เจิมอีกแล้ววววว....

ของสะสมเยอะมากเลยค่ะ
บอกตามตรงว่าดุไม่เป็นเลยค่ะ
แต่เวลาคนให้ดูก็ดูน่ะค่ะ

ชอบศึกษาพระนางพญาค่ะ
ที่ขี่ไก่ ขี่เม่น ขี่ครุฑน่ะค่ะ
ประดับความรู้

ขอบคุณที่เอามาให้ชมค่ะ

จึ๊ยหลวงพ่อปานค่ะ ขออภัยอิอิ

มีพระนางพญาอยู่ค่ะ

เข้ามาอ่านเจอ แล้วถึงนึกออก...ช่วงที่อยู่ในฝรั่งเศส เจอฝรั่งแขวนพระ หลายคน นัทอดสาระแนไม่ได้ เข้าไปถามเลย..ขนาดพูดไม่เป็นนะเนี่ย

เขาให้ความนับถือ จริงๆ ไม่ใช่ใส่เป็นเครื่องประดับ..

ชอบบรรยากาศบ้านริมคลองมากค่ะ
พระก็เยอะจัง สงสัยจะดังๆทั้งนั้น อย่าบอกใครนะคะว่าบ้านอยู่แถวไหน
อาจมีแขกไม่ได้รับเชิญก็ได้ อิ อิ
ของที่บ้านก็มีไม่เยอะขนาดนี้ แต่ไม่ค่อยรู้ว่าพระอะไรอ่ะค่ะ

แป๋วก็แขวนพระอยู่องค์หนึ่งนะคะ เพื่่อนๆ (ต่างชาติทั้งนั้น)เห็นเข้าก็ชอบกันทุกคน คงเห็นว่าสวยน่ะค่ะ เพราะเป็นองค์เล็กนิดเดียวเอง


บางองค์ในรูปคุ้นจัง เหมือนเคยเห็นตอนเด็กๆ แต่แป๋วก็ไม่มีความรู้หรอกนะคะ โดยมากก็ผู้ใหญ่ให้มาทั้งนั้น

คุณเจ้าของบล็อกอุตสาหะจริงๆค่ะ คงจะใจรักด้วย

โอ้โห โอ้โห
โอ้โห และโอ้โห
สุดยอดค่ะนับถือจริง ๆ

ก่อนอื่น .ขอบอกว่าขำมาจากที่คุณInsignia (ขอเรียกย่อๆยังงี้แล้วกันนะคะ อิอิ)พูดเรื่อง หมอฟันนินทาคนอื่นกับผู้ช่วย

จริงค่ะ ...ไปทำฟันที่ไร สังเกตว่า หมอกะผู้ช่วยเมาท์กระจาย ถูกหูถูกคอกันแทบทุกที่...ทำให้เราต้องอ้าปากฟังไปตลอด...
อยากถามจริงๆ ว่านี่เอ็งสองคนไม่ได้เจอกันเลยใช่มั้ย ...ทำไมมีเรื่องเมาท์กันเมามันขนาดนั้น...กร๊าก.

.......................

ไม่มีพระเครื่องกะใครเค้าเลยค่ะ...
เคยได้มา ก็ดูไม่เป็น
แบบ คิดว่า ไม่ใช่ของเก่าที่มีราคาอะไร ก็เลยทำหายไปซะ...

เห็นเค้าวางขายกันในกะละมัง แถวๆท่าช้าง ท่าพระจันทร์
รู้สึกเหมือนเป็นอีกโลกหนึ่งเลย โลกที่เราไม่คุ้นเคย
คิดว่าถ้ามีความรู้เรื่องพวกนี้บ้าง ก็จะเห็นคุณค่าพระเครื่องมากขึ้น...

ที่แน่ๆ...ชอบบ้านชายคลองค่ะ....

บ้านน่าอยู่จังเลยค่ะ ...เจ้าพ่อเจ้าแม่ที่คุณได้มานี่ พ.ศ. อะไรคะ.....คุ้นๆเหมือนกันนะคะ สงสัยจะเป็นปีที่ ฉลองครองราชสมบัติ 60 ปีใช่มั๊ยคะเห็นสัญญาลักณ์อ่ะค่ะ...
เหรีญกรมหลวงชุมพรฯ...เหรีญกลมน่ะค่ะสวยมาก

วันนี้อัพบล็อกแล้วค่ะ

มีอะไรแบบแขกๆจะไปเล่าบ้างมั้ยคะ?..

