► ►► .....ไ ต........ ร ถ ไ ฟ . ..... แ ล ะ จุ ลิ น ทรี ย์ ..► ►►
จิตใจของคน ซับซ้อนเกินกว่าจะเข้าใจ ตับไตของคน ก็ซับซ้อนจนน่าสงสัย ว่ามันพากันขดอยู่ในท้องเล็กๆของเราได้ไง?
ปัจจัยในการที่ใครคนหนึ่งจะตัดสินใจทำอะไร หรือไม่ทำอะไร มันเป็นเรื่องที่ใครอีกคนหนึ่งที่ไม่ใช่ใครคนหนึ่งคนนั้นจะเข้าใจได้ ขืนซี๊ซั๊วมั่วไปว่าเข้าใจ นั่นก็อาจจะเป็นการเข้าใจที่ผิด
บางอย่างมันเข้าใจแทนกันไม่ได้ ถึงอยากจะเข้าใจแค่ไหนก็ตาม หวังแค่เพียงว่า ใครบางคนจะรู้สึกดี ที่เราพยายามเข้าใจ แค่นั้น ก็ดีมากแล้ว
พระเจ้า อโศกมาราช!! ผมมารำพึงรำพันอะไรกลางดึก ทำเหมือนคนเข้าใจโลกไปได้
เสียงเคาะกะลาของคนขายหมี่เกี๊ยวดังมาจากทางปากซอย ได้ยินแล้วก้ให้คิดถึงเรื่องรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิ้งค์ ที่ช่วงนี้ ข่าวว่าจะเจ๊งซะแล้ว แต่ก็แว่วมาว่า ทางรัฐบาลใหม่ ที่เพิ่งเปิดประชุมสภาไปวานนี้ ไม่ยอมแน่
ก็แน่ล่ะ ยอมได้ที่ไหน ขาดทุนย่อยยับวายป่วงหมด เอาคนไม่เป็นงานจากการรถไฟมาบริหารโครงการหมื่นล้าน ก็ดูรถไฟไทยปัจจุบันนั่นปะไร พัฒนาไปไหนซะที่ไหน ยังไงก็ยังงั้น เลททั้งปีทีละสองสามชั่วโมงนู่น
เมื่อไหร่จะมีใครเข้าไปสะสางแดนสนทยาที่ชื่อว่าการรถไฟแห่งประเทศไทยซะทีนะ? หวังว่ารถไฟความเร็วสูงของรัฐบาลใหม่ คงจะเข้าไปลุยๆซะที . . . . พูดถึงรถไฟแล้วก็ให้นึกถึงรถไฟฟ้าช่วงนี้ ไม่รู้ระบบเบรกมันเป็นอะไร? หรือผ้าเบรกมันสึกแล้วก็ไม่รู้ เบรกทีไร หัวแทบทิ่มคะมำหงาย นี่ถ้าเป็นฉากในหนังไทย นางเอกก็จะล้มหงาย ตามด้วยพระเอกล้มคว่ำลงไปทับ แล้วนางเองก็จะทำหน้าตื่นๆ ให้พระเอกรู้ว่า นี่ฉันยังไม่เคยโดนใครทับแบบนี้มาก่อนเลยนะ ประมาณว่ายังซิงอยู่ว่างั้นเถอะ
แล้วทั้งคู่ ก็จะตกอยู่ในภวังค์แห่งการทับก่ายกันนั้น พระเอกก็จะค่อยๆเคลื่อนหัวเข้าไปใกล้ๆ ประมาณว่า ทับปุ๊บ เกิดอารมณ ณ บัดเดี๋ยวนั้นเลย รู้สึกว่ามันจะหื่นมาก ไอ้พระเอกคนนี้ แล้วพอปากจะถึงปากอยู่แล้ว จุลินทรีย์ในปากของทั้งคู่ โบกมือทักทายกันหยอยๆแล้วว่างั้นเถอะ เตรียมจะโดดไปฟิจเจอริ่งกันแล้ว ทั้งคู่ก็จะตื่นจากภวังค์นั้นทันใด
ทั้งคนดู ทั้งจุรินทรีย์ ทั้งพระเอกนางเอก ต่างก็ผิดหวังไปตามๆกัน . . . . ที่พูดถึงรถไฟฟ้าวันนี้ก็เพราะว่า ระหว่างทางไปทำงานวันนี้นั่นแหละ เห็นไอ้หนุ่มคนนึง แอบแคะขี้มูกอยู่ตรงมุมประตู แคะแล้ว มันก้ได้แบบแห้งมา อูยยย พูดแล้วขนลุกภาพมันติดตา แล้วเขาก็จ้องมอง พินิจไอ้ขี้มูกนั่น พร้อมกับใช้นิ้วคลึงๆให้มันเป็นก้อน
เออเนาะ เป็นเหมือนกันหมด ทำไมเราต้องมองไอ้ขี้มูกที่เราแคะออกมานั้นด้วยนะ
แล้วเขาก็ดีดครับ ผมซึ่งก็จ้องอยู่แล้ว ว่ามันจะพุ่งไปตามพลังงานจลน์แล้วตกลงตามแรงจี ณ ที่ตรงไหน? ก็ลุ้นๆ และด้วยความเร็วปานไอพ่น มันพุ่งมาทางผม ลอยเป็นกราฟพาราโบลามาเลย ผมซึ่งยืนอยู่ประตูอีกด้าน เยื้องๆกับมนุษย์ขี้มูกตนนั้นหลบขี้มูกก้อนนั้นจ้าละหวั่น
ผมรอดมาได้หวุดหวิด ถึงจะโดนมองว่าผู้ชายผมยาวผู้นี้ มันสะดีดสะดิ้งอะไร? โดนไฟในรถไฟฟ้ารั่วใส่รึไง?
ประตูรถเปิด มนุษย์ขี้มูกลงเพลินจิต ปล่อยให้ผมหงุดหงิดอยู่กับขี้มูกก้อนนั้นของมัน นับเป็นเรื่องตื่นเต้นประจำวันนี้เลยทีเดียว
. . . . ผมพยายามสังเกตมาหลายครั้งแล้วนะครับ ว่าหลอดไฟในรถไฟฟ้าเนี่ย เขาใช้ยี่ห้ออะไร? ใครรู้วานบอก เพราะพยายามส่องแล้ว มันมองไม่เห็น ถามว่าอยากรู้ไปทำไม? ผมเอง ก็ยังไม่แน่ใจครับ แต่มันน่าจะมีประโยชน์มั่งแหละ
ลงนาม เป็ดสวรรค์
“เราเชื่อจริงๆหรือ ว่าอดีตมันไม่สำคัญ หรือนั่นเป็นเพียงคำปลอบโยน กับความล้มเหลวในอดีตของตัวเราเอง?” : ไอ้ตึ๋ง
ภาพถ่ายจากมือถือ ณ วิหารพระแม่บังเกิด บางนกแขวก
Create Date : 03 สิงหาคม 2554 |
|
16 comments |
Last Update : 3 สิงหาคม 2554 0:00:30 น. |
Counter : 1177 Pageviews. |
|
|
|
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
มาอ่านตาเป็ดฯ บ่น ตอนดึก ๆ
เรื่องรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงค์ ตกลงว่าเค้าคงไม่เจ๊งแล้วครับ เดี๋ยวรอรัฐบาลปูมาก่อน แล้วค่อยหาทางแก้ปัญหากันครับ
ว่าแต่ว่า ....
ไอ้ประธานสภาคนใหม่เป็นขุนค้อนคนเดิม(ในอดีต) แล้วถูกใจตาเป็ดฯ ไหมเนี่ย?
อิอิ