CSI : Grave Danger ‘เควนติน ตารันติโน’จากโลกมืดสู่แสงสว่าง

อาจเพราะกระแส “สืบจากศพ” ยังอยู่ในความสนใจของคนไทย ซีรีส์หรือหนังชุดทางโทรทัศน์เรื่อง CSI : Crime Scene Investigation เกี่ยวกับหน่วยนิติวิทยาศาสตร์แห่งลาส เวกัส ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างสูงในอเมริกา จึงได้รับความนิยมในบ้านเรา ตั้งแต่มาฉายทางเคเบิลทีวี ต่อด้วยฟรีทีวี และล่าสุดเป็นหนังแผ่นให้ซื้อให้เช่ากันได้ตามสะดวก

จนถึงปัจจุบัน CSI ที่อเมริกา เดินทางมาถึงปีที่ 7 มีการแตกแขนงออกมาเป็น CSI : Miami และ CSI : New York โดยเปลี่ยนฉากหลังไปตามชื่อชุด พร้อมทีมตัวละครใหม่ โดยนำดาราที่เป็นที่รู้จัก ไม่ว่าจะเป็น เดวิด คารูโซ และแกรี่ ซีนีส มาแสดงนำ

โดยส่วนตัวผู้เขียนชอบดูซีรีส์ที่มีเรื่องราวต่อเนื่องอย่าง ER, Six Feet Under หรือ Lost มากกว่าซีรีส์ที่เรื่องราวจบในตอนอย่าง CSI ซึ่งมีรูปแบบการเล่าเรื่องซ้ำเดิม เพราะมีข้อจำกัดเรื่องเวลา

แต่อาศัยว่าสมาชิกในบ้านหลายคนโปรดซีรีส์ชุดนี้เป็นพิเศษ ผู้เขียนจึงมีโอกาสได้ดูกับเขาบ้าง ทำให้พอรู้จักตัวละคร ทั้งคาแร็กเตอร์และเรื่องราวของแต่ละคน และวิธีการนำเสนอที่เรียกได้ว่าเป็นรูปแบบตายตัวของซีรีส์ชุดนี้

ที่สำคัญคือ ได้รู้ข่าวว่าผู้กำกับฯคนโปรดโดดมาร่วมขบวนการสืบจากศพในวาระปิดท้ายปีที่ 5 ชื่อตอน Grave Danger ความยาว 2 ชั่วโมง หรือประมาณ 85 นาที ไม่รวมโฆษณา ซึ่งออกฉายในสหรัฐช่วงเดือนพฤษภาคม 2548

ผู้กำกับฯคนนั้นก็คือ เควนติน ตารันติโน เจ้าตำรับหนังอินดี้หวือหวาอย่าง Pulp Fiction(1994) และ Kill Bill(2003-2004) นั่นเอง


เควนติน ตารันติโน จะทำ CSI ออกมาอย่างไร ผู้กำกับฯที่มีสไตล์เฉพาะตัว จนเรียกได้ว่ามีลายเซ็นเป็นของตนเอง จะเสกสรรค์ปั้นแต่งการสืบคดีปริศนาออกมาได้หวือหวาแค่ไหน นี่คือความน่าสนใจให้ติดตามชม

Grave Danger เป็นคดีที่เกิดขึ้นกับนิค(จอร์จ เอดส์) หนึ่งในตัวละครหลัก ถูกลักพาตัวไปฝังทั้งเป็นในโลงพลาสติกใส โดยคนร้ายติดกล้องถ่ายทอดสดภาพนิคในโลงศพมาให้ CSI เฝ้าดู พร้อมเรียกเงิน 1 ล้านเหรียญเป็นค่าไถ่ตัวนิค

ทีม CSI นำโดย กริสซั่ม(วิลเลี่ยม แอล. ปีเตอร์เซน) แคทเธอลีน(มาร์ก เฮลเกนเบอร์เกอร์) วอร์ริค(แกรี่ เดอร์ดัน) ซารา(จอร์จา ฟอกซ์) และเกร็ก(อีริค ซแมนดา) จึงต้องร่วมมือกันอย่างเต็มความสามารถ เพื่อช่วยเพื่อนให้ได้ก่อนเส้นตายคืออากาศหายใจในโลงศพจะหมดลง

จากเรื่องราว นับว่านี่คือตอนพิเศษสำหรับ CSI จริงๆ เพราะเป็นคดีที่หน่วย CSI ที่มีหน้าที่คลี่คลายความเดือดร้อนของคนอื่น ต้องตกเป็นเหยื่อโดยตรงเสียเอง อีกทั้งการสืบคดีมิใช่แค่สืบหาคนร้าย แต่ต้องใช้นิติวิทยาศาสตร์ค้นหาเพื่อนร่วมงาน ได้เห็น 2 ทีม CSI ทั้งกะเช้าและกะค่ำร่วมแรงร่วมใจเป็นหนึ่งเดียว เห็นความห่วงใยซึ่งกันและกัน(แม้กระทั่งหัวหน้าซึ่งมักจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับลูกน้องอย่างเอคลี่) ซึ่งที่ผ่านมาหนังไม่ได้เปิดโอกาสให้พวกเขาแสดงความรู้สึกต่อกันเท่าใดนัก

