ชวนชิม... สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด : MAKIMURA Satoru ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคือความปรารถนาที่ก่อตัวขึ้นมาจนเป็นรูปเป็นร่าง … Half-ripe revolution สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด . ซาโตะ ฮานาเอะ อยากสลัดคราบสาวบ้านนอกมาเป็นนักศึกษาออกแบบในเมืองหลวง แต่เพราะความโก๊ะกลายเป็นว่าบ้านที่เธอติดต่อขอเช่าห้องพักไว้ มันอยู่ในอุรายาสุ จังหวัดจิบะต่างหาก นี่แค่ก้าวขาออกมาวันแรกก็เจอแจ็กพ็อตเข้าให้แล้ว . อุรายาสุนั้นอยู่หนใดหนอ...   แจ็กพ็อตที่สองคือชายแปลกหน้าที่บุกรุกเข้ามาในบ้าน! ทั้งคู่ก็ปล่อยรังสีอำมะหิตเล่นงานกันจบไปยกหนึ่งถึงได้รู้จากลุงผู้ดูแลบ้านว่า ชายผู้นี้คือ จิโร่ ลูกชายเจ้าของบ้านที่มาจากเมืองนอกกระทันหัน และเขาก็ไม่รู้ว่าลุงผู้ดูแลได้ปล่อยห้องว่างให้เช่าเอาไว้ ….โลกในฝันของฮานะจังพังทลายไปหมดแล้วววว… . แม้ว่าจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากัน แต่อยู่ๆ ไป ฮานะจังก็เริ่มมองเห็นแง่ดีของจิโร่มากขึ้น เพราะเขาเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างตัวฮานะในทุกครั้งที่เธอเฟลกับชีวิต และจู่ๆ คาซุโอะคุง หนุ่มหน้าใสจากรั้วเดียวกับฮานะจัง ซึ่งโดนเทจากวงดนตรีก็ซัดเซพเนจรมาขออยู่กับทั้งสองคนด้วย ..และในที่สุดบุคคลทั้งสามที่โลกลืมก็มาอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน . สามคนอลเวง ฮานะจัง จิโร่ และคาซุโอะ   สามคนอลเวงร่วมก่อตั้ง Nekosane Messages Service รถกระจายเสียงเพื่อใช้ส่งข่าวและสื่อสารกับชาวเมือง (เรื่องนี้เขียนขึ้นในปี1985) ซึ่งเป็นรถเคลื่อนที่ติดตั้งวิดีโอวิ่งตระเวนไปทั่วเมือง ลูกค้าคนแรกคือคุณยายโทคิ ที่อยากเจอหน้าหลานที่อาโอโมริ .    ซ้าย : Nekosane Messages Service  ขวา : อีกตัวละครที่ลืมไม่ได้ ทาโร่   รถกระจายเสียงกำลังไปได้สวย หากวันนั้นไม่เกิดไฟไหม้ขึ้นที่แฟลตหลังบ้านพัก ชั่วพริบตาไฟลุกลามอย่างรวดเร็วจนไหม้บ้านของสามเกลอจนแทบไม่เหลือซาก หลายสิ่งต่างประดังประเดเข้ามา แองจี้ สาวจากนิวยอร์กมาตามตัวจิโร่กลับไปสานต่องานบริษัทที่นู่น และมีรถกระจายเสียงเจ้าใหม่ที่เจ๋งของพวกเขาออกมาตระเวนในเมืองอีก ถึงจุดจบของ Nekosane Messages Service แล้วสินะ? . ลุงผู้ดูแลบ้านพักแนะนำงานที่บริษัทน้องชายให้กับฮานะจัง ที่นั่นคือสถานีเคเบิ้ลท้องถิ่น UTV (อุรายาสุเทเลวิชั่น) ต่อมาตัวตนของจิโร่ก็ถูกเปิดเผย เขาคือ เจสซี่ เรน เซเลปจากนิวยอร์ก ทำให้ฮานะจังรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ชายหนุ่มที่เธอเอื้อมถึงได้อีกต่อไป แต่จิโร่ก็คือจิโร่ ผู้ไม่อยากหวนกลับไปสู่ความสุขสบายที่มีแต่คนปรนเปรอจนเท้าไม่แตะพื้นแบบเดิมอีกแล้ว ในวันนี้เขาคือชายหนุ่มที่จะเคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับฮานะจัง .   แต่เอ...คาสุโอะคุงหายไปใช่ไหมเอ่ย….. ฮีกลับมาแล้ว หลังจากที่ดอดไปทำงานกับรถกระจายเสียงคู่แข่งคันนั้น แต่สืบพบว่าเบื้องหลังมีชายชื่อ ดิค เป็นผู้วางแผนเพื่อล้มเนโกะซาเนะอยู่ และความลับอีกอย่างเปิดเผยออกมาว่าแองจี้คือน้องสาวต่างแม่ของจิโร่ ซึ่งทั้งคู่เป็นลูกของ ริชาร์ด หรืออีกชื่อหนึ่งคือ ดิค นั่นเอง! .  เมื่อพ่อตื้อลูกชายไม่สำเร็จ จึงให้แองจี้มานั่งแท่นผู้บริหาร UTV ที่อุรายาสุนี้แทน แองจี้อยากเขี่ยฮานะจังให้พ้นทาง จึงร่วมมือกับ อาโอดะ รุ่นพี่ของฮานะที่อยู่บริษัทคู่แข่ง บีบให้ฮานะต้องออกจากบริษัทไปร่วมงานกับฝั่งอาโอบะ ซึ่งรอเล่นงานฮานะจังอีกทอดหนึ่ง แต่จิโร่ก็ช่วยฮานะจังกลับมาบ้านหลังเก่าได้สำเร็จ .   ซ้าย : ฉากความสิ้นหวังหลังจากไฟไหม้บ้าน ชวา : จิโร่ก็ยังเป็นจิโร่   เรื่องราวต่างๆ ดูจะเริ่มคลี่คลาย แต่มีบริษัทร่วมทุนแห่งหนึ่งชวนให้จิโร่ไปถ่ายทำรายการสารคดีที่อลาสก้าเป็นเวลาปีครึ่ง! ถึงตอนนี้หัวใจของฮานะจังขาดจิโร่ไม่ได้แล้ว แต่จะรั้งเขาไว้อย่างไรเมื่อนั่นคือเป็นความฝันของเขาเหมือนกัน..!!! . . เชื่อว่าใครที่ได้อ่านเรื่อง Hanjuku Revolution หรือ สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด นี้แล้ว คงต้องหลงรักชนิดโงหัวไม่ขึ้น ซึ่งแฟนการ์ตูนของ อ.มากิมุระ ซาโตรุ ก็คงไม่พลาดหาอ่านและยกให้เป็นหนึ่งในดวงใจเช่นกัน เพราะมันเป็นการืตูนที่อวบอวลไปด้วยความรู้สึก สุข เศร้า เหงา รัก และการใช้ชีวิตของวัยหนุ่มสาวได้โคตรประทับใจ ❤ . ชีวิตคนเรามันไม่สวยงามไปเสียทุกเรื่อง เจ๋งบ้าง เฟลบ้าง แต่จงรักษาตัวตนและทำทุกสิ่งเต็มที่ด้วยใจรัก... ไม่ว่ายังไง สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด Nekosane Messages Service มาแล้ว..เชิญครับ!! . .   วัดเซนโซจิ ปรากฏในฉากที่ฮานะจังเจอกับคุณริชาร์ดโดยบังเอิญ ริชาร์ดประทับใจฮานะจังมาก และทั้งคู่ยังได้เสี่ยงเซียมซีกันอีกด้วย (ภาพวัดเซนโซจิจากอินเตอร์เน็ต) ข้อมูลเพิ่มเติมจากเวป Matcha-jp https://matcha-jp.com/th/948 . . ปกรวมเล่มเวอร์ชั่นต้นฉบับ สำหรับชื่อ สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด เป็นชื่อจากรวมเล่มของสนพ.วิบูลย์กิจ ที่ออกมาในยุคไพเรท  ซึ่งแปลความหมายออกมาได้ใกล้เคียงชื่อต้นฉบับ และให้ความรู้สึกที่ชวนตื่นเต้นดี   Hanjuku Kakumei 半熟革命 1985 เรื่องและภาพ : อ.มากิมุระ ซาโตรุ สนพ. : ชูเอย์ฉะ ความยาว : 3 เล่มจบ ชื่ออื่นๆ : Hanjuku Revolution , Half-ripe revolution ชื่อไทย : สุกๆดิบๆก็ขอให้เริ่ด , วัยจะวุ่นลุ้นอยู่แล้ว สถานะ : ไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย แนวเรื่อง : Romantic-Comedy . (cr. : ภาพสีจากบล็อกbetsuma.shueisha) ชวนอ่าน x Kanjuku Revolution  https://www.facebook.com/comeonreading/   Create Date : 13 กรกฎาคม 2564 33 comments Last Update : 13 กรกฎาคม 2564 22:51:49 น. Counter : 762 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณกะว่าก๋า, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtoor36, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณnewyorknurse, คุณSweet_pills, คุณInsignia_Museum, คุณเนินน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณปรศุราม, คุณเซียน_กีตาร์, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณTui Laksi, คุณ**mp5**, คุณnonnoiGiwGiw

มาลงชื่อไว้ก่อนคราบ อิอิอิ   โดย: ทนายอ้วน 13 กรกฎาคม 2564 21:15:49 น.

มีทั้งความบังเอิญ มีทั้งการต่อสู้เพื่อความฝัน เชื่อว่าการ์ตูนเรื่องนี้ อ่านแล้วคงสร้างแรงบันดาลใจที่ดีให้คนอ่านได้เลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 13 กรกฎาคม 2564 22:55:14 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 กรกฎาคม 2564 6:21:45 น.

ชวนชิม... สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด นึกว่าบ้านนี้ทำอาหารส่งการบ้าน 3F ซะอีก 555 เปลี่ยนแนวบ้างก็ดีนะคะ อิอิ จากบล็อก ... "เห็นแล้วอยากหามาแก้มือจังครับ ครั้งก่อนเลี้ยงไม่รอด TT " เชียร์เลยค่ะ อย่ายอมแพ้ง่าย ๆ สู้ ๆ ค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 14 กรกฎาคม 2564 8:04:36 น.

ทำธุรกิจนี่มันก็จะมีจังหวะลุมๆ ดอนๆ แบบนี้ละครับ แต่มันคือสีสันของการทำธุรกิจ ยิ่งมีเพื่อนที่ไว้ใจได้มาทำด้วยกันแล้วเนี้ย ปัญหาอะไรก็ต้องช่วยกันผ่านไปได้ แต่ทำธุรกิจกับเพื่อนต้องระวังเสียเพื่อนด้วย ถ้ามีใครดอดไปคบคู่แข่งละก็ พังละครับ ทั้งธุรกิจ ทั้งมิตรภาพ 3 เล่มจบแล้วคงกำลังอารมณ์ค้างแน่ๆ ครับ เรื่องสงครามธุรกิจมีเรื่องให้เล่นเยอะ จากบล๊อก หลานชอบต้นไม้มากครับ ฝากดูแลได้ดีเลย สระเป่าลมเก็บไว้ให้พ่อเค้าเป่าก่อนครับ เหนื่อย 555555 เสียงสัญญาณถอยหลังผมว่าผมทันแหละ แต่....จำไม่ได้ครับว่ามันหลอนแค่ไหน ผมหลอนแต่เสียงประกาศบนรถไฟญี่ปุ่น ผมเกลียดมาก!!!!!! แล้วใครไม่รู้ซื้อของเล่นให้หลานเป็นรถไฟญี่ปุ่นมีเสียงพูด ผมปวดหัวมากกกกกกกก ดีขึ้นเยอะแล้วครับ แต่คงยังไม่ไปห้าวที่ไหน 5555555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 14 กรกฎาคม 2564 15:33:56 น.

ชอบตรงข้อคิดนะครับ ชีวิตคนเรามันไม่สวยงามไปเสียทุกเรื่อง ต้องมีล้มบ้าง จากบล็อก โอลิมปิกครั้งนี้ นักกีฬาดัง ๆ ถอนตัวกันเยอะเลยครับ   โดย: The Kop Civil 14 กรกฎาคม 2564 21:10:36 น.

สำหรับบางคน ยิ่งเคารพ ยิ่งรัก ก็ยิ่งทำให้เสัียใจได้มากขึ้นจริงๆนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 กรกฎาคม 2564 21:21:40 น.

จริงอยู่ว่าจิบะมันก็ติดกับโตเกียว อารมณ์แบบนนทบุรีกับกรุงเทพฯ แต่มันก็ใช้เวลานะในการเดินทางนะ แต่จะว่าไปถึงแบล็คกราวของเรื่องจะเป็นช่วงปี 1985 แต่ญี่ปุ่นมันก็มีรถไฟใต้ดินนานแล้ว เข้าเมืองไปโรงเรียนคงไม่ลำบากเท่าไหร่นัก นอกจากว่าเป็นเด็กกิจกรรมกลับบ้านดึกหน่อย แต่รถไฟใต้ดินบ้านเขาก็กว่าจะปิดก็ดึกเลย เมืองอุรายาสุ ชื่อนี้ไม่คุ้นเลยล่ะครับ ไม่ค่อยปรากฏชื่อนี้ในการ์ตูนสักเท่าไหร่ พวกรายการท่องเที่ยวก็เช่นกัน ผมอาจติดตามน้อยเกินไปก็ได้เลยไม่เคยได้ยินชื่อนี้ เคยอ่านการ์ตูนลักษณะคล้ายแบบนี้ อ่านไปสักพักนึงเราจะรู้สึกเกลียดตัวละครตัวนึง (อินจัด) แต่พอรู้ความจริง ใจเราก็ให้อภัยตัวละครที่เกลียดอย่างง่ายๆ เลย การ์ตูนผู้หญิงหลายๆ เรื่องชอบเป็นแบบนี้นะ การ์ตูนญี่ปุ่นชอบเอาสถานที่ท่องเที่ยวของตัวเองใส่เข้าไป ทั้งที่มีชื่อเสียงและไม่มีชื่อเสียง แต่ที่เห็นบ่อยๆ ก็วัดคิโยมิสึนี่แหละครับ การ์ตูนหลายๆ เรื่องชอบมีฉากไปที่นี่ ใช่ครับ ผมฟัง podcast คำนี้ดี ด้วย แต่ฟังไม่ครบทุกตอนหรอกนะครับ ผมว่ามันเจ๋งมากๆ ตรงที่มีการบอกว่าถ้าฟังตั้งแต่ Ep.1 ถึง ล่าสุดจะสะสมศัพท์ไปกี่คำ สะสมศัพท์วันละนิด แค่วันละนิดเท่านั้น แต่พอรวมกัน มันเยอะมากเลย ยังไม่รวมศัพท์ที่แตกกิ่งก้านออกไปได้อีก   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 14 กรกฎาคม 2564 22:06:15 น.

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 14 กรกฎาคม 2564 22:21:22 น.

ส่งกำลังใจก่อนค่ะ พรุ่งนี้แวะมาใหม่นะคะ   โดย: Sweet_pills 15 กรกฎาคม 2564 0:42:50 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 กรกฎาคม 2564 6:50:40 น.

สวัสดีครับ จากบล็อก - ขอบคุณแวะไปฟังเพลงครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 15 กรกฎาคม 2564 7:11:23 น.

