สวัสดีครับคุณไฮกุ

ชอบคำว่า “ศิลปะของความว่างเปล่า”
ใช่ครับ

ทำอย่างไร --- กระดาษเปล่า
จะมีใบไผ่พริ้วไหวได้






ประโยคหาทางออกไม่เจอ
ก็ให้ไปออกทางเข้า
ผมเพิ่งเอามาใช้ในหมื่นตาเลยครับ 5555

ผมได้ยินครั้งแรกจากโย่ง เชิญยิ้มครับ
แต่ไม่รู้ใครพูดคนแรกนะครับ


บล้อกวันนี้ให้ความรู้ดีจังครับ
ผมคิดว่าเจ้าของหนังสือคงไม่ว่าอะไร
เพราะคุณไฮกุไมไ่ด้ทำเพื่อนการค้า
เผลอๆช่วยโปรโมทหนังสือของเขา
ด้วยซ้ำไปครับ

โหหหห

หายไปนานมากเลยค่ะ คุณไฮกุ

คิดถึงมากๆ

วันนี้มีเรื่องดีๆที่ไม่เคยรู้มาให้อ่านด้วย ...

หวัดดีจ้าไฮกุ

พูดถึงต้นไผ่ ใครๆ ก็ต้องนึกถึงจีนก่อนเลยเนอะ ต้นไผ่กับจีนนี่เป็นของคู่กันจริงๆ เหมือนกะหมีแพนด้าเลย..

ภาพเขียนพู่กันต้นไผ่เราชอบนะ เพราะมันให้ความรู้สึกพริ้วไหวดี แต่เราชอบรูปแบบที่ขึ้นเป็นต้น เป็นปล้องๆ เหมือนภาพใน comment นี่แหล่ะ

ยินดีที่ไฮกุมีเวลากลับมานะครับ
แล้วคอมทำไมซ่อมนานขนาดนั้น

ชอบภาพเขียนจากพู่กันจีนมากๆ

คุณก๋า...นึกออกแล้วว่าได้ยินประโยคนั้นจากรายการสี่ทุ่มแสควร์ รู้สึกว่าจะเป็นคุณโน๊ตพูดหรือไงเนี่ยแหละค่ะ เราว่าแค่พลิกมุมมองก็หาทางออกจากปัญหาได้ไม่ยากอ่ะนะ แล้วยิ่งมองโลกในแง่ดีด้วยก็ช่วยได้เยอะ

ซื้อหนังสือเล่มนี้มานานแล้ว อยากจะเอามาลงบล๊อคแต่ไม่มีเวลาพิมพ์สักที เนื้อหาในเล่มอ่านแล้วถูกใจ อ่านแล้วเข้าใจง่าย ไม่ต้องแปลซ้ำ

คิดในทางดีอย่างคุณก๋าไว้ก่อนละกันว่าเอาหนังสือมาลงทั้งเล่มคงไม่เป็นไร ถือว่าอิฉันเจตนาดีทำบล๊อคเป็นวิทยาทานให้เพื่อนๆที่ชอบหรืออยากวาดใบไผ่ละกันเนอะ

คุณยุ้ย...แฮะๆ หายไปนานสุดเลยงวดนี้ คิดถึงเพื่อนบล๊อคจะแย่ ขอบคุณคุณยุ้ยที่แวะมาเยี่ยมแบบทันใจเลยนะจ๊ะ

ตุ้ง...แม่นแล้วล่ะ ศิลปการวาดใบไผ่เป็นเอกลักษณ์ของศิลปะจีน เราชอบมากแต่วาดไม่เป็น ทั้งที่ลักษณะการใช้พู่กันก็คล้ายการเขียนตัวอักษร แบบว่าวางนำ้หนักของหมึกไม่ค่อยถูก แล้วเวลาวาดใบไผ่มันไม่มีการร่างก่อน เคยดูเหล่าซือสอนวาด เห็นแกมองซ้ายทีขวาทีแล้วก็ปาดพู่กันลงกระดาษเลย ยากชะมัด เราว่ามันต้องมองภาพโดยรวมก่อนว่าจะวางต้นไผ่ ใบไผ่ กิ่งไผ่ยังไงก่อนแล้วค่อยลงมือวาดอ่ะนะ

ลุงแอ๊ด...คอมที่เจ๊งไปใช้เวลาซ่อมเป็นอาทิตย์ก็ซ่อมไม่ได้ ต้องซื้อเครื่องใหม่ค่ะ เราไม่ค่อยมีความรู้เรื่องคอมเลยต้องพี่งน้องชายช่วยหาให้ ได้คอมมือสองสภาพดีมาก็พอดีไม่ว่างก็เลยหายหน้านานไปหน่อย

อยากวาดเป็นมั่งจังค่ะ...

