กล่องดินสอ ชั้นมอต้นของเด็กนักเรียนที่กำลังจะโตเป็นหนุ่มสาว ตอนนั้นน้ำยาลบหมึกซึมที่มีกลิ่นคลอรีนฉุนกึกกำลังหมดความนิยม ปากกาลูกลื่นเข้ามาแทนที่ ยางลบหมึกสีฟ้าแบนๆกลมๆกำลังได้รับความนิยม ดินสอกดมีไส้ยังไม่แพร่หลาย ไม่มีใบมีดคัทเตอร์มีแต่ใบมีดเหลาดินสอ ที่เหลาดินสอแบบตั้งโต๊ะอยู่ระหว่างการคิดค้น การเก็บปากกา ยางลบ ดินสอ อย่างเป็นระเบียบนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน เหล่าเรียนหญิงนั่นเอง พวกเธอมีการจัดเก็บเครื่องเขียนอย่างเรีบยร้อยในกล่องสีสวยบาดตาที่มีวางขายกันในสมัยนั้น ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนสหศึกษา เด็กชายกับเด็กหญิงจะไม่ค่อยสุงสิงกัน พวกเด็กผู้ชายไม่ยอมน้อยหน้า หาซื้อมาใช้บ้าง กล่องดินสอที่นิยมจะทำด้วยพลาสติก ขนาดใกล้เคียงกับหนังสือเรียน ฝากล่องจะเป็นบานพับแบ่งครึ่งซ้ายขวา หรือเปิดได้ทั้งบาน มีแม่เหล็กเป็นที่ยึดสำหรับเปิดปิด มีช่องเสียบดินสอ วางยางลบ ปากกา ไม้บรรทัดเล็กๆ บางคนใส่วงเวียนในนั้นด้วย กล่องดินสอเหล่านี้ขายดีมาก นักเรียนทั้งอำเภอ ใครไม่มี ออกจะเชยๆ สีสันภายนอกจะเป็นภาพพิมพ์เกี่ยวกับนิทานนานาชาติ การ์ตูนที่รู้จักกันดี หรือวิวสวยๆ บางทีมีกระจกเงาเล็กๆติดมา สำหรับสาวๆรักสวยรักงาม ผมเองก็มีกับเขาด้วย สีแปร๋นเชียวแหละ หากจะเอาออกจากกระเป๋านักเรียน จะกระมิดกระเมี้ยนอยู่นาน ไม่ค่อยกล้าเอาขึ้นมาวางบนโต๊ะ สงสัยอยู่ครามครันว่า พวกนักออกแบบกล่องดินสอเนี้ย มันจะเอาใจเฉพาะนักเรียนหญิงหรืออย่างไง ออกแบบซะหวานแหว๋ว หาที่เหมาะสมกับหนุ่มน้อยไม่ได้เลย   Create Date : 26 มกราคม 2553 16 comments Last Update : 26 มกราคม 2553 20:33:44 น. Counter : 3811 Pageviews. Share Tweet

เห็นแล้วนึกถึงตอนเด็กๆ เลยครับ แบบว่าเห็นเพื่อนมีแล้วก็ รีบกลับไปขอให้แม่ซื้อให้ พอมันพังแล้วก็ แกะแม่เหล็กกับแผ่นเหล็กสองแผ่นไปเล่น   โดย: dj booboo 26 มกราคม 2553 20:48:53 น.

โห นี่คุยสมัยกล่องดินสอเลยนะเนี่ย ตอนเรียนชั้นประถม มะเคยมีกล่องดินสอ เพราะบ้านมะรวย พ่อแม่ มะอนุญาตให้ใช้ ได้มาใช้ตอน มัธยมแล้ว   โดย: ถุงก๊อปแก๊ป 26 มกราคม 2553 20:53:41 น.