เปิดชื่อเรื่องมาตอนแรกเดาว่าน่าจะเป็นคนใดคนหนึ่งน่าจะทำอาหาร อ้าวเดาผิดไปเยอะเลยค่ะ จริงค่ะชีวิตคนเราไม่ใช่จะเพอเฟ็คไปซะทุกเรื่องนะคะ แต่ก็ทำให้ชีวิตมีสีสันดีนะคะ   โดย: เนินน้ำ 15 กรกฎาคม 2564 12:13:04 น.

จากที่บล็อก เวลาทำข้าวมันไก่กินที่บ้านจะกินข้าวมัน + เครื่องในต้ม + เลือดครับ ไม่กินไก่ ราดซีอิ๊วหวานโชกๆ น้ำจิ้มเผ็ดๆนี่ใส้นิดเดียวครับ อิอิ ขอบคุณกำลังใจให้บล็อก - Tsui Wah Hong Kong ด้วยนะครับ   โดย: ทนายอ้วน 15 กรกฎาคม 2564 21:20:39 น.

จากบล็อก น้องเมย์ ถ้าเพิ่มแรง พละกำลังผมว่าน่าจะติดแชมป์หลายรายการเลยครับ เรื่องฝีมือไม่เป็นสองรองใครอยู่แล้ว เสียอย่างเดียวแรงน้อยไปหน่อย   โดย: The Kop Civil 15 กรกฎาคม 2564 21:45:49 น.

จากสามคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาอยู่บ้านเดียวกันและร่วมกันทำธุรกิจ ตัวตนของจิโร่ที่ถูกเปิดเผยและความสัมพันธ์ของจิโร่กับฮานะ หากต้องจากกันเพราะการงานจะเป็นอย่างไร เป็นอีกเรื่องที่น่าสนุกน่าติดตามจังค่ะ ภาพการ์ตูนวัดเซนโซจิทำให้นึกถึงวัดนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวการ์ตูนน่าอ่านนะคะ   โดย: Sweet_pills 15 กรกฎาคม 2564 23:44:31 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2564 6:41:55 น.

จากบล๊อ เอาจริงๆ ชายไทย สุขภาพดี 30-40ปี นี่ยาวๆ ละครับ 5555 เห็นว่าตาม รพ เค้าก็เรียกไม่ได้ตามคิว แต่เอาสูงอายุก่อน เสียงประกาศรถไฟ คือเสียงผู้หญิงน่ารักๆ แต่มันพูดซ้ำๆๆๆๆ พร้อมเสียงสัญญาณประตูจะปิด ปวดประสาทมากครับ หลอนมากกกกกกก   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 16 กรกฎาคม 2564 14:49:47 น.

จากบล็อกที่ไปคุย ผมได้สำนวนเจ๋งๆ กับศัพท์หลายคำเลยครับ แม้ส่วนมากฟังแล้วจะลืม แต่พอได้ยินศัพท์นั้นอีกครั้งก็มักจะนึกออกครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 กรกฎาคม 2564 17:02:54 น.

ก๋าราณีคำถามเหลือน้อยลงๆทุกปีครับ 555 ที่อ่านอยู่ในบล็อก เป็นคำถามทั้งหมดของปีที่แล้ว มีไม่กี่คำถามเองครับ คนที่เคยถามบ่อยๆ ก็เลิกเล่นบล้อกกันไปหมดแล้ว 555   โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2564 19:05:58 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 17 กรกฎาคม 2564 6:42:25 น.

โดย: เซียน_กีตาร์ 17 กรกฎาคม 2564 13:20:25 น.

