Bloggang.com : [NostalgiA] : นานๆมาที คิดถึงกันบ้างม้ายยยย

นานๆมาที คิดถึงกันบ้างม้ายยยย

สรุปว่าจะอัพบล็อกสองเดือนครั้งเหรอเนี่ย -__-"

แม่มันขี้เกียจ แถมงานยุ่งอีรุงตุงนัง เลยไม่ได้อัพบล็อกเลย ไดอะรี่ก็ขี้เกียจอัพ แถมตอนนี้เปลี่ยนเลนส์แว่นใหม่ เพราะสายตายาว เลนส์ใหม่นี่ปวดสายตามาก เพราะมันรวมทั้ง สั้น เอียง ยาว ไว้ด้วยกัน ใช้สายตานานๆ แล้วล้ามาก เลยทำให้เสียเวลาทำงานไปวันละหลายสิบนาทีเลย ฮือออ

สวัสดีปีใหม่ไทย พี่ป้าน้าอาของไอ้ไหมมันทุกๆ คนนะค้า

วีรกรรมวีรเวรของไอ้ไหมมันก็ยังมีเหมือนเดิมค่ะ แต่จำได้บ้างไม่ได้บ้าง แบบว่าแก่แล้ว ขนาดสายตายังเริ่มยาวเลย ฮืออ

มาอัพเดตข้อมูลส่วนบุคคลของไอ้ไหมมันหน่อย

น้ำหนัก ตอนนี้ขึ้นเป็น 11-11.5 โลแล้ว เย้ๆๆๆ (แม่ๆ ที่มีลูกไซส์ยักษ์ๆ ไม่ต้องหัวเราะเยาะนะ นี่ถือว่าดีมากแล้วนะเนี่ย)

ส่วนสูง สูงขึ้นอีกติ๊ดดดดดหนึ่ง แต่ไม่น่าจะเกิน 90 ซม

เรื่องพูด พูดมากทั้งวันเลย เมื่อวานนี้มีเถียงกับเพื่อนด้วย เรื่องของเรื่องคือไปส่งสาวไหมที่โรงเรียนแล้วมันไม่ยอมให้ไปทำงาน ต้องให้ป้อนข้าวมันก่อน ก็เลยป้อนข้าวอยู่ แล้วหนูนาโอมิ เพื่อนห้องเดียวกับสาวไหมที่น่าร้ากกกกกมาก ก็บอกว่า "แม่นัดๆ มีแมวด้วย" เออ วุ้ย แมวน่ารักเชียว วิ่งอยู่ที่สวน แล้วนาโอมิก็พูดต่อว่า "แมวสกปรก" สาวไหมได้ยินปุ๊บ ก็เงยหน้าจากถ้วยข้าวต้มแล้วเถียงทันทีว่า

"ไม่แมวสกปรกนะ นาโอมิ๊"

โห แม่ฟังแล้วรู้สึกว่า นี่คือการโต้เถียงครั้งแรกของสาวไหมใช่ไหมเนี่ย มันไม่ใช่เด็กเล็กๆ ที่สอนให้พูดอะไรก็พูดตามแล้วเหรอเนี่ย มันรู้จักคิดเป็น รู้จักเถียงเป็น รู้จักจะแก้ความเข้าใจของคนอื่นแล้วเหรอเนี่ย

ลูกช้านโตแล้วเหรอเนี่ย ใจหายจัง

แต่ถึงจะโตอย่างนี้ ก็ยังชอบทำให้แม่ขายหน้า วันก่อนไปร้านจันทร์เฟอร์นิเจอร์ พอดีมองไปมองมารู้สึกว่าบ้านรกมาก เพราะเสื้อผ้ากองกันเต็มเลย เลยจะไปหาซื้อชั้นมาใส่เสื้อผ้าให้สาวไหมซะหน่อย ก็ไปร้านนี้ ก่อนออกบ้านก็อาบน้ำกันอย่างดี แม่ก็ใส่เสื้อกางเกงให้หนูดีแล้วนะ ไปถึงร้าน แม่ก็เลือกของ หนูก็วิ่งไปวิ่งมา พูดแจ้วๆ อยู่นั่นแหละ

