Bloggang.com : [NostalgiA] : แม่ไม่ใช่ตู้เพลงนะ...ไอ้อ้วก

แม่ไม่ใช่ตู้เพลงนะ...ไอ้อ้วก

สงกรานต์ปีนี้สาวไหมกลับลี้อีกตามเคย แม่ไปเก็บข้อมูลภาคสนามด้วย ที่วัดลี้หลวงมีงานสรงน้ำพระแล้วก็มีกิจกรรมต่างๆ มากมาย สนุกดี พาสาวไหมไปด้วยแหละ

สาวไหมขี้ร้อน พออากาศร้อนหน่อยเหงื่อก็ซึมเต็มหัว ยายเลยให้ตัดผมสั้นเสียเลย แม่นี่แหละลงมือตัดเอง หน้าตาก็แปลกดี ดูแนวๆ ดี แนวบ้านนอกๆ 5555

ไม่ได้ใช้เลนส์ 50/1.8 นานแล้วตั้งแต่ได้ 17-50/2.8 มา เลยหยิบมากดซะหน่อย เดี๋ยวม่านชัตเตอร์งอนไม่ยอมทำงานอีก อิอิ

ดูทำท่าเข้า สมกับเป็นพ่อลูกกันจริง จริ๊งงงง

กลับมาลี้ สาวไหมกินข้าวเก่งขึ้นเป็นคนละคน กินข้าวต้มหมดถ้วย กินข้าวเหนียวได้เป็นปั้นๆ กินปลาปิ้งขนาดกลางไป 2 ตัวในมื้อเดียว โอ้ สวรรค์จริงๆ ลูกแม่ กลับเชียงใหม่ก็ขอให้กินเก่งยังงี้เถอะนะ

คืนหนึ่ง ไม่รู้ว่าเพราะกินเยอะไปหรือยังไง หนูอ้วกออกมารดที่นอนปิกนิก เลอะผ้าห่มยายหมดเลย เหม็นมากๆ แม่เลยเรียกหนูว่า "ไอ้อ้วก"

ขากลับ ต้องกลับวันที่ 15 ตอนเย็น เพราะวันที่ 16 พ่อต้องไปไหว้ครูที่บ้านครูป๋อง แม่ว่าจะไปถ่ายวิดีโอไว้ด้วย เพราะต้องมีการแสดงแน่ๆ เราออกเดินทางจากลี้ประมาณสี่โมงเย็น มาถึงป่าซาง เมืองแห่งน้ำตอนห้าโมงกว่า โอ้โห เขาเล่นกันแบบไม่เสียดายน้ำเลย ต่อท่อสูบน้ำปิงมาเลย เล่นกันทุกเพศทุกวัยตั้งแต่เด็กเท่าสาวไหมยันอุ๊ย อะไรจะปานน้านนนน

กลับมาเชียงใหม่ได้วันเดียว หลังจากที่พ่อไปงานไหว้ครูบ้านครูป๋อง ตอนเย็นก็ไปดำหัวบ้านญาติทางสันกำแพง วันที่ 17 กะจะไปดำหัวสายสันป่าตอง หางดง เวียงกุมกาม แต่ที่ไหนได้ ตื่นเช้ามาเจ๊ไหมก็อ้วกกกกก อยู่หน้าห้องน้ำ มีแต่เสลดทั้งนั้นเลย แม่ก็คิดว่าหนูคงเป็นหวัด เพราะปกติก็ไอค็อกแค็กๆ ตอนเช้าๆ อยู่แล้ว

แต่ที่ไหนได้ กินน้ำก็อ้วก กินนมก็อ้วก กินอะไรไปก็อ้วกๆๆๆ แม่โทรหาป้าหน่อยว่าจะเอาไงดีเนี่ย หมอที่ศรีพัฒน์มีใครลงคลีนิกมั่ง ป้าหน่อยว่ามีอยู่ แต่เป็นหมอที่แม่ไม่ค่อยปลื้ม แม่เลยคิดว่าจะดูอาการหนูก่อนดีกว่า เพราะคิดว่าหนูอ้วกเพราะเสมหะ