เหล่านี้คือความแปลกใหม่ซึ่งปรากฏใน Grave Danger อย่างไรก็ตาม ส่วนที่แฟนขาประจำ CSI คุ้นเคยก็ยังอยู่ครบถ้วน ทั้งขั้นตอนการสืบคดี ภาพคอมพิวเตอร์กราฟิกจำลองเหตุการณ์ที่ไม่อาจมองเห็นได้ หรืองานโปรดักชั่นอย่างการถ่ายภาพ การตัดต่อ ที่เป็นไปตามรูปแบบเดิม จนเรียกได้ว่าถ้าไม่บอกว่าเป็นผลงานของผู้กำกับฯใหญ่ก็คงไม่มีใครสังเกต


แล้วเหตุใดเควนติน ตารันติโน ลงมือเองทั้งทีจึงปล่อยให้งานออกมาเช่นนี้

เหตุผลแรก แม้ตารันติโนจะเป็นเจ้าของพล็อตเรื่อง แต่ก็ไม่ได้เขียนบทเอง ซึ่งต่างจากหนังที่เขากำกับเรื่องอื่นๆ

ที่ต้องพิจารณาเป็นพิเศษคือ แม้ว่า Grave Danger จะเป็นตอนที่ยืดเวลาพอจะเป็นหนังยาวได้ 1 เรื่อง แต่การฉายทางโทรทัศน์ที่ต้องมีโฆษณาคั่น การนำเสนอย่อมไม่สามารถขยับขยายยืดหยุ่นเรื่องราวได้เหมือนกับหนังฉายในโรง เพราะจะถูกกำกับอย่างเคร่งครัดด้วยบทหนังซึ่งกำหนดเวลาไว้ตามสคริปต์รายการ

นอกจากนี้ การฉายทางโทรทัศน์ซึ่งถูกควบคุมระดับการนำเสนอ เท่ากับเป็นการปิดโอกาสตารันติโน “ปล่อยของ” ตามสไตล์ตนเอง ไม่ว่าจะเป็นคำพูดดิบหยาบ ฉากความรุนแรง นอกจากนี้ ยังมีแฟนประจำ CSI หลายล้านคนติดตามชมอยู่ จึงต้องเลี่ยงกลวิธีการเล่าเรื่องและสไตล์ด้านภาพพิลึกพิลั่นแหกขนบซึ่งอาจเสี่ยงต่อผลลัพธ์ด้านลบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่คือตอนส่งท้ายที่ควรสร้างความประทับใจให้ผู้ชม

ดังนั้น แฟนเดนตายที่คิดจะได้เห็น CSI ในแบบตารันติโน จึงต้องผิดหวังไปตามระเบียบ

แล้วขาใหญ่อย่าง เควนติน ตารันติโน ได้ใส่สไตล์เฉพาะตัวให้เห็นเป็นรูปธรรมอย่างไรบ้าง

ประการหนึ่งคือเขาเป็นเจ้าของพล็อตเรื่อง ความคิดที่ให้ตัวละครถูกฝังทั้งเป็นก็นำมาจากเหตุการณ์ “เจ้าสาว”(อูมา เธอร์แมน) ถูกฝังทั้งเป็นใน Kill Bill Vol.2 (2004)


ภาพความคิดคำนึงของนิค ช่วงที่เขาสูญเสียสัมปชัญญะเพราะขาดออกซิเจนและพิษของมดที่รุมกัด โดยเห็นร่างกายตนเองถูกเพื่อนชันสูตร ผ่าตัดเอาอวัยวะภายในออกมา เป็นตลกร้ายตามสไตล์ตารันติโน ถ้าเป็น CSI ตอนปกติไม่มีทางได้เห็นอารมณ์ประมาณนี้แน่

เพลงประกอบย้อนยุคแบบที่ตารันติโนชอบนำมาใส่ไว้ในหนังก็มีให้ได้ยิน นั่นคือเพลง Outside Chance ของ The Turtles ดังมาจากข้อความเรียกค่าไถ่ที่คนร้ายส่งมาให้

ที่เป็นไฮไลต์คือ ฉากที่แคทเธอลีนไปขอเงินล้านเหรียญจากพ่อผู้เป็นเจ้าของกาสิโน มีนักแสดงรุ่นเก่าอย่างโทนี่ เคอร์ติส และแฟรงค์ กอชชิน มาแสดงเป็นตนเองกำลังสนทนารำลึกความหลังเกี่ยวกับภาพยนตร์ช่วงทศวรรษที่ 70 อันเป็นยุคทองที่ตารันติโนหลงใหลนั่นเอง

เรียกว่ายังเหลือร่องรอยยี่ห้อ “ตารันติโน” ให้เห็นพอเป็นกระสัย

อีกจุดหนึ่งที่ต้องกล่าวถึงคือ นี่คือหนังเรื่องแรกที่ตารันติโนหันหลังให้กับการนำเสนอโลกอาชญากร โลกมืดของคนนอกกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นมือปืน นักฆ่า โจร นักพนัน นักต้มตุ๋น คนเสพยา เปลี่ยนมายืนอยู่บนฝั่งของผู้รักษากฎหมายแทน

เหมือนจอมเปิบเนื้อสัตว์หันมาถือศีลกินมังสวิรัตซะอย่างงั้น...

คนที่ติดตามงานของตารันติโนมาตั้งแต่ Reservoir Dogs หากอยากสัมผัสโลกด้านสว่างของตารันติโนก็ต้องหา Grave Danger มาชม

ไม่แน่...นี่อาจเป็นเรื่องแรกและเรื่องสุดท้ายก็ได้

Create Date : 20 กรกฎาคม 2549		3 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2549 2:23:20 น.
Counter : 2646 Pageviews.
Share Tweet