เรื่องเดิมๆ

เมื่อวานมีการเลือกตั้งล่วงหน้า
ผลกระทบเล็กๆ ที่เกิดขึ้นก็ไม่มีอะไรไปกว่า คนชอบดื่ม
เพราะเขาห้ามขายเหล้า เบียร์ในช่วงสามวันที่ผ่านมา
จะว่าไปผลกระทบเล็กๆ นี้ แทบจะไม่เกี่ยวข้องกับผมเลย
แต่ต้องมาเกี่ยวเพราะนัดประชุมเรื่องเที่ยวสิ้นปีกับผองเพื่อน
ฟังดูก็ไม่น่าจะเกี่ยวอีกนั่นแหละ
แต่เพราะพวกเราเป็นพวกต้องมีของมึนเมาเป็นตัวกลาง
ไม่เหล้า ก็เบียร์ ขาดสิ่งนี้ไป ก็คงมีแต่เตะบอล
ซึ่งจะขาดผมอีก เพราะผมไม่เตะบอลน่ะสิ
เมื่อวานก็เลยต้องนัดดื่มที่บ้านเพื่อนเพื่อคุยกัน
แต่เพราะเมื่อวานเขาห้ามขาย
ผมซึ่งที่บ้านเป็นร้านโชว์ห่วย
ก็เลยต้องหิ้วเหล้าจากที่บ้านผมไปหาเพื่อน
รู้สึกดิ้นรนจริงๆแฮะ

แล้วที่ตลกคือ หิ้วเบียร์ไป 6 ขวด
กินหมด 6 ขวด
ค่อยคุยเรื่องเที่ยวอันเป็นประเด็นในการนัดเจอครั้งนี้(เหรอ?)
"ตกลงให้รถมารอที่ไหน?"

"แล้วจะเจอกันกี่โมง"

"แล้วเรื่องเที่ยวจะเปล่ียนนะ จากวันแรกจะไปตัวเมืองแล้วค่อยไปฝาง จากนั้นก็ตะลอน วันกลับค่อยเที่ยวตัวเมืองแล้วค่อยลงกรุงเทพฯ

เป็นวันแรกไปเชียงรายก่อน จะไปแม่สาย
จากนั้นก็หาอทุยานไหนสักที่กางเตนท์นอน
วันที่สอง ไปฝาง ไปนอนบ้านเพื่อนที่ไร้ส้มและไปเที่ยวอุทยานที่นั่น
วันที่สาม เข้าตัวเมือง ที่นอนจะเป็นดอยอินทนน์ ไม่ก็วัดท่ีนึงที่เพื่อนรู้จัก
แต่พอดีมีผู้หญิงไปด้วยก็ไม่แน่ใจว่าจะสะดวกหรือเปล่า"

หัวข้อมีแค่นี้แหละครับ สมาชิกก็ตอบแค่
"อือ"
-_-' เยี่ยมมาก
จากนั้นก็กินเบียร์ต่อ
โดยไปเคาะร้านค้าโชว์ห่วยร้านนึงตอนเที่ยงคืน
เยี่ยม

นัดกันมาคุยสาระ 3 นาที
เยี่ยมมากเพื่อนตู

แต่ก็สนุกดีนะ
ยังดีกว่าไม่นัด ไม่คุยอะไร
จะล่มหรือเปล่าก็ไม่รู้
คราวนี้เอาจริงเอาจังดี
ก็หวังว่าจะสนุก ปลอดภัย ประทับใจกันทุกคน :D

หลังจากดื่มและคุย(เรื่อยๆเปื่อยๆ)จนถึงตี 3 กว่าๆ
ผมก็ขอไปนอนบ้านบอลเล็ก
ตื่นมาก็ไปกินข้าว และผมก็รบกวนโมไปส่งที่ แปลงนาม(บ้านโมอยู่แถวนั้นอยู่แล้ว)
ไปซื้อฟิวเตอร์ให้เลนส์ตัวใหม่ และก็ซื้อฟิลม์สไลของฟูจิมาม้วนนึง
จากนั้นก็กลับมาถึงบ้านตอนบ่ายโมง