ตอนเที่ยง ให้ยาแก้อ้วกหนูไปแล้วป้อนนมไป 8 ออนซ์ หลับปุ๋ยไป 2 ชั่วโมง ไปค้นเปลโยกสมัยเบบี๋มาให้นอนหัวสูง เออ ไม่เป็นไรแฮะ แสดงว่าถ้าให้นอนหัวสูงก็น่าจะดี แต่ที่ไหนได้ พอหนูตื่นแล้วไถลลงมานอนกับพื้นราบ อ้วกเลยทันที เป็นน้ำพุเชียว

เฮ้ออ แม่ก็เลยเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ยังไงคงต้องไปนอน รพ แน่ๆ

แต่ก่อนอื่นขอไปดำหัวตาโรจน์-ยายพิณกับบ้านปู่มาลาก่อนได้ป่ะ ... พ่อโทรหาน้าหนึ่ง น้าธง น้าปืนว่าจะไปดำหัวปู่มาลาด้วยกันไหมจะได้ไปรับ สาวไหมก็ดูร่าเริงเป็นปกติดี

แต่พอไปถึงบ้านยายพิณ หนูก็ดูซึมๆ แฮะ ลองให้หนูดูดนมกล่องดูว่าจะอ้วกไหม ระหว่างนั้นแม่ก็ไปเก็บมะยงชิดกับตาโรจน์ ได้มา 10 กว่าลูกเบ้งๆ ทั้งนั้นเลย อิอิ เดี๋ยวต้อไปหากล้ามาปลูกมั่งดีกว่า อร่อยๆ

พอเข้าบ้าน เจ๊ก็อ้วกเลย อ้วกใส่ขันเงินอีกต่างหาก ไฮโซซะไม่มี พอเห็นสาวไหมอ้วก ตาโรจน์กับยายพิณก็ไล่ให้แม่พาหนูไปหาหมอทันที โดนดุเลย ยายพิณสำทับมาว่าตอนน้าเอะอยู่ป.1 ก็อ้วกๆๆๆ ยังงี้แหละ แล้วสรุปว่าเป็นไวรัสตับอักเสบบี เฮ้ย ได้ยินยังงี้แล้วใจแม่ร้อนขึ้นมาทันทีเลย

ตกลงว่าพ่อกับแม่ก็พาหนูไปเชียงใหม่รามที่เดิม เพราะศรีพัฒน์วันนี้ไม่มีหมอลงเวรเลย เจอคุณยายหมอคนเดิม ก็ต้อง admit ตามเคยเพราะไม่มีอะไรตกถึงท้องหนูเลย ต้องให้น้ำเกลือและเจาะเลือดเพื่อหาเชื้อ

แม่ขอคุณหมอว่าเคยเห็นห้องที่มีที่นอนแบบปูกับพื้น ขอห้องแบบนั้นแหละค่ะ เลยได้ห้อง 631 มา ปรากฏว่าเป็นห้องที่วิวดีมากๆ เพราะตรงข้ามระเบียงเป็นผนังตึก

มองลงไปด้านล่างจะเป็นทางขึ้นลานจอดรถ มองไปไกลๆ จะเห็นกาดสวนแก้วที่จอแจไปด้วยรถรา โอ้...ไม่น่ารีเควสเลยกรู

