|
|
กรรมทันตา ขโมยปลา
ขโมยปลา
เมื่อกว่า 30 ปีก่อน
ครอบครัว คุณหม่อง ภรรยาของผม ซึ่งตอนนั้นเป็นแค่แฟนกัน
มีบ้านอยู่ใน...หมู่บ้านเศรษฐกิจ เลยบางแคไปหน่อย
ในสมัยนั้นถือว่าค่อนข้างไกลจากฝั่งกรุงเทพฯ อย่างมาก
มีบ้านมาปลูกอยู่กันเยอะเหมือนกัน แต่ก็เปลี่ยวและกันดารพอตัว
ดูเหมือนจะไม่มีระบบน้ำปะปาด้วยซ้ำ บรรยากาศเหมือนอยู่ต่างจังหวัด
แต่ที่แย่ก็คือ พอหน้าน้ำจะมีน้ำท่วมอีกด้วย
บ้านของแฟนผมมีเนื้อที่ 1 ไร่ ปลูกเป็นบ้านชั้นเดียว
มีบ่อน้ำที่เกิดจากการขุดดินขึ้นมาถมที่ เป็นบ่อที่ใหญ่และลึกพอสมควรเชียว
ในบ่อมีพวกปลาดุกปลาช่อนอยู่เยอะเลย ตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น
ทีแรกผมคิดว่าคงเลี้ยงไว้กิน แต่แฟนผมเล่าให้ฟังว่า...
ปลาพวกนี้คุณพ่อท่านซื้อมาจากตลาดสด ทีละตัวสองตัว
หรือขอซื้อต่อจากชาวบ้านที่ตกปลาได้จากคลองใกล้ ๆ บ้าน
บางคนโก่งราคาซะแพงก็ยอมซื้อ
แล้วเอามาปล่อยไว้เพื่อช่วยชีวิตมัน ถือเป็นการทำบุญแบบง่าย ๆ แต่ได้อารมณ์
ถ้าจะกินปลา ก็ซื้อที่แม่ค้าทำจนเสร็จแล้ว ไม่มีการชี้เอาตัวเป็นๆ เด็ดขาด
ในซอยมีบ้านไม่กี่หลังรู้จักกันเผินๆ แต่ก็ไม่ค่อยสุงสิงกันเท่าไหร่
หลังที่อยู่ใกล้ๆ กันมีแค่ 2 คนผัวเมียอายุประมาณ 30 นิด ๆ
ผัวชื่อพี่ศักดิ์ ทำงานรัฐวิสาหกิจอะไรซักอย่างนึง
แกหุ่นลำบึกเพราะชอบเล่นกล้าม แต่มักจะตั้งวงเหล้ากับพวกเพื่อนๆ ขี้เมาเป็นประจำ
เมียชื่อพี่น้อย เป็นแม่บ้านอย่างเดียว แต่มีนิสัยชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านอย่างยิ่ง
พี่ศักดิ์ แกไม่ค่อยชอบหน้าผมตั้งแต่ครั้งแรก เพราะมักจะทำตาหวานจีบแฟนผม กับพี่สาวเค้าเป็นประจำ
แถมยังทำท่านักเลง คุยโอ่ว่าหน้าที่การงานดีกว่าคนแถวๆ นั้น
แต่ไม่กล้ากับพ่อแฟนผม เพราะท่านเป็นนายทหารยศสูงพอตัว
ที่สำคัญ ท่านชอบเอาปืนมาลองยิงเล่นอยู่บ่อย ๆ
ต่อมามีปัญหาเรื่องน้ำท่วม บวกกับมีการทำถนนเพชรเกษม ช่วงตั้งแต่บางแคถึงพุทธมณฑล
ทำอยู่หลาย..ย. หลายปีก็ยังไม่เสร็จจนเรียกันกว่า ถนนเจ็ดชั่วโคตร
