|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถุงเท้า พริก เกียวโต

ตอนนี้กลับมาฮิตถักถุงเท้าอีกแล้ว คราวก่อนนู้น(นน...นานมากๆแล้ว) ถักเสร็จไปหนึ่งข้าง แต่มันไม่ออกมาแบบที่คิด เพิ่งมารู้ว่าใช้ไหมพรมเส้นใหญ่ไป คราวนี้เลยซื้อที่เส้นเล็กมากๆ ใช้เข็มเบอร์ 0 อ่ะ ลองนึกภาพไม้เสียบลูกชิ้น . . . หยั่งงั้นเลย ถือลำบากมาก แต่ถักออกมาแล้ว ถุงเท้าดูเรียบกว่าข้างก่อนเยอะ นี่รอแค่เย็บปากก็เสร็จ แล้วต้องรีบทำข้างต่อไปก่อนไฟมอด
เพิ่งรู้ว่าถักถุงเท้า ทำได้หลายวิธีมาก อยากลองดูหลายๆวิธีว่าชอบแบบไหน แต่แบบที่ทำอยู่นี่เป็นแบบพื้นฐานที่สุดแล้ว เหมาะสำหรับคนเพิ่งหัด แต่มันก็จะออกมาดูแบบไม่ค่อยโปรเท่าไหร่
เวลาถักนิตติ้งแล้วรู้สึกดี บางวันทำอะไรมายุ่งๆทั้งวัน พอจับเข็มปั๊บ รู้สึกเหมือนหายใจช้าลง เป็นกิจกรรมที่"บำบัด"อย่างมาก คล้ายๆการอ่านหนังสือ แต่มันง่ายกว่า เคลื่อนไหวมือในแพทเทิร์นเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา ทำไปซักพัก ก็จะรู้สึกหัวหมุนช้าลง กลับไปทำอะไรยุ่งๆได้ต่อ
- - -

เดือนที่แล้ว เริ่มปลูกพริก สาเหตุมาจาก ขี้เกียจนั่งรถไฟไปซื้อพริกที่ร้านโกรเซอรี่ไทยในไชน่าทาวน์ ค่าพริกสองเหรียญ (ถุงขนาดถุงน้ำจิ้มเล็กๆ) ค่ารถสองเหรียญกว่า รวมสี่เหรียญกว่า คิดเป็นเงินไทย ร้อยกว่าบาท แพงเกินไปรึป่าว แถมต้องนั่งรถไปไกลสุด เพื่อไปซื้อพริกอย่างเดียว
วันนึง นั่งนึกถึงสมัยเด็กๆที่เรียนเรื่องการปลูกผักสวนครัว ทำไมเราไม่ปลูกมันซะเลย เลยลองทำมั่วๆ โรยเมล็ดในกระถางเล็กๆ หลายวันผ่านไปไม่มีวี่แว่ว เลยนึกว่า สงสัยทำผิดวิธี ยังไม่ทันไร อีกสองสามวันถัดมา ก็เห็นต้นกล้าเล็กๆงอกขึ้นมา แต่ปัญหาคือ โรยเมล็ดเยอะเกิน(กันเหนียว) พอมันงอกเลยงอกเต็มกระถาง พอจะแยกไปปลูก รากมันดันพันกันยุ่งไปหมด แยกไปปลูกเดี่ยวไม่ได้ (เดี๋ยวรากขาด) เลยเป็นอย่างที่เห็น ไม่รู้มันจะโตกว่านี้ได้ป่าว เพราะเห็นในเน็ท ต้นนึงมันต้องมีที่ของตัวเองแบบ หนึ่งต้นหนึ่งกระถาง อะไรแบบนั้น . .รอดูต่อไป ตอนนี้ก็ซื้อพริกสี่เหรียญกินไปก่อน
- - -

ปีหน้ามีแผนไปเกียวโต . . . เป็นรีเควสของแม่ แม่ชอบวัดวาอาราม มากกกกก . . . วันก่อนแวะไปคิโนะ เห็นเล่มนี้มีสกู๊ปเกี่ยวกับเกียวโตพอดี เลยซื้อมาเก็บไว้ ใจนึงก็อยากหาข้อมูลเยอะๆก่อนไป แต่อีกใจก็อย่างเที่ยวแบบชิวๆ จากประสบการณ์ ถ้าเราหาข้อมูลไปแบบปึ๊กๆ พอไปถึง จะมัวมุ่งแต่กับการไล่ล่าไปที่ๆอยากไปให้ครบ แล้วมันเหนื่อย
เวลาไปเที่ยวที่ๆไม่เคยไปมาก่อน จะชอบเกิดไดเลมม่า แบบถ้าไม่วางแผนให้ดี ไปแล้วอาจพลาดที่ที่"ต้องไป" แล้วก็ใช่ว่าจะกลับไปอีกได้ง่ายๆ แต่ถ้าวางแผนดีมาก แบบข้อมูลเพียบ ก็จะรู้สึกไม่เหมือนไปเที่ยว แต่เหมือนไปสำรวจอะไรมากกว่า เลยต้องหาระดับที่พอดีๆ อีกอย่างการไปเจอสถานที่ โดยเฉพาะ ร้านน่ารักๆระหว่างทางโดยบังเอิญ เป็นอะไรที่เราชอบที่สุด ของอย่างงี้วางแผนไม่ได้ซะด้วย . . . เฮ้อ คิดแล้วอยากไปเร็ว ๆ อยากไปเร็ว ๆ ^_^
ป.ล. ตอนนี้รอการ์ตูนอยู่สามเล่ม เมื่อไหร่จะออกซะที ตราบวันฟ้าใส อันโดนัทส์ โตเกียวอลิซ (วันก่อนเห็นเล่มห้า เวอร์ชั่นญี่ปุ่นเพิ่งออก)
Create Date : 04 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 4 ธันวาคม 2552 23:32:56 น. |
|
3 comments
|
Counter : 2666 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: bumu_chan IP: 67.82.206.113 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:7:25:36 น. |
|
|
|
โดย: fonkoon วันที่: 12 ธันวาคม 2552 เวลา:20:46:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|