ไม่รู้ทำไมเวลานึกถึงศิลปะจีนจะนึกต้นไผ่ก่อนเลย ทั้งๆที่ประเทศอื่นก็มีต้นไผ่ จะเป็นเพราะคนจีนใส่ความหมายลงในต้นไผ่หรือเปล่าก็ไม่รู้ เลยทำให้เป็นที่นิยมสืบทอดกันมา

พี่ haiku พอทราบไหมคะว่าต้นไผ่นี่หมายถึงอะไร

ตามมาอ่านเรื่องราวดีดีค่ะ


เคยวาดเป็นลายเส้นใส่เข้าไปในงานตกแต่งสวนแบบจีน
แต่ก็ไม่มีหลักอะไรสักอย่าง
แค่หลับตานึกภาพเอาเองน่ะค่ะ





งานของพี่หว่องมีถึงวันที่ 13 สิงหา
หากคุณไฮกุว่างก็ไปชมงานได้นะคะ

เอาดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึง


** มีความสุขมากๆในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **

คุณไฮคุ วาดภาพลายเส้น สวยมากเลยอะ

สวยจังหม่อมป้า ทำไมสีfontในกล่องเม้นหม่อมป้ามันดูยาก(จะงฟะ) เปลี่ยนเป็นสีเข้มสิ(เฟ้ย)

ว่าแต่หม่อมป้าหาย(ศรีษะ)ไปไหนมา อิพจน์อยากรู้เรื่องพินัยกรรม

หม่อมป้าคะ (เรียกตามเจ๊โจลี่) ช่วงนี้ชักอยากเรียนพู่กันจีนตามหม่อมป้ามั่งแล้วค่ะ แต่สงสัยกว่าจะเป็น หาแฟนใหม่คงง่ายกว่า กี๊ดดดด พูดไปได้ไงเนี่ย

คิดถึงนะคะ

ฝากบัตรเชิญไว้ด้วยนะครับ จองตัวกันล่วงหน้าเลย

ลุงกล้วยก็มาๆหายๆเหมือนกันครับคุณไฮกุ
วันนี้มีบุญมาฝากด้วยนะครับ พระพุทธรูปที่บล็อกลุงกล้วยใช่พระพุทธชินราชเมืองสองแควครับ

พยายามหัดเขียนภาพต้นไผ่จากภู่กัน (สง่า )อยู่เหมือนกันครับ
แต่ออกมาเหมือนดงอ้กอแขมยังไงไม่รุ๊

รูปที่บล็อกเป็นภาพพระประธานวัดเบญฯครับ...

ถ้าพูดถึงพู่กันจีนแล้ว .. จะนึกถึงสองคนนะค่ะ คือคุณไฮกุ
และก็คุณก๋า .. เพราะว่ามีผลงานออกมาให้เราได้เห็นกัน
บ่อยๆ เลย สวยนะค่ะ มีฝีมือเลย คือ ดูไม่ออกแต่ด้วยความรู้สึก
เราว่ามันสวยมากเลยอ่ะค่ะ
พริ้วๆ ไหวๆ เพราะว่าต้นไผ่นี่ล่ะคะ ... เห็นแล้วก็ชอบดูจัง

นึกถึงตอนไปบ้านลุงตอนเด็กๆ อ่ะคะ เมื่อก่อนเค้ามีภาพ
เขียนแบบนี้เหมือนกัน ไม่รุ้ว่าเป็นภาพจริงหรือว่าก็อปนะคะ
แต่ว่าเคยลองขอแล้วเค้าไม่ได้ให้เรามา แถมตั้งแต่ลุงตาย
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าภาพนี้ยังอยุ่หรือเปล่า

โอ้ๆ คอมใหม่ ดีใจด้วยครับ ตั้งชื่อรึยังเอ่ย?

