► ►► ..เ ป็ ด ส ว ร ร ค์ . . อิ น บ า ง น ก แ ข ว ก ต อ น 1 . . ◄ ◄ ◄
ลืมไปว่าหยุดยาว งั้นหยุดสั้นๆ 1 วันครับ
การตื่นเช้าสำหรับผม ไม่ใช่เรื่องปกติ การตื่นเช้าของผมวันนี้ เลยเป็นเรื่องที่ผิดปกติ กำหนดตื่นของผมสำหรับเช้านี้คือ เวลา ตี5 ยี่สิบ4นาที แต่ตื่นเข้าจริงๆก็หกโมงเช้า
มีกำหนดการต้องไปงานบวชน้องชายของเพื่อนบล็อก ที่ราชบุรี นัดไว้เจ็ดโมงเช้า เป็นอันว่าไปไม่ทันแน่ๆ . . . อาบน้ำเสร็จ ไม่ต้องโกนหนวด เพราะไม่มีกับเค้า ออกเดินทางจากดินแดง ไปยังอนุสาวรีย์ชัย เดินหารถตู้อยู่พักนึง ถึงได้เจอ ดูเวลา ก็เจ็ดโมง เกือบจะแปดโมงเข้าไปแล้ว
รถออกเวลา 07:52 น. ค่าโดยสาร 100บาทไทย ผมได้นั่งข้างหลังสุดอีกแล้ว ลืมไปว่าครั้งที่แล้วที่ไประยอง ก็นั่งหลังสุด และหลับไม่ลงตลอดทางเพราะรถมันพยศ ครั้งนี้ก็เช่นกัน รถตกหลุมที ผมก็สะดุ้งนึกว่าแผ่นดินไหวที
ไปถึงราชบุรี ใช้เวลาเดินทางราวหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ เพราะรถไปติดแหง็กอยู่นครปฐม ทีเป็นอย่างนั้น เพราะรถสิบล้อมันจอดเสียอยู่กลางทาง ติดอยู่นานทีเดียว
เพื่อนบอกให้ลงสะพานดำ เลยบิ๊กซีราชบุรีไปนิดนึง แล้วจะมารับ ไปถึงปุ๊บ ก็เห็นโอ่งเยอะแยะ เพราะราชบุรีเขามีโอ่งที่โด่งดังมากพอสมควร สารภาพตามตรงว่าผมเองก็ไม่ทราบ ว่าโอ่งที่ราชบรี ต่างจากโอ่งของที่อื่นอย่างไร?
ถ่ายรูปโอ่งบนเกาะกลางถนนไว้เป็นที่ระทึก
. . . .
ถ่ายเสาอากาศทีวี
ที่นี่มีเสาอากาศทีวีแบบเก่า เต็มไปหมดเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของราชบุรี
. . . . .
เห็นที่ท้ายรถประจำทางคันหนึ่ง เขียนคำโฆษณาไว้ให้ฉงนเล่น อะไรคือ “เบอร์โบราณ?”
. . . .
อันนี้คงจะเป็นที่มาของชื่อคิวรถ เพราะดูแล้วสะพานนี่สีดำดีมากๆ ทำไมสะพานรถไฟ ต้องทาสีดำ ใครรู้มั่ง?
ผมเดาว่า สมัยก่อนมันเกิดสงครามบ่อย แล้วถ้าสะพานมันสีขาวมันจะเป็นเป้าการทิ้งระเบิดง่ายมาก ถ้าสะพานรถไฟโดนระเบิด การขนส่งทางรถไฟก็จะหยุดหงึกๆทันที
. . . . .
เพื่อนบล็อกคณะเดิมกล่าวคือ พี่หนุ่ย พี่โจน และอุ๊ มารับที่ตีนสะพาน เจอกันแล้วก็เต้นฮูเล่ๆเป็นการทักทาย จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่วัด ถ้าจำไม่ผิด ชื่อวัดคุ้งกระถินครับ ไปถึงงาน เขาเสร็จพิธีรอกินข้าวเที่ยงกันแล้ว ก็เลยถ่ายภาพโบสถ์มาหนึ่งภาพ
. . . .
ยังไม่ทันได้อะไรมากมาย ก็ออกจากงานราวๆบ่ายโมงกว่าๆ ท่ามกลางอการง่วงของเพื่อนร่วมทริป มุ่งหน้าไปบางนกแขวก พร้อมมังคุด และจิตใจที่ฮึกเหิม
บางนกแขวก ของบล็อกอื่นๆครับ
บางนกแขวก
ตลาดเก่าบางนกแขวก
นกแขวก คนละอย่างกับนกแขกเต้า อย่าไปจำสับสนเรียกว่านกแขวกเต้าเข้าล่ะ ออกมาจากคุ้งกระถินบ้านเพื่อนบล็อกอุ๊ ก็ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำแม่กลองมานิดนึง
ถ้าเลี้ยวขวา จะไปอัมพวา เลี้ยวซ้าย ไปบางนกแขวก เราจะไปบางนกแวก ก็เลยพากันเลี้ยวซ้าย
อัมพวาอยู่มุมล่างของภาพ ส่วนบางนกแขวก อยู่ข้างบนตรงหมุดแดงๆ
. . . . . แผนที่ภายในตลาด
ถ่ายซูมเอา เพราะขี้เกียจเดินไป บางนกแขวก ไปกลางวันแสกๆร้อนตับแทบแตก
. . . .
