๆ แต่กว่ามันจะตาย ร้องโหยหวนนน เกือบชั่วโมงกว่าจะสิ้นใจ
แล้วบรรดาลูกน้องก็ช่วยกันเอา ร่างของมันมาฝัง ในป่าช้าวัดของเรา
ท่านยังบอกว่าอยู่ตรงไหน เหตุที่ท่านจำได้เพราะวิ่งตามมาแอบดู จนพวกเค้าฝังศพมันจนเสร็จ
ในคืนก่อนจะบวช ท่านได้เล่าเรื่อง ไอ้เสือผาด ถวายให้หลวงพ่อ....ฟังอย่างสนุกปาก
และในวันต่อมาเมื่อได้ทำการ...บวช เสร็จสิ้นกลายเป็น พระ เรียบร้อยแล้ว
คืนนั้นเอง หลังจากทำกิจวัตร ทุกอย่างเสร็จสิ้น ขณะที่กำลังจะเข้านอนในกุฏิ ชั้นเดียวใต้ถุนสูง
ท่านเล่าว่า...ตอนนั้นยังภาวนาอะไรก็ไม่เป็น หลวงพ่อ...ก็สอนแค่ให้ พุทโธ อย่างเดียวเท่านั้น ยังไม่ทันได้สอนอย่างอื่น
พอเข้าที่ ในมุ้งกลด เริ่มนั่งสมาธิ ภาวนา......เริ่มหลับตาลง ยังไม่ทันได้ตั้ง นะโม ฯ เลย
หูได้ยินเสียง คนเดินขึ้นบันไดกุฏิมา แถมเสียงฝีเท้าที่ขึ้นมามันหนักแน่น เสียงเหมือนคนใส่รองเท้าบู๊ทซะด้วย
ท่านก็หลับตาเงี่ยหูฟังเสียงให้แน่ใจ....
พอลืมตาขึ้นดูเท่านั้นแหละ.....ภาพที่เห็นคือ ไอ้เสือผาด ที่ตายไปเมื่อ 20 กว่าปีก่อน
มายืนจังก้า อยู่ต่อหน้าท่าน...ห่างกันแค่ มุ้งกลดกั้นไว้ แค่นั้นเอง
ครูบาจุก ท่านเล่าว่าตกใจ ขนหัวลุก เบิ่งตาดูมัน....และมันก็ถลึงตามองมายังท่านเหมือนกัน
ไอ้เสือผาด ที่ยืนตรงหน้ามีเปลวไฟอยู่รอบ ๆ ตัวมันด้วย ท่านว่ารู้สึกถึงความร้อน ที่อยู่รอบ ๆ ตัวมันได้เลย
พอได้สติ...รีบหลับตาลง แล้วภาวนา...พุทโธ แบบถี่ยิบ พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ..
ภาวนาแบบหลับหู หลับตา อยู่อย่างนั้นเป็นนานถึงกล้าลืมตาขึ้นดู ก็ไม่มีแล้ว
แต่แทบไม่ได้นอน สวดมนต์ภาวนาทั้งคืน
ตอนเช้ารีบรายงานให้ หลวงพ่อ...ทราบ ซึ่งท่านก็บอกว่า...เค้ามาแสดงอำนาจ ให้เห็น
เพราะไม่ชอบที่เอาเรื่องเค้าไปเล่าอย่างสนุกปาก
ไม่ชอบให้ออกชื่อเค้า ไม่พอใจอย่างมาก ถึงได้มาแสดงให้เห็น
ให้รู้ว่า...วิญญาณ ของเค้ายังอยู่ตรงนี้เพราะความห่วง ร่าง ที่ถูกฝังไว้ที่นี่
หลวงพ่อ บอกว่ามันเป็นพวก...วิญญาณร้าย มีจิตอาฆาต แค้น โทสะรุนแรง
และด้วยความที่เคยเล่น...ไสยศาสตร์ วิญญาณมันถึงมีฤทธิ์มากนัก
แล้วท่านก็แนะนำให้ตั้งใจปฏิบัติฯ ภาวนาแบบไหน ถึงจะเอาชนะมันได้.....
ครูบาจุก ท่านยังบอกว่า...จำได้แม่นถึงนาทีที่มันถูกฆ่า
และจำได้ติดตาถึง วิญญาณที่มีเปลวไฟ ที่มายืนจังก้าถลึงตามองของ ไอ้เสือผาด
ปัจจุบันนี้ ท่านขอลาหลวงพ่อไปธุดงค์ แล้วไปอยู่หมู่บ้านแห่งหนึ่งติดกับชายแดนไทย - ลาว
ชาวบ้านปลูก กุฏิเล็ก ๆ ให้ในที่ ๆ เป็นศาลปู่ตาเก่า
ซึ่งท่านได้มากราบเล่าถวายหลวงพ่อว่า...ที่ไปอยู่นั้น ผี เจ้าที่เป็นมิจฉาทิฐิ มีแรงโทสะมาก แผ่เมตตาก็ไม่เอา
จะไล่ไม่ให้ท่านอยู่ตรงนั้น ท่าเดียว
หลวงพ่อ...ก็บอกวิธีเอาชนะ ผี ตนนั้นว่าต้องทำยังไง
ในตอนหลังผมได้เจอ กับครูบาจุก ด้วยความที่รักเคารพ และสนิทกันท่านก็เล่าเรื่องการผจญภัยให้ฟังมากมาย
ผมถามว่า แล้วตอนนี้อยู่ได้แล้วเหรอ....ผี เจ้าที่นั่นล่ะ
ท่านหัวเราะบอกว่า...เฮ้ยยย ตอนนี้ดีกันแล้ว มานั่งฟังสวดมนต์แทบทุกวันแหละ
แล้วท่านก็ชวนให้ผม ไปนอนที่กุฏิท่านบ้างสิ จะแนะนำ ผี เจ้าที่ให้รู้จักกันไว้
ผมก็รับปาก ว่าสักวันคงได้ไปขอนอนด้วยสักคืน....แต่ไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่ นะ
แล้วก็นึกในใจว่า.....คงอีกนานนน ละครับ ครูบา
อนณ นิศารัตน์
โทร. - ไลน์
093-149-9564
| Create Date : 04 กันยายน 2562 |
| Last Update : 4 กันยายน 2562 18:30:15 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 380 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [