01.08.13
กลับมาแล้วจ้า...(ทำยังกะมีคนรอ) Happy New Year คนที่บังเอิญผ่านมาทุกคน ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีอีกปีนะคะ
- - -
จากอากาศอุ่นๆสบายตัวที่เมืองไทย มาเจออากาศหนาวๆแห้งๆ บรรยากาศเหงาๆที่นิวยอร์ก เมื่อวานตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืด นั่งรื้อกระเป๋าเดินทาง เป็นแบบนี้ประจำขากลับจากเมืองไทยเพราะเจ็ทแลค แต่จะว่าเป็นโชคดีก็ใช่ เพราะได้เห็นสิ่งที่ปกติตื่นไม่ทันเห็น คือ ตอนแสงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้ามา มันอาบตึกข้างนอก เป็นเงารูปกล่องลดหลั่นกันไป อยู่นอกม่านสีขาวขุ่นของหน้าต่างห้องนั่งเล่นเรา เป็นการกล่าวต้อนรับของนิวยอร์ก
ไปเมืองไทยคราวนี้ได้เห็นอะไรใหม่ๆมากมาย กิจกรรมหลักยังคงเป็นการไปหมกตัวอยู่ในร้านหนังสือ จนตอนหลังพอที่บ้านได้ยินว่าจะ "แวะ" ร้านหนังสือ ไม่มีใครยอมไปด้วยแล้ว เข็ดขยาด
ได้หนังสือมาหลายเล่ม รูปเล่มน่ารัก อ่านไป ยิ้มไป ได้เจอ product ใหม่ๆที่จุดไอเดียดีๆให้ ได้ดูหนังฝรั่งเศสบนเครื่องเกี่ยวกับเชฟฝรั่งเศสที่ส่งต่อ กิจการร้านอาหารให้ลูก ทำให้นึกถึงฝรั่งเศส สุนทรียภาพและ วัฒนธรรม shokunin ของประเทศนี้กับ บรรยากาศโรแมนติกๆของปารีสขึ้นมาตะหงิดๆ ที่สำคัญได้ไปใช้เวลา quality time กับครอบครัว ทำให้ได้ความอบอุ่นใจกลับมา
ปีที่แล้วตั้ง New Year Resolution ไว้ แต่ยังทำไม่เสร็จ ต้องมาสานต่อในปีนี้ คิดว่าปีที่แล้วตั้งหลายอันไป มันเลยยังมั่วๆ ทำไม่เสร็จซักกะอัน แม่พูดให้ได้คิดอย่าง ว่า จะทำอะไรต้องใช้เวลา ไม่ใช่ตั้งใหม่ทุกปี ของแม่ตั้งทีก็ทำหลายปี ทำต่อเนื่อง (จริงแฮะ)
ถึงกลับไปคราวนี้จะยุ่งหน่อย เพราะมีคนติดสอยห้อยตามไปด้วย แต่ก็ยังได้เจอ ได้ไปหลายๆที่ที่ทำให้สุขใจ อย่าง กินก๊วยเตี๋ยวเย็นตาโฟเจ้าเก่าใกล้บ้าน ที่คนกินก็ค่อยๆแก่ไปพร้อมคนทำ ทุกอย่างในร้านแทบจะกลายเป็นวินเทจมิวเซียมไปแล้ว โต๊ะไว้นิลสีลอกๆ ชามพลาสติกลายดอกสีจาง น้ำส้มกรีนสปอตที่คนไปด้วยกันบอกว่า ดูเหมือนเก็บมาตั้งแต่ 25 ปีที่แล้ว เป็นร้านที่ไปนั่งอ่านหนังสือตอนจะเอนท์เข้ามหาลัย
อีกร้านที่ไปเจอตอนมุดเข้าไปในถนนเก่าเล็กๆ คือ ร้านกาแฟ ชานหน้าร้านตีเป็นไม้ระแนงสีฟ้า เข้ากับชุดเก้าอี้ไม้ เข้าไปข้างในเปิดเพลงบอสซ่าเย็นสบาย ลูกค้าคนอื่นนั่งผ่อนอารมณ์แบบไม่มีใครสนใจใคร มีเค้กอร่อยที่คู่สามีภรรยาช่วยกันทำจากห้องอบข้างหลัง ที่สำคัญห้องน้ำสะอาดและบ่งรสนิยมวิไลของเจ้าของ เวลาเจออะไรดีๆโดยไม่ได้คาดหวังนี่มันดีจริงๆ
อ้อ...แล้วเที่ยวนี้ได้ไปเที่ยววัดพระแก้ว จริงๆก็เคยไปแล้ว แต่อยู่เมืองนอกเห็นสถาปัตย์แบบสวยแข็งๆมานาน ไปเดินวัดเที่ยวนี้เลยเพิ่งรู้สึกได้ถึงความ "วิจิตร" ของศิลปะบ้านเรา ว่าเป็นยังไง คิดว่าตึกเมืองนอกหรูหร่าโอ่อ่าอลังการ แต่ไม่แน่ใจว่าของเค้ามีคำว่า "วิจิตร" อยู่ในระบบ นั่งรถผ่านตรงถนนราชดำเนิน สนามหลวงก็รู้สึกอบอุ่นใจบอกไม่ถูก (หรือว่าเราจะอยู่นอกประเทศนานเกินไป)
ตอนนี้กลับมาโหมดเดิม รู้สึกหวั่นๆ แต่พยามตั้งสติ เวลาแห่งหมูย่างข้าวเหนียวมื้อเช้า ก๊วยเตี๋ยวเรือสุดแซ่บมื้อเที่ยง และบะหมี่หยกเอ็มเคมื้อเย็น หมดลงแล้ว(อย่างน้อยก็ตอนนี้) ทีนี้ก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาลุยต่อไป . . .
一緒に頑張りましょう :)
| Create Date : 08 มกราคม 2556 |
| Last Update : 8 มกราคม 2556 19:36:24 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 730 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [