|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
เคล็ดไม่ลับ:ทำช๊อคชิพคุ๊กกี้กลมๆเท่าๆกันของแอนน์
(เอารูปหน้าเก่ามาอ้างอิง..)
(รูปหน้าเก่ามาอ้างอิง..)
สืบเนื่องมาจากลิงค์สูตรคุ๊กกี้หน้านี้ของแอนน์ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=clayann&month=01-2010&date=18&group=4&gblog=70 แม่อ้วน ณ บล๊อคแกง เคยถามว่าทำยังงัยคุ๊กกี้ถึงจะเท่ากันและออกมาสวย
ไม่รู้ว่าแต่ละสูตรจะออกมาได้เหมือนกันหรือปล่าว แต่ที่แอนน์ทำ ออกมาได้แบบนี้ค่ะ จริงๆแม่อ้วนได้ถามมานานมากแล้วเหมือนกัน แต่ตอนนั้นนึกไม่ออกว่าจะทำรูปและเอามาบอกต่อ แต่พอทำรอบถัดไป นึกได้ก็หยิบกล้องมาถ่ายไว้ วันนี้เลยได้โอกาสเอามาบอกต่อค่ะ
ถ้าจำไม่ผิด แม่อ้วนเคยถามว่า... ...ใช้ถาดแบบไหน ...ทำยังงัย
อะไรประมาณนี้นะคะ
นี่ค่ะ ถาดที่ใช้ ธรรมดา หาได้จากตลาดทั่วไปค่ะ แอนน์ก็ได้มาจากการาจเซล(มือสอง)มั่ง หรือตลาดวอลมาร์ททั่วๆไปบ้างอ่ะค่ะ
ส่วนวิธีการ..ทำยังงัย
แอนน์ใช้วิธีทำโดว์เสร็จแล้วก็แช่ตู้เย็นไว้ข้ามวันเลย จะทำให้โดว์ไม่แฉะ และแป้งดูดเอาส่วนผสมเข้าไปเต็มที่ บางทีก็แช่ไว้งั้นหละ สามสี่วันก็ยังดีอยู่
วันต่อมาหรือเมื่อไรที่พร้อมก็เอาออกมาตักแล้วปั้นเป็นก้อนกลมอย่างในรูป แล้วก็เอามาวางเรียงพร้อมอบ กดเล็กน้อยให้แบนไม่มาก และตะล่อมเป็นกลมๆเท่าๆกัน และก่อนอบควรทิ้งไว้ให้เป็นอุณหภูมิห้อง เพราะว่าเคยลองแล้ว อบทั้งที่เย็นๆ มันเป็นก้อนเล็กกว่าโดว์ที่ทิ้งไว้ให้เป็นอุณหภูมิห้อง
ตอนอบก็อบตามสูตรทั่วไป อบใส่แรคตรงกลางสุดทีละถาด ออกมาก็ได้คุ๊กกี้ที่มีขนาดเกือบเท่ากันดีทั้งหมดและกลมด้วย
อันนี้คือทริคที่แอนน์ทำมาตลอด แต่ก่อนสมัยแรกๆก็เป็นแบบคุ๊กกี้รอบเดียวแต่มีหลายขนาด แต่ตอนหลังก็ดีขึ้นตามประสบการณ์ อีกอย่างคือ ตอนที่ทำคุ๊กกี้โดว์ ต้องปาดขอบและก้นกาละมังแล้วตีให้เข้ากันดีโดยใช้เวลาไม่นานนัก คืออย่าตีนานเกินนั่นเอง ที่บอกว่าต้องปาดเนี่ยคือ บางทีส่วนผสมข้างอ่างผสมมันลงมาไม่หมด เราไม่ปาด แต่ตอนปาดไปใส่อีกภาชนะหนึ่ง แล้วส่วนด้านข้างที่โดนปาดลงไปรวมไว้ อาจจะมีเนยติดอยู่มากไป เช่นก้นถาดเนี่ย เคยมีเพื่อนที่ทำงาน ผสมไม่ดี ก้นกาละมังยังมีเนยติดอยู่ เค้าก็ตักมารวมกันใส่ภาชนะเก็บ พอจะอบก็ใช้ที่ตักไอติมมาตัก ก็ตักเอาส่วนตรงที่มีเนยเยอะๆขึ้นมา พออบ มันก็เหลว กลายเป็นแผ่นบางๆ เป็นทองแผ่นกรอบซะเนี่ย
นี่หลังจากอบเสร็จก็พักถาดประมาณสี่ห้านาทีก็ค่อยใช้ตะหลิวบางๆแซะออกมาพักบนตะแกรงจนเย็นสนิทแล้วค่อยใส่ภาชนะแล้วปิดฝาได้ ที่ต้องใช้ตะหลิว เพราะว่าจริงๆแล้วคุ๊กกี้ก็ร่อนตัวออกมาได้เลยเหมือนกัน แต่บางทีตัวช๊อคชิพมันอยู่ล่างสุด ติดกับถาด มันก็ทำให้ติดถาดและตอนเราเอาคุ๊กกี้ออกมา ตัวช๊อคชิพก็จะติดอยู่กับถาด เพราะงั้นเลยชอบเอาตะหลิวบางๆมาแซะออก ก้นจะได้สวยๆ
ในรูปนี้ แอนน์ทำขายให้พี่เคเลน เค้าสั่งไปสำหรับงานเลี้ยงหลังเล่นกอล์ฟทัวร์นาเม้นท์ ช่วงคริสมาสต์ พี่เขยก็จะสั่งหลายโหลไปใส่กล่องส่งให้เพื่อนๆเค้า แอนน์ก็มีรายได้เสริมค่ะ
ทริคทั้งหมดที่ว่ามาเนี่ย มาจากประสบการณ์จริงของแอนน์ จากความรู้สึกของแอนน์ ไม่รู้ว่าที่คิดเนี่ยถูกหรือปล่าว แต่จากการทดลองมาหลายอย่าง มันก็ได้ผลสรุปออกมายังงี้อ่ะค่ะ (^^)
นอกเรื่องขนม
ตอนนี้ทำงานสองที่นะคะ ทำงานร้านแซนวิชฟูลไทม์ และทำงานเป็นคนเสิร์ฟในไดนิ่งรูมที่บ้านพักคนชราแบบพาร์ทไทม์ค่ะ(ไม่ได้ดูแลคนแก่นะคะ แค่เสิร์ฟในไดนิ่งรูม)
งานร้านแซนวิช จ ถึง ศ 7-3 งานบ้านพักคนชรา สองสามวันต่ออาทิตย์ เวลา 3:30-7
วิ่งรอกทำงานเลยค่ะ อิๆๆ แต่ละที่ อาหารฟรี ก็คงพอจะได้เก็บเงินไปเที่ยวเมืองไทยบ้างนะเนี่ย
ระหว่างนี้มีลุ้นอีกงานนึงที่สมัครทิ้งไว้ก่อนหน้านี้เหมือนกัน พอจะได้งาน ทุกอย่างก็รุมมาพร้อมกันให้เลือก ให้ปวดหัวได้ดีเหมือนกันนะ ข่าววงในก็บอกว่าจะมีการเรียกตัวแอนน์กลับไปสัมภาษณ์รอบสอง อิๆ อันนี้บริษัทใหญ่หน่อย คงต้องดูข้อเสนอเนอะว่าจะดีแค่ไหน น่าลงทุน ลงแรง ไปทำหรือปล่าว พอมีประสบการณ์ เกมการเมืองก็เริ่มเก่งขึ้นค่ะ (^^)
ส่วนเรื่องงานออฟฟิซตรงกับสายที่เรียนมา สมัครไปหลายที่ก็ถอดใจแล้วค่ะ เบนเข็มมาทางนี้ดีกว่า มีความสุขกับอาหารที่ทำก็ดีกว่า ไม่เครียดมากดี!!!(อันนี้ความเห็นแอนน์คนเดียวนะคะ...อิๆๆ)
ส่วนเรื่องอื่นทั่วไป
นอกเหนือจากงานแล้ว แอนน์รับงานนอกด้วยค่ะ ไม่ใช่จากใครที่ไหน ก็เพื่อนๆและครอบครัวเนี่ยแหละค่ะ ลิสต์ออกมาคร่าวๆ ...ทำกระเป๋าผ้าขาย ...ทำผ้าพันคอโครเชต์ใส่ลูกปัดขาย(หน้าหนาว) ...ทำสร้อยข้อมือขาย ...ซ่อมสร้อยคอ สร้อยข้อมือลูกปัด (ถ้าทำได้) ...อบขนมขายเวลาเพื่อนๆพี่ๆเค้าสั่ง นี่เป็นลิสต์ที่เห็นๆนะคะ ยังมีเรียกร้องให้ทำอาหารไทยส่งด้วย แฮ่ะๆ มันเยอะ ไม่ทำหรอกค่ะ ทำอะไรเล็กๆกระจุกกระจิกไปตามประสา พอได้เงินมาซื้อของเพิ่มในกรุของเล่นก็พอ เพราะตอนนี้มีงานทำแล้ว ดูท่าจะปวดหัวน้อยกว่าทำพวกนี้ขายเอง สนุกดีเหมือนกันกับงานเล็กๆน้อยๆพวกนี้ มันเป็นความภูมิใจเสียมากกว่า อย่างเพื่อนคนหนึ่งของพี่เคเลน สร้อยเค้าขาด เค้าก็เอามาถามแอนน์ว่าทำยังงัยให้มันใส่ได้อีก ไอ้เรามีเครื่องมือที่บ้าน ก็ซ่อมไปตามประสา เค้ากลับชอบผลงาน ก็ส่งสร้อยอีกอันมาให้ลองแก้อีก ฮ่าๆๆ ให้ค่าตอบแทนต่ออันเยอะอยู่เหมือนกันนะ เพื่อนพี่เค้ารวย ไม่เป็นไร อิๆ ทำให้เค้ามีความสุข เราก็สุขได้ด้วยเนอะ ตอนนี้พี่เคเลนเลยบอกว่า จากนี้ต่อไป ทำอะไรก็เขียนลิสต์ราคาไว้ด้วย คราวหน้าจะได้ขายราคาเดียวกันตลอดไป อืม..กิจการเล็กๆ(มากๆ)ส่วนตัว
Create Date : 06 กรกฎาคม 2553 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2553 5:06:09 น. |
|
26 comments
|
Counter : 3125 Pageviews. |
|
|
|
โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:46:25 น. |
|
|
|
โดย: บราซิลนัท วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:45:48 น. |
|
|
|
โดย: APPLEAIR วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:51:55 น. |
