I love this movie and of course the book because I love fashion. But I wear clothes that suit me, not what Anna Wintour tells me and the world to wear.

Thank you Khun Rive!!! That's exactly what I thought!!!

PS I really wanna know what Anna Wintour (Vogue's Editor-in-Chief) thinks about this movie & book :)

ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้เลยค่ะ หนังสือก็ยังไม่ได้อ่าน

ถึงเราจะชอบแฟชั่นมากๆ แต่ยังไงก็ยังเลือกรับเฉพาะบางเทรนด์เท่านั้น และบางทีก็ไม่ได้สนใจว่ามันอินเทรนด์รึเปล่าด้วย ขอแค่รู้สึกมันสวย เหมาะกับเรา ก็พอ! แต่เอ๊ะ...หรือเราจะโดนครอบงำโดยไม่รู้ตัว (แต่ไม่น่านะ แหะๆ)

เขียนอ่านแล้วน่าสนใจดีค่ะ ขอ add นะคะ จะได้ตามอ่านเรื่อยๆ

Exactly, style is yours, not in fashion magazines.

หวัดดีค่ะ ก็ได้ดูหนังเรื่องนี้จากการที่ชอบหนังสือ (เราอ่านฉบับแปลไทย เพราะเข้าใจง่ายกว่า) ช่วงท้ายที่สุดของหนัง กับการเลือกตัดสินใจที่จะไม่ทำต่อไป เพราะคุณค่าของการทำงานให้ดี มันไม่ใช่ต้องฟาดฟันหรือเหยียบหัวคนอื่นเสมอไป (ซึ่งเราก็ยอมรับ มันมีอยู่จริง แต่ดูอย่างนางเอกก็ต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอ่ะนะ) เจ๊มิแรนด้าก็เหลือเกิน อีโกเยอะมาก คือเข้าใจว่าแฟชั่นมันเป็นตัวกำหนดสังคมพอสมควร มันก็แค่คนกลุ่มหนึ่งจริงๆ ที่มันรู้ว่าอะไรเป็นอะไร หรือบางเมืองที่คนเขามองกันหัวจรดเท้าว่าต้องเก๋ เนี้ยบ เดิ้น ก็สังคมกลางเมืองอีกนั่นแหล่ะ เช่นนิวยอร์ค ปารีส (แอลปารีส ออกอาทิตย์ละครั้งอ่ะ ใครอยากวิ่งบ้าง วิ่งเลยค่ะตามแฟชั่น) ลอนดอน เราส่วนตัวอ่านแอลมาตั้งแต่เรา 15 เราชอบอ่านแฟชั้น ไม่ได้ชอบตัดเย็บ แต่งหน้าบ้างนิดหน่อย ไม่ได้เป็นสไตล์ลิส แต่เราเห็นว่าบางอย่างสวยดี เป็นวัฒนธรรมฝรั่งซะส่วนมาก อันไหนดูดีพอจะ Adapt แต่อ่านมากๆเข้า ก็มีเหมือนกันที่ฝรั่งบ้านนี้เมืองนี้ (เพื่อนแฟน) มาถามเราเวลาซื้อเสื้อผ้ารองเท้าว่าอันไหนดีก็ช่วยเขา กำลังจะบอกว่า อืมเป็นเรื่องจริง แฟชั่นเป็นเรื่องของคนเฉพาะกลุ่ม ไม่ทุกคนจะรู้จักแฟชั่น โจทย์ง่ายๆใส่ยังไงไม่ให้มันดูเหมือนกลับชาติมาเกิด คนละยุคสมัยอะไรขนดนั้น จะบอกว่ามันไม่ใช่ "It's a job that million girls is dying to work for" หรอก ท้ายที่สุดนางเอกก็หาทางไปถูก แต่ก็มีดีเรื่องไม่ให้ย่อท้อในการทำงาน ให้พยายามยิ่งขึ้น เพียงแต่ว่าส่วนใหญ่
มันเป็นความพยายามที่จะเอาใจผู้หยิงที่เอาใจตัวเองอ่ะ ยากค่ะยาก แล้วก็แบบถ้าอยากทำงานนี้ก็ตรงคงได้ของสวยๆงามๆ ฟรีๆ มาบ้างแต่อาจจะเป็นบ้าขึ้นสมองเดินถือปราด้าอ่ะนะ ดูจะแรงๆไปนิด แต่ก็ชอบนะจี ดีใจที่มีคนพูดถึงในบล็อคแกงค์ เพราะอยากออกความเห็นเหมือนกัน อิอิ

ขอบคุณคุณ Nok ที่แวะมาเมนต์ซะยาวเลยนะคะ

ถ้าชอบเรื่องนี้ ขอแนะนำบล็อกของคุณ Rive Gauche อันนึง (คนที่เมนต์อันแรกอ่ะค่ะ) เป็นเรื่องเกี่ยวกับ Anna Wintour (มิแรนด้าตัวจริง) อ่านแล้วได้รู้อะไรฮาๆเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย...

