หีบพันธะสัญญา The Ark of Covenant เป็น หีบที่สร้างขึ้นตามพระบัญชาของพระเจ้า

เพื่อเป็นที่บรรจุแผ่นหินจารึกบัญญัติ 10 ประการของพรองค์ ที่ประทานแก่ โมเสส ในระหว่างที่เขาพาพวกฮีบรูเร่ร่อนอยู่กลางทะเลทราย อันกันดาร หีบแห่งพันธะสัญญานั้นเป็นวัตถุมงคลที่ถูกแบบนำหน้าขบวนชนชาวฮีบรูตลอดการ เดินทาง ถูกนำไปประดิษฐานในวิหารโซโลมอน ถูกนำแบกรอบเมือง เจริโค เมื่อครั้งโจชัว ทำลายเมืองนั้น เรื่องราวในพระคัมภีร์ไบเบิลเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์และอิทธิฤทธิ์ของหีบ ที่จะทำลายล้างผู้บังอาจเข้าไปแตะต้อง ก็จะถูกเพลิงเผาพลาญตาย

เรื่องราวของหีบแห่งพันธะสัญญามีปรากฏอยู่ในพระคัมภีร์เก่า เล่ม Exodus ที่บอกไว้ว่า พระเจ้ามีพระบัญชาให้โมเสสสร้างหีบแห่งพันธะสัญญาและทาเบอร์เนเคิล (Tabernacle) หรือ ศาลที่ประดิษฐานหีบนี้ขึ้น พระองค์ตรัสว่า “เจ้า จะสร้างทาเบอร์เนเคิลเป็นที่สถิตของเรา ณ ที่นั่น เราจะติดต่อกับเจ้าจากการุณอาสน์ จากระหว่างเทพยดา 2 องค์บนหีบ แห่งพันธะสัญญา” (Exodus XXV:22) ตามโองการของพระเจ้า ลักษณะและสัดส่วนของหีบพันธะสัญญา เป็นหีบรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ทำด้วยไม้ชิดติม (Shittim) ยาว 2.5 คิวบิท กว้าง และสูงเท่ากัน คือ 1.5 คิวบิท (เทียบหน่วยคิวบิทของอียิปต์ ซึ่ง 1 คิวบิทเท่ากับ 525 ซ.ม. หีบก็จะยาว 1.3 เมตร กว้างและสูง 76 ซ.ม.)

ลักษณะคร่าว ๆ

บุด้านนอกและด้านในด้วยแผ่นทองคำ โดยรอบหีบด้านบนยกเป็นขอบสูงขึ้นเล็กน้อย ที่มุมสี่ด้านมีห่วงทองคำสำหรับสอดไม้คาน เพื่อแบกหามเวลาเดินทาง และไม้คานดังกล่าวก็ทำจากไม้ชนิดเดียวกันหุ้มด้วยแผ่นทอง และมีคำสั่งห้ามถอดไม้คานออกด้วยครับ

ส่วนฝาหีบ มีชื่อเรียกว่า Mercy Seat หรือ “การุณอาสน์” มีขนาดรับกับตัวหีบ และบุแผ่นทองเช่นเดียวกัน ด้านบนมีเทวดาสององค์สยายปีก หันหน้าเข้าหากัน ปีกทั้งสองโอบคล้ายซุ้มโค้งเหนือหีบ
นอก จากส่วนต่าง ๆ ของหีบแล้ว เรื่องราวบางตอนที่เล่าขานที่ผู้ใดแตะต้องต้องถึงแก่ความตายนั้น ก็ไม่มีร่องรอย ไม่มีเศษซาก ใด ๆ หลงเหลืออยู่ จากหีบที่กลายเป็นตำนานก็ยังเลื่อนลอย ในหลาย ๆ ด้าน นอกจากในพระคัมภีร์ ก็ไม่อาจยืนยันได้ว่ามีจริงหรือไม่ ครับ

ปีเตอร์ แวน มุสเซนโบรค

อย่าง ไรก็ตาม ก็มีผู้ช่างคิดช่างสงสัย วิเคราะห์แล้วบอกว่า หีบนั้นหุ้มด้วยแผ่นโลหะต่างหาก ทั้งด้านในและด้านนอกครับ อีกทั้ง รูปเทวดาสยายปีกอีกด้วย

