อ่านเสร็จแล้วผมก็มีความสุขเล็ก ๆ เหมือนกันที่ได้อ่าน

คนมีความสุขเล็ก ๆ น่าจะยิ้มแบบนี้
ส่วนคนมีความสุขมาก ๆ น่าจะยิ้มแบบนี้

ผมก็เป็นเหมือนกันนะ ไม่ค่อยได้สังเกตุมันดี ๆ เวลามีความสุขเล็ก ๆ ชอบมองหาแต่ความสุขใหญ่ ๆ อยู่เรื่อย ความสุขเป็นเรื่องที่ไม่รู้จักพอจริง ๆ แต่ความทุกข์เป็นเรื่องที่ไม่อยากเจอ

เป็นบทความที่ดีมาก ๆ ครับ

จาก "นักหาความสุขมือสมัครเล่น"

*ก๊อก ก๊อก* เข้าไปได้มั้ยคะ

ขอกรี๊ดดัง ๆ หนึ่งทีค่ะ เมโม่แพด กับหนังสือน่ารักมากเลย เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะ แต่ว่าทุกวันนี้แอบมีความสุขเล็ก ๆ มากเกินเหตุ จนแอบอิจฉาค่อนแคะว่าว่างจัด
ใจร้าย


//คนส่วนใหญ่มาเที่ยวเบอร์ลินก็จะเห็นแต่ที่สวย ๆ งาม ๆ เอามุมแบบนี้มาให้ดูมั่งนิดหน่อยค่ะ เรียกว่าเบอร์ลินเมืองเดียว มีหลายอารมณ์เลยแหละ

ดีจังที่คนอ่านอ่านแล้วมีความสุข :)
ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์นะค้า คุณ pecochan...

คุณจูนมีความสุขมากๆก็ดีแล้วนะคะ
อ้อ...ว่าจะถามความเห็นคุณจูนว่า
ถ้าเบอร์ลินเป็นสาวเท่ห์และมีเสน่ห์
ปารีสเป็นสาวเก๋ และเวียนนาเป็นสาวโรแมนติก
แล้วนิวยอร์กล่ะค่ะเป็นสาวแบบไหนเอ่ย....^_^

นิวยอร์กเป็นสาวประเภทสวยฉลาดปราดเปรียว ทันสมัย แต่ไม่อบอุ่น (เดาเอา)

ไม่รู้อ่ะค่ะ ยังไม่เคยไปนิวยอร์กเลยสักที คงต้องให้นิวยอร์กเกอร์อย่างคุณบูมุจังเป็นคนนิยามดีกว่าค่ะ

สำหรับเรา...

วันไหนได้กลับบ้านเร็ว ทันเห็นแสงอาทิตย์ยามเย็น (เช่นวันนี้)

วันนั้นก็ถือเป็นวันที่ "มีความสุขเล็กๆ" แล้วล่ะ

นั่นสินะคะ...แสงอาทิตย์ยามเย็น
ชอบเหมือนกัน :)

ขอบคุณของขวัญจากคุณจูน

สวัสดีค่ะ บล็อกทัวร์กดดันคำสารภาพฯ อัพเสร็จแล้วนะคะ (โล่งใจเหมือนติดค้างอะไรก็ไม่รู้ อิอิ)

ความสุขเล็กๆแบบนี้ดีจริงๆค่ะ เอาแค่ตอนที่เลือกซื้อก็สนุกแล้วก็มีความสุขดีน๊า~ ตอนที่ไปซื้อสมุดปากกาเอาไว้เรียน ก็เดินดูหลายแบบ แบบนั้นก็สวย แบบนี้ก็สวย ชอบจริงๆ

ถ้าเราทำตัวสบายๆ จิตใจสบายๆ ความสุขเล็กๆก็เกิดขึ้นง่ายๆเหมือนกัน บางวันนั่งดูแมวที่บ้านมันเลียขนตัวเอง ดุไปดูมามันก็น่ารักดี สบายๆ

เคยเห็นหนังสือของ Kay Hetherly วางขายอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้ลองหยฺบมาอ่านซักที

ก็ขอให้มีความสุขในทุกๆวันเลยนะคะ (แอบขอเผื่อตัวเองด้วยเหมือนกัน hehe)

ลืมบอกไปค่ะ เพื่อน update เรื่อง Tokyo Midtown ค่ะก็ไปดูได้ที่นี่ค่ะ

เห็นด้วยค่ะ

แวะมาหลายรอบแล้ว จขบ. หายค่า

ตอนนี้คอมพ์เสียค่า...
คงไม่ได้เข้าซักพักนะคะ...
แต่จะรีบกลับมาค่ะ

น่าสงสารจัง ซ่อมเสร็จเร็ว ๆ นะคะ คิดถึง

ไม่น่าเชื่อเนอะ...

การที่คอมฯ ของคนๆ นึงเสีย

ทำให้ "ความสุขเล็กๆ" ของคนๆ นึงลดไปหนึ่งอย่าง

คิดถึงเหมือนกันนะค้า ซ่อมเสร็จไวๆ เพี้ยง

สวัสดีค่ะพี่ Bumu Chan หนังสือ American Pie น่าอ่านมากค่ะ ไม่ทราบว่าเขียนเป็นภาษาอังกฤษ หรือ ญี่ปุ่นค่ะ แล้วหาซื้อได้ที่ไหนในนิวยอร์กเหรอค่ะ ลอง search ใน amazon หรือ barnes & noble แล้วก็หาไม่เจอ โทรไป Kinokuniya ที่ E 49th เค้าก็บอกว่าไม่มี อยากอ่านมากๆเลย ขอบคุณนะคะ

อ๊างงง...

ยังซ่อมไม่เสร็จหรอคะ

ถ้ากลับมาแล้วก็ไปเรียกกันได้นะค้า

แวะมาเฝ้าบล็อกให้ค่ะ งุงิงุงิ

แวะมาปัดหยักไย่ที่บล็อกให้ค่ะ

อ่ะ ดีใจจังคุณ Bumu_Chan กลับมาแล้ว

หนังสือน่าอ่านจัง น่ารักด้วย
ความสุขเล็กๆเนี่ย ให้พลังที่ยิ่งใหญ่นะคะ เราเชื่ออย่างนั้น ^_^

ขอโทษน้อง Oriental Orchids นะคะที่ตอบช้าไปหน่อย
พอดีคอมพ์เสียไปนานเลยไม่ได้เข้ามา...
หนังสือ American Pie เขียนเป็นภาษาอังกฤษค่ะ
ต้องให้ร้าน kinokuniya เค้า special order ให้เพราะรู้สึกจะไม่มีอยู่ในสต็อก...ลองดูนะคะ คนเขียนชื่อ Kay Hetherly