ยินดีต้อนรับกลับมาสู้บลอกแกงค์อันแสนอุบอุ่นจ้า

นึกว่าไปมีบ้านใหม่ที่ไหนที่แท้ก็คอมพ์เจ๊งนี่เอง

งานศิลปะที่พารานกอน นะไม่มีรายละเอียดเลยจ้า เพราะวันนั้นไปแบบบังเอิญมาก ที่สำคัญภาพงานของอ.เฉลิมชัยที่ไฮกุอยากได้ เขาก็ถ่ายมาเล็กจึ๋งนึงอ่ะจ้ะ แหะแหะ

อ่าอ่า คุณนายหายไปนาน ตกข่าว เราเลิกกับหม่าโจแว้ว

อ่านบล็อคไม่ได้เหรอค่ะ เอ...มันเป็นอะไรเนี่ยยยยยยยยย

ไว้ลองเข้าไปใหม่นะค่ะ เผื่อจะอ่านได้

แต่เอ...เพื่อน ๆ ก็อ่านกันได้ปกติ แต่ทำไม haiku อ่านไม่ได้แปลกจังเลย

เพิ่งรู้ความหมายจริงๆของต้นไผ่ก็วันนี้แหละ
ลึกซึ้งจริงๆเลยเนอะไฮกุ
อย่างที่กวางตุ้งฯบอก ว่าเห็นวาดพู่กันใบไผ่ทีไร ก็เป็นศิลปะจีนๆทั้งนั้น
และเห็นหน่อไม้ใต้ต้นไผ่ทีไร ก็อยากกินแกงหน่อไม้(แกงเปรอะ)สไตล์อีสานทู้กที


เห็นต้นไผ่แล้วนึกถึงหนังเรื่อง จอมใจบ้านมีดบิน (House of Flying Dagger)ของผู้กำกับหนังภาพสวย"จาง อวี้ โหมว"อ่ะ ภาพต้นไผ่เขียวๆ สวยมาก

อ่านแล้วอยากลองวาดสักทีนึง ฮ่ะ

Charlotte Russe...ทำบล๊อคเกี่ยวกับต้นไผ่แต่ลืมบอกความหมาย แล่นไปหาข้อมูลในเวบ แปลออกมาได้ว่างี้ค่ะ

“ต้นไผ่มีความหมายลึกซึ้งในวัฒนธรรมของจีน ไผ่แสดงถึงคุณลักษณะความเป็นสุภาพบุรษอันสูงส่ง ความตรงของลำต้นแสดงถึงความสุภาพ ถ่อมตน และเข้มแข็ง ต้นที่สูงชลูดเปรียบกับความไม่ย่อท้อหรือยอมแพ้
(ข้อมูลจากเวบ//www.orientaloutpost.com/proddetail.php?prod=1bbs-9)

ขอบคุณมากที่ถามนะจ๊ะ เลยได้ข้อมูลไปใส่ไว้ในบล๊อคด้วย

malarn cha...อืมม หลับตานึกภาพแล้วลงพู่กันเเลย วาดแบบไม่มีหลักด้วย แบบนี้ต้องเรียกว่าวาดด้วยใจ ชิมิคะ

งานของคุณหว่องจัดถึงสิงหาเหรอคะ เห็นบอกไว้ในบล๊อคว่าจัดวันที่สิบสาม นึกว่าหมดไปแล้ว ถ้ามีเวลาจะไปชมค่ะ

นัท...อ่ะ อ่ะ นัทอย่าเข้าใจผิด เราวาดต้นไผ่ไม่เป็นหรอก ภาพประกอบเอามาจากหนังสือจ๊ะ

โจ...อ่านตัวหนังสือยากเหรอ ตอนที่เขียนบล๊อคใหม่ก็ลองสีตัวหนังสือก่อนทุกทีนะ บล๊อคนี้ใช้สีดำแล้วนา คงเป็นที่คอมละมั้ง คอมตัวใหม่นี่บางทีพิมพ์ข้อความในบล๊อคตัวเอง สียังเพี้ยนจากเดิมเลย เป็นเง็งเหมือนกัน

ที่หายศีรษะ(คำนี้หล่อนสะกดผิดนะยะ)ไปก็เพราะไม่มีคอมใช้แถมไม่ค่อยว่างน่ะ

ดั๊นยังหง่อมไม่ได้ที่แถมไม่มีทรัพย์แล้วจะให้ทำพินัยกรรมไปทำไมย้า

ขออนุญาตเบิ้ดกะโหลกหลานพจสักทีเถิด ทำภาพพจน์ของฉันสูงวัยได้ใจตามคำเรียกของหล่อนเลย ดูสิ ccยังเรียกฉันหม่อมป้าอีกคน

cc...แผลอกหักยังสดๆอยู่ อย่าเพิ่งหาปู้จายคนใหม่เล้ย เรียนพู่กันจีนดีกั่ว เวลาเขียนแล้วใจสงบดี เผลอๆลืมเรื่องอกหักไปเลย

