พ่อ :รู้มั้ยลูก...ทำไมน้ำตกถึงสวย...
ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกไงคะพ่อ...

พ่อ : ไม่ใช่หรอกลูก...
ที่น้ำตกสวยน่ะ...
เพราะน้ำตกไม่ยอมเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก...
ลูก : หมายความว่าไงคะพ่อ...

พ่อ : ลูกสังเกตไหมล่ะว่า...
เวลาน้ำตกตกลงมาจากชั้นหนึ่งแล้ว...
น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที..
เพราะวิธีนี้ที่น้ำตก...ไม่เห็นแก่ตัว...
แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมาจากชั้นอื่นแล้วส่งต่อกันไปเรื่อยๆ อย่างนี้...
น้ำตก..ถึงสวย...
และน้ำตก..จึงยังคงเป็นน้ำตก...ที่มีเสน่ห์..ไงละ

ข้อคิดจากเรื่องนี้...
อย่าลืมน่ะลูก...
ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนที่น่ารัก...
ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก.. หากมีสิ่งดี ๆตกมาถึงตัวลูก...
อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้..คนเดียว..
ลูกต้องเรียนรู้ที่จะ...แบ่งปัน...ออกไปให้มากที่สุด
มีก็แต่คนที่ 'ให้' ออกไปเท่านั้นแหละ...ลูก..
จึงจะเป็นคนที่ 'ได้รับ'อย่างแท้จริง...

ที่มา : ธรรมะคลายใจ...ท่าน ว. วชิรเมธี
ภาพสวยๆจากอินเตอร์เนต เพลงบรรเลงจากยูทูป