ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา  

by aoikyosuke


ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน จุดเปลี่ยน)


“ไอ้เหี้ยเส่ง.....ไอ้เส่ง....ไอ้เส่งพอแล้วววววววววววว พอแล้วมึง ไอ้เส่งงงงงงง”
ห้องทั้งห้องระเนระนาด
เพราะร่างสูงทั้งถีบโต๊ะ ทั้งพยายามทุ่มทั้งคว่ำ ด้วยแรงที่มีอยู่ทั้งหมด
จนคนที่โดนอัดกระแทกแรง ๆ เลือดหยดออกมาอาบหน้า

แต่คนคนนั้นก็ไม่ยอมสู้ แค่ป้องกันตัวไม่ให้เจ็บหนักกว่านี้เท่านั้น

“ไอ้เหี้ยนี่มันสมควรตายยยยยยยยยย กูจะฆ่ามันปล่อยกู..ปล่อยกู...พวกมึงปล่อยกู.....”

ร่างสูงทั้งดิ้นรนทั้งขัดขืนคนที่มาช่วยกันยึดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และลากออกไปจากจุดเกิดเหตุ

อีกหลายคนต้องรีบวิ่งมาดูคนที่ยืนเลือดอาบหน้า

“กูไม่เป็นไรว่ะ....” ร่างสูงแกร่งหนากว่าคนที่โดนลากออกไป เอามือเช็ดเลือดที่หยดลงมาแล้วก็หัวเราะเสียงเบา

เจ็บน่ะมันก็เจ็บอยู่.......แต่ก็ดีใจที่เจ็บ....
เพราะอย่างน้อยคนที่โมโหสุดขีดคนนั้นก็ได้ระบายความแค้นออกมาไม่ได้เก็บกดเอาไว้

“ไปดูไอ้เส่งมันหน่อยดิมึง...อาละวาดไปถึงไหนมันแล้ววะนั่น....”
ร่างสูงพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือด ลากเก้าอี้ลากโต๊ะกลับมาไว้ที่เดิม

และหัวเราะออกมาเสียงเบา

เล่นเอาคนที่มองอยู่งงหนัก.....ไอ้เปาไม่สู้กับไอ้เส่งเหมือนทุกวัน ยอมให้คนที่ถูกลากออกไป
ขว้างเก้าอี้ ทุ่มโต๊ะใส่ ถ้าเป็นทุกทีมันคงหนักกว่านี้ แค่มองหน้ากันนิดหน่อยมันก็จะฆ่ากันแล้ว

แล้วนี่มันอะไร กัน เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนเนี่ย

น่าแปลกจริง ๆ
เมื่อวานนี้ยิ่งแปลกที่มันทำท่าเหมือนเข้าอกเข้าใจกันดี
ชวนกันไปกินเหล้าทั้งที่มันแทบตีกันตายห่าทุกวัน

นึกว่ามันจะดีกันแล้วจริง ๆ แต่พอมาวันนี้มันตีกันหนักกว่าเก่าซะอีก งงเว้ย อะไรวะเนี่ย ...

***********************
“อ้าวววววววววว ..... มาวววววววววววววว เมากันพวก เมากันให้เละ.....”

ร่างสูงหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกันยกแก้วเหล้าขึ้นซดชนิดที่ไม่กลัวเมา

และพอกับอีกคนที่ทั้งหัวเราะและร้องไห้ทั้งน้ำตา ไม่ต่างกัน

ต่างคนต่างซัดกันไปจนหมดขวด หัวคะมำล้มกลิ้งไม่เป็นท่า

คนหนึ่งนอนร้องไห้ อีกคนก็นั่งเอามือปาดน้ำตา

“ไอ้เส่ง.....ต่อปายยยยยยยย กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงง จะไม่ตีกับมึงงงงงงงแล้ว ไอ้เส่งงงงง”

ร่างสูงแกร่งหนาสองร่างเริ่มพูดจากันไม่รู้เรื่อง
ทั้งขวดเหล้า ทั้งขวดโซดากลิ้ง ล้มระเนระนาด

“ไอ้เปา...กูก็จะไม่ตีกับมึงงงงงงงงงอีก....กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงงงงง ฮือ ฮือ ฮือออออออ”
สองคนลงไปนอนกลิ้งกับพื้นห้องในสภาพเมาเหมือนหมาพอกันทั้งคู่

