No. 469 แนบชิด เมืองโบราณ สนุก จริง...?
No. 469 บล๊อกประจำวัน จันทร์ / ศุกร์
ไม่กี่วันมานี้ได้กลับมา ใกล้กับที่เคยทำงานอีกครั้ง หวลคิดถึง
โรงงานที่ทำงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ ครัว และ ออฟฟิศ อยู่ในนิคมอุตสาหกรรมบางปู อยู่ใกล้ เมืองโบราณ
เช้าวันนี้ขับรถ เข้าเขตนิคม ผ่านถนนแพรกษา เลียบริมคลองมาแล้ว เสียงโทรศัพท์
ฮัลโล พี่ไวน์ คะ ว่าไง แม้ว คือ ๆ โรงงานเราถูกงัด โขมยเข้าทาง คลังสินค้า ผ่านห้องช่าง พี่มาไว ๆ นะคะ ได้ เดี๋ยวถึง
เลี้ยวเข้าซอย 9 ผ่านโรงงานต่าง ๆ พนักงานแต่ละแห่งลงจากบัส เข้าประตูรั้วละแวกนั้นเป็นโรงงานขนาดกลาง ใกล้เคียงกัน แต่ละแปลงประมาณ 7 ไร่ของเราก็เช่นกัน แหะๆ ของบริษัทนะครับ
ว่าไงน้อง มีข่าวคืบหน้ายัง (ผมสอบถามน้อง รปภ.ที่ป้อมทางเข้า) สวัสดีครับ ผจก. ยังไม่มีข่าวอะไร สงบเรียบร้อยครับ อ้าวน้องเป็น รปภ.ยังไม่รู้เหรอว่า โรงงานถูกงัด ฮ้า..ซวยแล้ว ที่ไหนครับผจก. เชิญเข้าข้างในก่อน เดี๋ยวผมจะตามไป เฮ้ย เมิงอยู่แทน ก่อน คนงานกับช่างฝีมือต่างเข้าแถว ตอกบัตร แล้วรีบวิ่งเข้าไปในโรงงาน... ไชยยันต์หัวหน้าฝ่ายผลิตรีบ กันไม่ให้เข้าไปดู คงจะกลัวร่องรอยหาย
แม้ว สมุห์บัญชีหญิง ลงมาข้างล่าง ไปรวมกลุ่มกับ ช่างฝ่ายผลิต
นี่ครับ ผจก. มันคงปีนเข้าช่องแสง มีรอยเท้าเปี๊ยกน้ำฝนอยู่ตรงผนัง มีอะไรหายไปบ้างไชยยันต์ เร้าเตอร์มือ 5 เครื่อง สว่านเล็ก หมดเลย 12 เครื่อง นอกนั้นยังไม่รู้ครับ ผจก. แม้วโทรหาผู้กอง จรัส สน.บางปูยัง ยังคะ..พี่ ฮัลโล สวัสดีครับผู้กอง ผมไวน์นะครับ โขมยงัดเข้าโรงงาน ของหาย
อ้อพี่ไวน์เหรอ อีกครึ่ง ชม. ผมไปถึง อย่าเพิ่งให้ใครไปเหยียบหรือหยิบอะไรนะครับ ได้เลยครับ ขอบคุณ ผู้กองกับผมสนิทกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ตามประสา คนทำงานในเขตเดียวกัน
หลังจาก ผู้กองกับ ลูกน้องเข้าตรวจสถานที่ ถ่ายภาพ และช่วยเราสำรวจ พบว่าเครื่องมือช่างขนาดเล็กหายไป 17 ตัว คงไม่เป็นไร ส่วนเครื่องจักรใหญ่ มันไม่มีปัญหายังอยู่ครบ 555 ยังหัวเราะออก
ข้างบน เร้าเตอร์หาย 5 ตัว ข้างล่าง สว่านมืออีก 12 ตัว
แต่ที่น่าจะเจ็บปวด มันยก คอมพิวเตอร์ 3 ชุดใหม่ ราคาตอนนั้นชุดละ 4 หมื่นกว่าบาท ใช้สำหรับ ออกแบบผลิตภัณฑ์
ซอฟแวร์ ออกแบบ ที่เพิ่งติดตั้งไม่ถึงเดือน
ราคา 23,000 ติดไปด้วยทั้งที่อยู่บนห้องทำงาน ข้างบนผ่านประตู 3 ชั้น เฮ้ย น้อง โทรไปบอก ผจก.รปภ คุณหรือยัง โทรแล้วครับ กำลังเดินทางมา ระหว่างที่กำลังตรวจสอบเครื่องมือต่าง ๆ อยู่ ไชยยันต์คงสั่งให้ฝ่ายผลิตดำเนินการต่อ เพราะเราผลิตด้วยเครื่องจักรใหญ่
ส่วนเครื่องมือเล็ก เราใช้ ทำตัวอย่าง ก่อนผลิตจริง เลยไม่กระทบเท่าใดเกือบเที่ยง ผจก.บริษัท รปภ. ก็เข้ามาถ่ายภาพ ขอรายละเอียด และไปพบ ตร.ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบาย แล้วลากลับก่อนเลิกงาน
รอง ผจก.บริษัท รปภ. กลับเข้าโรงงาน ยื่นหนังสือให้เซ็นรับดูข้อความแล้วแปลกใจ