ทำให้ชวนนึกถึงอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ ที่ประดิษฐ์ขึ้นใน ศตวรรษที่ 16 นั่นก็คือ ขวดแก้วไลเดน (Leyden Jar) ซึ่ง ปีเตอร์ แวน มุสเซนโบรค ได้คิดค้นขึ้น เมื่อปี ค.ศ. 1745

ขวดแก้วไลเดน เป็น อุปกรณ์เก็บสะสมประจุไฟฟ้า แบบง่าย ประกอบด้วยขวดแก้วที่มีแผ่นตะกั่วบาง ๆ ปิดทับผิวขวด ทั้งด้านในและด้านนอก สูงห่างจากปากขวดสัก 1 ใน 3 ของความสูงขวด ปากขวดปิดด้วยฝาไม้ซึ่งมีแผ่นทองเหลืองสอดทะลุผ่านลงมา ปลายของแท่งทองเหลืองเป็นปุ่มกลม ๆ ส่วนปลายล่างที่หย่อนลงมาในขวดต่อกับโซ่โลหะสั้น ๆ ที่ยาวลึกลงมาถึงส่วนที่มีแผ่นตะกั่วปิดทับ

แผ่น ตะกั่วทั้งสองด้านก็จะกลายเป็นเพลท หรือขั้วไฟฟ้าลบ (ด้านนอก) ไฟฟ้าขั้วบวก (ด้านใน) ครับ โดยมีเนื้อแก้เป็นฉนวน เมื่อผิวด้านนอกขั้วลบ ต่อกับสายดินหรือ่านตัวนำใด ๆ ลงดิน ก็จะเกิดประจุไฟฟ้าขึ้น และสะสมอยู่ภายในขวด หากปุ่มกลม ที่ปลายบนของแท่งทองเหลืองสัมผัส กับตัวนำประจุไฟฟ้าก็จะปล่อยออกมานั่นเองครับ และถ้าสิ่งที่เป็นตัวนำอย่างคนไปแตะเข้า เขาคนนั้นก็จะถูกไฟฟ้าช๊อตสะดุ้งเลยทีเดียว

เป็น ไปได้หรือไม่ว่า หีบแห่งพันธะสัญญา นั้นเป็นตัวเก็บประจุไฟฟ้าที่มีหลักการคล้ายคลังกับขวดแก้วไลเดนนี้ โดยมีแผ่นทองที่บุด้านในและด้านนอกเป็นเพลท ไม้ตัวหีบเป็นฉนวน ส่วนฝาหีบนั้นอาจจะแตกต่างจากหลักการของขวดแก้วไลเดน อยู่บ้างเพราะฝาขวดไลเดนจะไม่เป็นสื่อไฟฟ้า เพียงแต่มีแท่งโลหะที่เป็นสื่อไฟฟ้าสอดผ่าน ส่วนฝาหีบแห่งพันธะสัญญานั้นทั้งบุแผ่นทองทั้งมีรูปเทวดาทองคำอยู่สององค์ ซึ่งล้วนแต่เป็นสื่อไฟฟ้าทั้งนั้น จึงสันนิษฐานว่า เทวดาสององค์นั้นรูปหนึ่ง น่าจะเชื่อมกับแผ่นทอง ที่บุด้านนอกหีบและทำหน้าที่เป็นขั้วลบที่ต่อลงดิน ส่วนเทวดาอีก รูปก็น่าจะต่อเชื่อมกับแผ่นทองที่บุด้านในหีบและทำหน้าที่เป็นขั้วบวก หีบจึงเป็นตัวเก็บประจุไฟฟ้านั่นเองครับ

