โอยยยย เหนื่อยจัง

ห่างหายจากบล็อกไปนานร่วมเดือน...เดือนกว่าๆ สิ ไม่ได้มาตอบคอมเมนท์ของใครเลย ขอสูมาโตยเน้อเจ้า ทุกๆ โค้นนนนน

เรื่องของเรื่องที่ห่างหายไปก็เพราะงานยุ่ง(คอดๆ) มิหนำซ้ำย่าก็เข้าโรงพยาบาลอีก มานอนสวนดอกเกือบเดือนได้ละมั้ง ต้องไปเฝ้าย่าวันเสาร์อาทิตย์ ช่วงแรกๆ ตอนเย็นๆ หลังจากไปรับสาวไหมจากเนิสแล้วก็ต้องไปอยู่ที่ รพ อีกจนถึงสองสามทุ่ม เหนื่อยมากกกกกกกกกกก





กาโตว์เฮ้าส์เพิ่งมาเปิดร้านใหม่อยู่หน้า รพ สวนดอก ช่วงที่ย่าเข้า ร.พ. คนแย่งกันซื้อยังกะแจกฟรี เอามาให้สาวไหมกิน พอจะเป็นพรีเซนเตอร์ได้ไหมเนี่ย แบ่งให้แม่หม่อนกินด้วยนะ ไหมนะ






หนึ่งเดือนที่ผ่านไป จริงๆ มีอะไรอยากเขียนเยอะแยะเลย แต่ลืมๆ ไปเยอะแล้วเหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ สาวไหมพูดเก่งขึ้นน้า...พี่ป้าน้าอาโปรดทราบ ตอนนี้เถียงเก่งมากๆ มีเหตุมีผลมาโต้แย้ง ทะเลาะกันทุกวันอ่ะ

วันก่อนนั่งรถออกจากบ้านก็มาถึงสี่แยก เจอวัวฝูงหนึ่ง สาวไหมก็ชี้แล้วเรียกให้ดู

สาวไหม : แม่ๆ มัวอ่ะ มัว
แม่ : เปิ้นฮ้องว่า "งัว" มัวน่ะมันชื่อหมาบ้านครูแอนบ่ใช่กา
สาวไหม : จิ๊ช่ายยยยยยยย มัววววว มัวววว
แม่ : มัวน่ะมันชื่อหมาบ้านครูแอน
สาวไหม : จิ๊ช่ายยยยยย มัว หมาอ่ะ นี่ มัวววววว (พยายามจะบอกแม่ว่า ไม่ช่ายยยย มัวน่ะมันชื่อหมา แต่นี่น่ะ "มัว" นะแม่ เข้าใจป่ะ)
แม่ : งัว ลูก งัว งองู บ่ใช่มอม้า
สาวไหม : จิ๊ช่ายยยยย งูไม่มี มัวววว
แม่ : เออ แล้วแต่เต๊อะอี่เฮ้ย (แล้วจะเถียงมันทำไมหว่าตู)




วันก่อนที่สี่แยกไฟแดงอีกเช่นกัน พอติดไฟแดงปุ๊บ เด็กขายพวงมาลัยก็รี่มาทันทีเลยเชียว สาวไหมรีบโบกไม้โบกมือแล้วพูดว่า

"ไม่ค่ะ ไม่ซื้อค่ะ"

อืมมมม ดีมาก ลูก




เมื่อวานสาวไหมได้รองเท้าคู่ใหม่ เป็นรองเท้าโฟมหัวบานๆ เจาะรูที่เขาฮิตๆ กันน่ะ หนูชอบไปแย่งรองเท้าพี่เทียน หลานครูแอนใส่ประจำ จนครูแอนบอกว่าใส่กลับบ้านก็ได้ค่ะ แล้วหนูก็จะถามถึงแต่ "เกิบพี่เทียนๆ" อยู่นั่นแหละ แม่ก็ไม่ได้ไปหาซื้อให้หนูซักกะที

