BlogGang.com : : วัชเจียเหว่ย : รถไฟฟ้ามารอนะเธอว

รถไฟฟ้ามารอนะเธอว

เมื่อวันจันทร์ ผมเจอกับลางบางอย่าง
ผมไม่ได้เห็นคนตาย แบบไอ้นู๋ เฮลี่ย์ โจ ออสเมน จากเรื่อง "สัมผัสมรณะ"
(ผมว่าการพิมพ์ชื่อหนังแปลไทย มันคลาสสิคดีจัง ฮ่าๆ)

สิ่งที่ผมเห็นคือ สาย 76 คู่บุญของ มันเสียสองคันในระยะห่างประมาณ 7 ป้ายรถเมล์
แต่วันนั้นผมพบว่า ผมเดินทางปลอดภัยดีนะ

พอเมื่อวันพุธผมต้องรีบไปออฟฟิศ ออกจากบ้านเร็วกว่าปกติเล็กน้อย
มีเวลาเลือกรถเมล์
ในช่วงประมาณ 8 โมงนิดๆ เป็นช่วงที่เรามีสิทธิ์เลือกรถเมล์ได้
เพราะมักจะมีความเป็นไปได้สูงที่ช่วงเวลานี้จะมีรถสาย 76 วิ่งมาสองคันซ้อนกัน
หรือวิ่งในเวลาที่ห่างกันไม่มาก
แต่มันก็ไม่เสมอไปหรอกนะ
แต่ถ้า 8 โมง ยังมีเวลาเหลือพอที่เราจะเสี่ยงรออีกสักคัน

ผมเห็นคันแรกแล้ว คนอย่างแน่น
และผมก็ตัดสินใจเสี่ยงที่จะรอ

ปรากฏว่า ผมคิดถูก
คันที่สองตามมาไม่ห่างกันมาก

แต่คันที่สองแม้ไม่แน่น แต่ก็ไม่มีที่นั่ง
ตอนนั้นก็คงไม่เสี่ยงที่จะรอแล้วละ

รถสาย 76 จากที่ผมขึ้นมาหลายปีดีดัก
สถิติของการได้นั่ง ก็คือยืนหลังๆ ชิดในไว้
เพราะอย่างน้อย พอถึงตรงสถานีวงเวียนใหญ่คนข้างหลังจะลงซะส่วนใหญ่

แต่สาย 76 คนนั้นไอ้ที่ไม่แน่นน่ะข้างหน้า
แต่ข้างหลังยืนกัน 3 คนได้
เราขึ้นจากข้างหน้ารถ เลยรู้สึกว่า เอ่อ... ถ้ากูไปยืนข้างหลังอีก จะโดนสายตาชิงชังจากพวกนั้นไหมเนี่ย
ข้างหน้าไม่มีใครยืนสักกะคน
เอาวะ ข้างหน้าก็ได้

ลางร้ายเริ่มมีมาแฮะ

พอรถวิ่งไปถึงดาวคะนอง อยู่ๆ แอร์ก็ดับ
แล้วรถก็เหมือนกับจะหยุดวิ่ง
ผมได้แต่คิดว่า "วิ่งไปเหอะ กูทนด้ายยยยย"

ไม่รู้ว่าเขาได้ยินสิ่งที่ผมคิดหรือเปล่า
รถก็ยังวิ่งไปทั้งที่แอร์ดับแบบนั้นแหละ
พอวิ่งไปถึงสถานีวงเวียนใหญ่
พี่คนขับแกคงคิดว่า "อาา พวกแกมีรถไฟฟ้าแล้วนี่ ไปต่อได้เลยน๊าาา ฉันมาส่งให้แล้ว"

ไอ้เราอยากจะบอกว่า พี่ความร้อนระดับนี้ผมทนได้ พี่ช่วยวิ่งไปต่อเหอะ
พี่จะมาทิ้งให้ผมเสียเงิน 30 บาท ทำไมโว้ยยยย

แต่แน่นอน ผมไม่กล้าบอกไปหรอก ผมก็รับสภาพ

ผมพบว่า มีบางส่วน คงจะงกเหมือนผม(ฮา) คือเลือกที่จะรอรถคันใหม่จะได้ไม่เสียเงิน
ส่วนบางส่วนก็ขึ้นรถไฟฟ้า
ผมด้วยความที่เราก็ไม่อยากไปสาย
ไม่อยากเสี่ยงอีก
เลยขึ้นรถไฟฟ้าก็ได้

แต่เชื่อไหมว่า เหมือนเราถูกกลั่นแกล้ง
ในขณะที่เราไกลห่างออกไป(ขึ้นบันไดเลื่อนอยู่)
สาย 172 ที่ไปสีลมเช่นกันก็ผ่านมาแบบโล่งๆ...
เท่านั้นไม่พอ สาย 76 ก็ตามมาอีก .....

ผมพยายามคิดบวกว่า เราจะมองไปข้างหลังทำไมละ
ชีวิตเราต้องมองไปข้างหน้าสิ
เมื่อมองไปข้างหน้า ผมก็พบว่า ถนนโล่งสาดดดดดดดด
...........

ผมแทบจะตะโกนไปดังๆว่า "กูจะขึ้นรถไฟฟ้าทำไมวะเนี่ย"

แต่ตอนนี้จะย้อนกลับไปก็ไม่มีประโยชน์
เอาวะ ตามนั้น

ซื้อตั๋วขึ้นรถไฟฟ้าสถานีวงเวียนใหญ่
ความรู้สึกในตอนนั้นผมก็ช้ำมาพอแล้ว
ผมยังต้องมาเจอ รถไฟฟ้าในคราบรถเมล์เล็ก

....แม่งจอดรอคน -_-'

ยังไม่สาแก่ใจ รอจากคนไม่เยอะจนคนแน่น วิ่งไปจอดกลางสะพานแม่น้ำเจ้าพระยา
ประดุจนั่งรถไฟสายมรณะที่กาญ
แล้วเราก็มองเห็นเหล่ารถเมล์ที่เราไม่ได้ขึ้นวิ่งชิวๆ แซงหน้าไป...

อืมมมม

อยากจะเขียนเรื่องนี้ด้วยภาษาสุภาพแล้วส่งไปร้องเรียน BTS ได้ไหม
ถามหาเหตุผลว่า ช่วยตอบผมทีว่า ถ้าสมมุติรถไม่ติดเนี่ย
รถไฟฟ้ามันเร็วยังไงวะ
สถานีก็ถี่ ชอบจอดแช่ ไอ้บ้า!

Create Date : 02 กรกฎาคม 2553

Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 1:43:04 น.

2 comments

Counter : 1204 Pageviews.

มาเยี่ยมค่ะ เอารูป พ่อ กับแม่และพี่สาวมาลงบ่อยๆสิ ชอบ

โดย: ยาย IP: 122.100.101.70 วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:51:57 น.

ได้เลยครับ เดี๋ยวเอารูปที่ถ่ายคุณพ่อด้วยฟิล์มขาวดำ มาอวด :D

โดย: วัช IP: 58.11.39.102 วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:42:38 น.