ก็มีป้าคนหนึ่งได้ยินเสียงหนูเลยเดินมาดู แล้วถามแม่ว่าอายุเท่าไหร่ พอรู้ว่าสามขวบก็บอกว่า "พูดเก่งจังเลย ดูซิ พูดไม่หยุดเลย ใส่เสื้อผ้าหลายตัวเลย กางเกงในก็ใส่"

แม่ก็เอ๊ะ รู้ได้ไงว่าสาวไหมใส่กางเกงในด้วย สงสัยจะเห็นกางเกงในแลบออกมา แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร พอกลับมาถึงบ้าน หนูก็หลับไปในรถนั่นแหละ แม่ก็อุ้มออกจากรถมาวางบนเตียง หนูก็รู้ตัวก็จะอี๊อ๊ะ จะพลิกตัว อีตอนจะพลิกตัวก็เห็นว่า หนูใส่กางเกงในทับกางเกงขายาว กรี๊ดดดดดดดดดดดด

ลูกช้านเป็นซูปเปอร์แมนเหรอเนี่ย ไปเอากางเกงในมาจากไหน แล้วแอบไปใส่ตอนไหนเนี่ย มิน่า ป้าคนนั้นถึงบอกว่าใส่กางเกงในด้วย กรี๊ดดดดดดดดด ชาวบ้านเห็นกันกี่คนแล้วเนี่ย เขาคงนินทาแม่แย่เลย

แล้วตอนนี้สาวไหมกินนมกล่องมะลิ อุลตร้าแมนแล้ว เพราะถูกดี แฮ่ๆ

แต่มันก็ทำให้แม่ปวดหัว เพราะบางวันหนูก็เล่นบอกว่า

"แม่ๆ หนูไม่กินนมอุลต้าแมนมีเขานะ"

หนึ่งแพ็คมีสี่กล่อง มีอุลตร้าแมนมีเขาเสียสามกล่อง และมันก็ไม่ยอมกินจริงๆ จะกินแต่ตัวที่ไม่มีเขา!!!!

บางวัน มาอีกอารมณ์ก็บอกว่า

"แม่ๆ หนูจะกินนมอุลต้าแมนท่านี้อ่ะ"

พร้อมกับทำท่าให้ดูด้วย เอามือหนึ่งกำมืออีกมือหนึ่งแบแล้ววางทับบนมืออีกข้าง พอแม่ไปดูนมหนึ่งแพ็ค ก็ปรากฏว่า ในสี่กล่อง มีไอ้ที่ทำท่านี้เสียหนึ่งกล่อง และมันก็ไม่ยอมกินสามกล่องที่เหลือจริงๆ -__-"

ปลายเดือนมีนา แม่จัดค่ายอนุรักษ์และสืบสานศิลปวัฒนธรรมล้านนาที่สถานีวิทยุ cm77 แม่พาสาวไหมไปอยู่ที่ค่ายด้วย 4 วัน หนูก็สนุกสนานดี ไปช่วยป้าลีนวดแป้งทำขนมลิ้นหมาด้วย ไม่รู้ว่าจะช่วยป้าลีประหยัดเกลือหรือเปล่านะ 555

สาวไหมในฐานะของลูกสาวคนจัดค่ายเลยต้องอยู่ที่ค่ายจนเย็นทุกวันเลย แต่ดูแล้วหนูก็มีความสุขดี วันสุดท้าย มีอาจารย์สอนไอคิโดชาวญี่ปุ่นที่เปิดสมาคมนวดไทยที่ญี่ปุ่น พาลูกศิษย์ชาวญี่ปุ่นมาเรียนเจิงกับพ่อประมาณ 15 คน แม่ขอพี่ยูกิไปช่วยเป็นล่ามให้หน่อย เพราะพี่ยูกิเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เกิดที่ญี่ปุ่น แต่มาโตเมืองไทยตั้งแต่ 7 ขวบ หนูก็เลยไปนั่งกับพี่ยูกิและพี่ๆ ญี่ปุ่น ทำตัวกลมกลืนมาก

