Bloggang.com : Bumu_Chan : in Kent

in Kent

สถานีรถไฟเมือง Kent
: : :

วันเสาร์นี้เราไปเมืองชื่อ Kent ในคอนเนกติกัตมาค่ะ
อยู่ที่นี่ ไม่รู้เป็นไร ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ ไม่หาที่ไป
มันจะรู้สึกผิดเล็กๆ เหมือนไม่พยามใช้ชีวิตให้คุ้ม
ทั้งๆที่ตอนอยู่เมืองไทย ก็ไม่เห็นจะเป็นอย่างนี้
วันหยุดก็ชิลๆอยู่กับบ้าน ไม่ก็ไปเที่ยวทะเลมั่ง ไรมั่งใกล้ๆ
ถึงอยากทำอย่างงั้นบ้างที่นี่
แต่ก็ทำไม่ค่อยได้ เลยกลายเป็นว่าก็ไปเที่ยวแต่ไปแบบกดดันตัวเองเล็กๆ -_-;

ปีนี้ตั้งแต่ต้นปี พวกเรายังไม่ได้หยุดพักร้อนเลย
เลยชักรู้สึกว่า มันล้าๆขึ้นมา
ร่างกาย สมาธิมันไม่ค่อยจะอยู่กับร่องกับรอยเท่าไหร่
เราว่า ความเร่งรีบและแออัดในนิวยอร์กมีส่วนทำให้ความเครียดพุ่งสูงโดยไม่รู้ตัว
ออกไปข้างนอกเจอแต่ คน คน คน ตึก ตึก ตึก เสียง เสียง เสียง
ในระดับเกินพิกัดปกติทุกวัน ยังกับออกไปสนามรบ
ร่างกายมันก็มีล้าบ้าง ไรบ้าง

วันเสาร์นี้ เลยชวนกันไปหาที่เขียวๆ สงบๆ ให้ประสาทสัมผัสได้พักซักหน่อย
หลังจากถูกกระตุ้นมาตลอดเวลาเกือบแปดเดือนที่ผ่านมา ต่อเนื่องมาตั้งแต่ต้นปี
เลยไปเมือง Kent ในคอนเนคติกัตนี่แหละ
ตอนขับรถไป พอออกจากเมือง วิวสองข้างทางก็เริ่มเปลี่ยน
จากตึกแท่งๆที่อยู่กันเป็นกระจุก ค่อยๆเปลี่ยนเป็นที่ราบที่มีสิ่งก่อสร้างน้อยลง
ธรรมชาติ ต้นไม้ ภูเขา เริ่มเข้ามาแทนที่
จนไปใกล้ถึงจุดหมาย ก็กลายเป็นธรรมชาติเข้ามายึดพื้นที่
สองข้างทางมีแต่ต้นไม้สีเขี๊ยว เขียว
เสียงบีบแตร เครื่องยนต์รถ เสียงรถหวอ และภาพคนเดินขวักไขว่ในเมือง
หายวับไปแล้ว มีแต่ความสงัด กับเสียงใบไม้โอนมาแตะกันจากแรงลมเท่านั้น

ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่สมองเราที่ต้องการพื้นที่สงบๆให้เราได้คิด ไตร่ตรอง เรื่องนั้นนี้
แต่อารมณ์ของเราก็มีรัศมีพื้นที่ส่วนตัวที่มันต้องการเหมือนกัน
ออกมานอกเมืองแบบนี้ พื้นที่อารมณ์ส่วนตัวขยายออกไปได้กว้างมาก
ทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไปปล่อยใจให้เป็นอิสระ เริ่มคิดอะไรที่เหมือนตีบตันอยู่ในหัวมานานออก

การเปลี่ยนสถานที่ช่วยปลุกจิตสำนึกของเราให้ตื่นมากระฉับกระเฉงอีกครั้งได้อย่างประหลาด
และการไปอยู่ในที่ๆโอบล้อมด้วยธรรมชาติ แบบที่นานๆจะเห็นสิ่งก่อสร้างโผล่มาที
ก็ช่วยให้อารมณ์ของเราได้ผ่อนคลาย
การมีอารมณ์ที่มีรูโหว่หรือช่องว่างเยอะๆ โดยไม่มีอะไรมาปิดกั้นตีกรอบ
บางทีก็เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการใช้ชีวิตเหมือนกัน

ทริปนี้เลยเหมือนการเปลี่ยนเอา "อากาศ" เก่าๆในตัวเราออกไป
แล้วเอา "อากาศ" ใหม่ๆใส่เข้ามา

พวกเราจ่ายตังค์ 50 เหรียญค่าน้ำมันรถ 10 เหรียญค่าทางด่วน
แลกกับการได้เห็นใบไม้ใบหญ้าเขียวๆ เห็นน้ำตกสี่ชั้นเล้กๆ
ได้สูดกลิ่นธรรมชาติ ให้หน้าได้มีโอกาสแตะลม
และให้หูได้ยินเสียงของความสงบ . . .
อาจฟังดูไร้สาระ สำหรับบางคน แต่สำหรับพวกเรามันคุ้ม

ประมาณหกโมงก็ได้เวลาที่พวกเราต้องขับรถกลับเข้าป่าคอนกรีตเหมือนเดิม
จะว่าไป ป่าคอนกรีต กับเมือง Kent ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ทั้งสองอย่างในชีวิต
ถ้าไม่มีป่าคอนกรีต เราก็ไม่รู้สึกถึงคุณค่าของเมืองเขียวๆใกล้ภูเขาแห่งนี้
แต่ถ้าให้อยู่ที่เมืองเขียวๆเล็กๆแห่งนี้ซักพัก เราก็คงอยากวิ่งกลับเข้าป่าคอนกรีตเหมือนกัน
(เอ๊ะ ยังไง) :)

* * *

งานขายหนังสือมือสองในเมือง

ป.ล. Kent อยู่ในรัฐคอนเนกติกัตค่ะ ห่างจากนิวยอร์กไปประมาณเกือบสองชั่วโมง
เป็นเมืองที่มีทิวทัศน์เขียวชอุ่ม บ้านหลังเล็กๆน่ารัก กับกอดอกไม้หลากสี อยู่ตามถนน
ความจริงรัฐคอนเนกติกัตโดยรวม ก็เป็นรัฐที่ขึ้นชื่อเรื่องความเขียวแบบรื่นรมย์ๆ
คนในนิวยอร์กมีบ้านพักหลังที่สองอยู่ในรัฐนี้กันเยอะ เอาไว้หนีความวุ่นวายของเมือง
ตอนช่วงหยุดสุดสัปดาห์ หรือช่วงหน้าร้อน ประมาณนั้น

สปาเก็ตตี้ clam sauce (หิวโซ แต่ยังมีเวลาถ่ายรูป :o)

Create Date : 27 สิงหาคม 2555

Last Update : 27 สิงหาคม 2555 20:51:00 น.

0 comments

Counter : 1066 Pageviews.