ความแรงของประจุไฟฟ้า

ทาง ด้านขวดแก้วไลเดนนั้นมีขนาดเท่ากับขวดกาแฟความจุ 500 กรัม สามารถเก็บประจุไฟฟ้าได้ประมาณ 200 โวลต์ นับว่าไม่น้อยเลยนะครับ ส่วนหีบพันธะสัญญานั้นใหญ่กว่ามาก ถึง 125 เท่า จึงเก็บประจุไฟฟ้าได้มหาศาลเลยทีเดียว แถมยังปล่อยประจุไฟฟ้าออกมาได้นานกว่าด้วย ดังนั้น ศักยภาพในการเก็บและปล่อยประจุไฟฟ้า นั้น ก็สามารถแรงพอสำหรับคนที่แตะต้อง ถูกช๊อตถึงตายได้เลย

ใน Leviticus X: 1-2 มี เรื่องเล่าวถึงนาดับกับอบิลลู บุตรชายของอารอน ว่า ทั้งสองนำกระถางเครื่องหอมเข้าไปใน ทาเบอร์เนเคิล (ศาลที่ประดิษฐานหิบ) และจุดไฟขึ้น สักการะพระเจ้าด้วยไฟ แต่พระองค์ทรงห้าม และพระองค์ก็บันดาลให้มีไฟบังเกิดขึ้นและกลืนกินเขาทั้งสอง จึงตายลงเบื้องหน้าพระองค์ และใน II Samuel VI:6-7 เขียน ไว้ว่า ขณะกษัตริย์เดวิดนำหีบแห่งพันธะสัญญาไปยังเยรูซาเลม นั้น อุซซาคนขับเกวียนก็ ยื่นมือของเขาไปยังหีบ และจับหีบไว้เนื่องจากวัวที่จูงนั้นทำให้หีบโยกคลอน การกระทำของอุซซาก่อความกริ้วโกรธของพระเจ้าขึ้นพระเจ้าจึงลงโทษ ให้เขาล้มตายลงข้างหีบทันที

พลังอำนาจใดเล่าที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้? ปาฏิหาริย์แห่งพระเจ้าหรือ? หรือจะเป็นเพียงไฟฟ้าลัดวงจรธรรมดา
ฝา หีบ แห่งพันธะสัญญาเรียกกว่า การุณอาสน์นี้ดูจะเป็นส่วนสำคัญที่สุดของหีบ โดยทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมหรือสวิทช์ ที่จะต่อวงจรให้ครบ หากปราศจากฝาเสียแล้ว หีบแห่งพันธะสัญญาก็คงจะเป็นหีบทองธรรมดา ๆ ที่ไม่มีอิทธิฤทธิ์อันใด นอกจากนั้น ฝาหีบกับตัวหีบยังต่อเชื่อมกันได้สนิทด้วยขอบที่ยกสูงโดยรอบ นับเป็นการออกแบบอย่างรอบคอบเพื่อแก้จุดอ่อนระหว่างรอยต่อได้เป็นอย่างดี อีกด้วยครับ

นอก จากนั้นแล้ว ไม้คานสำหรับหามหีบซึ่งเป็นไม้ยาวหุ้มแผ่นทอง นั้นเข้าใจว่า ห่วงทองทั้งสี่ติดกับไม้ตัวหีบและผ่านทองด้านนอกโดยไม่ต้องสัมผัสกับแผ่น ทองด้านใน คนหามจึงสามารถหามหีบไปได้อย่างปลอดภัย เพราะประจุไม่ครบวงจรนั่นเอง และนั่นจึงมีคำสั่งว่าห้ามถอดไม้คานออกจากห่วงนั้นอีกด้วยครับ

ใน ทัศนะนี้ หีบแห่งพันธะสัญญาจึงเป็นเครื่องมือที่ได้รับการออกแบบมาอย่างชาญฉลาดซับ ซ้อน แสดงว่าผู้ออกแบบต้องมีความรู้และภูมิปัญญาเป็นเลิศในเรื่องการทำงานของไฟ ฟ้า คงจะมีข้อสงสัยที่ว่า เป็นไปได้หรือที่คนในยุคโบราณเช่นนั้นจะมีความรู้ก้าวหน้าในเรื่องไฟฟ้าถึง เพียงนี้ ในขณะที่โลกยุคปัจจุบันก็เพิ่งมาพบและเข้าใจ กับนักประดิษฐ์อุปกรณ์ไฟฟ้าเมื่อไม่กี่ร้อยมานี้เอง