พอช่วงพักเที่ยง พี่ๆ ชาวญี่ปุ่นก็มาดูฐานทำอาหารก็ตื่นเต้นฮือฮาตามประสาสาวญี่ปุ่น สาวไหมไปดูป้าที่ทำข้าวแคบ มีพี่ญี่ปุ่นสองคนนั่งดู พี่ๆ คุยกับสาวไหมเป็นภาษาญี่ปุ่น หนูก็ตอบด้วยนะ แต่ตอบอะไรไม่รู้ คงจะสื่อสารกันด้วยภาษาจิตมั้ง 555 แต่แม่แอบได้ยินหนูชี้แผ่นข้าวแคบบนผ้าขาวที่ขึงบนหม้อนึ่งแล้วบอกป้าว่า

"อันนี้ใช้ได้แล้ว"

เฮ้ย แม่งงเลย มันรู้เรื่องถึงขนาดบอกได้ว่าอันนี้ใช้ได้แล้ว อันนี้ยังไม่ได้เหรอเนี่ย ป้าวรณ์มาเล่าให้แม่ฟังที่บ้านอีกว่า หนูยังถามป้าที่ทำข้าวแคบว่า อันนี้อะไรเหรอ ทำยังไงเหรอ มีอะไรบ้าง แม่อึ้งไปเลย สงสัยป้าวรณ์จะโม้นิดๆ แต่ป้าวรณ์บอกว่า สาวไหมพูดจริงๆ มันรู้เรื่องหมดแล้วนะ

แม่เลยนึกว่าเช้าวันหนึ่งที่เราจะออกไปค่าย ป้าวรณ์จะเข้ากาดหลวงเพื่อซื้อผ้าให้คุณยาย แม่เลยบอกพ่อว่าให้เอารถไปอีกคันหนึ่งให้พ่อไปส่งป้าวรณ์ แล้วสาวไหมไปกับแม่ พอสาวไหมเห็นป้าวรณ์เดินไปนั่งรถพ่อ สาวไหมก็ตะโกนบอกป้าวรณ์เสียงดังว่า

"ป้าวรณ์ ป้าวรณ์จะไปไหน ต้องไปทำงานแล้วนะ"

ทุกคนขำกลิ้งเลย ยังกะหัวหน้าฝ่ายบุคคลแน่ะๆ ไอ้ไหมเอ๊ย

เฮ้ออ เขียนบล็อกทิ้งไว้ใน draft ว่าจะอัพ แต่ยังไม่ทันได้อัพ ก็ต้องไปนอนโรงพยาบาลเสียเกือบอาทิตย์ ก็วันเสาร์อาทิตย์ก่อนโน้นนนน สาวไหมตัวรุมๆ แต่ไม่มีอาการอะไร แม่ก็คิดว่าคงไม่เป็นไร แต่ตอนตีสามของคืนวันอาทิตย์ก็ตัวร้อนจัด ไปหาเทอร์โมมิเตอร์ก็ปรากฏว่าแบตหมด เลยวัดไข้ไม่ได้ แม่ก็เลยหายาพาราให้กิน เช็ดตัว เอาเจลแปะหัวมาแปะหัวให้ไข้มันลด เช้ามาก็ดีขึ้น แม่ก็ไปส่งโรงเรียนเหมือนเดิม แต่ก็บอกครูว่าช่วยดูอาการให้หน่อย

เย็นวันจันทร์ก็ไปรับหนูตามปกติ ครูโมบอกว่า สาวไหมกินยาไปสองครั้งตอนเก้าโมงกับบ่ายสาม ตอนได้ยาก็โอเค แต่พอยาใกล้หมดฤทธิ์ ตัวหนูก็ร้อนขึ้นมาอีก หน้าแดงก่ำ และเหมือนตาลอยๆ ยังไงให้แม่พาไปให้หมอดูหน่อยดีกว่า

ตกลงว่าเย็นวันนั้น แม่ก็เลยพาหนูไปตรวจที่โรงพยาบาลลานนา โทรหาพ่อ ซึ่งพ่อเพิ่งกลับจากอุตรดิตถ์มาได้วันเดียว พ่อก็บอกว่าจะให้จัดกระเป๋าเลยไหม เผื่อแอดมิต เลยบอกว่าจัดไว้เลย ไข้สูงขนาดนี้ ไม่อยากให้สาวไหมกลับบ้าน และก็เพิ่งนึกได้ว่าประกันชีวิตของหนูมันต้องจ่ายเมื่อวาน แม่ก็เลยบอกพ่อว่า รีบเอาใบเรียกเก็บเงินไปจ่ายค่าประกันของสาวไหมก่อนเลยนะ พ่อ ไม่งั้นจะมีปัญหาเรื่องเคลมประกันทีหลังอีก เพราะหนก่อนแฟกซ์เคลมไม่ได้ เพราะไม่ได้จ่ายนี่แหละ สาวไหมก็ชอบป่วยเอาตอนที่ใกล้จ่ายเบี้ยและไม่ได้จ่ายนี่แหละ

คุณหมอตรวจแล้วก็บอกว่า หนูคงจะเป็นไข้หวัด เป็นไวรัสตัวที่ทำให้ไข้สูง จะกลับไปบ้านก็ได้ ถ้ากินยาแล้ววันพุธอาการยังไม่ดีขึ้นก็มาตรวจซ้ำ หรือจะแอตมิตเลยก็ได้ แม่ก็เลยบอกว่าแอดมิตไปเลยค่ะ

สาวไหมก็เลยได้นอนโรงพยาบาลอีกรอบหนึ่ง พ่อตามมาที่โรงพยาบาล ปรากฏว่าไม่ได้จัดกระเป๋าหรอก แม่เลยกลับบ้านไปเก็บของ ไปให้ข้าวให้น้ำส้มจี๊ดกับส้มซ่าและแสงชืน เก็บอึ เก็บฉี่ไอ้สามตัวให้เรียบร้อย แล้วก็อาบน้ำแล้วไปถึงโรงพยาบาลตอนทุ่มกว่าๆ

พอไปถึงโรงพยาบาล ปรากฏว่าหนูหลับไปแล้ว พ่อบอกว่าพยาบาลพาไปเจาะเสียบเข็มไว้ เผื่อจะต้องให้น้ำเกลือ ให้ยา พอกลับมาถึงห้องก็กินข้าวสองคำแล้วก็หลับไป

แต่หลับได้ไม่นาน หนูก็ตื่น ตัวยังร้อนๆ อยู่เลย ไข้ไม่ต่ำกว่า 39 เลย พยาบาลมาวัดไข้ เช็ดตัว ให้ยาทั้งคืน แม่ซึ่งต้องนอนบนเตียงคนไข้กับหนูก็พลอยไม่ได้นอน ส่วนพ่อน่ะ นอนกรนคร่อกๆ อยู่ที่โซฟาโน่น

อีกวันหนึ่ง หนูก็ยังมีไข้สูงอีก สลับกันไปมาระหว่าง 38 แก่ๆ กับ 39 กลางๆ แต่ดีที่หนูกินยาง่าย พี่พยาบาลชมทุกคน บอกว่าอยากได้คนไข้อย่างนี้ซัก 5 คนนี่ก็จะสบายกว่านี้เยอะเลย พี่ๆ บางคนที่แก่กว่าหนูยังไม่ยอมกินยา กินยายากนี่ จัดการยากมากๆ

ตอนเที่ยงคืน พี่พยาบาลคนหนึ่งมาปลุกให้หนูกินยา พี่คนนี้คงจะเพิ่งมาเข้าเวรและไม่เคยเจอหนู ก็ค่อยๆ กดไซริงค์ทีละนิดๆ หนูคงจะรำคาญเลยไปจับไซริงค์มากดปื้ดเดียวเลย

คืนวันที่ 2 แม่ก็ยังนอนบนเตียงกับหนู เพราะพ่อยังไม่กลับ เช้าวันที่ 3 แม่ก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่า ต้องไม่สบายแน่ๆ เพราะติดหวัดหนู และก็เป็นดังคาด แม่เริ่มเจ็บคอและตัวรุมๆ เลยไปขอยาพาราจากพี่พยาบาลมากิน

สายๆ หน่อย พ่อก็ต้องไปอุตรดิตถ์ เพราะงานยังไม่เสร็จและทิ้งคนงานไว้ที่โน่นอีก 3 คน แม่ก็เหนื่อยใจมาก เพราะตัวเองอาการก็ไม่ดี อยากจะไปตรวจที่แผนกประกันสังคมของลานนาก็ไปไม่ได้ เพราะไม่มีใครดูหนู ก็ต้องทนกันไป วันนี้แม่คิดว่าคงจะได้กลับแล้ว แต่ขอดูอาการให้แน่ใจอีกวันหนึ่ง

คืนวันที่ 3 แม่นอนโซฟา ถามหนูว่า หนูนอนเตียงคนเดียวได้ไหม หนูบอกว่านอนได้ แม่ก็เลยเอาหมอนไปกั้นข้างเตียง กลัวหนูจะดิ้นตกเตียง แล้วก็มานอนที่โซฟา พอดึกๆ ซักตีสองตีสาม สะดุ้งตื่นเข้าห้องน้ำ แอบจับตัวหนู ปรากฏว่าร้อนจี๋เลย เลยเรียกพยาบาลมาวัดไข้ ไข้สูง 39.6 เฮ้ออ อะไรกันอีกนี่ พยาบาลก็มาเช็ดตัว วัดไข้

เช้าวันที่ 4 ป้าหมอบอกว่า น่าจะกลับได้แล้วนะ แต่ทำไมมีไข้อีก เลยขอให้อยู่ดูอาการอีกวันหนึ่ง แม่ก็เริ่มแย่ละ เพราะเสื้อผ้าเอามานิดเดียว คิดว่าจะได้นอนไม่กี่วัน ไม่รู้จะทำยังไง เลยโทรหาพี่ยูกิ ขอให้พี่ยูกิมาเปลี่ยนเวรกับแม่หน่อย พี่ยูกิต้องไปส่งพี่แวนเข้าเวรตอนบ่าย เลยบอกว่าบ่ายๆ จะเข้ามา

วันนี้ตอนบ่ายๆ หนูเค่แตกเป็นน้ำเลย ป้าหมอมาราวด์วอร์ดตอนบ่ายก็เลยบอกว่า ยังไงถ้าหนูอึอีกทีให้เก็บอึไปตรวจด้วย แต่หนูก็ไม่อึอีก ไข้ก็ไม่มีแล้ว

พี่ยูกิมาตอนบ่ายสี่โมง สาวไหมหลับอยู่ แม่ก็เลยรีบกลับบ้าน แวะซื้อข้าวปลาอาหารของแม่กับพี่ยูกิ แล้วเก็บเสื้อผ้า อาบน้ำ มาถึงโรงพยาบาลตอนหกโมงครึ่ง พี่ยูกิบอกว่าเดี๋ยวมานอนด้วยดีกว่า กลับไปอาบน้ำก่อน

คืนที่ 4 แม่เลยต้องกลับไปนอนบนเตียงกับหนูอีกรอบ

เช้าวันที่ 5 พี่ยูกิไปรับพี่แวนที่ออกเวรตั้งแต่เช้า แม่คิดว่าวันนี้หนูคงจะได้ออกโรงพยาบาลแน่ๆ เพราะไข้ก็ไม่มี เค่ก็ไม่แตก แต่ที่ไหนได้ พอป้าหมอมาราวด์วอร์ด หนูก็เค่โชว์เลย วันนี้เค่แตกเยอะมาก อึเหลวแต่ไม่เป็นน้ำ แต่ก็เหลว มีฟอง เหม็น อาการคล้ายติดเชื้อ ป้าหมอมาขอดูเค่หนูด้วยแล้วบอกว่าไม่ค่อยดีเลยทั้งสีทั้งกลิ่น เลยตักไปตรวจ

ป้าหมอเข้ามาราวด์วอร์ดรอบเช้า(อีกรอบ)หลังจากที่รอผลตรวจอึ ก็บอกผลว่าเค่ไม่มีเชื้ออะไร แต่พอฟังปอด ซึ่งตอนนั้นหนูกำลังหลับ ก็ปรากฏว่าเจอเสียงวี้ด(อีกละ) เลยให้ไป x-ray ดูปอดหน่อย แม่ก็ทำใจละ ได้นอนอีกวันแล้วกรู เลยโทรหาคุณตา บอกว่าขอคุณตาขึ้นมาเชียงใหม่มาเปลี่ยนแม่หน่อย จริงๆ คุณยายก็บอกตั้งแต่วันที่ 3 แล้วว่าให้ตามาเปลี่ยนแม่เฝ้าไข้หนูไหม แม่ก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่กี่วันคงจะได้ออกแล้ว แต่เมื่อมาเป็นแบบนี้ แม่เลยขอให้คุณตามาเป็นเพื่อน เพราะเมื่อวานที่ไปเอาเสื้อผ้าที่บ้าน ก็เอามาอีกแค่ชุดเดียว เพราะมั่นใจมากว่าจะได้กลับบ้าน

คุณตามาถึงโรงพยาบาลตอนเที่ยงกว่าๆ แม่เลยกลับบ้าน ช่วงบ่ายที่คุณหมอมาราวด์วอร์ด ก็เอาฟิล์มให้ตาดู ตาก็บอกแม่ว่าหมอว่างี้ๆ แต่ก็ไม่เคลียร์เท่าไหร่ เลยต้องรอฟังผลจากหมอพรุ่งนี้

คืนวันที่ 5 แม่ก็นอนโซฟา หนูนอนเตียงคนเดียว คุณตากลับไปนอนบ้าน บอกว่าเช้าๆ จะมาแต่แม่ก็บอกว่า เดี๋ยวรอให้แม่โทรไปบอกก่อนดีกว่า เผื่อป้าหมอให้กลับเลยก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาขับรถมา

เช้าวันที่ 6 ป้าหมอเอาฟิล์มมาให้ดู บอกว่าตรงปอดมีฝ้าบางๆ อยู่ เหมือนจะเป็นอาการของปอดบวมนิดๆ แต่คิดว่าน่าจะเกิดขึ้นตอนที่ไข้สูงกลางดึกครั้งล่าสุด ปกติถ้าเป็นปอดบวมจะมีไข้สูง แต่นี่ไข้ก็ไม่มีแล้ว ก็คิดว่าคงจะไม่เป็นอะไร ถ้าอยากจะกลับบ้านก็กลับเลยก็ได้ แต่ถ้าจะอยู่ต่อก็ได้ แม่ก็เลยขอกลับบ้านดีกว่า เพราะเหนื่อยเต็มที

แม่ก็รอทางโรงพยาบาลทำเรื่องแฟกซ์เคลมอยู่ประมาณสองชั่วโมง ก็ไปจ่ายเงินค่าส่วนเกิด มีค่าน้ำ 27 บาทแล้วก็ค่าไฟฟ้าที่ใช้โน้ตบุ้กและอาหารอีกร้อยกว่าบาท รวมเป็น 177 บาท

วันนั้นฝนตกแต่เช้าเลย แม่เลยบอกคุณตาว่าไม่ต้องมาก็ได้ เดี๋ยวจ่ายเงินเสร็จก็จะกลับบ้านแล้ว พอสิบโมงกว่าๆ ฝนก็หยุดตกพอดี แม่ก็ไปจ่ายเงินเสร็จก็ขนของขึ้นรถ กลับถึงบ้าน หนูก็เล่นกับคุณตา แม่ก็ไปนอนเลย

ช่วงที่นอนโรงพยาบาลและได้แว๊บกลับบ้านสองแว๊บ มีทั้งฝนตกและฟ้าใส ตอนฟ้าใสที่สวยมาก แม่เลยถ่ายรูปไว้ด้วย นานๆ จะเห็นฟ้าสวยๆ ชนิดที่ถ่ายรูปมาก็ไม่ต้องใช้ filter polarize ก็ได้สีเข้มๆ สวยๆ อย่างนี้ (ทำเป็นพูดดีไปงั้นแหละ ไม่มีหรอกฟิลเตอร์ตัวเนี้ยะ) รูปพวกนี้ถ่ายด้วย ixy910 ที่ฝากน้าเอะหิ้วมาให้

ตอนนี้สาวไหมเลยพัฒนาลง น้ำหนักจาก 11 โลครึ่งก็เหลือไม่ถึง 11 โล เฮ้ออออออออออ ปวดหัว ตัวเล็กมากกกกกกกก อีกไม่กี่วันจะเป็นเด็กอนุบาล 1 แล้วนะ แต่ตัวเล็กสุดๆ ซื้อรองเท้านักเรียนไซส์ 24 ยังเหลืออีกเยอะเลย ต้องทิชชู่ไปยัดหัวรองเท้าแล้ว

จริงๆ แล้วว่าจะเขียนเรื่องตลกๆ ของสาวไหมอีก แต่จำไม่ได้แล้วว่ามีเรื่องอะไรบ้าง แบบว่าแม่แก่แล้ว ลืมง่ายมาก

