อัพบล็อคกลางดึก เพราะแอบนอนไปตอน 3 ทุ่มครึ่ง
เที่ยงคืนมีนัด...กับพี่ปาร์คคุยกัน 00.00 น. เสียงนาฬิกาปลุกดัง สะดุ้งขึ้นมาแบบงงๆๆ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเออนัดกันไว้นี่หว่า....ก็โทรไปหาพี่เค้า ทรูแมร่งก็สัญญาณห่วยแตกมาก หลุดทุกๆๆ 2 นาที เงินก็เลยหมดเร็ว ปกติโทรกลางคืนจะถูก >.
คืนนี้เราคุยกัน แชร์ความคิดกัน พี่เค้าก็ถามความเห็นเรื่องหาที่ทำงานว่าจะทำตรงไหนดี ก็ได้แต่บอกไปว่า ตรงไหนสะดวก และทำแล้วสบายใจก็เอาตรงนั้น ไม่รู้จะบอกยังไงเหมือนกัน ก็รู้ว่าเค้าโดนอะไรมาบ้างจากที่ทำงานเก่า ตอนนี้รู้สถานะตัวเองแล้ว ว่าเราคงเป็นได้แค่คนข้างๆจริงๆ วันไหนที่เค้ามีใครมาดูแล วันนั้นเราก็จะไป ก็ดีนะสบายใจถ้ามีใครซักคนมาดูแลเค้าได้ดี ดีกว่าที่เราเคยทำ
จะได้ไปเรียนต่อแบบไม่มีห่วงอะไร ^^ วันนี้ถามว่า ทำไมเค้าเป็นคนแรกที่พี่นึกถึงตอนเลิกกับแฟน...เค้าบอกว่า เพราะคุยกับเราได้ทุกเรื่องไง ก็จริงนะถ้าเป็นคนอื่นคงด่ากลับไปแล้ว 555+ แต่ก็....อืม ก็ยังดีที่เค้านึกถึงเรา วันนี้เป็นได้แค่นี้ก็มากพอแล้ว คอยห่วยใยกัน ให้กำลังใจกัน เข้าใจกันก็พอ ความรู้สึกตอนนี้คำว่ารักก็เทียบไม่ได้ มันมากกว่านั้น...
คุณเคยมั๊ย...กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป ทั้งๆที่ยังมีห่วง ตอนนี้เราเป็นและรู้สึกกลัวมาก ถ้าเราต้องจากกันโดยที่ไม่ได้ร่ำลา มันคงทำให้เรา...ไปไหนไม่ได้ วันนี้พยายามพูดทุกสิ่งที่อยากพูด ย้ำเค้าตลอดว่า ถ้าน้ำไม่อยู่ดูแลตัวเองดีๆนะ วันไหนที่ทุกข์ใจให้คิดเสมอว่า น้ำยังอยู่ข้างๆพี่ตลอด...พูดไปน้ำตาก็ไหล เห้อ....
ก่อนวางพี่เค้าบอกว่า เราก็ดูแลตัวเองดีๆ กินผักเยอะๆ อย่ากินน้ำมาก (ปกติกินวันนึงเกิน 5 ลิตร) จะบวมน้ำแล้วมั้งเนี่ย กินอาหารที่มีประโยชน์ด้วย กินแหนมเนืองก็กินผักเยอะๆ ผลไม้ที่มันต้านอนุมูลอิสระก็หามากินบ้าง เป็นชุดจ้า นี่ถ้าเงินไม่หมดคงมีต่ออีกยาวเป็นหางว่าว 5555+
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ความรู้สึก ณ ตอนนี้ เหมือนว่าเราจะไม่เจอกันอีกเลย มันโหวงๆบอกไม่ถูก นอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องกลับบ้านอีก นั่งรถ 3-4 ชม. เฮ้อ....กลับไปจะไปกินแหนมเนืองเอิ๊กๆๆ จะกินมันทุกมื้อเลย งั่มๆๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