ปฏิเสธความรับผิดชอบ ทำไม..ครับ โรงงานยังไม่ทันเรียกร้องอะไรเลย
ก็ ก็ มีคนข้างในเป็นหนอน เข้าลักโขมย เราจึงไม่ต้องรับผิดชอบ คุณก็พาตำรวจจับ แล้วนำของที่โขมย มาคืนซิ ไม่คะ ไหนคุณบอกผม กับในโบรชัวร์เสนอตัวมารับทำงานให้ผมเมื่อ 5 ปีก่อนว่า ของหายบริษัทรปภ.จะรับผิดชอบ ไม่ต้องห่วงเพราะมีบริษัทรับประกันต่อ
ไม่เกี่ยวกันคะ ประกันส่วนประกัน เราไม่ต้องรับผิดชอบ
ผมจ้างคุณมา 5 ปี ค่าจ้างไม่เคยติดค้าง ของหาย แสนกว่าบาทไม่รับผิดชอบเลยเอางี้คุณไปปรึกษาท่านนายพล กับผู้กอง ทีมที่ปรึกษาของคุณแล้วค่อยว่ากันใหม่
หายเงียบไป 3 วันไม่ติดต่อกับมา
ว่าไง คุณวิ พวกคุณจะชดใช้หรือจับคนร้ายได้หรือยัง
ยังคะ เรายืนยันเหมือนเดิม
งั้นเหรอ... นี่อีก 10 วันผมจะต้องจ่าย ค่าบริการให้คุณ ผมขอ งดจ่าย..ก่อน วันที่ 5 ปกติแล้วจะเป็นวันจ่ายค่าบริการ ไม่มีคำตอบจากบริษัท รปภ.ของคนเคยมีสี
แต่มีโทรศัพท์ เบอร์แปลก โทร..ไปที่โรงงานใช้วิธีถามชื่อผู้รับสาย แล้ว วางสาย... หลายครั้ง
ที่บ้านห้าทุ่ม จะมีโทรศัพท์มา สอบถามว่าบ้านใคร แล้ววางสายไม่ยอมพูด หลายคืนติดกันคงเล่นสงครามประสาท
ทำเอา คนในบ้านหวาดกลัว
ขับรถไปไหนจะมีมอเตอร์ไซค์ แปลกหน้า คอยติดตาม อยู่หลายวัน เลยต้องนำปืนพก ใส่รถไปทุกวัน
บอกคนในบ้านว่า ถ้ามีโทรศัพท์เบอร์บ้านมา ไม่ต้องรับ ปล่อยมันไป
โทรศัพท์ไปหา บริษํทรปภ. เขายังยืนยันเหมือนเดิม
เอาละ เมื่อไม่รับผิดชอบ ผมขอเลิกสัญญาว่าจ้างวันนี้ ให้ลูกน้องของคุณถอนตัวจากโรงงานได้เลย มีคนรอรับงานแล้ว
หนังสือบอกเป็นทางการ จะส่งตามมา เข้าใจนะคุณวิ
หลังจากจัดการ เรื่อง รปภ.โรงงานแล้ว รปภ.ชุดใหม่อีกบริษัทก็เข้ารับงานผ่านไปด้วยดีหลายวันปกติกลับถึงบ้าน เข้าไปเช็คงาน สนง.บัญชีที่ พนง.คีย์ไว้ กว่าจะเข้านอนได้เกือบเที่ยงคืน
เรียกว่า หัวถึงหมอน หลับทันทีนอนไปนานเท่าใดไม่รู้
และแล้วเสียงมอเตอร์ไซค์แผดเสียง
วิ่งผ่านหน้าบ้านพร้อมกับเสียง ของแข็งตกใส่ ตัวรถพิคอัพจอด ไว้ในบ้านดังปัง
โดดลงจากเตียง เปิดประตูบ้าน เห็นไฟลุกแว๊ป ๆ หน้ากระโปรงรถ
อ้าว เฮ้ย.. ระเบิดเพลิง แบบโมโลต๊อบ ขวดแก้วไม่แตก ใช้มือขวาคว้าจุกผ้าที่ติดไฟขว้างทิ้ง
สบัดไฟที่มือให้ดับ... มือซ้ายชูขวดน้ำมันไว้ห่างไฟมันเล่นกันขนาดนี้..
เอาไว้เล่าต่อนะครับ...
ข้อความจะเกินกว่าที่ BG กำหนด
ขอถือโอกาศนี้ ขอบคุณเพื่อน ๆ ชาวบล๊อกแกง ที่กรุณาโหวตงานเขียน
ได้รับรางวัล อันดับ 1 BEST DAIRIST
ที่ไม่ลืม คือ เพื่อนที่แวะเข้ามาอ่าน ทั้งเป็นสมาชิก และไม่เป็น ส่วนนี้ที่ทำ
ให้มีกำลังใจ เขียน และทำบล๊อกเป็นอย่างมาก
ขอบคุณจากใจจริง... ครับ
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ ทุกภาพ..
end
visit บล๊อก 638,374 st
= งานเขียนประเภท Diarist
Create Date : 14 มีนาคม 2559 |
|
55 comments |
Last Update : 14 มีนาคม 2559 6:22:51 น. |
Counter : 1350 Pageviews. |
|
|
|