บันทึกของหมู....
ทริปมหาสนุกครั้งแรกที่ออกนอกประเทศไปเป็นหมูต่างด้าว ^.^ ณ เมืองลาว
การเดินทางเริ่มต้นจากหมอชิต กทม. วันที่ 23 พ.ค. 56 เวลาประมาณ 19.00 น. รอรถไปอุดร 22.30 น. ไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นกับการเดินทางออกต่างจังหวัดเพราะปกติก็เดินทางประจำอยู่แล้วเมื่อมีโอกาส รอบนี้ก็ไปแบบชิวๆ มีตังค์ติดตัวเพียง 5000 บาท คุณพระ!
ถึงอุดร 8.00 น.เพราะรถค่อนข้างติด...อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เดินทางไปหนองคายเพื่อข้ามไปเวียงจันทร์ประเทศลาว...พอถึงเวียงจันทร์ก็ไปที่ที่เคยไปมาแล้วเมื่อ 5 ปีก่อน แต่ครั้งนี้ฝนตกจ้า ภาพที่ถ่ายเลยมีแต่แนวฟ้าเน่า บ้างต้องทำเป็นขาวดำเพราะแก้ไม่ไหวจริงๆ พอเที่ยวในตัวเมืองเวียงจันทร์เสร็จก็ต่อรถไปหลวงพระบาง....
การเดินทางไปหลวงพระบางค่อนข้างที่จะใช้เวลานาน...แต่มันก็คุ้มนะสำหรับการเดินทางในครั้งนี้ รถออก 16.00 น. ถึงหลวงพระบาง 03.30 น. ของวันที่ 25 พ.ค. 56 ตอนนั้นมืดมาก ฮ่าๆๆ ระหว่างทางไปหลวงพระบางได้เห็นอะไรต่างๆมากมาย ธรรมชาติ หุบเขา หิงห้อย ทะเลหมอก มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากจริงๆ ถึงแม้จะชมความงามบนรถทัวร์ แต่มันก็รู้สึกประทับใจและตื่นเต้นสุดๆ
การเที่ยวในหลวงพระบาง...ถ้าทำได้ ควรจะเดิน เพราะหลวงพระบางมีแกลลอรี่ งานอาท วัด แม่น้ำ หลายสิ่งหลายอย่างให้เก็บภาพ แต่ครั้งนี้เราต้องฟังเสียงส่วนใหญ่เลยไม่ได้ทำอะไรตามใจตัวเองมากนัก....ครั้งหน้าจะไปแบบแบคแพ็คจริงๆ
ที่หลวงพระบางพวกเราค้างกัน 1 คืน ด้วยเวลาที่จำกัดคือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ยังไม่ได้รู้จักสถานที่ที่เป็นแลนด์มาร์กเท่าไหร่นัก เช้าตรู่ของวันที่ 3 พวกเราก็เดินทางไปวังเวียงต่อ....
ณ ที่แห่งนี้แหละคือที่ทำประทับใจมากที่สุด ที่ที่ทำให้เราอยากกลับมาอีกครั้ง "วังเวียง" ทุกอย่างสวยงามมาก ภูเขา แม่น้ำ ตัวเมือง ธรรมชาติ ผู้คน ลงตัวหมด...ก่อนไปเรียนต่อป.โท คงมีโอกาสไปซ้ำอีกสักครั้ง ....
ทริปนี้เวียงจันทร์และหลวงพระบาง จะเน้นไปทางถ้านสถาปัตยกรรม เวลาถ่ายภาพก็จะเน้นไปวัดไปสถานที่สำคัญๆ ที่เป็นแลนด์มาร์กจริงๆ จะไม่ค่อยได้เจาะลึกอะไรมากนัก นี่คือหนึ่งสิ่งที่น่าเสียดายระหว่างการไปเที่ยว....คือการไม่ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของคนท้องถิ่น
ส่วนวังเวียง...จะเน้นไปทางด้านธรรมชาติ กิจกรรมต่างๆ มีวิวให้ถ่ายภาพมากมาย ไม่มีความวุ่นวายของความเป็นตัวเมือง อยู่กันแบบง่ายๆ สบายๆ อาหารก็มีให้เลือกหลากหลาย ทุกอย่างลงตัวจริงๆสำหรับเมืองนี้ แต่หลวงพระบางก็ทำให้น้ำหลงใหลในงานอาทเหมือนกัน
การเดินทางในครั้งนี้ พากล้องไป 1 ตัว (ก็มีอยู่ตัวเดียว) และเลนส์อีก 4 อัน...สุดท้ายที่ใช้มากสุดคือ Nikon series e 50/1.8 กับ kit 18-55 mm. และมีโอกาสได้ลองเล่นกล้องฟิล์มอีกด้วย หลงใหลในกล้องฟิล์มตั้งแต่เห็นแถวๆภิรมย์ อยากได้แต่ไม่กล้าซื้อ เพราะยังดูอุปกรณ์มือสองไม่เป็น แต่อีกไม่นานเราคงมีกล้องฟิล์มเป็นของตัวเอง....
ทริปต่อไปจะเป็นที่ไหนก็รอลุ้นๆให้ทำสัมมนาและโปรเจคให้ผ่านไปได้ด้วยดี การทดลองไม่ยืดเยื้อไปถึงปีหน้า....คงได้ไปอินโดนีเซีย....แต่ถ้าติดงานคงเที่ยวได้แค่เมืองไทย อยากไปเขาสก อยากไปแพเมืองกาญ อยากไปภูกระดึง...รอก่อนนะ ต้องได้ไปแน่นอน....น่าจะเกิดมาเป็นผู้ชาย....ไปไหนก็ได้ที่บ้านไม่ค่อยกังวล เป็นลูกสาวเวลาไปไหนต้องหาเพื่อนไปด้วย ทั้งๆที่แอบไปคนเดียวบ่อยๆ เพราะเพื่อนไม่ค่อยลุย.....อิอิ.....
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