จนเมื่อวาน น้าบานเย็น น้องสาวครูแอนไปสอยมาให้สาวไหมคู่หนึ่งสีฟ้า คู่เล็กๆ พอดีเท้าสาวไหมเลย ปรากฏว่าสาวไหมดีใจมากกกกกกกกกกกกกก ทิ้งรองเท้าแตะหมาคู่โปรดไปเลย ครูแอนเล่าให้ฟังว่า แทบไม่ยอมเข้าบ้าน จะใส่รองเท้า 555 พอเข้าไปในบ้านก็ไม่ยอมไปนอนในห้องนอน เดี๋ยวๆ ก็วิ่งมาดูรองเท้า เดี๋ยวๆ ก็วิ่งมาดูอีก แทบจะเอาไปนอนด้วยแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ ขี้เห่อเหมือนพ่อไม่มีผิดเลย

พอแม่ไปรับตอนเย็น หนูมาเล่นที่สนามเด็กเล่นกับพี่เทียนกับน้าแหม่ม แม่พี่เทียน หนูได้ยินเสียงรถแม่ก็รีบตะโกนเสียงดังเลย

"แม่......................รองเท้า........................"

แต่วววววว เวรกรรม นึกว่าดีใจที่แม่ไปรับ ที่แท้ดีใจอยากจะอวดรองเท้าใหม่นี่เอง อิอิ


เมื่อวานตอนเย็น พอถึงบ้าน แม่ก็อุ้มหนูลงจากรถเพราะหนูเคลิ้มเกือบได้ที่ละ แต่พอรู้สึกตัวก็ร้องไห้ทันที "เกิบอยู่ไหนอ่ะ เกิบฉีฟ้าฉวยอ่ะ"

เออ นะ ไอ้เด็กขี้เห่อเอ๊ย


แม่ก็เลยชวนหนูไปขี่รถถีบเล่นในหมู่บ้าน เพื่อจะได้ใส่รองเท้าไปอวดชาวบ้าน 5555




เออ...เดี๋ยวนี้ พอหนูพูดได้มากขึ้นเนี่ย เวลาแม่ขับรถเข้าไปในบ้าน หนูก็จะพูดทันที

"ป้อค้าบ อุ้มหน่อยค้าบ"

แบบว่า ขอให้ได้อ้อนพ่อหน่อยเต๊อะ ทั้งๆ ที่พ่อก็ยังไม่กลับบ้านหรอกนะ แต่ต้องขอให้ได้พูด เดี๋ยวนี้มีการแบ่งเพศ ถ้าเรียกพ่อ หนูจะเรียก "ป้อค้าบ" ถ้าเรียกแม่จะเรียก "แม่เจ้า" หรือ "แม่จ๋า" วันก่อนหลุดเรียก "หม่าม้าค้าบบบบ" เพราะเอาไปฝากน้าปุ๊กเลี้ยงวันหนึ่ง เลยติดเรียกหม่าม้าค้าบบบบบบบบ จากพี่ริวมาเลย


เมื่อคืนสาวไหมมีคำศัพท์ใหม่มาให้แม่ได้หัวเราะอีกแล้ว

บนผนังห้องแม่จะติดดาวกับหมีสะท้อนแสงที่เวลาปิดไฟแล้วมันจะเรืองแสงออกมาน่ะ หนูก็และเล็มไปแกะมาได้เยอะแล้วล่ะ เหลือแต่ที่ติดสูงๆ ยังเอื้อมไม่ถึง แต่เมื่อคืนความพยายามเป็นเลิศมาก เอาหมอนมาซ้อนกันสามใบแล้วปีนขึ้นไปแงะ พอแงะหมีมาได้หนึ่งตัว หนูก็ทำเสียงดีใจมากว่า

"ฉำเร็ด"

ก๊ากกกกกกกกกกกกก ไปเลียนแบบใครมาเนี่ย สาวไหมเอ๊ยยยย


พัฒนาการของกล้ามเนื้อมัดเล็กของสาวไหมก็ยังคงเป็นไปอย่างต่อเนื่อง โดยแลกกับผ้าม่าน หมอน มุ้ง เสื้อผ้า เสื่อน้ำมัน ผนังบ้าน โซฟา เก้าอี้ กระจกตู้ ฯลฯ

ได้ผลงานมาอวดอีกแล้ว จริงๆ มีเยอะมาก แต่ถ่ายไม่ทัน หนูพัฒนาการกล้ามเนื้อมัดเล็กมัดเล็กไปอีกขั้นหนึ่งคือ วาดเสร็จก็ฉีกเลย นัยว่าอยากจะทำเปเปอร์มาเช่ร์แล้ว ฮ่าๆ




