ตอนแรกตั้งใจว่าจะออกไปซื้อเตนท์
ว่าจะนัดกับบินไปดูด้วยกัน
แต่ทีนี้บินดันติดธุระ แล้วเราก็มีปัญหาเรื่องเงินนิดหน่อยด้วย
ไว้สัปดาห์หน้าค่อยไปซื้อ

พออยู่บ้าน ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี
จะเก็บห้องก็ไว้ก่อน(เหมือนจะไว้ก่อนมา สองปีแล้วนะ!)
ผมก็เลยเอาหนังที่รู้สึกว่าน่าจะช่วยให้เรามีความคิดใหม่ๆ
หรือตอกย้ำ กระตุ้น ความคิดบางอย่างของเราเอง
หนังเรื่องนั้นคือ Happy together
สำหรับเรื่องนี้นั้น
งานด้านภาพ การจัดวางองค์ประกอบของภาพนั้น
เยี่ยมยอดและกระตุ้นให้เรา แทบอยากจะออกไปสีลมไปถ่ายรูป แสง สี
ผู้คน รถไฟฟ้า ควันบุหรี่ เหล้า
เป็นหนังที่มีภาพเท่ห์ๆ สวยๆ นำมาเป็นภาพนิ่งได้ทุกเฟรมจริงๆ
นอกจากงานด้านภาพ
เนื้อหาก็เป็นสิ่งที่เราโดนใจมากๆ
เอาแค่เรื่อง เรามีที่ที่เราจะกลับมาได้เสมอ
ก็เป็นสิ่งที่จิ๊ดใจเราจริงๆ

การดูหนังเรื่องนี้ น่าจะเป็นรอบที่สาม หรือไม่ก็รอบที่สี่
สิ่งที่รู้สึกใหม่ๆ กับเรื่องนี้คือ
สิ่งซ้ำๆ ภาพเดิมๆ ที่อยู่ในหนังหว่องเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นภาพโฟรวกราวผู้คนทะเลาะ มีปากเสียงกัน
แบล็คกราวเป็นตัวละครเอก คล้ายๆ กับใน Chungkign Express
หรือฉากเลสลี่จาง ซบไหล่เฉียงเหว่ย ในรถแท็กซี่
เราก็เพิ่งขำ เพราะมันเหมือนกับ in the mood for love นี่หว่า
เพียงแต่คนซบเป็นจางมั่นอี้ว
หรือฉากเร่งสปีดนาฬิกาดิจิตอลตัวเมือง
ที่เหมือนกับ As tear go by ต่างกันที่สถานที่
ซึ่งเป็นแฟนๆ หรือนักวิจารณ์ก็คงพูดกันไปเยอะแล้วละ
แต่เรากลับมาดูก็ทำให้นึกถึงความรู้สึกที่ฝั่งอยู่ในตัวคนทำนะ
เหมือนเราถ่ายภาพนิ่งนั่นแหละ
คือหลายๆ ครั้งเราก็ถ่ายออกมาคล้ายๆ กันไปหมด
มุมภาพเดิมๆ จัดภาพเดิมๆ แบบที่เรารู้สึก
ความรู้สึกพวกนี้มันฝังและติดหัวอยู่จนยากจะสลัดออกไปได้
เราอาจจะสนุกกับการพบเรื่องเดิมๆ ของคนทำหนัง
แต่สิ่งที่เราทำในแบบเดิมๆ มันก็น่าเบื่อนะ
หวังว่าคงจะมีความรู้สึกใหม่ๆ
เรื่องใหม่ๆ ให้ชีวิตเดิมๆ ของเราผ่านไปเสียที

Create Date : 16 ธันวาคม 2550		2 comments
Last Update : 16 ธันวาคม 2550 22:19:02 น.
Counter : 923 Pageviews.
Share Tweet