1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
แบดมินตัน
ข่าวดังเกี่ยวกับนักกีฬาไทย คงไม่มีใครเกินข่าวการไล่ทุบ ไล่ถองกันต่อหน้าคนดูทั้งสนาม ของสองหนุ่มตัวแทนทีมชาติไทยที่แคนาดา เล่นเอาคนชอบเล่นแบดฯอย่างผมพูดไม่ออก พวกเราที่นิยมกีฬาชนิดนี้ไม่ออกความเห็นกันเลย เหมือนไม่มีข่าวนี้เกิดขึ้น คล้ายกับว่ามีคนอื่นออกความเห็นกันมากแล้ว ชนิดที่เรียกว่า พวกไม่เคยแม้แต่จะไปสนามแบดฯ หรือเคยรู้อะไรมาก่อน สามารถเล่าได้เป็นคุ้นเป็นแคว ละเอียดยิ่งกว่าพวกเราที่ติดตามข่าวนักกีฬามาอย่างใกล้ชิด ผมเริ่มเล่นแบดฯเมื่อเริ่มต้นวัยทำงาน ฝึกฝนด้วยตัวเอง อ่านหนังสือบ้าง ดูเขาบ้าง ไม่เคยเรียนจากผู้ฝึกสอนที่รู้จริง ตั้งใจเล่นอย่างจริงจัง แต่ไม่ค่อยพัฒนา เข้าแข่งขันกีฬาภายในของที่ทำงาน ก็ไม่เคยได้ราววี่รางวัลอะไร วันหนึ่ง มีการแข่งขันกันเองในหมู่ผู้เล่นด้วยกัน บังเอิญเขาขาดผู้เล่น แล้วชวนผมเล่นแทน ตอนนั้น ผมยังอยู่วัยเบญจเพศ คู่ของผมอายุน่าจะเลยเลข ๔ ไปแล้ว ไม่เคยเล่นคู่กันมาก่อน ไม่รู้ทาง ไม่รู้ใจ เมื่อผมทำลูกเสีย เขามักจะหงุดหงิด พาลให้ผมเล่นไม่ออก จบการแข่งขัน คู่เราแพ้ คู่ของผมไม่พอใจอย่างมาก แสดงออกด้วยสีหน้าและแววตาที่ดูถูกเหยียดหยาม หลังจากวันนั้ ผมเลิกเล่นกีฬานี้ไปในที่สุด คิดได้ว่านี่มันไม่ใช่สนามแข่งขันของเรา ยังมีสนาม (ชีวิต) อื่นๆที่น่าทุ่มเทกว่า ผมมารู้ภายหลังว่า คู่ของผมในวันนั้น เขาเป็นพนักงานระดับล่าง ที่ไม่มีโอกาสไต่เต้าในหน้าที่การงาน แต่มีสิ่งเดียวที่เขาภูมิใจที่สุดในชีวิตคือการเป็นสิงห์สนามแบดฯ เวลาผ่านไปราวสองทศวรรษ เพื่อนๆก๊วนใหม่ ชวนผมไปเล่นแบดฯอีกครั้ง ด้วยอายุของผมที่เพิ่มขึ้นหลายหลักกิโล แรกๆผมอิดออด กลัวว่าวิ่งรับลูกมากๆเครื่องเคราข้างในจะรวนซะก่อน แต่เมื่อได้ลองดู คิดซะว่าเป็นการออกกำลังกาย ก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด ผมกลายเป็นพวกมือใหม่อีกครั้ง คู่กับใครก็มักจะโดนฝ่ายตรงข้ามตบใส่แบบไม่เกรงใจ หากลูกโดนหัวโดนหู อีกฝ่ายจะหัวเราะแหะๆ แล้วยกมือไหว้ขอโทษ ขอโพย ราวกับเป็นการทำความผิดโดยไม่เจตนา เราก็ได้แต่โบกไม้โบกมือว่าไม่เป็นไร ไม่คิดแก้แค้น แต่จะคิดแก้ไข วันนี้ผมจึงเป็นนักแบดฯที่เหนียวหนึบ ตบไม่ตาย ทุกวันนี้ต้องไปสนามแบดฯอาทิตย์ละครั้ง เสพติดจนถอนตัวไม่ขึ้น
Create Date : 25 กรกฎาคม 2556
15 comments
Last Update : 26 กรกฎาคม 2556 22:31:02 น.
Counter : 1236 Pageviews.
โดย: ฝากเธอ 25 กรกฎาคม 2556 23:48:44 น.
โดย: andrex09 26 กรกฎาคม 2556 10:41:18 น.
โดย: pantawan 26 กรกฎาคม 2556 21:31:16 น.
โดย: อุ้มสี 26 กรกฎาคม 2556 22:02:12 น.
โดย: mambymam 26 กรกฎาคม 2556 23:32:59 น.
โดย: mambymam 27 กรกฎาคม 2556 10:20:57 น.
โดย: pantawan 27 กรกฎาคม 2556 18:29:37 น.
โดย: andrex09 27 กรกฎาคม 2556 20:45:53 น.
โดย: mambymam 28 กรกฎาคม 2556 0:42:02 น.
โดย: deco_mom 29 กรกฎาคม 2556 14:43:34 น.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [? ]
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
เล่นได้ดีรองจากบาสเก็ตบอล
แต่ก็ไม่ได้เก่งกาจจนถึงขั้นเป็นตัวแทนไปแข่งที่ไหน
ถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ค่ะ เป็นกฬาที่ต้องพลังมาก
และต้องคิดให้เร็ว
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Insignia_Museum Diarist ดู Blog