ครอบครัวแฟนผมเลยตัดสินใจมาเช่าบ้านอยู่แถวๆ ราชดำเนิน
ปล่อยบ้านทิ้งไว้เฉยๆ ซักเดือนนึงก็มาดูซักที
พอนานเข้าก็กลายเป็นหลายๆ เดือนถึงจะได้มาดูซักครั้ง
ผมกับแฟน ก็ชอบมาเที่ยวบ่อยๆ เหมือนกัน
ครั้งหนึ่งในวันหยุด ผมกับแฟนก็มาเที่ยวตรวจดูบ้านตามประสาคนจีบกัน
พอเดินเข้าบ้าน ก็ต้องตกกะใจเพราะเห็นมีคนมานั่งตกปลาในบ่อ ซึ่งอยู่ในรั้วบ้านเรา
พอหันมากลายเป็น พี่ศักดิ์ คนบ้านใกล้เรือนเคียงนี่เอง
แกก็ตกใจ ไม่นึกว่าจะมาเจอเอากับเจ้าของบ้านจัง ๆ
ในตอนนั้น ผมก็ยังวัยรุ่นใจร้อน ออกจะไม่พอใจอย่างมาก
แต่แฟนก็ดึงมือห้ามไว้ เพราะไม่อยากให้มีเรื่องกัน
อีกอย่างก็คนข้าง ๆ บ้านกันแท้ ๆ
ตัวพี่ศักดิ์ ก็คงจะอายเลยพาลทำเป็นโกรธ ฮึดฮัด
พูดทวงบุญคุณว่า เขาอุตสาห์ช่วยดูบ้าน คอยไล่พวกขี้ยาไม่ให้มาขโมยของ
ควรจะขอบคุณเขาซะด้วยซ้ำ นะเนี่ยะ
คุณหม่อง ก็บอกกับเค้าดีๆ ว่า ปลาในบ่อนี้เป็นปลาอธิษฐาน ปล่อยเพื่อช่วยชีวิตมัน
พูดแค่นี้ นึกว่าแกจะเข้าใจกลัวบาปกรรม
ที่ไหนได้ แกยิ่งโมโหใหญ่ ทำท่าทางนักเลงมากขึ้นอีกแน่ะ
อีกประมาณ 2 3 เดือนต่อมา
พอวันหยุด ซึ่งดูเหมือนว่าเป็นวันหยุดทางศาสนาซะด้วย
ผมกับคุณหม่อง ก็ไปเที่ยวตามประสาคนเป็นแฟนกัน แถมเข้าไปดูบ้านด้วย
แต่เที่ยวนี้ยิ่งตกตะลึง เพราะในบ้าน...ในรั้วบ้านเรา
มีชายฉกรรจ์ 4 5 คน รวมทั้งตัวพี่ศักดิ์ เพื่อนบ้านตัวดีเป็นหัวหน้าทีม
ช่วยกันวิดบ่อเพื่อจับปลากันเป็นการใหญ่
ประมาณว่าจะจับให้หมด
ที่เห็นกับตา...ปลาดุก ปลาช่อน ตัวใหญ่ๆ ขนาดต้นแขนหลายสิบตัว
โดยมี พี่น้อย เมียเค้าช่วยเอาไปแล่ทำอาหารกันอย่างเอิกเกริก
เราทั้งคู่ยืนตัวชา อยู่หน้าประตูรั้วบ้านของเราเอง
พอ พี่ศักดิ์ หันมาเห็นก็ตะโกนเสียงดังประมาณว่า
...น้ำมันจะท่วม กลัวว่าปลามันจะหนีไปหมด...........
อย่างที่บอก ตอนนั้นผมเพิ่งจะวัยรุ่น เลือดขึ้นหน้า
กำลังจะเดินเข้าไปโวยวาย แต่แฟนผมก็รีบกระชากแขนลากตัวกลับออกไปให้พ้น ๆ จากที่นั้นอย่างเร็วที่สุด
เราไปนั่งระงับสติอารมณ์ที่วัดใกล้ ๆ แถวนั้น
หลังจากเงียบกันไปพักใหญ่ ๆ หันไปดู...