|
|
|
โดย: nat_nene วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:02:06 น. |
|
|
|
โดย: บ่งบ๊ง วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:17:20 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:41:44 น. |
|
|
|
โดย: Elbereth วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:11:34 น. |
|
|
|
โดย: narellan วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:18:53 น. |
|
|
|
โดย: rasinee วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:44:58 น. |
|
|
|
โดย: ❤❤ NamFon..(◕‿◕✿) (CeciLia_MaLee ) วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:43:48 น. |
|
|
|
โดย: บราซิลนัท วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:50:44 น. |
|
|
|
โดย: Ananas99 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:13:25 น. |
|
|
|
โดย: tj-takm วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:05:19 น. |
|
|
|
โดย: adrenaline (AdrenalineRush ) วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:40:57 น. |
|
|
|
โดย: แม่นิทาน วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:45:36 น. |
|
|
|
โดย: Sai Eeuu วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:58:23 น. |
|
|
|
โดย: นิกกี้ (N_silk ) วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:27:32 น. |
|
|
|
โดย: ผ้าไหมไทย วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:33:10 น. |
|
|
|
โดย: vekalover วันที่: 24 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:43:54 น. |
|
|
|
โดย: cake IP: 58.9.190.31 วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:8:26:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Texas United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
เป็นคนไทย อยากกินอาหารไทย แต่อยู่ไกลบ้าน เลยต้องหาทำกินบนเวบ ในขณะเดียวกัน ได้ความรู้ได้สูตรมาจากคนอื่นก็อยากบอกต่อ และแบ่งให้คนอื่นเหมือนที่ได้จากคนอื่นๆมาเช่นกัน
ครัวบ้านนี้ไม่มีมาตรฐาน อยากกินยังงัย อยากทำอะไรก็ทำ ตามมีตามเกิด ตามอยาก เสียมากกว่า ไม่คิดมาก เป็นไปตามอารมณ์คนธรรมดาๆคนนึง ตามอารมณ์"แม่ครัวจอมมั่ว"คนนึง
แม่ครัวจอมมั่วก็ไม่ได้หัดทำแต่อาหาร แต่ว่ายังหัดทำงานฝีมือด้วยนะคะ อิๆ แต่ทำอันไหนก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอันหรอกค่ะ ถ้าเปิดร้านก็คงต้องชื่อ"ร้านพอใจ"
***ถ้าหากมีคำถามที่ต้องการคำตอบ*** ตามจี้ได้ที่เฟซบุ๊คเพจข้างล่างนี้นะคะ เพราะมันจะได้ไปเตือนให้มาตอบ ฮ่าๆ เพราะปรกติอัพแล้วหายตัวบ่อยอ่ะค่า ^^" ฝากข้อความหลังไมค์ก็ไม่ค่อยได้เช็คเพราะปรกติไม่ค่อยมีใครมาด้วยอ่ะค่ะ ที่เฟซบุ๊คก็มีหลังไมค์ด้วยนะคะ
ขอบคุณเพื่อนๆที่น่ารักทุกคนค่ะ (^^) : : : v
|
|
|
|
|
|
|