แม่รีบลงไปหาอะไรใส่ท้องเพราะยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลย เดี๋ยวพ่อกับน้าหนึ่ง น้าธงต้องไปดำหัวปู่มาลาแล้ว แม่บอกพ่อว่าไปให้กำลังใจสาวไหมหน่อย กำลังจะโดนเจาะเลือดกับแทงเข็มน้ำเกลือ แม่ลงไปซื้อข้าวที่ชั้น 3 นานประมาณ 5-6 นาที เดินผ่านห้อง treatment ได้ยินเสียงร้องไห้แหวกอากาศออกมา อ้าว เสียงสาวไหมนี่นา เลยแอบแง้มประตูดูหน่อย เฮ้ย กำลังโดนพยาบาลรุมเจาะอยู่เลย แม่เลยกลับไปที่ห้อง เจอพ่อดูทีวีอยู่ เลยถามว่าทำไมไม่อยู่เป็นเพื่อนลูก (วะ) พ่อบอกว่าพยาบาลไล่ออกห้อง

แม่บอกว่าไปดูหน้าห้องสิ เด็กๆ มารุมฟังเสียงสาวไหมร้องไห้กันเต็มเลย ขำมาก พี่ๆ ที่แต่ละคนก็มีเต่าอยู่ที่มือกันทุกคนอ่ะมารุมแอบฟังเสียงหนูร้องไห้ แม่เดินไปแอบฟังมั่ง ได้ยินหนูร้องลั่นเลยว่า

"โอ๊ย เจ็บ เจ็บ แม่จ๋า เจ็บ เจ็บ"

โหยยย พอพูดได้แล้วเนี่ย เจอสถานการณ์อย่างนี้มันชวนให้น้ำตาไหลพรากจริงๆ น้องอ้วกของแม่เอ๊ย

แม่แอบเปิดประตูเข้าไปดูในห้อง หนูถูกห่อด้วยผ้าขนหนูยังกะแม่ชีแน่ะ หัวเปียกหมดเลย พอหนูเหลียวหน้ามาเห็นแม่ หนูก็ร้องลั่น "แม่จ๋า" แม่เลยไปกอดหนูไว้

อีกซัก 2-3 นาที ก็แทงเข็มน้ำเกลือได้ หนูสะอึกสะอื้นเสียน่าสงสารเลย พี่พยาบาลบอกว่าเมื่อกี้อาบน้ำสระผมแล้ว ไดร์ผมแล้ว แต่พอจับมาเจาะเลือด เหงื่อซกเลย หัวเปียกยังกะเพิ่งสระผมมาใหม่ๆ เลย เลยต้องไดร์ผมอีกรอบ

พอไปถึงห้องนอน หนูก็นอนเขลงบนที่นอนซะงั้นอ่ะ ยกขามาไขว่ห้างเสียด้วย กวนซะไม่มี อ้อ หนูไม่ได้ใส่กางเกง ใส่แต่ผ้าอ้อม เพราะเจาะเข็มที่เท้า ใส่กางเกงลำบาก

ได้นั่งรถเล่นอีกแล้ว

คืนแรกที่หนูนอน รพ หนูอ้วกตอนห้าทุ่มหนหนึ่งแล้วก็ตีสอง เวลาหนูอ้วกนี่ แม่ใจคอไม่ดีเลย เพราะอ้วกเยอะมาก อ้วกเหมือนกับจะขย้อนทั้งลำไส้เล็กลำไส้ใหญ่ออกมาด้วย ตาแดงก่ำไปหมดเลย คืนนั้นพี่พยาบาลมาฉีดยาแก้อ้วกให้หนู

ตั้งแต่สองอาทิตย์ที่ผ่านมา หนูบ้าโดราเอม่อนมากๆ ไม่รู้ว่าเริ่มบ้าได้ยังไง แต่มารู้อีกที หนูก็จะเว้าวอนให้แม่เปิด "ม่อน ม่อน ม่อน ม่อน" อยู่นั่นแหละ

ที่ รพ มีเคเบิลด้วย พ่อกะจะดูหนังให้เต็มอิ่ม (ที่บ้าน บ้านนอกไม่มีเคเบิลค้า อิอิ) แต่มาเจอหนูกรอกหูด้วยคำว่า "ม่อน ม่อน ม่อน ม่อน" พ่อเลยต้องไปเอาเครื่องเล่นมาจากบ้านเลยนะเนี่ย