ขอบคุณนะคะที่เข้าไปเมนต์

ทำให้รู้สึกเหมือนเจอเพื่อนที่อ่านอะไรคล้ายๆกัน ดีใจจังเลยค่ะ

หนังสือเกี่ยวกับอินเดียของคุณชัยชนะ โพธิวาระที่คุณInsignia พูดถึง
ก็มีครบค่ะ ชุดแขกยิ้ม คลี่ส่าหรี อะไรพวกนี้ อ่านซะเกลี้ยงเลย
เป็นแฟนพันธ์แท้ อ.ชัยชนะเลยละค่ะ


อ่านแล้ว เมื่อยแก้มมาก ขำกลิ้งไปกลิ้งมาห้าร้อยตลบ

สวัสดีค่ะ

สาธุ เป็นเรื่องใกล้ตัวม่านฟ้ามากๆๆเช่นกัน
บางเหรียญมีเหมือนกันนะคะ

คุณพ่อเป็นเซียนสะสมพระเครื่องตัวยงค่ะ
ตั้งแต่มีหลานชาย ท่านก็เอามาให้บ่อยๆๆ มาทีละหลายองค์ด้วย

ก็รักษาให้ดีที่สุดเพื่อเป็นสมบัติลูกหลานรุ่นต่อๆไปน่ะค่ะ

เข้ามาอ่านครับ

ครั้งหนึ่ง สมัยเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม จำได้ว่าเรียนอยู่ชั้น ม.ศ. 2-3 นี่แหละ

ชอบสะสมพระเครื่อง เที่ยวหาตำรับตำรามาอ่าน และที่ชอบมากคือเดินท่อม ๆ ดูพระตามแผงพระที่มักจะเป็นร้านรับอัดกรอบพระ

พระที่มีไว้ในครอบครองส่วนใหญ่ จะเป็นพระใหม่ (ยุคโน้น) ได้จากการเช่า (ซื้อ) บ้าง ขอคนโน้นคนนี้บ้าง ดูในตำรับตำราจนจำได้ แต่ไม่มีปัญญาซื้อหา เพราะพระดี ๆ นั่นแพงเกินกำลังเด็กอย่างเรา

จนวันหนึ่ง ได้ไปเดินเล่นที่ตลาดนัดสนามหลวง เดินหลงเข้าไปในวัดมหาธาตุ ตอนนั้นตลาดนัดพระเครื่องยังขายกันอยู่ในวัด

เจอกับแพงพระน้อยใหญ่ ถึงกับตาลุกวาว อะไรกันนี่ พระเก่า ๆ หายากอย่างพระสมเด็จวัดระฆัง พระร่วงรางปืน พระนางพญา ฯลฯ ใส่ถาดขายเป็นพัน ๆ องค์

กระมิดกระเมี้ยนถามเจ้าของแผงว่าองค์เท่าไร? คิดอยู่ว่าท่าทางคงแพง ไม่มีปัญญาซื้อแน่...

"ร้อยละสี่สิบ" คนขายตอบหน้าตาเฉย

ได้ยินถึงกับตีหน้างง ๆ ไม่แน่ใจว่าฟังถูกหรือเปล่า จนต้องถามย้ำอีกครั้ง จึงได้รู้ว่า สนนราคาพระเก่าแก่เหล่านั้น ราคาร้อยองค์เพียงสี่สิบบาท ตกองค์ละไม่ถึงห้าสิบสตางค์....

อึ้งไปเลย สุดท้ายขอแบ่งซื้อเขามาในราคาองค์ละสองบาท เอาไว้ดูเล่น...

มาภายหลัง เจอพวกเล่นปาหี่ ขายพระแบบที่ซื้อมานี่แหละ ในราคาสององค์สิบบาท

ถ้าไม่เคยรับรู้แหล่งที่มาที่ไปของพระเหล่านั้นมาก่อน อาจจะหลวมตัวเสียเงินซื้อเก็บไว้บูชาเหมือนคนดูปาหี่คนอื่น ๆก็ได้..

แต่เมื่อรู้เบื้อลึกเบื้อหลังเสียแล้ว ก็ได้แต่เก็บเงียบอยู่ในใจ ไม่กล้าแพร่งพรายบอกใคร...

ไม่รู้ว่าตัวอะไร เลยเอามาฝาก มันมาเกาะตรงใบมะขามพอดี

ของคุณพ่อพิมมีอยู่พอสมควรเหมือนกันค่ะ แต่พิมไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ตั้งแต่เด็กๆโดนสั่งห้ามว่าไม่ให้ไปเล่นแถวนั้นน่ะค่ะ

ไว้กลับไปคราวหน้าคงต้องไปหยิบมาปัดฝุ่นดูบ้างแล้วล่ะ

กลับมาแล้วค่ะ หลังจากอาการดีขึ้น

อืม นี่สนใจตั้งแต่เด็กเลยนะคะนี่ แสดงว่าใจรักจริง ๆ

บางองค์ดูเหมือนเคยเห็น คงจะคล้าย ๆ กัน แต่เป็นคนไม่ค่อยชอบห้อยพระเท่าไหร่

ไปต่างจังหวัดแม่มักจะชอบให้เอาพระไปด้วย คงให้คุ้มครอง แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใส่เลย

แต่จะว่าไปตอนไปเขาหลักลัวผี ลืมไป เอาพระไปด้วย อุ่นใจ

หุหุ อ้าวแอบลักลอบของพ่อมาหรอคะ แต่ท่านคงไม่ว่าหรอก ของพ่อของลูกก็คือกัน

สวัสดียามเช้าค่ะ กลับมาแล้วเลยตั้งใจเอาของฝากมาให้

ลองเข้าไปชมดูนะคะ ไม่รู้ว่าเคยไปมารึยัง แต่สวยดีค่ะ :)

