+ + +

ไปเที่ยวมาค่ะ (ไม่บอกก็รู้)

หลังจากวางแผนจะไปหลายที คาราคาซังข้ามปี

ในที่สุดก็ได้ไปเยือน city of light ซะที

ตอนนี้กลับมาได้หลายวันแล้ว

แต่ยังมีความรู้สึกควันหลงปารีสอยู่

จริงๆ ตอนไปก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก

คิดว่าก็คงไม่ต่างจากนิวยอร์กเท่าไหร่ เพราะเมืองใหญ่เหมือนกัน

แต่อยู่ๆไปหลายวัน ชักเริ่มชอบเมืองนี้ขึ้นมา

จริงๆเราว่า ปารีสน่าจะคล้ายกับเมืองทางเอเชียมากกว่านิวยอร์ก

ในแง่ที่เป็นเมืองเก่าเหมือนกัน

ดังนั้น ถึงจะเป็นเมืองใหญ่ แต่ก็มีตรอกซอกซอยให้มุดไปเจอะไรต่อมิอะไร

ยังมีร้านขายของชำเก่า ร้านขายผลไม้ที่เจ้าของเป็นคนของประเทศเค้า

ทำให้รู้สึกถึงความเป็นชุมชนมากกว่านิวยอร์กที่ใครต่อใครก็ไม่รู้มาอยู่กันเต็มไปหมด

แถมตึกที่ปารีสก็เก่าและโอ่อ่ามาก เดินอยู่ใกล้ๆแล้วรู้สึกโรแมนติก

เที่ยวนี้ไม่มีเวลาเดินลัดเลาะตามตึกมากเท่าไหร่ เพราะไปไม่กี่วัน

แต่ถ้าไปคราวหน้า จะต้องหาเวลา เดินเล่นตามถนนซอกซอยแบบไม่มีแผน

แวะนั่งกินน้ำที่คาเฟ่เอื่อยเฉื่อย ผ่อนอารมณ์แบบหนุ่มสาวปารีเซียงให้ได้

ส่วนเรื่องช้อปปิ้งไม่ต้องพูดถึง การจัดหน้าร้านน่ารักๆ กับสินค้าสีสันสดใส

เต็มถนนไปหมด เรียกว่ากิเลสที่แอบซ่อนอยู่ในตัว ตื่นตัวสุดๆ

ไม่เคยรู้ว่า เรายังมีกิเลสหลงเหลืออยู่ในตัวมากขนาดนี้

เรื่องการจัดหน้าร้าน กับของน่าซื้อนี่เรายกให้ปารีสชนะนิวยอร์กขาดลอย

เพิ่งรู้จากการไปเที่ยวครั้งนี้ว่า ปารีสเป็นเมืองแห่งลายจุด

หันไปทางไหนก็เห็นแต่ของลายจุด ผ้าพันคอ ร่ม ของที่ระลึก เสื้อผ้า

นี่ก็ได้ของลายจุดติดไม้ติดมือกลับมาหลายอย่าง

เฮ้อ...ชักหลงรักปารีสขึ้นมาซะแล้ว

(โปรดติดตามตอนต่อไป)