จริงๆ แม่ก็ร้องเพลงโดราเอม่อนกล่อมหนูตั้งแต่หนูเกิดใหม่ๆ แล้วนา จำได้เปล่าเนี่ย พอหนูเริ่มบ้าม่อนเนี่ย หนูก็คะยั้นคะยอให้แม่ร้องให้ฟัง แล้วหนูก็ร้องตามในพยางค์หลัง

แม่ : คนนาโคโตะอิ๊อินา
ไหม : นา
แม่ : เดคิตะระอิ๊อินา
ไหม : นา
แม่ : อันนายูเมะ คนนายูเมะ อิปปาอิ อารุเคโด
ไหม : โด
แม่ : มินนา
ไหม : นา
แม่ : มินนา
ไหม : นา
แม่ : มิ๊นนา
ไหม : นา
แม่ : คานาเอะเตะคุเรรุ
ไหม : รุ
แม่ : ฟูชิหงินา โปะเกะ
ไหม : เกะ
แม่ : เดะ คานาเอะเตะคุเรรุ
ไหม : รุ
แม่ : โซราโอะจิยูนิ โทบิตาอินา
ไหม : เฮ้ยยย (เสียงดังมาก)
แม่ : ตาเกะคอปต้า
ไหม : ต้า~
แม่ + ไหม : อัง อัง อัง
แม่ : โทตเทโมดาอิสุกิ
ไหม : ...จาจิจุจิ
แม่ : โดราเอมอน
ไหม : มอม

ปกติหนูจะมีเพลงโปรดในชีวิตอยู่ 4-5 เพลงเช่น ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า.... เป็ด ยามเมื่อมันเดินไป มองแล้วไม่น่าดูเลย....เจี๊ยกๆๆ เป็นเสียงเรียกของลิง....แองจี้ แองจี้ เก่งๆ เกินใคร....นาฬิกาหมุนไป (เพลงนี้แม่แต่งเอง ทั้งเนื้อร้องทำนองและท่าเต้น 555)

แต่พอมีม่อนเข้ามาในชีวิตนี่ หนูไม่เอาเพลงอื่นเลย จะเอาแต่เพลงม่อนนั่นแหละ พอแม่ร้องจบ หนูมีการถาม "แหมได้ไหม" (ร้องอีกได้ไหม) บางทีก็ "แหม แหม" (อีก อีก) แหมเล่นอังกอร์กันขนาดนี้ก็ร้องให้สิจ๊ะ

แต่บางทีถ้าแม่เบื่อๆ มาอยากร้องเพลงอื่นมั่ง หนูก็จะตะโกนบอกว่า "ม่อน ม่อน" เป็นอันให้แม่รู้ว่าหมดสิทธิ์ร้องเพลงอื่น

บางที...กะลังร้องได้ครึ่งเพลง หนูก็ตะโกนอีก ม่อนนนน เฮ้ยยย จะเอาไงกันแน่ฟะ ก็ร้องม่อนอยู่นี่ไงเล่า....เด็กไรว้า เอาแต่ใจจริงเชียว

บางทีเวลาหนูจะเอาแต่เพลงม่อนๆๆ เนี่ย แม่ก็เบื่อเป็นนะเฟ้ย เลยบอกว่าแม่ไม่ใช่ตู้เพลงนะ ไอ้อ้วก ตู้เพลงยังต้องเอาตังค์หยอด นี่ไม่ได้อะไรซักอย่าง งั้นมาหอมแก้มแม่ก่อนแล้วจะร้องให้ฟัง หนูก็จะมาหอมแก้มแม่สองข้างแล้วจุ๊บปาก อ่านะ....ค่อยมีกำลังใจร้องหน่อย อิอิ