หวัดดีค่ะ คุณ IM กล่องดินสอ Just Married ซะด้วย ใครแต่งกับใครคะเนี่ย คริคริ ไม่ทันน้ำยาลบหมึกซึมอ่ะค่ะ ไม่ทราบว่าหน้าตามันเป็นยังไง ป้าเดซี่ใช้ดินสอมาจนถึงป. 6 นะคะ เริ่มใช้ปากกาตอน ม. 1 นี่แหละ ตะก่อนยางลบหมึกจะเป็นวง ๆ มีแปดเหลี่ยมรึไงเนี่ยแหละค่ะ สมัยหลัง ๆ กล่องดินสอแมน ๆ ก็มีเยอะนะคะ เจ้าลูกชายเนี่ย เข้าร้านเครื่องเขียนทีไร อยากได้อันใหม่ประจำเลย เด็กเค้าจะฮิตอะไรเป็นพัก ๆ แป๊บเดียวฮิตอะไรใหม่ ๆ อีกแล้ว คิดถึงวงเวียนเหมือนกันนะเนี่ย ไม่ได้ใช้มาหลายสิบปีแล้ว   โดย: Oops! a daisy 26 มกราคม 2553 20:56:05 น.

5555555555.........คิดถึงตอนเด็กๆเลยครับ จำได้ว่าตรงที่เป็นแม่เหล็กจะหลุดบ่อยมากเลย.........   โดย: ตากลม4ตา 26 มกราคม 2553 21:46:27 น.

God is the way The Truth and The Life when your life need miracal Ask form him.. Then you will be impress by its result as I do~! what is the truth if u ask me then I will tell u that it is GOD   โดย: da IP: 203.144.144.165 26 มกราคม 2553 23:12:19 น.

แวะมาทักทายคุณimสบายดีนะคะ ครูเกศเคยมีค่ะแต่คนละลายกันนะคะ ชอบๆๆๆๆค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: เกศสุริยง 27 มกราคม 2553 13:49:21 น.

โอ...อันนี้เป็นของไฮโซสมัยนักล่าฯเด็กๆมากค่ะ แบบว่า เห็นเพื่อนๆเขามีกัน แต่ตัวเอง ไม่มี...อยากได้มาก ตอนที่พอจะมีปัญญามีกล่องกะเค้าได้ ก็โตจนหายอยากไปแล้ว.. .......เรื่องวันนี้ของคุณอิม เป็นเรื่องที่น่ารักมาก เป็นตำนานนักเรียนไทยกันเลย... ป.ล.อัพบล็อกแล้วนะคะ   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 61.90.7.131 27 มกราคม 2553 15:59:31 น.

โอ้โห..ยังเก็บมาจนถึงป่านฉะนี้ แสดงว่าเจ้าระเบียบกว่านักเรียนหญิงอีกนะคะ แต่คงม่ใช่หรอกเพราะกล่องข้างบนสียังไม่แปร๋นพอ หุ หุ หุ สมัยเราไม่มีกล่องที่ซื้อมาเฉพาะค่ะ ใช่กล่องดินสอ HB หรือ H ต่างๆ ที่ใส่ดินสอสเก๊ตภาพ ยี่ห้อเพลิแกน อะไรทำนองนี้ ของพ่อแทน(แบบประหยัด) สมัยนู้น จำๆด้ว่าเป็นกล่องสังกะสี   โดย: เริงฤดีนะ 27 มกราคม 2553 17:17:18 น.

คุณ im สงสัยจะช่างเก็บเหมือนผม กล่องดินสออายุมากกว่า ๓๐ ปี ผมยังมีอยู่อันหนึ่ง ที่โกนหนวดอายุ สี่สิบกว่าปี ใช้โกนผมไฟลูกสาวคนแรกตอนนี้ลูกสาวอายุ ๓๙ ปี แต่ผมยังใช้ที่โกนหนวด (แบบเปลี่ยนใบยี่ห้อยิลเลตนี้)อยู่ พู่กันสง่ามะยุระ เบอร์ ๑๒ เบอร์ใหญ่สุด ซื้อตอนเรียน ม.๒ ปี ๒๔๙๘ ผมยังใช้อยู่ ผมรักดูแลและเก็บของใช้อย่างดี เพราะแม่สอน แม่ทำตัวอย่างให้ดู สมัยโน้นเงินทองหายาก มายุคปัจจุบันลูก ๆ หลานๆ ใช้ของดูเหมือนจะเดือนละเปลี่ยนครั้ง บางสิ่งบางอันสี่ห้าวันหายแล้ว   โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.125.165 27 มกราคม 2553 18:41:29 น.