ขอบคุณสำหรับข้อความที่บล๊อกครับ ^^ ผมอ่านที่รีวิว Hanjuku Kakumei แล้ว พล็อตดีมากเลยครับ มีเรื่องชวนให้อลวน แต่ท่าทางสนุกเลยล่ะ แต่สิ่งที่ดีมาก ๆ ผมว่าคือการตั้งชื่อเรื่องนี่แหละ "Half-ripe - สุก ๆ ดิบ ๆ" นี่เป็นคำที่สื่อถึงวัยรุ่นจริง ๆ คือ ฉันไม่ใช่เด็ก(แล้วนะ) แต่ก็(ยัง)ไม่ใช่ผู้ใหญ่ ซึ่งก็คือวัยรุ่นนี่แหละเนอะ ผมนึกไม่ออกว่าเคยอ่านผลงานของอาจารย์ท่านนี้มั้ย อ่านจะเคยอ่านเรื่องสั้นก็ได้ คุ้น ๆ อยู่ แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าใครเขียน (พวกหนังสือรวมเรื่องสั้นสมัยก่อน บางทีก็ไม่บอกชื่อนักเขียน ^^") ป.ล. ที่ถามไว้ที่บล๊อก เดี๋ยวผมค่อยมาตอบนะครับ ท่าทางจะยาว ^^   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 17 กรกฎาคม 2564 21:30:13 น.

จากบล๊อก ผมอาจจะดูหลอกง่าย ป้าบอกไอ่หมอนี่แหละ มองมาหลายวันแล้ว ทรงหลอกง่าย 555555555 วันนั้นผมพูดไม่เยอะเลยครับ กำลังเซ็งๆ แต่ ถ้าดื่มแอลกอฮอล์มานี่ โอ้โห! 555555 จำได้เลยว่าเคยได้คุยธุระกับพาร์เนอร์ที่ญี่ปุ่น เริ่มกิรตั้งแต่ 1 ทุ่ม ผมคิดว่าไม่เกิน 3 ทุ่มแน่นอน พูดแต่อังกฤษ ไม่น่ามีไรคุยกันเยอะ เจอเบียร์ Umeshu , sake, highball เข้าไปคอมโบ 5ทุ่มจ้าาาา จังหวะนั่นญี่ปุ่นก็พูดได้เฉย 555555555 สรุปเพื่อนต้องจับยัดขึ้นแท็กซี่แล้วนั่งมาส่งที่โรงแรม หามมาโยนไว้บนเตียง ผมตื่นมาตอนเช้ามันถอดรองเท้าให้อย่างเดียว เสื้อโค้ชยังใส่อยู่เลย แถมบิลค่าแท็กซี่ก็ยัดใส่กระเป๋าเสื้อไว้ให้อีก .สุดยอดเพื่อน - -“ นี่ .ผมเล่าอัลลัย?! .   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 17 กรกฎาคม 2564 21:47:42 น.

กลับมาตอบแล้วครับ ^^ ออกตัวก่อนว่า... ผมไม่ถึงกับตามติดซีรีส์ Kamen Rider นะครับ แต่พอรู้บ้างนิดหน่อย เอาเท่าที่ผมเข้าใจ (แต่ไม่รู้ถูกเปล่านะ แหะ ๆ ^^") Kamen Rider เป็นโปรเจกต์ที่ Toei สร้างเป็น Live action โดยตรงเลย (เหมือนอุลตร้าแมนของ Tsuburaya) ส่วนมังงะเป็นแค่ side project ครับ (ไม่นับพวกมังงะใหม่หลังยุค 2000s อย่าง Kamen Rider Spirits นะ ^^") Q: มังงะนี่มันมีหลายภาคไหมครับ หรือยาวไป ภาคเดียว A: มังงะเป็น side project ที่ อ.อิชิโนโมริ เขียนให้เด็ก ๆ อ่านครับ Kamen Rider ซีรีส์แรก ๆ ผมเกิดไม่ทัน เลยไม่รู้ว่ามีมังงะมั้ย ผมมาทันได้อ่านมังงะในนิตยสารที่พ่อซื้อให้ก็ซีรีส์โชวะยุคหลัง ๆ แล้ว (นิตยสารที่บ้านมีแค่ไม่กี่เล่ม แถมไม่ต่อกันอีกต่างหาก ^^") ถ้าเอาเฉพาะที่ผมมี สกายไรเดอร์ กับ ซุปเปอร์วัน มันแยกภาคกันครับ Q: พวกmask rider ที่มาฉายตอนเช้าๆ หลายๆ ภาค ที่เป็น live action เป็นตระกูลเดียวกันหมดไหมครับ เป็นจักรวาลเดียวกันไหม A: เนื้อเรื่องยุคโชวะซีรีส์แรก (ที่มีไรเดอร์ 1 กับ ไรเดอร์ 2) ต่อกับซีรีส์ที่ 2 (ที่มีไรเดอร์ V3 กับ ไรเดอร์แมน) โดยตรง แต่ซีรีส์หลังจากนั้น Rider X (มดเอ๊กซ์) ไม่รู้ต่อกันหรือเปล่านะครับ ส่วนไรเดอร์ยุคเฮย์เซย์ เนื้อหาแต่ละซีรีส์เป็นเอกเทศกันเลย (นี่นับเฉพาะซีรีส์ทีวีนะครับ ภาคหนังโรงเห็นเค้ายำรวมกัน ^^")   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 18 กรกฎาคม 2564 1:08:25 น.