ขอบคุณพี่ป้าน้าอาทุกท่านที่เข้ามาเมนท์ในหน้าก่อนและหน้าก่อนๆๆๆ นะค้า แม่ไม่ได้ยกคอมเมนท์มาตอบแต่ละคน แต่รู้สึกขอบคุณและดีใจมากๆ ค่ะ (บอกแล้วว่านิสัยไม่ดีค่ะ)

อ้อ สาวไหมเสียใจกับพี่ป่านและน้องปอด้วยนะคะ ที่เสียคุณย่าไป ขอให้แม่โอเปิ้ลอดทนเน้อกับภาระที่ต้องดูแลต่อไปจากนี้ คงจะเหนื่อยหน่อยแต่สู้ๆ นะจ๊า

Create Date : 23 เมษายน 2551

Last Update : 9 พฤษภาคม 2551 23:40:36 น.

5 comments

Counter : 1184 Pageviews.

สวัสดีค่ะ หายไปนานเลย กลับมาอัพบล็อกอีกที อ่านคุ้มเลยค่ะ ครบทุกรสเลย

สาวไหมดูเหมือนจะแก้มป่องๆ ขึ้นกว่า บล็อกที่แล้วมั้ยคะ สังเกตุจาก 2 รูปแรกน่ะค่ะ ดูต่างจากบล็อกที่แล้ว
ขำเรื่องกินนมอุลตร้าแมนจังค่ะ ช่างคิดเนอะ เด็กหนอเด็ก

โดย: แม่หนมจีนน้อย

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:24:22 น.

สาวไหม เปื่อยอีกละเหรอ อากาศช่วงนี้แปรปรวนอ่ะ รักษาสุขภาพทั้งแม่ลูก+พ่อเลยเน้อ

โดย: พี่ออมสิน IP: 203.146.25.42 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:11:58 น.

出会い系出会い系サイト出会い喫茶出会い掲示板ナンパ出会いカフェ人妻出会い無料系サイト優良出会い系攻略完全無料。アダルトビデオアダルト動画アダルトアニメアダルト画像アダルトサイト無料DVDアダルト風俗サンプル無料風俗優良アダルトサイト比較海外。人妻画像人妻パラダイス知合い人妻援護会人妻コレクション風俗告白。熟女画像東京熟女掲示板動画熟女ビデオおまんこオナニー。エロ画像エロフラッシュアニメエロ動画エロゲームエロ漫画無料エロサイト。エッチ画像エッチ動画エッチ小説写真エッチアニメエッチ0930。セックスアナルセックス画像セックス動画セックスフレンドスワッピング SEX写真セックスボランティセックス体位東京セックス仕方SEX。おっぱい画像おっぱい村長おっぱい楽園掲示板おっぱい命おっぱいゲーム。巨乳動画巨乳画像アイドル巨乳掲示板風俗。セフレ募集セフレ掲示板セフレ画像掲示板セフレの作り方出会い無料素人セフレ。童貞狩りエロ漫画童貞狩り童貞喪失童貞オークション素人童貞逆援。不倫パートナー不倫出会い人妻不倫不倫を楽しみたい方にはお薦め人妻画像など満載出会いサイトを楽しむならココ出会い系で一緒に遊ぼう

โดย: アダルト IP: 124.25.160.59 วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:59:16 น.

โดย: アダルト IP: 124.25.160.59 วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:59:47 น.

ไม่ได้อ่านเรื่องสาวไหมนานเลย เป็นหวัดไข้สูงนี่น่ากลัวเนอะ ลูกเจี๊ยบก็เพิ่งเป็นคออักเสบหลังจากไปเรียนซัมเมอร์ได้แค่ 10 วัน ไข้สูงจนต้องกินยาลดไข้สูง

สาวไหมเปิดเทอมหรือยังเนี่ย ลูกเจี๊ยบเปิดเทอมไปอาทิตย์นึงแล้วจ้า แต่อาทิตย์แรกเรียนแค่ครึ่งวัน ตอนนี้ก็ไม่มีร้องไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว

โดย: Yinglek IP: 124.120.30.39 วันที่: 18 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:39:07 น.