ช่างเก็บช่างเล่าจัง ดิฉันไม่มีเลยข้าวของสมัยเด็ก คงเป็นเพราะย้ายบ้านบ่อย รวมทั้งไปทำงานตามจังหวัดต่างๆ พอคุณเล่า ก็จำได้ มาชวนไปเที่ยวเชียงใหม่ค่ะ   โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 27 มกราคม 2553 22:41:43 น.

โอว์...จำได้แต่เลือนลางครับ มีใช้หรือป่าวไม่แน่ใจครับ สมัยนั้น ทุนทรัพย์ ขาดแคลนครับ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมตลอดครับ   โดย: นายนุ 1991 (nai-nu-19 ) 28 มกราคม 2553 10:26:45 น.

สวัสดีคุณ im คราวนี้อัพบล็อกแล้ว ไปดูเสื้อแดงโดนทำร้ายเร็ว ช่วยหามส่งโรงพยาบาลด้วย ปรี๊ด ๆๆๆๆ   โดย: นักวาดตูนบ้านนอก (pantamuang ) 28 มกราคม 2553 20:39:27 น.

สุดยอดครับ คุณสามารถ นำเอาเรื่อง ความประทับใจในวัยเด้กๆ มาบอก มาเล่าได้อย่างน่าฟังเชียวครับ หลายเรื่อง ที่ผมได้อ่านมา เป็นเรื่อง ที่เราได้หลงลืมกันไป อาจจะเพราะเราเห็นว่า มันเป็นเรื่อง เล็กๆ น้อยๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องราวเล็กๆเหล่านี้แหละครับ บอกเล่าเรื่องราว อดีตเราได้อย่างดีที่เดียว โดยเฉพาะถ้าสิ่งนั้น มีความเป็นมา ที่สำคัญแก่เราโดยเฉพาะ เมื่อวานผมกลับไปบ้าน ค้นเจอไดอารี่ ที่เพื่อนผมเขียนไว้ให้ อ่านแล้ว ยังเต็มๆอยู่เลยครับ 40 ปีผ่านมาแล้ว เขาเขียนว่าอย่างนี้ คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึงเสียจนซึ้งอารมณ์หลอน ทุกคืนใหว้พระก่อนจะนอน กราบที่หมอน แล้วส่งใจ ไปถึงเธอ อ่านแล้ว ใครไม่อิน ก็ไห้มันรู้ไป   โดย: ทวีศักดิ์ (คนตาพิการ ) 28 มกราคม 2553 22:32:42 น.

ดอยกิ่วลม อยู่คนละที่กันกับเขื่อนกิ่วลมที่ลำปาง เคยอ่านค่ะนักเขียนสตรี เป็นภรรยาของพนักงานชลประทาน ตามสามีไปอยู่ที่นั่น ว่างก็แต่งนิยายโดยนำชึวิตจริงของพนักงานที่นั่นเป็นตัวลคร มาเล่า อย่างสนุกสนาน   โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 29 มกราคม 2553 11:01:06 น.

วันนี้นักล่าฯอัพนิยายนะคะ ขอกำลังใจด้วยค่า   โดย: นักล่าน้ำตก 29 มกราคม 2553 12:40:58 น.

เพิ่งกลับมาจาก จ.ตรัง ค่ะ หายไปหลายวันเชียวตัวเรา.. ค่อยๆแวะเวียนเยี่ยมคนคุ้นเคย เสาร์-อาทิตย์นี้ค่อยยังชั่ว ได้นอนพัก 2 วัน สัปดาห์หน้าเดินทางอีกแล้ว   โดย: เริงฤดีนะ 29 มกราคม 2553 19:55:39 น.