天のしずく: ปรัชญาชีวิตผ่าน'ซุป'
: : :
มีหนังเรื่องใหม่มาเข้าเรดาร์อีกแล้ว 『天のしずく」Ten-no-Shizuku หรือ Drops from Heaven เป็นหนังสารคดีเกี่ยวกับ slow cooking, slow life (รู้สึกพักนี้จะชอบอะไร slow ๆ นะ)
ตัวเอกของหนังคือคุณยาย Yoshiko Tatsumi ผู้เชี่ยวชาญการทำอาหารของญี่ปุ่น โดยเฉพาะซุป อายุ 80 ปีแล้วนะ แต่หน้าตาดูผ่องใสมาก แกเรียนทำอาหารมาจากแม่ที่ชอบทำอาหารมาก ทำอาหารแบบช้าๆ ต้มซุปก็ค่อยๆต้ม หั่นผักก็เรียงเป็นระเบียบเหมือนจะมีครูมาตรวจ (แต่ก็ชอบ) ดูแล้วมันช่วยผ่อนคลายจิตใจบอกไม่ถูก
แกบ่นถึงว่า เดี๋ยวนี้คนปรุงอาหารจากพืชผักที่ ใช้ยาฆ่าแมลงกันเยอะ ไม่ดีต่อสุขภาพ ควรจะเน้นปรุงอาหารจากวัตถุดิบธรรมชาติ ให้ร่างกายได้แร่ธาตุจากวัตถุดิบที่มาจากธรรมชาติเหล่านั้น
จริงๆก็อยากทำแบบนั้นอยู่หรอก แต่สำหรับคนไม่ค่อยชอบทำอาหารแบบเรา เวลาปรุงอาหารสำหรับมื้อนึง มันเหมือนต้องใช้พลังงานมหาศาลเลย มีคนเป็นเหมือนกันมั๊ย? ไหนจะต้องคิดเมนู ออกไปซื้อวัตถุดิบ ปรุงอาหาร กว่าจะได้กินก็เหนื่อย กินเสร็จก็ต้องล้างจานอีก ออกไปซื้ออาหารข้างนอกกินง่ายกว่าเป็นไหนๆ
แต่นับวันแก่ตัวลง (เฮ้ย) ก็เริ่มจะใส่ใจเรื่องอาหารการกินมากขึ้น เริ่มจะเห็นความเกี่ยวพันของอาหารกับสุขภาพชัดขึ้น เริ่มเก็ท 'you are what you eat' มากขึ้น
เราว่าเรื่องอาหาร มันเป็นอะไรที่ต้องสะสมเป็นระยะยาว คนเราวันนึงกินอาหารสามมื้อ กินไม่ดีติดๆกันสองสามวัน ก็เริ่มโชว์ทางผิวแล้ว สิวขึ้นมั่งไรมั่ง แถมร่างกายก็รู้สึกได้ ตอนเด็กๆสิบกว่าๆ ไม่เคยนึกถึงเรื่องพวกนี้ ร่างกาย process ของที่รับเข้าไปแบบสุดยอด แต่เดี๋ยวนี้ระบบเริ่มอ่อนล้า ใช้งานมานาน เลยต้องระวังมากขึ้น
นี่ก็ไปซื้อหนังสือทำเบนโตะแบบง่ายๆ(มากมากก)มาเล่มนึง ถ้ามีเวลา อยากจะลองทำเบนโตะออกไปกินข้างนอก เป็นครั้งคราวเหมือนกัน ค่อยๆ ปรับปรุงกันไป ตอนนี้ยังกินดีสองวัน กินแย่สามวัน ทำอะไรกินเองแบบจืดๆไม่กี่วัน ต้องรีบวิ่งออกไปซื้อแมค ซื้อของทอดๆมากินอีกแล้ว
นี่รีวิวมาทั้งๆที่ยังไม่ได้ดูหนังนะ(เฮ้ย ครั้งที่สอง) คือหนังเพิ่งเข้าฉายที่ญี่ปุ่นไปเมื่อต้นเดือนนี้ แต่คิดว่า น่าจะมีโอกาสได้ดูแน่ๆ รอดูไว้เป็นแรงบันดาลใจ เวลาแก่ๆอยากมีหน้าตาผ่องใสแบบคุณยายบ้าง
จริงๆเขียนโพสต์นี้เพราะ ตอนนี้เริ่มตระหนักว่า การกินอาหารดี ดีในความหมายที่ว่า ใช้วัตถุดิบของดีจากธรรมชาติ ไม่มีสารพิษ ผ่านการปรุงอาหารแบบใส่ใจ ปราณีต ไม่ใช่เน้นใส่ซอสเยอะๆ มันเป็นความหรูหราอย่างนึงของชีวิตมากๆ มากแบบที่กระเป๋าหลุยส์ 10 ใบก็เทียบไม่ได้ คนเราจะเอาอะไรมากมายไปกว่า มีบ้านดีๆอยู่ อาหารดีๆกิน มีงานและคนรอบข้างดีๆที่ชอบ
ดูตัวอย่างหนังเรื่องนี้แล้วทำให้คิดถึงชีวิตในความหมายที่ กว้างกว่า การตื่นมา ไปทำงาน มีเงินใช้ มีรถขับ นอกจากนี้ยังทำให้รู้สึกรีแลกซ์และหิว
อยากอ่านเพิ่มเกี่ยวกับหนังและคุณยาย คลิก ที่นี่(บทความจาก Japan Times)
- - - ป.ล. วันก่อนดูข่าวญี่ปุ่น เลยรู้ว่าคนทำหนังสารคดีเรื่อง Herb & Dorothy ที่เคยเขียนไว้ในบล็อก นี้ตอนนี้กำลังจะทำภาคสองแล้ว แต่กว่าจะเริ่มทำได้ต้อง หาเงินทุนอย่างลำบากยากเย็น (ถึงภาคแรกจะประสบความสำเร็จมาก) เราได้ยินเรื่อง Crowd Funding ก็คราวนี้ (ช้าจัง) เจ๋งดี โปรเจคท์แบบนี้ค่อยสมกับที่โลกเรามีอินเตอร์เนทหน่อย
ป.ล. 2 แต่ที่เศร้าคือ หาเงินทุนได้แล้ว แต่ลุง Herb กลับมา เสียชีวิตไปกะทันหัน เลยต้องเปลี่ยนบทใหม่ แต่ก็จะยังทำอยู่ รอดูๆ เห็นหน้าผู้กำกับแล้ว ดูเหนื่อยมากๆ อยากสนับสนุน
| Create Date : 29 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 29 พฤศจิกายน 2555 23:54:54 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1360 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
จริงอย่างที่ว่า อาหารเป็นเรื่องสำคัญ แล้วยิ่งแก่ตัวลงก็ยิ่งตระหนักถึงมันมากขี้น
อาหารดีๆมากๆซักมื้อ ชนะกระเป๋าแบรนด์เนมได้สบาย