ลุงแอ๊ด...ขอบคุณนะคะที่แวะมาฝากบัตรเชิญถึงที่แบบนี้ ตามไปแจมช้าไปวันคงไม่เป็นไรน้า

ลุงกล้วย...นึกแล้วว่าน่าจะใช่ พระพุทธชินราชเมืองสองแควนี่งามที่สุดเลยค่ะ เคยไปกราบท่านอยู่หลายหน ว่ากันว่าองค์พระงามเกินฝีมือมนุษย์เพราะมีเทวดาแปลงร่างเป็นชีปะขาวมาช่วยปั้น

BL... ขอบคุณที่บอกชื่อวัดนะคะ

คุณบิ๊กไม่ลองใช้พู่กันจีนดูล่ะคะ อาจจะวาดได้ดีขึ้น เชียร์ให้ฝึกจนวาดได้สวย แล้วเอามาผลงานมาโชว์ให้ดูมั่งนะคะ

คุณนิด...ทำบล๊อคพู่กันจีนแล้วถึงได้รู้ว่ามีคนคอเดียวกันหลายคนเลย คนที่เขียนไม่เป็นก็ยังชอบด้วย อิฉันเลยได้ใจทำบล๊อคพู่กันจีนเยอะแยะ อิ อิ หวังว่าคุณนิดกะเพื่อนๆคงยังไม่เบื่อกันนะจ๊ะ

คิดว่าภาพวาดของคุณลุงคงจะเป็นของจริง ท่านเลยหวง เคยดูสารคดีเรื่องบทกวี “หลานถิงสวี่” มีเกร็ดบอกว่าพระเจ้าถังไท้จงทรงโปรดลายมือของหวางซีจือที่เขียนบทกวีนี้มาก หวงมากขนาดสิ้นพระชนม์ยังให้ฝังบทกวีนี้ไปพร้อมพระศพด้วย ดูสารคดีแล้วประทับใจมาก ตอนหลังมาเจอหนังสือที่พิมพ์บทกวีนี้เลยเอามาฝึกเขียนบ่อยๆ

นางาเสะ...ยังไม่เคยตั้งชื่อคอมสักทีแฮะ ถ้าคิดออกค่อยบอกละกันน้า

ณ มน...โถๆๆๆ ติดบล๊อคยิ่งกว่าติดยาซะอีก มีเรื่องอยากจะอัพอีกตรึม แล้วจะให้เลิกได้ไงจ๊ะ คงเล่นกันไปจนบล๊อคแก๊งค์เลิกกิจการนั่นแหละ แต่บางทีต้องหายหน้าไปเพราะเวลาไม่อำนวยน่ะ

ชอบองค์พระพุทธรูปฝีมืออ.เฉลิมชัยมาก เห็นไกลๆยังรู้สึกว่างามขนาดเลยค่ะ

อ๊อฟ... เพิ่งจะเพิ่มความหมายของไผ่ลงในบล๊อคทีหลัง ต้องขอบคุณคุณCharlotte Russeที่ถาม

เราก็ชอบหม่ำหน่อไม้เหมือนกัน จะต้ม แกง หรือผัดเผ็ดก็อร่อยทั้งน้าน พูดถึงแล้วอยากกินขึ้นมาเลย อิ อิ

ได้ดูเรื่องบ้านมีดบินเหมือนกัน จางซื่อยี่สวยเด้งมั่กๆ ทาเคชิก็หล่อชะมัด พี่หลิวแก่ลงเยอะแต่ยังหล่อเข้าตา เจ้ากาไม่ปรานีเฮียเล้ย ฝากรอยเท้าไว้บนหน้าจมหู เรื่องนี้ต้องดูในโรงถึงจะสะใจเพราะภาพสวยสุดๆ โดยเฉพาะฉากป่าไผ่ สีเขียวสดได้ใจเหลือเกิน สงสัยว่าจะใช้คอมเติมสีด้วยแหงมๆ