เออ วันก่อนเผลอเช่าก้านกล้วยผจญภัยมาให้สาวไหมดู ไม่น่าเล้ยยยยย เพราะหนูดูได้คุ้มมาก เช่าจาก tsutaya 30 บาท ดูได้ 2 คืน ปรากฏว่าสาวไหมดูไปประมาณ 30-40 รอบได้ ไม่ยอมให้แม่ดูหนัง ดูละคร ดูอะไรเลยอีกต่างหาก จะดูแต่ก้านกล้วยๆๆๆๆๆๆ

ที่น่าเจ็บใจคือ พอเห็นแม่ก้านกล้วยออกโรงทีไร หนูก็จะรีบตะโกนลั่นเลย

"แม่ๆๆ นั่นแม่ นี่แม่ แม่หมวนกันเลยยยยยย"


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ค่อยหมวนกับแม่ที่สวยๆ หน่อยสิ ทำไมต้องหมวนแม่ก้านกล้วยด้วยอ่า ฮืออออออออ




Create Date : 19 กันยายน 2550
Last Update : 19 กันยายน 2550 16:13:54 น. 9 comments
Counter : 1462 Pageviews.

 
คิดถึงคิดถึง แ๊ว๊ปๆวนเวียนมาเป็นระยะ

แบบว่า กล้ามเนื้อมัดเล็กสาวไหมดีมากเลยอ่ะ แบบว่า ออน ไม่ได้ขนาดนี้นะแก แบบว่า เริสมากกค้า


โดย: เป้ IP: 58.10.27.249 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:17:12:01 น.  

 
ต๊ายยยยย ยัยไหมของช๊าน เถียงฉอดๆเลยนะเนี่ย

ว่าแต่ไหมพูดง.งูเป็นม.ม้าเหรอ พี่ป่านพูดเป็นน.หนูอ่ะจ้า

วาดรูปเก่งมากมายเลยจ้า ชนะเลิศ พี่ป่านได้แต่ขีดๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นอะไรก็ไม่รู้ กั่กๆ


โดย: พู่ระหง (พู่ระหง ) วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:22:18:30 น.  

 
น่าร๊ากกกก สาวน้อยอู้คำเมืองด้วย

น่ารักมากๆ เลยค่ะ

เด็กน่ารักนะคะ เวลาพูดไม่ชัดเนี่ย

เล่นเอางงกันเป็นแถวๆ เหมือนกัน


โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:5:59:23 น.  

 
สาวไหมเขียนเก่งมาก ๆ เลยจ้า



โดย: YingLek วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:8:00:38 น.  

 
หายไปนานเลยนะ คิดถึงพี่นัดกับสาวไหมขนาดเจ้า..สาวไหมหนูหยังมาวาดรูปเก่งแต้ๆๆๆ


โดย: anggy IP: 202.5.89.60 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:9:54:09 น.  

 
น้องน่ารักมากกกกกกกกกกก


โดย: นิวคะ (-:-น้องนาจา-:- ) วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:10:00:30 น.  

 
55555555555

อ่านเรื่องสาวไหมแล้วขำทุกที

ฝากบอกสาวไหมด้วยเจ้า

ว่าสาวไหมจะมีร้องเลี้ยวอ่า


โดย: หม่าม๊าปุ๊ก IP: 203.154.49.11 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:10:54:14 น.  

 
หวัดดีเจ้า สาวไหม ..... อู้เก่งแล้วเน้อ ......

วาดรูปเก่งเนอะ มีวาดพอร์ทเทรตตัวเองด้วย คริๆๆๆๆ วาดเก่งกว่าเราอีกวุ๊ย .....

แล้วแม่อุ๊ยหายดียังคะ


โดย: หนูชล วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:11:45:49 น.  

 
สาวไหมหม่ำขนมน่าอร่อยจังเลยค่ะ
หนูใส่แว่นกลมๆ ยังกะโนบิตะแน่ะ


โดย: มนวินนี่ (tomdome ) วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:13:03:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