ตอนแรกแม่คิดว่าหนูคงจะนอน รพ ซัก 2 คืนเท่านั้น เพราะตั้งแต่คืนแรกที่อ้วกตอนตี 2 หนูก็ไม่อ้วกอีกเลยทั้งวัน ไม่มีท้องเสียด้วย คุณหมอบอกว่าหนูเป็นไวรัสลงกระเพาะ เดี๋ยวจะมีอาการท้องเสียตามมา แต่หนูก็ไม่มีท้องเสียซักที แต่พอ 5 ทุ่มคืนที่ 2 หนูก็อ้วกอีก เฮ้อออ ต้องนอนต่อแน่ๆ เลย ไหมเอ๊ย

และก็จริงดังคาด คุณหมอให้นอนอีกคืนดูอาการ การงานแม่ไม่ได้ทำไรเลย เอาสมุดหนังสือมาด้วย แต่ไม่ได้เขียน ไม่ได้อ่านเลย

พอเติมน้ำเกลือ 2 ขวด คุณหมอก็ถามว่าจะลองหยุดไหม เพราะสาวไหมก็ไม่อ้วกอีก แต่ถ้าอ้วกก็ต้องให้ต่อนะ ก็เลยหยุดน้ำเกลือ ปรากฏว่า ลิงน้อยได้อิสรภาพ จากที่หงิมๆ ติ๋มๆ อยู่แต่บนเตียง เธอร่าเริงมาก ปีนบันไดขึ้นเตียงลงเตียงเองเลย เดินว่อนทั่วห้องให้สมใจอยาก แม่เห็นแล้วเหนื่อยแทน

หนูไปเล่นที่ลานของเล่นในวอร์ดเด็ก (สวรรค์ของหนู) เล่นจนเหงื่อเปียกซกไปทั้งตัว แก้มแดงเป็นลูกตำลึงเลย แม่เลยขอให้พี่พยาบาลช่วยอาบน้ำให้หน่อย ระหว่างที่พี่เขาไปผสมน้ำ หนูก็แอบเอากางเกงคนไข้มาลองใส่ เหมือนรูปข้างบนอ่ะ

พออาบน้ำสระผมเสร็จ ก็มาไดร์ผม สบายเชียวนะยะ หล่อน

ห้องที่สาวไหมนอนเป็นห้องสุดท้ายติดกับระเบียงเล็กๆ และทางหนีไฟ แม่เอากล้องไปวางบนราวระเบียง แอบถ่ายเชียงใหม่ยามกลางคืนมาด้วย จริงๆ รูปที่ดีกว่านี้มีอีกรูปหนึ่ง แต่ดันลบรูปนั้นทิ้ง เหลือแต่รูปแย่ๆ ฮืออออออ เซ็งตัวเอง

และแล้ว วันนี้คุณหมอก็มาบอกว่าออก รพ ได้แล้ว เย้ๆ พอบ่ายๆ ทาง รพ ก็แฟกซ์เคลมไปที่ AIA สรุปค่าใช้จ่ายแล้วแม่ต้องเสียส่วนเกินไป 1,602 บาท เป็นค่าแพมเพิส 22 ชิ้น ราคา 515 บาท โหดโคตรๆ ค่าน้ำ 20 บาท ซึ่งพ่อบอกว่า "กรูไม่ได้กินว้อยยยย หิ้วมาจากในรถ" ที่เหลือเป็นค่าห้อง ซึ่งเพิ่งรู้ว่าที่เชียงใหม่รามขึ้นราคาค่าห้องเมื่อไม่กี่เดือนมานี้นี่เอง แม่ซื้อประกันห้องละ 1600 ให้หนู (ได้แค่นี้แหละ สำหรับเด็ก) ยังต้องเสียส่วนเกินอีกวันละ 450 เลย ฮือออ

ก่อนกลับ ระหว่างรอพ่อประชุม ก็เลยถ่ายรูปหนูเล่นๆ ซะเลย

สาวไหมมีฝาแฝด!

