เหม็นแต๊ๆ

ไม่ได้อัพบล็อกนานเลย เพราะชีวิตแม่เริ่มเข้าสู่วงจรแห่งความวุ่นวาย เพราะใกล้จะต้องเคลียร์งานแล้ว เหอๆๆๆ นรกรออยู่ตรงหน้า

จริงๆ แล้ว แม่ก็กะว่าๆ จะอัพหลายครั้งแล้วนะ แต่พอเปิดคอมพ์มาก็หมดอารมณ์ แต่ววววว



จำเรื่องขำๆ ของสาวไหมไว้หลายเรื่องเหมือนกัน ว่าจะเอามาเขียนไว้ในบล็อกแต่ไม่รู้ว่าจะจำได้หมดหรือเปล่าน้า แบบว่าอายุเยอะแล้ว จำได้แต่เรื่องเก่า เก๊า เรื่องใหม่ๆ นี่ ลืมประจำ

วันก่อนโน้นนนนนน แม่กำลังนั่งเขียนงานอยู่ที่โต๊ะคอมพ์นี่แหละ สาวไหมก็เดินมาใกล้ๆ แล้วบอกว่า “เหม็นแต๊ๆ” แม่ก็งง อะไรของหนูหว่า อะไรเหม็นเหรอ หนูเห็นแม่ทำหน้างงๆ ไม่เข้าใจก็ย้ำอีก “เหม็นแต๊ๆ” แล้วพยักหน้าด้วย ประมาณว่า เหม็นจริงๆ นะแม่ เนี่ย เชื่อหนูจิ๊

พอแม่ถามว่า หนูอึ่อึ๊เหรอ หนูก็พยักหน้าแล้วบอกว่า “เหม็นกี้ เหม็นแต๊ๆ”

อ่ะฮ้า ในที่สุดหนูก็รู้จักความเหม็นและขยะแขยงอึตัวเองแล้ว แต่เสียอย่างเดียว อึเสร็จแล้วค่อยมาบอกเนี่ยสิ แม่ก็พยายามจะหัดให้หนูนั่งชักโครกแล้วนะ แต่ไม่ทันซักที



เรื่องหนูไม่ยอมบอกฉี่บอกอึเนี่ย ทำให้แม่เลิกคิดที่จะเลี้ยงหมาเลยรู้ป่ะ

จริงๆ แม่ก็ไม่ได้เป็นคนรักหมารักแมวอะไรหรอก ออกจะกลัวๆ ไม่ชอบด้วยซ้ำ เพราะเคยถูกหมากัดตอนเด็กๆ พอโตมา หมาตัวเล็กๆ ยังไม่กล้าเล่นด้วยเลย เพราะกลัวเล็บแหลมๆ มันอ่า แต่หลังๆ นี่แม่เข้าห้องจตุจักรบ่อย ไปอ่านเรื่องซัมซุง จริงๆ ก็เพราะน้าเอะนั่นแหละเอาลิงค์มาให้แม่อ่านก่อน อ่านจนติดเลย แล้วก็เลยเข้าไปดูกระทู้อื่นๆ อีก ไปดูลูกหมาที่เขาหาบ้านให้มันอยู่กัน เฮ้ย หมาเบบี๋นี่น่ารักวุ้ย

ดูไปดูมา ก็เกิดอยากเลี้ยงมันขึ้นมาเป็นบางวูบ ทั้งๆ ที่ก็รู้แหละว่าเลี้ยงไม่ได้แน่นอน เพราะไม่มีเวลา จนมาเจอกระทู้หนึ่งเขาถามว่า ทำไงดี ชิสุเขาน่ะฉี่อึไม่เป็นที่เป็นทางเลย สอนยากสอนเย็น ก็มีคนมาตอบเยอะเลย บอกว่าต้องใจเย็น ชิสุเขาจะไม่ค่อยฉลาดเท่าพุดเดิ้ล ต้องใช้เวลาหน่อย อ่านแค่นี้แม่ก็ตัดสินใจว่าเลิกคิดที่จะเอาหมามาเลี้ยงเลย ก็ขนาดลูกตัวเองยังสอนให้บอกฉี่บอกอึยังไม่ได้เลย แล้วจะมีปัญญาไปสอนหมาเรอะ 555



วันเสาร์หรืออาทิตย์ก่อนหว่า ฝนตกติดๆ กันหลายวันเลย แต่เช้าวันนั้นฝนหยุดตก อากาศก็ดีพอสมควร พอซักบ่ายโมงกว่าๆ แม่อยากกินอุด้งกุ้งทอดที่ร้านอาหารเล็กๆ หน้าสุริวงศ์บุ๊กเซ็นเตอร์ขึ้นมา ก็เลยพาหนูขึ้นรถกะไปกินที่ร้านนี้ แต่พอขับไปยังไม่ทันถึงสี่แยกกาดสันทรายด้วยซ้ำ ฝนก็กระหน่ำตกลงมาหนักเลย แม่ก็คิด เฮ้ย เอาไงดี แต่ความอยากกินมีมากกว่าก็เลยขับต่อไป







น้าเอะโทรเข้ามาด้วย แต่ไม่ได้รับ เพราะฝนตกหนักมากจนมองอะไรไม่เห็น ขาวโพลนไปหมด แม่ค่อยๆ ขับไป ตรงไหนที่เป็นแอ่งก็เริ่มมีน้ำเจิ่งแล้วล่ะ ขับไปผ่านหน้าโรงเรียนดารา เลี้ยวไปทางหน้าวัดเกตุ จนไปขึ้นสะพานนวรัฐ ฝนก็ยังตกหนักสุดๆ พอเลี้ยวเข้าไนท์ฯ นี่ ขับๆ ไปเริ่มผ่านน้ำเจิ่งดังซู้ม ซู้ม





