อารมณ์แบบนี้มัน!! come back to me.

วันนี้เขียนบล็อคมา 4 รอบละ แต่ก็ไม่โพสต์ซะที อ๊ะคราวนี้ครั้งสุดท้าย

วันนี้คริสต์มาสอีฟใช่ปะ ปกติก็ต้องไปโบสถ์ใช่ปะ แต่ปีนี้ไม่ไปอะ เหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่าง ไม่ได้หนีพระนะ แต่หนีความทรงจำ มันรู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูกทุกอย่างเหมือนกัน ย้อนกลับมาอีกครั้ง แค่เปลี่ยนคนและเวลาแค่นั้นเอง

ไหนๆก็ไม่ได้ไปโบสถ์ ไม่ได้ไปสวดภาวนา ไม่ได้ไปขอพรพระ แต่อ่านนิยายจบไป 1 เรื่อง "ปราการรักกำแพงหัวใจ" เหมือนเราก็กำลังก่อกำแพงให้ตัวเองอะ ไม่ยอมเปิดใจ ไม่ยอมทำตามความรู้สึกตัวเอง เรียกง่ายๆว่า กั๊ก เอาไว้ก่อน กลัวๆความรักยังไงไม่รู้ ไม่อยากพัฒนาให้มันเรียกว่า รัก คงต้องใช้เวลาอีกนานเลยสินะ ถึงจะหาย

เมื่อวานเพื่อนชวนไปเลี้ยงคริสต์มาสที่เก 4 วันนี้เพื่อนอีกกลุ่มชวนไปเลี้ยงปีใหม่ที่บ้านชา แต่ละองค์จัดหนักกันทั้งนั้น ไม่ดูสังขารเรามั่งเลย พึ่งหายป่วยเว้ย ไม่ไปไหนทั้งนั้นอะ ทั้งๆที่ คนชวนหล่อมว๊าก กร๊ากๆแต่มันไม่อร่อย เอ๊ะยังไง?

สับสนๆๆๆจริงๆเลยช่วงนี้ รู้สึกเหมือนกำลังโดนเพ่งเล็ง แล้วมันก็เป็นจริงเมื่อวานเพื่อนต่างสาขาที่รู้จักกันก็โทรมาบอกว่า เพื่อนมันชอบน้ำ อ่าวเวรกรรม ตอนที่ช๊านชอบทำไมไม่ชอบช๊านฟร่ะ ตอนนี้ไม่อยากคิดอะไรกับใครง่ะ ยิ่งเพื่อนแล้วด้วย ยิ่งไม่อยากคิด ไม่อยากเสียเพื่อน หึหึ อาจจะเพราะคิดแบบนี้มั้งถึงยังไม่มีแฟน ฮ่าๆๆ หลังจากที่เลิกกับเค้าคนนั้นมันก็เหมือนเรารักใครไม่เป็น เหมือนเราแค่หาใครมาแทนที่เค้าแต่มันก็ยังไม่ใช่ มันไม่ใช่ความรู้สึกรัก มันเป็นแค่การใช้สมองสั่งให้รัก แต่ความรู้สึกชอบมันก็มีบ้างนะ แต่มันไม่รักอะ ไม่เข้าใจเหมือนกัน

ช่วงนี้รู้สึกเหง๊าเหงา เหงามาก มากจนอยากจะนอนอย่างเดียวไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย ทั้งๆที่งานกองอยู่เต็มโต๊ะ แทบจะไม่มีที่วางคอมละ 555+ แต่ก็ไม่ทำ ปกติไม่เคยปล่อยให้งานค้างคาขนาดนี้นะเนี่ย ถึงกำหนดส่งจะเป็นปีหน้าก็เถอะ จริงๆทำให้เสร็จๆเลยก็ได้ แต่มันไม่มีแรงอะ อารมณ์มันไม่มี โอ๊ยจะมาศิลปินอะไรตอนเน้ แต่จริงๆมันก็ต้องใช้อารมณ์ศิลปินอะนะก็วิชาดนตรีนี่นา 555+ ส่วนน้องScenedesmus protuberans กับ สตุ๊ทการ์ท+มิวนิค ก็ยังไม่ได้เริ่มเลย เฮ้อออออออออ พระเจ้า!!! ต้องทำ slide ทำ script ก็ยังไม่ได้ร่าง เทอมนี้จะถึง 2.5 มั๊ยนั่น ????

ปกติถ้าอารมณ์แบบนี้โผล่มา น้ำจะอยู่ซักที่ที่ไม่ใช่หอและบ้าน ปีที่แล้วก็หนีไปอยู่จันท์ 3 วัน บางทีก็ไปบางแสน 2 วันแล้วกลับมาพร้อมอารมณ์ที่สดใส ร่าเริง โก๊ะ เปิ่น ฮา แต่ปีนี้มันไม่มีที่ไปง่ะ อยากไปดูไฟ อยากไปที่ที่ไม่เคยไป อยากเดินเล่น เผื่ออารมณ์นี้มันจะหาย...แต่จะไปกะใคร? เมื่อก่อนก็ไปคนเดียวได้นะ แต่เดี๋ยวนี้มัน...ไม่ได้อะ เมื่อก่อนถ้าทะเลาะกับแฟน ก็จะหนีไปนั่งรถเล่นคนเดียว กลับมาพร้อมของกินและอารมณ์ที่สดใส ไปในที่ที่ไม่เคยไปในกทม. นั่งรถมั่วๆไปเรื่อยๆ หลงจริงๆก็เรียกพี่แท็ก(ซี่)ไปจุดเริ่มต้น 555+ แต่ตอนนี้มันไม่มีอารมณ์นั้นเลย ปีนี้ยังไม่ได้ไปถ่ายภาพวัดเลยนะเนี่ย จะสิ้นปีละ ไม่ได้ไปวัดหรือโบสถ์เลย รู้สึกปีนี้จะผ่านไปแบบไม่มีความทรงจำดีๆ มีแต่เรื่องเศร้าๆกับความทรงจำที่เลวร้าย


วันนี้บล็อคออกจะเวิ่นเว้อไปหน่อย แต่ขอหน่อยเถอะ มันสับสนวกวนโหวงเหวงไปหมด บ้ายบาย

Create Date : 24 ธันวาคม 2554 Last Update : 24 ธันวาคม 2554 19:57:30 น. Counter : 660 Pageviews.		3 comments
Share Tweet