ถ้าปล่อยให้ความรู้สึก " รัก " หนักเมื่อไร... ชีวิตก็จะหนักไปด้วย....

โจทย์ ตะพาบ " ทศวรรษที่สาบสูญ "

โจทย์นี้ยากพอสมควรนะคะนี่  คุณต่อ .... คุณก๋า 
แต่พี่ก็พยายามคิดว่า ที่ผ่าน ใน 10 ปี ชีวิตเราเป็นยังไงนะ ?
มีอะไรที่หายสาบสูญไปไหม ?



ภายในเวลาที่ผ่านมา นั่งย้อนคิด ตัวเราพบเจออะไรบ้างนะ  
อืมมม ก็ไม่ถึงกับสะดุดล้ม แต่ก็เดินช้าลงมาก
เพื่อตัวเราเอง เราไม่เคยโทษอะไรเลย 


แค่มองว่า ที่ผ่านมา เราเหนื่อยมาคนเดียว 
เดินมาไกลได้ขนาดนี้ ก็เก่งแล้ว 


คนอื่นจะมองยังไงก็ช่างมัน ไม่สนใจ ไม่แคร์
เพราะที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครมาหยิบยื่นอะไรให้เราอยู่แล้ว


จากที่เคยมีมากพอจะแบ่งปันคนอื่นได้ 
ก็แค่มีน้อยลง ไม่สามารถแบ่งปันให้ใครได้ ก็แค่นั้น 


สิ่งที่หายไป คือ ความรู้สึกอยากได้อยากมี 
เราไม่ได้มองว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องแย่ เสมอไป
เรากลับมองเห็นว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น
ได้เรียนรู้ว่า ทุกสิ่งในโลก ไม่มีอะไรแน่นอน 
หรือ
ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจัง



วันนี้คุณมีความสุข พรุ่งนี้ตื่นมา คุณอาจเจอกับความทุกข์ก็ได้ 

ตอนเช้าคุณอาจลืมตาขึ้นมาพร้อมความสบายใจ
พอสายๆ คุณอาจมีเรื่องอะไรที่ทำให้คุณต้องร้องไห้ก็ได้นะ 

เมื่อวานคุณอาจมีเงินเข้ากระเป๋า หลักร้อย 
แต่วันนี้คุณมีเงินเข้ากระเป๋า หลักหมื่น ก็ได้
(เมื่อเช้าน้องชายให้ลอตเตอรี่รางวัลที่ 5 มาใบนึงค่ะ 118



10 ปี ทำให้เราเรียนรู้คำว่า พอเพียง  และคำว่า ไม่คาดหวัง 


ถ้ามีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นในวันนี้ นั่นก็คือกำไรของวันนี้แล้ว 
พรุ่งนี้จะยังไงก็ช่างมันเถอะ ....

เราไม่ได้หมดฝัน ไม่ได้หมดหวัง
เพียงแต่เรา ไม่คาดหวัง กับสิ่งต่างๆ ที่เราไม่สามารถกำหนดมันได้ 


เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ อาจไม่ฟุ้มเฟือยเหมือนเมื่อก่อน 
ซื้ออะไรก็คิดว่าจำเป็นไหม ถ้าไม่ก็หยุด 
ก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย
มีก็กินไม่มีก็กิน 555  117


เรา พอเพียง ในส่วนของเรานะ 
ไม่ได้อยากได้อยากมี อะไรมากมายเหมือนก่อน 

 ทศวรรษ ที่ผ่านเราได้ค้นพบคำโบราญที่ว่า 
มีเงินนับเป็นน้อง มีทองนับเป็นพี่ ไม่มีเงิน ไม่มีทอง พี่น้องก็ไม่มี 

เฮ้ยยยย!!!!!  คำนี้มีจริงๆนะ 
(นี่ขนาดยังไม่ต้องไปพึ่งพิงใครนะ ยังเป็นกันขนาดนี้เลย)
คนบางคน คบกันที่จำนวนเงินกระเป๋า หรือใน บช 
หรือคบกันที่หัวโขนที่กำลังสวมกันไว้ 
มันมีอยู่จริงๆค่ะ
 
สำหรับเราก็ช่างมัน ใครจะนับก็นับ ไม่นับก็อย่านับ 
เพราะเราอยู่ได้ด้วยตัวเราเอง 


 ทศวรรษ ของเราอาจเจอสิ่งแย่ๆ 
แต่ในความแย่ เราคิดว่า มันก็มีสิ่งดีอยู่นะ 



เรามักบอกกับตัวเองเสมอๆเมื่อเจอเรื่องแย่ๆ 
คนดีตกน้ำไม่ใหลตกไฟไม่ไหม้หรอก 
เมื่อทุกข์ยากเดี๊ยวเราก็ผ่านไปได้ 
และเราก็ผ่านมาได้แล้วจริงๆค่ะ 













เขาว่าชีวิตคือการเดินทาง 
อยู่ที่ว่า ถนนที่เราเดินผ่านมันราบเรียบตลอดสายไหม ? 
หรืออาจมีก้อนหิน ดินทราย ทำให้เราต้องสะดุดล้มลง 
หรือต้องระมัดระวังในการเดินผ่านกันบ้าง
แต่เราเชื่อว่าหากทุกคนมีสติในการใช้ชีวิต
แม้จะพบเจอปัญหา ก็จะผ่านมันไป แบบสวยๆค่ะ 


 

เย่ๆๆๆ ได้ส่งงานตะพาบล่ะ คิดว่าไม่ได้เขียนแน่ๆ 
ตั้งใจไว้เมื่อวานจะนั่งอัพ เช้ามาต้องออกจากบ้านแต่เช้าเลย 
ทศวรรษของเราก็จะประมาณนี้แหละค่ะ  ผ่านไปแล้ว 
และโควิดก็จะผ่านไปด้วยใช่ไหมนะ ? 

ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาทักทาย และให้กำลังใจนะคะ 






 


Create Date : 21 เมษายน 2565
Last Update : 21 เมษายน 2565 15:40:56 น. 10 comments
Counter : 715 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณSleepless Sea, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณnewyorknurse


 
ไม่มีเงิน..ไม่มีทองก็ไม่เป็นไรค่ะ
แต่เห็นได้lottery รางวัลที่ 5 มา
Congratulations ค่ะ
น้องชายใจดีจัง


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 เมษายน 2565 เวลา:16:06:11 น.  

 
รู้แต่ว่าช่วงโควิดที่ผ่านมาใครไม่มีเงินเก็บนี่เดือดร้อนแน่

ตั้งแต่ทำงานผมผมไม่ค่อยสนใจเรื่องแฟชั่นแล้วล่ะครับ เสื้อผ้าขอแค่ใหม่หน่อย สะอาด ก็โอเคแล้ว ไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่มานานแล้ว

ผมคำนวนเงินที่จะต้องใช้ในอนาคตไว้แล้ว + พวกอัตราเงินเฟ้อ ค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดฝัน โดยกำหนดไว้ว่าตายที่อายุสัก 80 มันไม่พอครับ ถ้ารายได้ยังเป็นแบบทุกวันนี้ ก็ต้องสู้กันต่อไป


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 เมษายน 2565 เวลา:16:25:15 น.  

 
เงินสำคัญมากๆเลยครับพี่ธัญ
ไม่มีเงิน ลำบากแน่นอน

พี่น้องถ้าไม่มีปัญหาเรื่องเงินต่อกัน
ผมว่าก็รักกันดี
แต่พอมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องมากๆ
ขนาดรวยมหาศาลยังยิงกันจนกลายเป็นข่าวดังก็มี

เข็ม 4 เป็น moderna ครับพี่
ฉีดแล้วปวดแขน ตัวจะรุมๆ
ผมก็กินพารากันไว้เป็นระยะๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 เมษายน 2565 เวลา:16:42:28 น.  

 
ใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาทดีที่สุดแล้วค่ะ
ไม่อยากได้อยากมี แต่ได้ลอตเตอรี่รางวัลที่ 5
นี่ก็ได้แล้วนะคะ อิอิ



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 21 เมษายน 2565 เวลา:18:07:32 น.  

 
รู้จักพอ แบ่งปัน ต้องรอด ไปต่อได้


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 21 เมษายน 2565 เวลา:22:33:55 น.  

 
มีน้อยใช้น้อย ไม่มีก็ไม่ต้องใช้ ..... ผมกฌขอบ
คำสอนของ หลวงพ่อปัญญา.. มาตั้งแต่เด็กแล้ว
เมื่อพี่ชายจะบวช ก็ไปบวชที่วัดชลประทาน ปากเกร็ด
ที่นั่น พุทธที่แท้จริงครับ



โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 22 เมษายน 2565 เวลา:6:02:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 เมษายน 2565 เวลา:6:13:58 น.  

 
ผมอ่าน reader's digest มานานเหมือนกันครับ
ชอบอ่านขำขัน
ซึ่งไม่ค่อยขำ
เพราะเป็นมุขฝรั่ง
แต่ในเล่มก็มีเรื่องราวน่าอ่านเยอะมากๆ
ถือว่าคุ้มค่าราคาเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 เมษายน 2565 เวลา:14:16:58 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ธัญ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 เมษายน 2565 เวลา:5:33:51 น.  

 
สวัสดีครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ

ชื่นชมแนวคิดที่ว่า " ไม่ได้มองว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องแย่ แต่ทำให้ได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น" ครับ

ส่วนตัวแล้วก็รู้สึกว่า เมื่อตัวเลขอายุเพิ่มขึ้น เราก็มองอะไรได้ชัดขึ้นตามลำดับ ลดความคาดหวัง แต่ไม่หมดหวัง สุขในทุกวันที่เป็น สุขกับสิ่งใกล้ตัวครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 23 เมษายน 2565 เวลา:9:40:46 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

tanjira
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




บางเรื่องราว...
ผ่านเข้ามาให้เราแค่จำไว้เพียงสิ่งดีดี
อาจมีบางครั้งทำให้เราเสียน้ำตา...
แต่เชื่อเถอะว่า...
ไม่นานทุกอย่างก็ผ่านไป เป็นอดีต




Group Blog
 
<<
เมษายน 2565
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
21 เมษายน 2565
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tanjira's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.