ชายผู้นี้คือพี่โจน รับอาสาแบกมังคุดไปฝากผู้ใหญ่บ้าน อันที่จริงแกเป็นอดีตผู้ใหญ่บ้าน และเราก็ไม่รู้ ว่าตอนนี้ ใครกำลังเป็นผู้ใหญ่บ้านอยู่?
. . . .
วันนี้บางนกแขวกคนชักจะเยอะเพราะเราไปกันวันอาทิตย์ นี่ว่าเยอะแล้ว ยังเดินกันสบายๆ ต่างจากอัมพวาลิบลับ บรรยากาศที่นี่ ยังคงความเป็นตลาดโบราณได้ดีกว่ามากๆ ใครจะไปเที่ยวรีบไปกันตอนนี้นะครับ เดี๋ยวคนเยอะกว่านี้แล้วก็จะไม่ต่างอะไรกับอัมพวา
ไม่ใช่ว่าอัมพวาไม่ดี แต่อัมพวาไม่สามารถรักษาสัดส่วนที่สมดุลย์ระหว่างการท่องเที่ยว กับตัวตนของอัมพวาเอาไว้ได้ดี เท่าที่ควร
ภาวนาให้บางนกแขวกไม่เป็นอย่างนั้นเนาะ
. . . . .
ของที่ขายที่นี่ ส่วนใหญ่เป็นงานแฮนด์เมด ชาวบ้านทำกันเอง ขายเอง ไม่แพง ของขายวางอยุ่หน้าบ้าน คนขายก็คือเจ้าของบ้านนั่นเอง ขายไป แถมไป คนที่นี่ ใจดีเป็นเทน้ำเทท่า
พี่หนุ่ยพยายามชี้ให้ดูงานแฮนด์เมด
. . . . .
เวลาเดินไปไหนแถวนั้น ก็จะมีคนเรียกให้ชิมนั่นชิมนี่ ความแตกต่างอีกอย่างหนึ่งของที่นี่ กับอัมพวาก็คือ ที่บางนกแขวก ไม่มีเรือมาลอยลำขายของเหมือนที่อัมพวา หรือดำเนินสะดวก
แฮนด์เมด น่ารัก แขวนต่องแต่งดูดี
. . . . .
ร้านค้า ต่างๆนานา
. . . . .
กระเป๋าหลุยส์ต่องแต่ง
. . . . .
บริเวณทางเดิน
. . . .
บริเวณใต้ถุน
. . . .
ป้ายบางนกแขวก
. . . . .
พี่หนุ่ยชวนเจ้าของร้านมาถ่ายรูปร่วมกัน
. . . . .
ความเงียบสงบ
. . . . .
พรุ่งนี้มีต่ออีกหนึ่งตอนครับ
ปิดท้ายด้วยภาพนายห้าง ที่เชียร์สินค้าได้เป็นมิตรจริงๆ
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
อย่าลืมช่วยโหวตกันเน้อ
Create Date : 14 กรกฎาคม 2554 |
|
36 comments |
Last Update : 14 กรกฎาคม 2554 23:35:30 น. |
Counter : 2787 Pageviews. |
|
|
|
............................
หลับฝันดีค่ะ
* เงาเหงาเงียบ *
เมื่อดอกฝนโปรยปรายเห็นสายหมอก
ลมหายใจเข้าออกมาหลอกฝัน
บรรจบยิ้มหนึ่งวางเป็นรางวัล
ลบรอยทัณฑ์ในใจมืดไหม้รอย
ในความเงียบเหงาบินสู่ถิ่นร้าง
หริ่งหรีดร่ำเคว้งคว้างคิดย่างถอย
ราตรีมาจันทร์ดาวเริ่มก้าวคอย
ใจกลับหงอยร่ำไรมิใคร่คืน
เมฆชอุ่มบังบดคิดลดเลี้ยว
จันทร์เรียวเสี้ยวหันมองคล้ายตรองฝืน
ในเงาฝันปลุกหวังแต่ยั่งยืน
ใจกลับกลืนคำคอยอย่างน้อยใจ
หมายพิสุทธิ์กลั่นกรองละอองหยาด
หมายอำนาจวาดเวิ้งหยุดเพลิงไหว
รับรู้ในอารมณ์ที่จมไฟ
ยังร้อนไหม้งำเงียบที่เทียบมา
วังเวงแว่วมาหาอุราร้อน
กี่บรรยายอาทรไม่ต้อนหา
ปล่อยเหงาก้องสนั่นเรียกพรั่นมา
ให้ดวงตาชื้นน้ำแต่จำจร..