ดูแล้วค่ะ แล้วก็เพิ่งคุยกะเพื่อนที่เป็นสไตลิสต์ เมื่อวานเอง

ไอ้เราก็ไม่ได้อยู่วงการแฟชั่น ก็เลยถามความเห็นเพื่อน

แต่ขอบอกว่า เราจี๊ดฉากที่ ส้ม บอกนะ เราก็บอกเพื่อนแบบนั้นง่ะ

แหม ถ้าส้มเค้าได้อ่านที่คุณ tistoo เขียนคงดีใจ...

เอาละคับ เท่าที่พี่ๆเล่ากันมาเรื่องเข็มขัด พมดุหนังเรื่องนี้มา100 กว่ารอบเเล้วม่างคับ555+ ชอบ
เเต่พมกก้อม่ายเหงภาพอยู่ดิ เอาอย่างงี่ละกานนะคับ พมพอรุ้จักคนที่เเปลหนังอยุ เค้าพอมีบทบรรยายไทยอยุบ้างเดี่ยวเอามาไห้อ่ากานนนะคับ
.
.
.
.
.
มิรันด้า: ตัวนี้น่าสนใจ คิดว่าเป็นยังงาย..เเต่มันจะดูเหมือน
ไนเจล: ของ ลาคัว ฉบับเดือนกรกฎา..อ่อหรอ ..ไม่หรอกหน่า เรายังมีเครื่องประดับที่คล้ายกันอยู่
มิรันด้า: เเละเข็มขัดละอยู่ไหน
ดิไซร์เนอร์: อ่อ... อยู่นี่คะ(รีบวิ่งตัดหน้า มิรันดร้า ไปเอาเข็มขัด)
มิรันด้า: ชั้นไม่เข้าใจทำไมถึงไม่มีใครพร้อมเลยสักคน
ดิไซร์เนอร์: อยู่นี่คะ(พร้อมชูเข็มขัดทั้ง 2 เส้นขึ้น)มันต่างกันมาก
เเอนเดรีย: (มองไปที่เข็มขัด เเละขำออกมาเบาๆ)
มิรันด้า: (หันไปมองหน้านางเอกเเละเครืองมาก)เธอขำอะไรหนะ
เเอนเดรีย: ป่าวๆ..ชั้นเเค่มองเห็นว่า เข็มขัด 2 เส้นนั้นดูเหมือนกันเปรียบเลยอ่าคระ สำหรับชั้น..สงสัยชั้นคงต้องเรียนรู้เรื่องพวกนี้อีกเยอะอ่าคะ
มิรันด้า: เธอว่า.........เรื่องพวกนี้อย่างง่านหรอ
....อ่อออ ชั้นรู้เเล้ว เธอคงคิดว่าเรื่องพวกนี้หนะ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ เธอเปิดตู้เสื้อผ้า เเละเลือกหยิบสเวสเตอร์ สีฟ้าสะตึ เพื่อประกาศให้โลกรู้หนะว่าเธอหนะเป็นคนเอาจิงเอาจัง จนขาดการใส่ใจในเรื่องเสื้อพ้าที่ใส่ เเต่ที่เธอไม่รู้คือ เสื้อนั้นมันไม่ใช่เเค่สีฟ้า ไม่ใช่เทอคล้อย ไม่ใช่สีน้ำเงิน เเต่มันเป็นสีฟ้าใส เเละเธอคงไม่รู้อิกชิว่า เมื่อปี2002 ออสตัน ดาราเรนท่า เคยพาททำเสื้อคลุมสีฟ้า ลอง อีฟซานโร ก้อยังเคยโชว์ชุดทหารสีฟ้า เรายังต้องใช้จักเกตร์อิกตัว(พร้อมหันไปบอกดิไซร์เนอร์).. สีฟ้าถูกตัดเป็นอีก 8 คอเเลคชั่น เเละมันระบาดไปทั่วทุกห้างสรรพสินค้า เเละก้อตกยุค ถูกกองสุมในเเผนกเสื้อราคาถูก ที่เธอคงจะคุ้ยขี้นมาได้ตอนที่เข้าเอามาโล๊ะขาย... อย่างไรก้อตามสีฟ้าจึงหมายถึงเงินหลายล้านเหรียญ เเละงานอิกนับไม่ท้วน
.....หน้าขันที่เธอคิดว่าเธอได้เลือกในสิ่งที่ทำให้เธอ ไม่ได้อยู่ในวงการเเฟชั่น เเต่ทั้งที่จิงเเล้ว เธอกำลังสวมสเวสเตอร์ ที่ถูกเลือกให้โดยคนที่นี่...........จากกองเสื้อผ้ามหึมา...............................................

อยากได้ซีลไห้อิกบอกด้ายนะคับบบบบบบบบบ