เฮ้ย ใครฟ๊าเนี่ย หน้าตาบ้านน๊อก บ้านนอก สาวไหมโตะใจ

อุ๊ย เลียนแบบช้านเหรอย้า

แฮ่...นี่แหละ ต้องหลอกให้กลัวซะหน่อย

น่ากลัวหมายค้า

โห ดื้อด้านจริงๆ หลอกยังไงก็ไม่ไป

เดี๋ยวแม่จุ๊บซะเยย

จาจุ๊บแล้วนะว้อยยย

นี่แน่ะ จ๊วบบบ

เมื่อกี้ ตอนกำลังเขียนบล็อก ได้ยินเสียงสาวไหมไออยู่ในห้องนอน รีบไปเปิดห้องดู เห็นหนูลุกขึ้นมานั่งทำหน้างงๆ บนที่นอน เลยรีบไปดู เห็นหนูทำปากขมุบขมิบ เฮ้ยยย อย่าอ้วกนา ขี้เกียจซักผ้าปูที่นอน

แต่สุดท้ายหนูก็ล้มตัวลงนอนต่อ แสดงว่าเมื่อกี้ละเมอ ... 555

แต่ว่าต้องเปลี่ยนชื่อแล้วแหละ จากไอ้อ้วกเป็นไอ้น้ำลายยืดดีกว่า เพราะเวลานอนตะแคงทีไร ที่นอนเปียกเป็นดวงกว้างมากกกกกกกกกกทุกทีเลย

ไอ้น้ำลายยืดของแม่เอ๊ย ฝันดีน้า ลูกรัก

Create Date : 20 เมษายน 2550

Last Update : 21 เมษายน 2550 1:44:58 น.

6 comments

Counter : 1730 Pageviews.

น้องสาวไหมน่ารักมากๆ ขอให้สุขภาพแข็งแรง
โตขึ้นเป็นคนเก่งสมดังใจคุณแม่เลยนะคะ

โดย: Cordial IP: 58.8.190.98 วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:12:25:49 น.

ดีใจจ้าที่สาวไหมไม่เป็นอะไรมาก ออกรพ แล้วแข็งแรงเหมือนเดิมนะ โตเร็ว ๆ นะจ๊ะ

โดย: จูน IP: 202.28.9.80 วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:22:14:25 น.

น้าคนสวยมาให้กำลังใจหนูไหมแล้วจ้า

เรื่องร้องเพลงให้ลูกฟังนี่พอกันเลยว่ะ พักนี้เจ๊รีเควส "อิ่มอุ่น" ร้องซะพ่อหลับก่อนลูกอีก พอร้องจบ จะไปร้องเพลงอื่น เจ๊ก็ไม่เอา อังกอร์เหมือนน้องสาวร่วมสาบานเลย

โดย: พู่ระหง

วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:22:28:06 น.

ป้าถึงว่า...ไม่เห็นแม่นัดออนเอ็มเลย ที่แท้ก็ไอ้อ้วก (เรียกด้วยคน) ป่วยนี่เอง หายเวย ๆ เน้อลูกเน้อ

ป้าเลยยังไม่ได้บอกข่าวด่วนข่าวดังกับแม่หนูเลย
บอกแม่นัดนะ อยากรู้ก็รีบ ๆ ออนเอ็ม ฮ่าๆๆๆ

โดย: ป้านกยูง IP: 202.28.27.3 วันที่: 22 เมษายน 2550 เวลา:15:08:53 น.

สาวไหมตัดผมใหม่สั้นรับลมร้อนจริง ๆ เลย น่ารักไปอีกแบบจ้า ชอบรูปที่พ่อลูกทำท่าเหมือนกันจัง

โดย: iamlek IP: 58.136.117.20 วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:9:07:04 น.

ลูกสาวหนูไม่สบาย น่าสงสาร

แต่ท่าทางหล่อนจะเริงร่าซะเหลือเกินนะค๊า

ไว้ว่างๆ จะไปแอ่วหาสาวไหมนะค่ะ

โดย: ป IP: 203.154.49.29 วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:16:00:44 น.