สวัสดีครับ
ได้ความรู้มากเลยครับ
ผมว่า หลายคน มีพระเครื่องเอาไว้ เป็นสมบัติส่วนตัวมาก หลายองค์ ก็จะเลือกพระเอาไว้ไม่กี่องค์ ที่แขวนเป็นประจำ

สำหรับผม หลวงพ่อทวดองค์นี้ แขวนเป็นประจำ ไม่สวย เป็นรุ่นหลังเตารีด ปี 2505 เรียกว่า พิมพ์ปัมซ้ำ เพราะหล่อมาครั้งแรก ไม่สวย ทางช่างจึงทำบล้อคใหม่ แล้วปั๊มลงบนพระอีกที ครับ

ดีใจที่ได้เห็นพระสวยๆของท่านครับ

เป็นแฟน ฟ้าเมืองไทย เหมือนกันค่ะ
(โห...บอกวัยซะแล้วเรา)

ตอนเด็กๆ ติดงอมแงม..อ่านจากห้องสมุดโรงเรียน
นับถือคุณอาจินต์มากมาย
เหมือนเป็นครูคนแรกก็ว่าได้ เคยส่งเรื่องไป แล้วท่านก็ตอบกลับมา ทำให้เกิดกำลังใจ

ชอบคำนี้ค่ะ" ตะกร้าสร้างนักเขียนมาทุกยุค"

จริง...จริง....

โห...เยอะจังเลยค่ะ

เมื่อก่อนก็ชอบเก็บเหมือนกัน...เป็นของรุ่นพ่อแม่..มีเช่าเองนิดหน่อย

แต่ตอนนี้ไม่ได้สะสมแล้วอ่ะคะ.....

มาทักทายยามดึกค่ะ เรื่องพระชอบดูเฉยๆค่ะ
แต่ไม่ชอบเช่ากลัวโดนหลอกน่ะค่ะ
เพราะทำปลอมกันได้เนียนมากๆ
แต่ของแบบนี้บางทีอยู่ที่ใจและความศรัทธาน่ะค่ะ

เอาหลวงพ่อมาฝากค่ะ
ไม่ได้ห้อยคอประจำ
กลัวอันตรายค่ะ
ถอดเก็บอย่างเดียว

เดาว่าหนูน้อยหน้าตาน่ารักที่แต่งชุดอินเดียคนนั้น
ต้องเป็นแก้วตาดวงใจของ จขบ.แน่ๆเลย..ใช่เปล่าคะ..?

ได้เห็นตัวอย่างการเก็บ สะสม และการรักษาพระเครื่อง
ของคุณ Insignia_Museum แล้ว ทำให้ป้าติ๋วเกิด
แรงบันดาลใจที่จะไปรวบรวมพระเครื่องที่มีอยู่เดิม
และที่ได้มาใหม่ในโอกาสต่างๆ นำมาจัดเก็บให้เป็น
ระเบียบระบบใหม่บ้าง

ต้องยอมรับว่าไม่มีความรู้เกี่ยวกับพระเครื่องที่มีอยู่
เท่าไรเลยค่ะ จะรู้จักเฉพาะบางองค์เท่านั้น เช่น
หลวงพ่อทวด หลวงพ่อโสธร หลวงพ่อโต ฯลฯ
ขนาดพระเครื่องในชุดเบญจภาคียังไม่ทราบเลยค่ะว่า
มีองค์ไหนบ้าง และในแต่ละปีได้รวบรวมพระเครื่อง
ที่มีอยู่จำนวนหนึ่งฝากญาติคนไทยในอเมริกานำไป
ฝากเจ้าอาวาสวัดไทยที่โน่น เพื่อให้ท่านได้มอบให้
ญาติโยมคนไทยไกลบ้านที่ไปทำบุญที่วัดไทยได้นำ
ไปบูชาบ้าง

ขอบคุณสำหรับแรงบันดาลใจดีๆ ที่จะเก็บรักษา
วัตถุบูชาในพุทธศาสนาของเราไว้นะคะ

ที่บ้านก็มีเยอะของพ่อเค้าทั้งนั้น
ลูกก็ดูไม่เป็นหรอกคะว่ามีอะไรบ้าง

ว่างๆก็แวะมาชมภาพกันอีกนะคะ

รูปวาดระดับรางวัลของเด็กอินเดีย สวย บอกเล่าชีวิตที่เค้าพบเห็นประจำวันได้ชัดเจนดีนะคะ
ไม่เคยเห็นฝีมือเด็กๆของเค้าเหมือนกัน...ขอบคุณมากค่ะ

....ว่าแต่คุณInsignia มีอะไรพอจะพูดถึงประเด็นใหม่ในบล็อกอินเดียวันนี้ บ้างมั้ยคะ...
กามาสุตรา...อืมม...
ความเห็นซักคำสองคำก็ได้..อยากอ่านค่ะ...