หารูปที่มีป่าไผ่ได้รูปนึง เราว่าไผ่จริงๆคงไม่เขียวขนาดนี้ ดูเหมือนมาใส่สีทีหลังมากกว่า ดูในหนังแล้วสวยดี ชอบมากเลย


จี้...ไว้ทำบล๊อควิธีวาดแล้วลองจับพู่กันวาดเลยนะ จี้มีฝีมือวาดรูปอยู่แล้วคงวาดได้ไม่ยากหรอก

ป๊าววววว ไม่ได้เรื่องผิดใจเป็นสาเหตุหรอก เรื่องมันก็น้านนานมาแล้ว

น่าจะเป็นเรื่องของการ "เอือมระอา" สะสมและเรื่องของการ "ได้ของใหม่ลืมของเก่า" ได้หน้าลืมหลัง ได้หน้าอกลืมซิลิโคนอะไรเทือกนั้น

จริงๆ ก็เพิ่งเจอมาแหละไม่กี่อาทิตย์ก่อน แต่ว่ามันเช้ยยยเฉยยยยจนเยียวยาไม่ขึ้นแล้วล่ะ ความรู้สึก

อะ วันนี้อ่านบล็อคคุณพี่ได้แล้วเหรอค่ะคุณน้อง haiku

คุณไฮกุ ... จริงๆ น่ะไม่เบื่อบล็อกหรอกค่ะไม่ว่าจะเขียนอะไร อัพอะไร เพราะว่าอ่านได้เรื่อยๆ เลยนะคะ ยิ่งถ้าเป็นการวาดพู่กันจีน ถึงแม้ว่าจะดูไม่ออก แต่เราชอบลายมันน่ะคะ คือ มันเหมือนพริ้วๆ เหมือนกับการสะบัดพู่กันง่าๆ น่ะคะ แต่ว่าทำไม๊ ผลงานออกมามันถึงได้สวยจัง .. ชอบตรงนี้ล่ะคะ

เพราะฉะนั้นไม่เบื่อเลยคะ เขียนอะไรมา วาดอะไรมา เราชอบแวะมาดูกันเรื่อยๆ นะค่ะ และอีกอย่าง บล็อกเราไม่ทิ้งกันค่ะ จะเขียนไปจนแก่เลย หรือว่าไม่ก็จนกว่าบล็อกแก็งค์เค้าจะเบื่อหน้าไม่ให้เราล็อกอินน่ะคะถึงจะเลิกเขียนน๊า

สวัสดียามดึกครับ


รูปเซ็ตนี้ไม่ได้รอถ่ายเลยครับ
แต่วิ่งถ่ายครับ 555
พอเห็นพระอาทิตย์ทรงกลดปั๊บ
วิ่งเข้าห้องเลยครับ 555
คว้ากล้องได้ก็ออกไปถ่ายๆๆๆๆๆ
ถ่ายมาได้ 70 กว่าช็อตครับ
แล้วมาเลือกทำเป็นบางรูปครับ


กวีที่เขียน
เขียนได้ความสับสนครับ
เพราะขณะที่เขียนมาดามก็ชวนคุย
ลูกก็ร้องครับ 555555


ก็เลยออกมาแบบงงๆนี่แหละครับ

ถ้าจะพูดถึงภู่กันจีน สมัยนึงตอนวัยรุ่น(รุ่นเยาว์) ตอนนั้นลุงกล้วยชอบการเขียนรูปเหมือนมากครับ และเขานิยมเขียนสีฝุ่นสีดำ ซึ่งต้องใช้ภู่กันจีนเขียน ก็เขียนอยู่นานครับแต่สุดท้ายดูแล้วน่าจะรุ่งริ่งซะมากกว่าก็เลยห่างหายมาจนบัดนี้ ตอนนี้เป็นรุ่นแรกแย้มแล้วครับ(แย้มฝาโลงแล้วฮ่าๆ)

สวัสดีวันพุธครับ....

