ตะพาบชิ้นที่ 7... ใกล้รุ่ง
โจทย์ตะพาบ... ใกล้รุ่ง
( ของคุณอ้อมแอ้ม )
หญิงสาว คนหนึ่ง ตัดสินใจว่าจะไปปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่ง เป็นเวลา 7-9 วัน
เธอตัดสินใจจะไปบวชชีพรามห์ ที่วัดแห่งนี้ ด้วยเหตุผล 2 ประการ
1. เธอสุขภาพไม่ค่อยจะแข็งแรง ป่วยบ่อยๆ เธอเลยคิดว่า
อาจเป็นเพราะกรรมที่เธอเคยกระทำไว้ในชาติภพไหนก็แล้วแต่ เธอเลยคิดจะอุทิศผลบุญครั้งนี้ให้กับเจ้ากรรมนายเวร...
2. เธออกหักจากคนรักที่คิดว่าจะใช้ชีวิตร่วมกัน แล้วชายคนนั้นก็ไปทำผู้หญิงอื่นท้อง เลยไม่สามารถทำตามที่ตกลงกันไว้ได้ เธอจึงคิดว่า เวลานี้แหละ ที่จะหาความสงบมาสู่ใจตนเอง
โดยไม่ต้องทรมานกับความสูญเสีย ในเรื่องของความรัก
ฌ วัดแห่งหนึ่ง ( วัดเขาสารพัดดี ) รู้สึกว่าตอนนี้เปลี่ยนเป็นชื่อ...วัดไกลกังวล
วันนี้เธอเดินทางมาวัดแห่งนี้โดยที่มีแม่มาส่ง พอตกบ่าย...หลวงพ่อ ทำพิธี ให้เธอรับศีล และนุ่งขาว ห่มขาว
วัดแห่งนี้เป็นวัดที่ปฏิบัติธรรมะ อยู่เชิงเขา ตอนนั้นวัดแห่งนี้ มีธรรมชาติที่สวยงาม สิ่งปลูกสร้างยังไม่มากมายนัก มีกุฏิ แม่ชีมากมาย
วัดแห่งนี้ทั้งพระ และแม่ชี จะฉัน เพียงมื้อเดียว วันแรกเธอเองก็คิดว่า... เธอจะอยู่ได้ไหม ต้องฉันมื้อเดียว แล้วทุกอย่างต้องรวมกันอยู่ในบาตรหมด ทั้งอาหาร คาวหวาน ....แต่เธอก็สามารถทำได้
กิจวัตรของทุกๆวัน... ต้องตื่นเช้า ตี 4 มา สวดมนต์ ทำวัตรในตอนเช้า เสร็จจากนั้นก็มากวาดลานวัด...
แล้วมาเตรียมที่สำหรับฉันมื้อเช้า ของพระและแม่ชี ช่วงกลางวันก็จะทำกิจของแม่ชีทั่วๆไป... จนเย็น...และค่ำ...ทำแบบนี้สม่ำเสมอในทุกๆวัน
คืนหนึ่ง...ใกล้รุ่ง เธอกำลังหลับสนิท อยู่ๆเธอได้ยินเสียง แม่ชีสาวองค์หนึ่ง ร้องโหยหวน เธอสะดุ้งตื่นมานั่้งฟัง... เสียงแม่ชีสาวองค์นั้น ร้องเหมือนโดนผีเข้า (แม่ชีที่อยู่ด้วยกันบอก) ในใจเธอหวาดกลัว เพราะจากเสียงที่ได้ยิน ท่าทางที่เธอมองเห็นมันน่าขนลุก ขนพองมากเลย
เธอสวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา
และอีกใจหนึ่ง เธอภาวนาให้เวลาผ่านไปไวๆด้วยเถิด
ขอให้ ใกล้รุ่ง เสียที เธอจะได้ตื่นไป สวดมนต์ ทำวัตรในตอนเช้า
และคืนต่อมา...เธอผวา กับสิ่งที่เกิดขึ้นซ้ำอีก จนเธอไม่สามารถที่จะทน นอนร่วมกับแม่ชีสาวองค์นั้นได้อีก เธอและแม่ชีอีกหลายองค์ตัดสินใจบอกหลวงพ่อ ว่าเกิดอะไรขึ้น
ในที่สุด...หลวงพ่อ ให้แม่ชีสาวองค์นั้น ไปอยู่อีกกุฏิกับแม่ชีที่บวชมานานมากแล้ว หลวงพ่อบอกว่า... เจ้ากรรม นายเวร และ ผีตนใด ตนหนึ่ง มาทำให้แม่ชีสาวองค์นี้ รับรู้ถึงการกระทำบางอย่าง....
เธอผ่านพ้นเวลาเหล่านั้นมาด้วยความหวาดระแวงในช่วง 3-4 วันหลัง
เธอภาวนาอยากให้ .... ใกล้รุ่ง ....ไวๆในทุกๆคืนที่ผ่าน
ขอสรุปท้ายเรื่องสักนิดนะคะ... เธอผ่านเวลาของการปฏิบัติธรรมมาด้วยความสงบในช่วงเวลาของการที่ได้อยู่ที่วัด และนำสิ่งต่างๆมาใช้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ตามธรรมดาของปถุชนทั่วๆไปค่ะ
.... ใกล้รุ่ง ....
โจทย์นี้รับรู้มาหลายเวลาแล้วค่ะ แต่... ไม่รู้จะเขียนแนวไหนดี ก็คงเป็นแนวของตัวเองเหมือนทุกชิ้นที่ผ่านมาค่ะ วันก่อน พี่อ๋า มาคอมเม้น ว่า บล็อก แสงแรก น่าจะใช้ได้เลย ความจริงก็นะ... อยากทำเช่นนั้นค่ะพี่อ๋า ไม่ต้องคิดมาก 555 แต่... ขอเปลี่ยนดีกว่า เดี๊ยวเพื่อนๆจะว่า ขี้เกียจ ก็ไม่ต้องเขียน (คิดเองค่ะ อิอิ)
ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาอ่านงานตะพาบทุกคนนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ....
| Create Date : 06 สิงหาคม 2556 |
| Last Update : 6 สิงหาคม 2556 8:56:23 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1883 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
พี่ธัญเขียนได้ดีมากเลยนะครับ
นึกภาพตามได้เลยครับ