แต่ อันที่จริงแล้ว คนเราก็รู้จักไฟฟ้าสถิตที่เกิดจากการถูแท่งอำพันกับขนสัตว์มานานแล้วครับ เรื่องนี้ปรากฏในบันทึกของธาลีสชาวกรีก เขียนไว้เมื่อ 600 ปีก่อนคริสตกาล จากคำวาElectricity นั้นก็มาจากคำว่าอำพันนั่นเอง

แบกแดดแบตตารี่

นอก จากนั้น ในปี 1938 ดร.วิลเลม โคนิก นักโบราณคดีชาวเยอรมันที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ ชาติของอิรักได้พบขวดดินเหนียว ขนาดเล็ก ขวดเหล่านี้จุกปากด้วยน้ำมันดิน มีแท่งเหล็กแทงทะลุจุกลงไปภายใน และโดยรอบแท่งเหล็กมีกระบอกทองแดงล้อมรอบ หลายคนคงจะเคยได้ยินกันในนาม แบกแดดแบตตารี่ นั่นเองครับ

หาก อุปกรณ์เหล่านี้ เช่นแจกัน ทองแดง อุปกรณ์ชุบโลหะ หรือเครื่องเคลือบ และการชุบเงินด้วยอุปกรณ์บางอย่างแล้ว นั้นสิ่งของเหล่านี้นั้นล้วนมาจากอาณาจักรสุเมเรียน 2500 ปีก่อน คริสตกาล ในขณะที่ แบกแดดแบตตารี่พบเมื่อ 250 ปีก่อน คริสตกาล

จาก หลักฐานคาดว่าคนโบราณรู้จักกฎพื้นฐานของการเหนี่ยวนำไฟฟ้า และสารเคมี ทั้งนำมาใช้แยกและชุบโลหะแล้ว ก่อนหน้ายุคของโมเสส เมื่อประมาณ พันปีก่อน แล้วครับ

ทาเบอร์เนเคิล ศาลหรือวิหารที่ประดิษฐานหีบแห่งพันธะสัญญา

ทาเบอร์เนเคิล มาจากภาษาลาติน Tabernaculum แปลว่า กระโจม, กระท่อม, หรือเพิง ส่วนภาษาอิสราเอล เรียกว่า Mishkan แปล ว่า ที่สถิตของพระเจ้า เป็นอาคารแบบน๊อคดาวน์ สามารถถอดรื้อ เคลื่อนย้ายและประกอบได้ง่ายครับ เพื่อเหมาะแก่การอพยพของชาวฮีบรูนั่นเอง มันมีแค่โครงไม้สี่เหลี่ยมผืนผ้าอยู่ภายในคลุมด้วยหนังสัตว์ ส่วนในไบเบิล บอกว่า ทาเบอร์เนเคิล ประกอบด้วย แผ่นไม้ชิตติม ปักลงไปลงไปในดินผูกเรียงชิดติดกัน เป็นด้านข้างทั้งสองด้านละ 20 แผ่น ด้านหลังอีก 20 แผ่น แล้วปล่อยให้ด้านหน้าเปิดเป็นทางเข้า

โดย ไม้แต่ละแผ่นยาว 10 คิวบิท (5.2 เมตร) กว้าง 1.5 คิวบิท (76 ซ.ม.) และเมื่อประกอบเสร็จมันจะกว้าง 6.4 เมตร ยาว 15.8 เมตร และสูง 4.3 เมตร และส่วนที่จมลงไปในดินอีก 91 ซ.ม.

ใน ไบเบิลพรรณาว่า ทาเบอร์เนเคิล ได้รับการตกแต่ง ประดับประดาอย่างซับซ้อนหรูหรางดงามด้วยสีสันของแพรพรรณหลายชั้นหลายทบที่ ใช้คลุม ผนังข้างคลุมทับสามถึงสี่ชั้นด้วยผ้าลินินปัก ม่านขนแพะ หลังคาทำด้วยหนังแพะ ส่วน แท่นบูชา โต๊ะ และเสาค้ำยันต่าง ๆ ล้วนทำด้วยทองคำ
สำแดงอิทธิฤทธิ์