[NostalgiA]
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ใช้อินเตอร์เน็ทเป็นครั้งแรกประมาณปี 2541 สิ่งที่แรกที่รู้จักในอินเตอร์เน็ทคือ ICQ มันทำให้ได้น้องชายที่น่ารักมา 1 คน (ตามมาด้วยพ่อแม่อีก 1 ครอบครัว) ... ต่อมาเล่น pirch เป็น ติดงอมแงม เกือบทำให้เรียนไม่จบ ฮ่า.... จากโปรแกรมนี้ ทำให้ได้พี่สาวตัวสูงโย่งที่แสนดีมา 1 คน ได้เพื่อนที่เกือบจะเกินเพื่อนมา 1 คน ได้เพื่อนที่ดีและน่ารักอีกหลายสิบ...และได้พ็อกเก็ตบุ๊ก "แชตติดหนึบ คนติดเน็ท" มา 1 เล่ม (ใครไม่เคยอ่านก็เสียใจด้วย เพราะหาซื้อไม่ได้แล้ว ฮ่าๆ)

ต่อมาก็เข้าเว็บ pantip และก็วนๆ เวียนๆ อยู่แถวๆ เหลิมไทย BP จนแยกมาเป็นห้องกล้องก็แวะเวียนไปเรื่อง ไปจตุจักรด้วย (ไปหาของกินกับต้นไม้) กิเลศพอกพูนมากๆ ก็แวะห้องรัชดา กะไปหารถขับ (ก๊ากก พูดเหมือนมีตังค์เยอะ) ได้เพื่อนจากพันทิพเป็นร้อย ได้ศัตรูมาด้วย ทั้งๆที่กรูไม่ผิด ฮ่าๆ ...แต่ก็ดี ทำให้ได้รู้ว่าคนเราพื้นฐานจิตใจสันดานเดิมมันไม่เหมือนกัน ย่อมไม่สามารถเข้าใจอะไรที่คนบางคนเข้าใจได้ อธิบายให้ตายก็ไม่มีวันเข้าใจ โอวาทของพระพุทธเจ้าที่กล่าวว่าบัวมีสี่เหล่าจึงเป็นสัจธรรมที่เที่ยงตรงและแน่นอนที่ซู้ดดดด

พอท้องก็ห่างหายจากพันทิพไปอยู่เว็ปแปลน หลงเข้าบ้านท้องป่องท้องแฟบ ได้รู้จักเพื่อนดีๆ ที่นี่เกือบสิบคน แต่คงไม่สนิทกันเท่านี้หากไม่มีเรื่องราวของผู้หญิงโรคจิตคนหนึ่งที่แอบอ้างว่าเป็นแอร์โฮสเตสไฮโซ สวยเหมือนดาราฮอลลีวู้ด มีลูกครึ่งน่ารักน่าชัง....เพราะเธอคนนี้ทำให้เราได้คุยกับเพื่อนๆ คนอื่นๆ ในห้องลับ (taro mom and the chamber of secret)

และเพื่อนกลุ่มนี้นี่เองที่ทำให้จิตใจเราดีขึ้นมากมายในหลายครั้ง หลายสถานการณ์ ตั้งแต่ครั้งที่สาวไหมเป็นคาวาซากิ ไปจนถึงโครงการสั่งซื้อเตาอบ (ขนาด 300 ลิตร)

บล็อกแก๊งค์นี้ สมัครไว้นานเกือบๆ 2-3 ปีได้แล้วมั้ง แต่ไม่ได้เขียนซักที เพราะโง่ ทำไรไม่เป็น จนกระทั่งไปสอดรู้สอดเห็นไดของเพื่อนคณะวิจิตรศิลป์คนหนึ่ง (จริงๆ ก็ไม่ใช่เพื่อนเราหรอก แต่เรียนปีเดียวกันก็ตีขลุมว่าเป็นเพื่อนละกัน) เห็นแล้ว เออ...น่าจะเขียนอะไรมั่งวุ้ย

เลยพยายามสุดชีวิตที่จะตกแต่งบล็อกและเขียนบล็อก สุดท้ายก็เขียนจนสถิติขึ้นไปเกือบ 8 พัน บล็อกแก๊งค์ก็ปิดปรับปรุงและทำให้สถิติหายหมด ฮ่า....

เป็นคนนิสัยเสีย ไม่ค่อยชอบตอบกระทู้ที่ตัวเองตั้งและเวลามีคนมาคอมเมนท์ก็ไม่ค่อยชอบตอบ ทั้งๆที่ซาบซึ้งใจมากๆ กับคอมเมนท์ของทุกคน...ขอโทษด้วยนะคะที่เป็นคนโรคจิตเช่นนี้

แต่จะพยายามตอบสุดความสามารถค่ะ




search engine marketing company image link
free hit counter script
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
19 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add [NostalgiA]'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.