มาแอบครูพักลักจำครับ

จับกอไผ่ใส่กระถางไปแต่งสวนน้ำตก ในบ้านก็สวยไม่น้อย ให้บรรยากาศร่มรื่นกับตัวบ้านได้เย๊อะ
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบภาพวาดต้นไผ่ โดยเฉพาะเมื่อวาดบนมู่ลี่ไม้ไผ่ล่ะชอบจริงๆ มีเก็บไว้ 2 อัน อีกอันแขวนเป็นมู่ลี่หน้าตางไปแล้ว

สวัสดีคืนวันพุธค่ะ คุณไฮกุ

แอบเลียนแบบคุณน้องบิ๊ก 5555

แวะมาอ่านเม้นท์เพื่อนๆค่ะ

งานพู่กันจีนนี้มันสวย แต่ก็น่าจะยากอะ เอาพู่กันไทยให้รอดก่อนนะตัวเรา

ขอบคุณมากๆ ค่ะคุณไฮกุที่แวะส่งความสุขและคำอวยพร
ให้ที่บล็อกวันเกิดค๊า ... ขอให้คุณไฮกุเองก็มีความสุข
มากๆ เช่นกันนะค่ะ ...

..........

เมื่อวานนี้กะจะแวะมาแล้วแต่ว่าเน็ตล่มแล้วล่มอีก เข้าได้มั่ง
หลุดมั่ง เข้าได้ตอนสองสามทุ่มอีกที อ่ะอ้าว เน็ตหลุดอีก
เลยได้เอาเวลาไปนอนอืดก่อนแล้วก็ตื่นเอาเวลานี้
มานั่งหน้าคอมแต่เช้าเลยอ่ะค่ะ 55+

แวะมาเยี่ยมพี่ไฮกุครับ ชอบภาพศิลปะจีนของพี่มากเลย

จะอัพตั้งแต่วันเกิดแล้วอ่ะครับ
แต่มันเลยมาแล้วเลยเริ่มเฉยๆ
กะว่าหลายๆปี เผื่อจะได้ราคาเหมือนไวน์
ขายตอนนี้เด๋วกลายเป็นแค่กิมจิ

คอมผมไม่มีชื่อหรอก
เห็นพี่เพิ่งซื้อใหม่ เผื่อจะมีชื่อให้เค้า

สวัสดีค่ะ ..

แวะนำคำขอบคุณจากใจมาให้ค่ะ ..

ลี...แสดงว่าเลิกกันจริงๆงวดนี้ เสียดายเหมือนกันน้า คบกันมาตั้งนาน อีตาโจไม่น่าเป็นคนประเภทได้เก่าลืมใหม่เลยนิ แต่ถ้าเป็นงั้นจริงก็ตัดหางปล่อยวัดไปเหอะ พูดไปแล้วก็ยังติดใจแกเล่นเรื่อง “ศึกชิงมรดกเลือด” อยู่เลยนะเนี่ย ได้บทดีแล้วก็หล่อเหลือเกิ๊น ดูทีไรนึกถึงหนุ่มชินดองฮ็อกทุกทีเพราะบุคลิกคล้ายกันเลย

ความเจ็บปวด...ไปที่บล๊อค บีจีเป็นสีดำมืดเลยค่ะ ดีที่ยังเห็นรูปกะตัวหนังสือ สงสัยคงเป็นที่คอมเรามากกว่าน่ะ

คุณนิด...แหม ดีใจจัง อย่างน้อยก็มีคุณนิดคอยตามอ่านบล๊อคเราประจำ ชอบบล๊อคคุณนิดมากเหมือนกันค่ะ มีรูปสวยๆให้ดูเพลินตา มีเนื้อหาให้อ่านเพลินใจ(สำนวนเชยมั้ยเนี่ย) ตกลงเราเกี่ยวก้อยสัญญาเป็นเพื่อนบล๊อคกันไปนานๆเลยน้า

เนทที่บ้านก็ผีเข้าผีออกอยู่พักใหญ่ ตอนนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย แต่ถ้าช่วงไหนหายหน้าไปก็เป็นอันรู้กันนะว่าอิฉันไม่ว่างหรือเนทมีปัญหา

เพื่อนๆไปฉลองวันเกิดให้คุณนิดตรึมเลย นี่ถ้างวดนี้ออกสามสามตามเลขในบล๊อคคงมีคนตั้งให้เป็นเจ้าแม่นิด 555

คุณก๋า...โห ถ่ายตั้งเจ็ดสิบกว่ารูป ถ่ายจนขาขวิดมือเป็นระวิงเลยเชียว คุณก๋าเลือกรูปเก่งอ่ะ รูปในบล๊อคสวยทุกรูปเลยค่ะ

เขียนบทกวีจากความสับสนหรือนั่น ข้าน้อยขอคำนับสามจอก ทั้งลูกร้อง ทั้งเม้่าท์กะมาดามยังเขียนบทกวีออกมาได้เพราะมั่กๆ