ความ ลึกลับของหีบแห่งพันธะสัญญานั้น ก็คือ การปล่อยประจุไฟฟ้า เพราะถ้าหากนำหีบไปตั้งที่ที่เป็นฉนวน ไม่มีสื่อไฟฟ้าอื่นใด แล้ว อิทธิฤทธิ์ของหีบนั้น ก็มีเพียงแค่ประกายเรืองแสงเท่านั้นเอง

 แต่ การตกแต่งของทาเบอร์เนเคิล นั้น ต้องมีการสร้างความตื่นเต้นแก่ผู้พบเห็นได้มากทีเดียว นั่นก็คือ ภายในทาเบอร์เนเคิลน่าจะเรืองแสงสะท้อนเมื่อหีบปล่อยประจุออกมา แต่เนื่องจากหีบพันธะสัญญาเป็นวัตถุชนิดเดียวในกระโจมที่ครบวงจร ประจุไฟฟ้าก็จะกระโดดอยู่ระหว่างรูปเทวดาสององค์บนฝาหินเท่านั้น แต่ ทว่าแสงที่ทำให้มันสว่างเรืองออกมาทั้งทาเบอร์เนเคิลได้นั้น ก็มาจากไฟฟ้าสถิต จากผ้าลินิน ขนแพง และหนังสัตว์นั่นไงล่ะครับ การขัดสีระหว่างวัสดุเหล่านี้ ทำให้เกิดไฟฟ้าสถิตจำนวนมหาศาลทีเดียว แถมยังแผ่ไปยังทุกพื้นผิวที่เป็นสื่อ แม้ประจุแรกเริ่มนั้นจะอ่อนก็ตามที แต่มันก็สามารถสะสมพลังงานขึ้นเรื่อง ๆ จากชั้นบรรยากาศที่แห้งสนิทของทะเลทราย ก็อาจทำให้ประจุไฟฟ้าเพิ่มขึ้นได้อีกเช่นกันนะครับ

แล้ว ทีนี้ ก็จะเกิดแสงเรืองไปทั่ว ทาเบอร์เนเคิลได้อย่างแน่นอนชัว เลย จากปรากฏการณ์นี้อยู่ที่ความต้านทานของอากาศ กับช่องว่างระหว่างปีกของเทวดาสององค์ ต้องสร้างความสัมพันธ์กันนั้นแล้ว ประจุภายในหีบก็จะก่อตัวขึ้นมีกำลังแรงเหนือความต้านทานของอากาศก็ใช้เวลา นานพอสมควร และเมื่อถึงเวลาที่รอคอย ทั่วทั้ง ทาเบอร์เนเคิลก็มีไฟฟ้าสถิตอยู่เต็มไปหมด

นับ ว่าเป็นการออกแบบอันลึกล้ำทีเดียวใช่ไหมครับ จากพลังธรรมชาติ และเทคโนโลยี ตลอดจนความรู้ของมนุษย์แล้ว สิ่งเหล่านี้ จำต้องนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ใช่ว่าจะใช้อย่างเดียว แต่ต้องใช้แล้วหมุนเวียนมัน เพื่อเป็นตามโลกที่หมุนวนอยู่อย่างนั้นร่ำไป ถ้าหากไม่หมุนพลังธรรมชาติมาใช้แล้วไม่นานมันก็จะหมดไป นะครับ พี่น้อง ขอได้รับความขอบคุณจาก (ทำเสียงเข้ม) ยูบีซี และ History Channel

ตอนนี้ ค่อนข้างจะยาวอะนะ แต่ว่าอยากให้จบภายในตอนเดียว จะดีกว่านะครับ ขอบคุณทุกท่านติดตามเหนียวแน่นมาตลอด แบบว่า มาวางเรื่องแล้วหนีไปซะงั้น ไปสิง แถวเด็กดีซะเป็นส่วนใหญ่ ติดเขียนนิยายงะ เรื่อง UNIVERSAL ENERGY ใกล้จะจบละ ออกแนว ไซไฟนะครับ แน่นไปด้วยวิชาการ ง่ะ ไปค้นในเด็กดี รับรองเจอแน่ ครับ ไปละ