เนื้อเรื่องมันซับซ้อน มากนะครับ เหมือนหนังนักสืบแต่นี่ เกี่ยวกับการค้า ผสมกับเทคโนโลยีใหม่ในสมัยนั้น   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กรกฎาคม 2564 6:22:21 น.

สวัสดียามเช้าครับ ผมเคยกลัวการสูญเสีย จนไม่คิดจะรักใครเลยนะครับ พอดีมาเจอมาดามซะก่อน เธอทำให้ผมเปลี่ยนใจได้ครับ ไม่งั้นผมคงโสดไปจนตายเลย 5555   โดย: กะว่าก๋า 18 กรกฎาคม 2564 7:02:04 น.

"ชีวิตคนเรามันไม่สวยงามไปเสียทุกเรื่อง เจ๋งบ้าง เฟลบ้าง แต่จงรักษาตัวตนและทำทุกสิ่งเต็มที่ด้วยใจรัก..." ยอดเยี่ยมค่ะ! ...ขอขอบคุณกำลังใจยามนี้เช่นกันค่ะ   โดย: Tui Laksi 18 กรกฎาคม 2564 7:59:33 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 18 กรกฎาคม 2564 9:55:33 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ มาดามรู้ดีครับว่าผมเป็นคนไม่โรแมนติกเลย ดอกไม้ก็ไม่เคยซื้อให้เธอเลย 555 ก๋าราณีหมดแล้วครับ ปีที่แล้วผมตอบไปไม่ถึง 5 คำถามเลย เมื่อก่อนตอบไว้ในบล้อกเก่าเป็นร้อยๆคำถามครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 กรกฎาคม 2564 5:56:09 น.

คงไม่มีแมวตัวไหนชอบใส่เสื้อหรอกค่ะ รวมถึงปลอกคออะไรด้วย ทั้งหลายทั้งปวงเป็นเรื่องของมนุษย์ทั้งนั้น ถ้าแมวพูดได้คงอยากบอกว่า ถามแมวบ้างไหม 555 เขาว่าแมวของใครก็เหมือนคนนั้น เราเป็นยังไง แมวเราก็เป็นอย่างนั้นแหละค่ะ อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 19 กรกฎาคม 2564 9:10:24 น.

ไม่ว่ายังไง สุกๆ ดิบๆ ก็ขอให้เริ่ด --- ชอบอ่ะ จริงๆ ชีวิตมันไม่ได้ดีไปทุกอย่างเนอะ ขอให้ Happy กับสิ่งที่ทำ และ ใช้ชีวิตให้เต็มที่ก็พอแหละ   โดย: nonnoiGiwGiw 19 กรกฎาคม 2564 10:16:19 น.

จากบล็อก - ยิ่งตามข่าวมาก ยิ่งรู้มาก ยิ่งทุกข์ยิ่งเครียด จริง ๆครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 19 กรกฎาคม 2564 11:04:02 น.