อ๊ะ บุมุจังกลับมาอัพบลอกแล้ว

..มาร์ธาสาวน้อยวัยแปดสิบ...ชอบจัง ยังเป็นสาวน้อยอยู่ ^^
เนื้อเรื่องน่าดูมากเลยค่ะ แต่คงหาดูยากในไทยนะ
ว่าแต่ลิงค์ตัวอย่างหนังมันไม่ขึ้นอ่ะค่ะ

... และเมื่อคนเราทิ้งความฝัน เมื่อไหร่ชีวิตก็จบลงตรงนั้น

เราเห็นด้วยน่ะค่ะ
มีเพื่อนคนนึงบอกเราว่า จะทำอะไรมากมาย ชีวิตคนเราก็แค่นั้น
อารมณ์เหมือนเค้าจะบอกว่า เดี๋ยวก็ตายแล้ว
แต่เราไม่เชื่อเลย เราว่าคนคิดแบบนั้นน่ะ ชีวิตซังกะตาย

ป.ล. เมื่อก่อนอยากทำคาเฟ่หนังสือ
แต่ว่าไม่พร้อมจะดูแล ก็เลยเอาออฟฟิศตัวเอง
มาทำมุมขายหนังสือดีกว่า ดูแลแบบเล็กๆ ได้ ไม่วุ่นวายด้วยค่า

อ้อ แต่อีกแบบที่น่าจะดูแลง่ายกว่า แบบที่คนญี่ปุ่นชอบทำ
ก็คือทำของ zakka แล้วขายทางเว็บไซต์ ส่งของทางไปรษณีย์ค่า

แวะมาบอกว่าเข้าลิงค์ได้แล้วค่ะ ^^

ลืมๆ ความฝันไปล่ะอ่ะ ตอนนี้มีแต่ความจริงตรงหน้า

ชอบเจ๊คนริมซ้ายมากเลยอ่ะ เข็ดฟันได้อีก ตอนแก่ก็อยากเปรี้ยวได้แบบนี้บ้าง อิอิ แต่คงปุ๊กลุ๊กแน่เลยเรา คงไม่หุ่นดีขนาดสาวๆ ยังอายแบบนี้