แม่เลยถ่ายรูปไปด้วย ขับรถไปด้วย ที่ทำได้เพราะขับรถช้าๆ แล้วก็กดไปเรื่อย ไม่ได้มองหรอก ไปถึงสุริวงศ์ รถจอดกันเต็มเลย เหลือแต่ที่จอดด้านนอกก็ต้องวนออก เฮ้อออ เซ็ง อดกิน



ออกมาก็วนไปดูหน้าร้านของพ่อหน่อยว่าน้ำท่วมหรือยัง ปรากฏว่าไม่เป็นไร แม่ก็ขับกลับ ระหว่างทางกลับน้ำเริ่มท่วมขังเป็นบางที ตื่นเต้นมาก เชียงใหม่เริ่มเป็นเมืองบาดาลแล้ว ฝนตกห่าเดียวน้ำท่วม แต่ก็คงไม่นาน มันก็ระบายออกไปได้

สรุปว่า บ่ายวันนั้น เราสองคนแม่ลูกเข้าไปกินข้าวเที่ยงกันที่ศูนย์อาหารคาร์ฟูร์ เหอๆๆ เซ็ง อดกินอุด้ง



เมื่อวานตอนเย็น รับสาวไหมกลับจากเนิสแล้วก็รีบกลับบ้านเพราะจะต้องไปงานแต่งงานครูแอ๊ด ไปถึงม่อนฝ้ายก็หกโมงเกือบครึ่งแล้ว คนมาเยอะเหมือนกัน ที่จอดรถยังกะบวกควาย แฉะซะไม่มีอ่ะ



คนมางานแต่งงานเยอะมากกกกกก เพราะครูแอ๊ดมีลูกศิษย์ลูกหาเยอะแยะ เป็นดาราของเชียงใหม่แหละ ใครๆ ก็รู้จัก ผู้ใหญ่ที่มางานเท่าที่แม่รู้จักก็มีเจ้ายายดวงเดือน ณ เชียงใหม่ อาจารย์ระพี สาคริก ป้าแอ๊ด สุนทรี เวชานนท์ แม่บัวซอน เมืองพร้าว ลุงอินสม ปัญญาโสภา เป็นต้น นอกนั้นก็ลุงป้าน้าอาในแวดวงศิลปวัฒนธรรมของเชียงใหม่

ลุงห้องก็มาฮ้องขวัญคู่บ่าวสาวด้วย อ้ายซึงอ้ายซอก็มาด้วย คงจะมาฟ้อนเจิงฟ้อนดาบฮอมปอย แต่เสียดายที่ไม่ทันได้เห็น เพราะพอเริ่มมัดมือไม่นาน ลมก็เริ่มพัดแรง จ้องหลวงที่กาดหมั้วแทบปลิว แม่มองหน้าพ่อแล้วบอกว่า ไปกันเหอะ ไม่ไหวๆ ฝนตกนี่ลำบากแน่ๆ เลยลาผู้ใหญ่แถวๆ นั้น แล้วเดินออกไป ระหว่างนั้นเจอป้านกยูงก็เลยล่ำลากันอย่างรีบๆ เจอน้าต้าร์ด้วย น้าต้าร์กำลังคุยโทรศัพท์ แม่ก็เลยบอกว่า กลับก่อนเน้อ แค่นั้นเอง

พอลงจากเรือน ฝนก็เริ่มปรอยลงมา พ่อไปเอามาจากที่จอดรถ ลำบากนิดหน่อย เพราะรถเยอะ ออกลำบากไปนิดหนึ่ง พอขึ้นรถได้แล้ว ขับออกไปในซอย ปรากฏว่ารถจอดสองข้างทางยาวเป็นกิโลๆ แน่ะ มิหนำซ้ำยังมีอีกหลายคนที่สวนทางเราเข้าไปในงานอีก

กลับถึงบ้าน สาวไหมก็ดูโดราเอม่อนกับพ่อในห้อง แม่ก็มานั่งทำงาน (จริงๆ คือมัวแต่อ่านกระทู้น้องหมา) กว่าจะหลับได้ก็เกือบเที่ยงคืน

อ้อ...เมื่อวานหลังจากกลับจากงานแต่ง แวะคาร์ฟูร์ไปคืนซีดีที่ tsutaya ด้วย ให้พ่อวิ่งไปคืน (เพราะพ่อต้องเสียค่าปรับ อิอิ) แม่กับไหมอยู่ในรถ ก็เลยถ่ายรูปเล่นกัน





ซอยผมสั้นวันก่อน เตรียมไปงานแต่งงานลูกสาวของพี่ที่ทำงาน แต่อดไป เหอๆๆ

ใครที่เคยเจอกัน ไม่ต้องตกใจว่าทำไมอืดเช่นนี้

สำหรับคนที่ไม่เคยเห็นกันเลย ก็อย่าเพิ่งช็อกนะคะ แฮ่...






เพลงนี้แม่ชอบเพราะเป็นเพลงของ Bee Gees ไม่อยากบอกเลยว่าแอบหลงรักคุณทวดทั้ง 3 คนเลย 555

Create Date : 18 พฤษภาคม 2550		8 comments
Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 22:12:09 น.
Counter : 5442 Pageviews.
Share Tweet