“ผู้หญิงมีในโลกกกกกกอีกเป็นเข่งงงงงงงงง กูจะไม่แย่งงงงงผู้หญิงงงงงกับมึงงงงงแล้วววว”
พูดไปในสภาพลิ้นไก่พันกัน ต่างคนก็ต่างเมาเสียงอ้อแอ้เต็มที

“เออ...กูก็จาม่ายแย่งผู้หญิงงงง ก๊ะมึงอีกแล้วววววว เอิ๊ก” ไอ้เส่งปล่อยให้น้ำตาไหลรินอยู่อย่างนั้น

นอนกลิ้งบนพื้นห้อง เหมือนกับอีกคนที่เขาชวนมากินเหล้าปรับทุกข์กัน
ทั้งที่เคยเกลียดกันและเขม่นเหม็นหน้ากัน เรื่องแย่งกันจีบผู้หญิงคนหนึ่ง

จะหาเรื่องกันตายทุกวัน นึกว่าต่างคนต่างก็เก่ง ยังไงก็จีบได้แน่
เลยแข่งกันไป ไป ๆ มา ๆ ก็เลยแข่งกันทุกอย่าง
สุดท้ายแล้ว ก็ไม่มีใครได้ไป
เพราะเธอมีแฟนแล้ว เป็นนักเรียนนายร้อย เท่ห์ไม่เบา มียศมีศักดิ์ มีฐานะ
ต่างจากไอ้เด็กช่างกลหมีควายมีแต่ตัว เปรียบไปก็เหมือนฟ้ากับนรก

และในวันที่ความจริงเปิดเผย
ทั้งสองคนที่เอาแต่หาเรื่องตีกัน เขม่นหน้ากันทุกวัน

ถึงได้รู้จักคำว่าอกหักมันเป็นยังไง

เพราะถูกนัดออกมาพร้อมกัน และเธอคนนั้นก็บอกให้รับรู้ทั้งสองคน
ก่อนที่เธอจะเดินไปขึ้นรถเก๋งคันโก้ของนักเรียนนายร้อยที่จอดรออยู่

สองร่างหน้าซีด หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
ความเป็นมิตรเกิดขึ้นกระทันหัน

ยืนมองหน้ากันแล้วแทบอยากจะบ้า ที่แล้วมา ที่เอาแต่แย่งกัน ตีกัน มันเพื่ออะไร
เพื่อให้เธอไปมีแฟนที่ดีกว่าอย่างนั้นเหรอ

และด้วยความเข้าใจในหัวอกคนอกหักด้วยกันอย่างสุดซึ้ง ไอ้สองตัวนี้มันก็เลยลากกันมา
กินเหล้าแก้กลุ้มด้วยกัน ทั้งที่ไม่เคยมีวันไหนที่จะมองหน้ากันตรง ๆ สักที วันนี้คงเป็นวันโลกาวินาศ
และมันก็คงเป็นวันโลกาวินาศจริง ๆ นั่นแหละ

“ผู้หญิงมันไม่ร้ากกกกกกกกเรา เราร้ากกกกกกกันเองก็ได้นะไอ้เส่ง....ไอ้เส่งมึงมารักกับกูเถอะนะ...”
ปลายนิ้วแกร่งเกาะเกี่ยวที่มือเย็นชื้นของคนที่นอนร้องไห้อยู่ไม่ห่าง

และร่างสูงนั้นก็ลุกขึ้นถอดเสื้อออกจากร่างกายในสภาวะมึนเมา หัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมกัน
สติมีครบไม่ถึงร้อย

และไอ้เปาก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเอง

ต่างพากันพยุงอีกคนลากกันไปจนถึงเตียง และล้มคะมำลงไปกอดก่ายกัน

จูบกันชนิดที่ไม่เคยจูบ กอดกันในสภาวะมึนเมาไม่ได้สติ

ทุกอย่างเตลิดไปไกลสุดกู่
เกินกว่าที่สองคนจะรับได้

หลังจากตื่นขึ้นมาพบหน้ากันอีกครั้ง

Home |  contact us |  about us |  sitemap |  privacy policy

Create Date : 08 มิถุนายน 2556		0 comments
Last Update : 8 มิถุนายน 2556 1:15:15 น.
Counter : 2524 Pageviews.
Share Tweet