ลุงกล้วย...เหมือนข้าพเจ้าเลย ตอนเด็กๆชอบ วาดรูปมากๆ พอโตมาก็นานๆจะวาดสักทีแล้วก็เลิกวาดไปเลย แต่ก็ดีอย่างที่ฝึกมือแต่เด็ก ถึงจะเลิกไปนาน พอได้มาเรียนออกแบบเสื้อผ้า ฝึกวาดไม่นานก็วาดได้คล่อง แต่เลิกเรียนก็ไม่ค่อยได้วาด ตอนนี้ก็ชักจะเรื้อๆอีกแว้ววววว

มีวิธีวาดสีฝุ่นด้วยพู่กันจีนเหรอคะ เพิ่งเคยได้ยินนะเนี่ย ยังนึกไม่ออกว่าจะวาดยังไง แต่คงออกมาสวยมากแน่ๆ

บิ๊กหล่อ& คุณยุ้ย...หวัดดีค่า ขอบคุณที่แวะมาอ่านเม้นท์เพื่อนๆนะจ๊ะ

คุณปุย...เคยเห็นแต่ไผ่ปลูกลงดิน แต่เอาไปใส่กระถางก็น่าจะเก๋ไม่เบา

คุณปุยเก่งอ่ะ วาดบนไผ่มู่ลี่ได้ด้วยอย่างเรา ขนาดวาดบนกระดาษธรรมดายังยากแทบตาย

มังกรซ่อนเงา...งานพู่กันจีนสวยทั้งวาดภาพทั้งตัวอักษร ตัวอักษรเรายังพอเขียนได้เพราะฝึกเขียนมานาน แต่ภาพวาดนี่ไม่เป็นเลยค่ะ

เห็นชื่อคุณก็รู้ว่าต้องชอบเรื่องจีนแน่ ชอบชื่อคุณนะ เท่ดีค่ะ

Bach...ไม่เห็นซะนานเลย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันจ๊ะ รูปจากในหนังสือน่ะ เสียดายมีอยู่ไม่กี่รูปเอง

นางาเสะ...โห คิดได้เนาะ บ่มบล๊อคให้ได้ราคาเหมือนไวน์ แต่ตอนนี้ถึงจะเป็นแค่ระดับกิมจิก็คงเป็นกิมจิชั้นดีเพราะกลิ่นกะลังตุ่ย ๆ ได้ที่

มิตรรัก& บ้านอุ่นรัก...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

คุณนายเข้าใจผิดอ่า ที่ว่าได้ใหม่ลืมเก่านี่ เราเอง

สวัสดีครับคุณไฮกุ

ผมถ่ายภาพเหมือนเขียนพู่กันเดียวเลยครับ
คงเหมือนคุณไฮกุเขียนพู่กันจีนด้วย

ถ่ายภาพมาโ๕รนี่ต้องใช้ "สมาธิ" อย่างยิ่งยวดครับ

ลี...อ้าว ไหงเป็นงั้นไปถ้าตัวเองเบื่อ

คุณก๋า...อืมม ถ่ายแบบเขียนพู่กันเดียว คงคล้ายเขียนบทกวีด้วยกล้องใช่ป่ะ

อยากได้หนังสือ"เส้นสายภู่กันจีน"ครับ แต่ว่า ลองไปหาที่เว็บของศูนย์หนังสือจุฬาฯแล้ว แต่ไม่พบ ผมชอบภาพวาดจีนครับ ผมเขียนพู่กันจีนได้บ้าง ผมชอบภาพต้นไผ่ครับ แต่ผมชอบภาพกล้วยไม้มากกว่า ชอบภาพดอกเหมยกับดอกโบตั๋นด้วย ผมอยากเรียนวาดภาพจีนครับ

ซื้อหนังสือเล่มนี้มานานแล้วค่ะ คิดว่าคงหมดไปแล้ว ถ้าอยากอ่านก็ดูในบล๊อคเราก็ได้ค่ะ เพราะเอาเนื้อหาและรูปในเล่มลงบล๊อคทั้งหมด

เราชอบศิลปะของจีนทุกอย่างเลยค่ะ โดยเฉพาะภาพไผ่ เพราะลักษณะการวาดจะคล้ายๆการตวัดพู่กันเวลาเขียนหนังสือ แต่ก็ยังวาดไม่เป็นเลยค่ะ

ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