แฟนผมนั่งน้ำตาไหลร้องไห้ อยู่เงียบ ๆ บอก...สงสารปลาพวกนั้น แต่ก็ไม่รู้จะช่วยมันยังไง
ผมบอกว่า...ไปแจ้งตำรวจจับพวกมันเลยดีกว่า
คุณหม่อง แกไม่อยากมีเรื่องราวใหญ่โต
เธอบอกว่า...คนพวกนี้ไม่รู้ตัวเลยว่าทำกรรมอย่างหนักเข้าแล้ว
โธ่เอ๊ย เวรต้องสนองพวกเค้าแน่ ๆ เลย เราไม่ต้องทำอะไรหรอก
ผมละไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม คิดแต่จะต้องลุย
อีกหลายวันต่อมา แฟนผมเล่าเรื่องนี้ให้ คุณพ่อท่านฟัง
ซึ่งท่านเป็นนักปฏิบัติกรรมฐาน อย่างจริงจังคนหนึ่ง
แต่ออกแนวทาง กสิน ซะมากกว่า
ท่านฟังแล้ว ส่ายหัว บอกว่า...สงสาร
ผมก็ว่า นั่นนะซิสงสารปลาพวกนั้นนะ
ท่านก็ว่า ไม่ใช่
สงสารคนพวกนั้นต่างหาก ส่วนปลาพวกนั้นนะก็เป็นไปตามกรรมของมันแล้ว
เราช่วยอะไรไม่ได้แล้ว...กรรมของมัน
ส่วนคนที่ทำ ก็สร้างกรรมหนักหนาซะแล้ว
ตอนนั้น ผมฟังแล้วไม่ค่อยเข้าใจ...พูดอะไร ไม่เห็นจะรู้เรื่อง
เราไม่ได้เข้าไปดูบ้านนั้นอีกนานเกือบปี
พอไปอีกที บรรยากาศมันแปลก ๆ
บ้านพี่ศักดิ์ มันเงียบ ๆ มืด ๆ เหมือนไม่มีคนอยู่
ถามคนรู้จัก ได้ความว่า...
หลังจากวันที่คนพวกนั้นมาวิดบ่อ จับปลากันสนุกสนาน
มีการตั้งวงกินเหล้ากันเสียงดังตั้งแต่ตอนบ่าย ยันวันรุ่งขึ้นอีกวัน
ใคร ๆ ก็ไม่กล้าว่า
ตกค่ำพี่ศักดิ์ กับพี่น้อย มีปากเสียงทะเลาะกันรุนแรง
ทั้งๆ ที่แต่เดิมเมียเค้าไม่เคยกล้าหือมาก่อน
วงเหล้าเลยแตกกระเจิง
แล้วหลังจากนั้น สองผัวเมียก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน
ผ่านไปเป็นเดือน มีเรื่องแปลกๆ ตามมาอีก
คือ...พี่ศักดิ์ เริ่มป่วย ผอมลง ผอมลง แต่ก็ยังทะเลาะกันแทบวันเว้นวัน
ในที่สุด พี่น้อย เก็บเสื้อผ้าหนีไปไหนก็ไม่รู้
ไม่กี่เดือนต่อมา...พี่ศักดิ์ อาการหนัก ต้องเข้าโรงพยาบาล
และตายไปเมื่อไม่กี่วันนี้เอง...
ตายเพราะ เป็นฝีในท้อง
กลับมาเล่าเรื่องที่ได้ยินมาให้ พ่อคุณหม่องฟัง
ท่านนิ่งไปอึดใจ แล้วหันมาบอก...
อโหสิกรรมให้เค้าเถอะ เพราะเขายังต้องไปรับกรรมอีก นาน..น....
ตอนนั้นผมก็ได้แต่นึกว่า
เอ๊..ท่านพูดอะไร ไม่เห็นเข้าใจเลย
เฮ้อ...
อนณ 089-995-9377
tobeteam@yahoo.com
| Create Date : 08 ตุลาคม 2554 |
| Last Update : 8 ตุลาคม 2554 19:36:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1468 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: คุณย่า IP: 58.8.12.95 วันที่: 11 ตุลาคม 2554 เวลา:0:25:58 น. |
|
|
|
| โดย: ฝากร้านด้วยนะคะ ^^ IP: 27.130.171.186 วันที่: 18 มกราคม 2555 เวลา:14:52:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
แต่สงสารปลาเนอะ